Χρυσά Βατόμουρα 2010 - 1η Απονομή

Τώρα που τελειώνει το 2010, νιώθω την ανάγκη να απονέμω κάποια βραβεία σε ανθρώπους που ηθελημένα ή άθελά τους, έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στη χρονιά που φεύγει.

Βραβείο καλύτερου μαθητευόμενου μάγου στον κοιτώνα Σλίθεριν

Στον Αντώνη Σαμαρά

Βραβείο "Θα 'ρθεις σαν αστραπή"

Στον Κώστα Καραμανλή, τον Μαρμαρωμένο (τέως) Πρωθυπουργό... Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι στη μούρη θα τον φάμε...

Βραβείο μεγαλύτερου ευπατρίδη

Στον Πάνο Καμμένο

Ανεξήγητα εκλεγμένου από τον Ελληνικό λαό βουλευτή

Στις Εύα Καιλή, Έλενα Ράπτη (as usual) και στον Γιώργο Ανατολάκη

Βραβείο Αρμένικης βίζιτας

Στην τρόικα

Βραβείο πες μας τι πίνεις/ ανεξήγητης εμπνεύσεως

α) Στον Σταμάτη Μαλέλλη για το ραπ δελτίο καιρού και την αναβάθμιση της Πετρούλας Κωστίδου σε πολιτική συντάκτη. 

β) Στον Γιώργο Παπανδρέου για την τοποθέτηση της Άννας Νταλάρα στο κυβερνητικό σχήμα.
γ) Στον Αντώνη Σαμαρά για την τοποθέτηση της Βασιλικής Τζότζολα στη θέση της εκπροσώπου τύπου της ΝΔ.

Πιο αιτιολογημένης διαγραφής από κόμμα

Στην Νέα Δημοκρατία για τη διαγραφή του βουλευτή Λευτέρη Αυγενάκη, επειδή τόλμησε να δηλώσει πως το κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη, θα μπει στην επόμενη Βουλή.

Βραβείο μεγαλύτερης τηλεοπτικής Ανατροπής

Στον Λάκη Λαζόπουλο που για ακόμα μία χρονιά φιλοξένησε τον Τάκη Ζαχαράτο μεταμφιεσμένο:

α) Σε Άντζελα Δημητρίου

β) Σε Μιμή Ντενίση

Βραβείο μη -αναμενόμενου ρεπορταζ

Στο Mega για την αναπάντεχη προβολή κάθε φιλανθρωπικής δραστηριότητας της Μαριάννας Βαρδινογιάννη

Βραβείο μη- αναμενόμενης προβολής νέου συγγραφέα

Στον ΑΝΤ1 για την αναπάντεχη προβολή της Μαρί Κυριακού και του πόνηματός της με τίτλο: "Μαικ ο Φασολάκης - θα σε γαργαλίσω!"

"Ατάκα- μάστιγα"

Τυχαίο? Δε νομίζω


Βραβείο καλύτερου σεναρίου συνωμοσίας
Tο βραβείο κερδίζει επάξια ο Παναγιώτης Τραΐανού για το πόνημά του: Τίτλοι τέλους για τον Καρατζαφέρη - Το Κολλέγιο του αφαιρεί την ηγεσία του ΛΑΟΣ.

Βραβείο πιο αποτελεσματικού τσιμπήματος από μύγα τσε-τσε 

Στη μύγα που τσιμπάει κατά καιρούς τον Νίκο Χατζηνικολάου, ο οποίος φέτος μας άφησε όλους άναυδους με τις ξαφνικές εκρήξεις του (πχ)

Βραβείο ξεσαλώματος

Στον Νίκο Χατζηνικολάου για το wild χορευτικό στο οποίο παρασύρθηκε από τους ρυθμούς των νέων υπετραγουδιών της Άννας Βίσση!

Βραβείο Απολυτότητας

Φυσικά στην Άννα Βίσση

Βραβείο απόλυτου τραγουδιού

Αγάπη είναι εσύ 
Ερμηνεία: Φυσικά Άννα Βίσση

Σύλληψη/Σύνθεση/ Στίχοι: Φυσικά Νίκος Καρβέλας

Βραβείο άκυρου, χωρίς ουσία και λόγο ύπαρξης τραγουδιού:

Duck Sauce- Barbra Streisand

Βραβείο άκυρου, χωρίς ουσία και λόγο ύπαρξης remix του Barbra Streisand

Duck Sauce- Barbra Streisand remix από Athens Dee Jay

Βραβείο "Γεώργιος Μπαμπινιώτης"

Στην Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, για το "επι δικαίοις και αδίκοις" που εκσφενδόνισε.

Βραβείο "Φοίβος"

Παραδόξως δεν πάει στον Φοίβο, αλλά στον Γιώργο Θεοφάνους για την καταπληκτική του ... "διασκευή" στο τραγούδι του Αντώνη Μιτζέλου "Να 'φευγα". Δυστυχώς "ξέχασε" να... ενημερώσει τον Αντώνη Μιτζέλο, τον Γιάννη Κότσιρα, τον Γιώργο Νταλάρα και τους συντελεστές της ταινίας "Χωρίς Σύνορα"!

Καλύτερου Σαρδάμ

Στην Όλγα Τρέμη για το “Μαρία Καρχιδάκη”

Απαράδεκτου δημοσιογραφικού σχολίου
Στην Όλγα Τρέμη για το ακόλουθο...

Δημοσιογραφίας Επιπέδου

Φυσικά στην Τατιάνα Στεφανίδου (συνεκτιμήθηκε η συνολική της πορεία)

Βραβείο "Ποιος να συγκριθεί μαζί σου"

Στον Νίκο Ευαγγελάτο του οποίου η απουσία από τις ζωές μας είναι τόσο εμφανής.  Την ημέρα που έσκασε το θέμα με τα παγιδευμένα δέματα σε πρεσβείες, αααχ πόσο μου έλειπε και τι εντυπωσιακό δελτίο θα μπορούσε να είχε κάνει, ανοίγοντας τα δέματα μέσα στο στούντιο!


Βραβείο "Ξέρω τι έκανες : πέρυσι το καλοκαίρι, φέτος το καλοκαίρι, το προηγούμενο Σ/Κ, το προηγούμενο λεπτό κτλ"
Στην Ελένη Μενεγάκη

Πιο στημένου τηλεπαιχνιδιού

Στο just the 2 of us

Εξόφλαμα προωθούμενου πουλέν

Στον Θεοχάρη Ιωαννίδη

Βραβείο μεγαλύτερου τηλεψώνιου

Στον Δημήτρη Ουγγαρέζο, που μέχρι και το Uman δέχθηκε να παρουσιάσει


Πιο εκνευριστικού πανελίστα
Στις αδερφές Ράντη, γιατί είναι 2!

Βραβείο χειρότερης ταινίας (θέλω πίσω τα λεφτά μου)

Kings of Mykonos

Βραβείο υπερεκτιμημένης τηλεοπτικής παρουσίας

Στην ηθοποιό, τραγουδίστρια, μοντέλο, παρουσιάστρια, παρ' ολίγον υποψήφια δημοτική σύμβουλο και ποιος ξέρει τι άλλο, Ζέτα Μακρυπούλια!

Αφού έδωσα τα "Χρυσά Βατόμουρα", ας δώσω και κανένα Oscar...

Βραβείο αγαπημένου τραγουδιού:

Μεγάλωσα – Χάρις Αλεξίου
Δυνατά Σιωπηλά - Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Καλύτερης καλοκαιρινής περιοδείας

Στις Χάρις Αλεξίου και Μάρθα Φριντζήλα για τις καταπληκτικές τους συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.

Καλύτερου τραγουδιστή της νέας γενιάς

Στη Νατάσσα Μποφίλιου

Βραβείο αγαπημένης θεατρικής παράστασης:

Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

(Ναι ναι ξέρω οτι είναι 3η χρονιά, αλλά εγώ φέτος το είδα!)

Καλύτερης ταινίας

Shutter Island

Βραβείο πιο εύστοχου τηλεοσχολιαστή

Στην Κατερίνα Ακριβοπούλου

Καλύτερης ατάκας

Θοδωρής Τσεκούρας στο twitter “ Γαλάτης ρεπόρτερ που αποκαλύπτει στοιχεία: Wikilix.”

(Παραδόξως ο ίδιος πήρε και το βραβείο για την ατάκα- μάστιγα!)

Μεγαλύτερης Ανατροπής

Στους Γιώργο Καμίνη και Γιάννη Μπουτάρη για την επικράτησή τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Συμπαθέστερης Πολιτικής φυσιογνωμίας

Στον Φώτη Κουβέλη

Συμπαθέστερης τηλεοπτικής παρουσίας

Φυσικά στον κύριο Λαζάρου!

Γυναίκας με ... balls

Στις Σοφία Σακοράφα και Κατερίνα Πελέκη

 See you in 2011!

Γελάει ο κόσμος με τον Παπαθανασίου

Σε απόσπασμα που παρουσιάστηκε πρόσφατα στην ελληνική τηλεόραση αρχικά στην εκπομπή "Φάκελοι" και στη συνέχεια στο δελτίο του Mega, η Christine Lagarde, υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας στα πλαίσια συνέντευξής της σε Γάλλο δημοσιογράφο, εφμανίζεται να λέει:


Κατ' αρχήν θυμάμαι μία συζήτηση με τον ομόλογο της άλλης κυβέρνησης, η οποία δεν επανεξελέγη.

Αυτό συνέβη κάποια στιγμή στην Αθήνα. Μου έδωσε μία λίστα με τα μέτρα που θα έπαιρναν...

Τα είχε γράψει χειρόγραφα σ' ένα φύλλο χαρτί και σκέφτηκα:"Δεν μιλάει σοβαρά".

(Μπορείτε να δείτε το χαρακτηριστικό απόσπασμα στο 10:40)


Ο τέως υπουργός Οικονομικών που προφανώς θίχτηκε από αυτά που είπε η Lagarde, λες και έχει προσωπικά μαζί του, βγήκε εχθές στο δελτίο του Mega για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και όμως, κατάφερε να κάνει τα πράγματα χειρότερα.


Εν ολίγοις είπε πως στα πλαίσια του συνεδρίου της λέσχης Bilderberg, είχε μία πρόχειρη συζήτηση με τη Lagarde η οποία εξέφρασε την ανησυχία της για τα δημοσιονομικά της Ελλάδας και αυτός πήρε ένα χαρτί και της έγραψε μία σειρά από μέτρα που σκόπευαν να λάβουν.
Γεννώνται λοιπόν σ' εμένα την αθώα διάφορες απορίες... Μα καλά δεν μπορούσε να της τα πει προφορικά? Αν ήταν μία χαλαρή συζήτηση στη διάρκεια ενός διαλείμματος, τι λόγο είχε να κάτσει και να γράψει τα μέτρα σε χαρτί?
Μήπως λοιπόν δεν ήταν μία χαλαρή συζητησούλα όπως θέλει ο Παπαθανασίου να την παρουσιάσει? Εκτός και αν θεωρεί πως είναι καλύτερος στον γραπτό, παρά στον προφορικό λόγο, οπότε πάω πάσο....


Αυτό το "δεν μιλάει σοβαρά" πάντως, ήταν ένα από τα δεκάδες προβλήματα της διακυβέρνησης Καραμανλή. Δεν μπορούσες και να ήθελες, να τους πάρεις στα σοβαρά. Ένα καρναβάλι σκέτο. 

Μετά αναρωτιούνται κάποιοι γιατί ο Παπανδρέου έπρεπε να παλέψει για να έχουμε μία "Α" αξιοπιστία. Με τέτοια καρναβάλια που μας κυβερνούσαν, μία κουστωδία ασόβαρων πολιτικών, ε τι αξιοπιστία να είχαμε και πως να μας πάρουν στα σοβαρά οι Ευρωπαίοι εταίροι?

Βέβαια υπάρχει και μία άλλη ερμηνεία της όλης υπόθεσης... Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως η Christine Lagarde δεν είναι καμία αθώα... Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα εκπροσώπου της νέας τάξης πραγμάτων και μόνιμου θαμώνα της λέσχης Bilderberg. Οπότε όλα αυτά μπορεί να είναι απλώς μία συκοφαντία που σε πρώτο πλάνο φαίνεται να χτυπάει τον Παπαθανασίου, αλλά ουσιαστικά ως μόνο στόχο, έχει τον μόνιμο στόχο, δηλαδή τον Καραμανλή. Ακόμα ενοχλεί...

Τέλος μία παράκληση... Aν γίνεται, ο κύριος Παπαθανασίου και λοιπά στελέχη της παλαιάς "Νέας Διακυβέρνησης", να εμφανίζονται πιο συχνά στα κανάλια με τη νέα χρονιά, έτσι για να μη ξεχνάμε τον Καραμανλικό θίασο, που είχαμε την ατυχία να μας κυβερνήσει για 5,5 χρόνια.
____________________


Με τι κάθομαι και ασχολούμαι Χριστουγεννιάτικα Θεέ μου!
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα σε όλους και ελπίζω να περάσετε τέλεια αυτές τις μέρες!!!


Σας αφήνω με το αγαπημένο μου Χριστουγεννιάτικο cartoon....

Οι πολίτες παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους ...

...και είναι έτοιμοι να ξεσπάσουν επι δικαίων και αδίκων.

Αυτό τουλάχιστον καταλαβαίνω εγώ μετά το σημερινό περιστατικό, όπου απλοί πολίτες και όχι κουκουλοφόροι κατ' επάγγελμα, προπηλάκισαν τον πρώτο πολιτικό που βρήκαν μπροστά τους.

Η ατιμωρησία των πολιτικών και η συγκάλυψη των σκανδάλων, έχει κάνει ακόμη και τον πιο φιλήσυχο πολίτη να κρυφοχαίρεται που οι πολιτικοί δεν μπορούν πλέον να κυκλοφορήσουν υπο τον φόβο του λιντσαρίσματος και να κατακρίνει μεν τη σημερινή επίθεση στον Χατζηδάκη, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού του να σκέφτεται πως ίσως μερικοί πολιτικοί να αξίζουν μία ανάλογη μεταχείριση.



Έχουμε βαρεθεί όλοι να φωνάζουμε, πως δεν είναι δυνατόν η χώρα να έχει διαλυθεί, να εφαρμόζεται ένα πρωτόγνωρο πρόγραμμα βίαιων μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς, κάποιοι να έχουν κατακλέψει/ καταχραστεί δημόσιο πλούτο και ΚΑΝΕΝΑΣ να μην έχει φυλακιστεί.


Πόσα και πόσα σκάνδαλα των οποίων τις λεπτομέρειες έχουμε παρακολουθήσει άφωνοι, δεν έχουν ουσιαστικά κλείσει, χωρίς να έχουμε μάθει που πήγαν τα λεφτά?
Υποτίθεται πως το ΠΑΣΟΚ θα ερχόταν στην εξουσία και θα έξινε τις πληγές του πολιτικού συστήματος, υποτίθεται πως ο Παπανδρέου ήταν αποφασισμένος να ματώσει και τώρα ακούμε κάτι απαράδεκτες φωνές που θέτουν ως προϋπόθεση για την συνεννόηση των κομμάτων, να κλείσουν όλες οι αμαρτωλές ιστορίες του παρελθόντος, δηλαδή να γίνει κουκούλωμα κανονικό. (Αυτό δυστυχώς ακούστηκε από τα πλέον επίσημα χείλη του μονίμως κατατρεγμένου Ανδρέα Λοβέρδου.)
Όσο οι πολίτες αισθάνονται πως οι πολιτικοί συνεχίζουν να μην έχουν συναίσθηση της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η κοινωνία και επιχειρούν να κουκουλώσουν τα σκάνδαλα όσο ακόμα προλαβαίνουν, κρυπτόμενοι πίσω από το “μαζί τα φάγαμε”, τόσο θα βγαίνουν εκτός εαυτού.


Ο Παπανδρέου φαντάζει πλέον ανίκανος να οδηγήσει το πολιτικό σύστημα στην κάθαρση καθότι τον εκβιάζουν από παντού. Θα μπορούσε να προσφέρει μία πολύ καλή υπηρεσία στον ελληνικό λαό: Να τα παίξει όλα για όλα, μετωπική σύγκρουση όχι με τους απλούς πολίτες, αλλά με τα πραγματικά καρκινώματα που συνεχίζουν να κάνουν παρτυ πάνω στο κουφάρι της Ελλάδας.


Αφού το πράγμα δείχνει οτι πάμε σε εκλογές, τουλάχιστον ας πάει με το κεφάλι ψηλά.
Του αναγνωρίζουμε οι περισσότεροι την τιτάνια προσπάθεια που καταβάλει για να σώσει την Ελλάδα, αλλά τιμωρία των πολιτών και ατιμωρησία των πολιτικών πάει πολύ.
Για να γίνουν οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν ο Παπανδρέου θα έπρεπε να έχει σύμμαχο τον πολίτη και έχει κάνει τα πάντα για να τον βάλει απέναντί του.


Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση με τη συγκάλυψη όλων των σκανδάλων και την προκλητική προστασία που παρέχει το Κοινοβούλιο στα αρπακτικά, τότε πολύ φοβάμαι πως τον Χατζηδάκη θα ακολουθήσουν πολλοί ακόμη και το τραγικό είναι πως είναι πολύ πιθανό να μη φέρουν ευθύνη για την παρούσα κατάσταση, καθότι οι ηθικοί αυτουργοί της καταστροφής της χώρας, έχουν φροντίσει να είναι προστατευμένοι και "αόρατοι".


Το Κοινοβούλιο μπορεί να ανακτήσει το κύρος του και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, το ζήτημα είναι οτι οι βουλευτές φαντάζουν ιδιαίτερα απρόθυμοι... Τον σχηματισμό της επόμενης Βουλής κανείς δεν μπορεί να τον προβλέψει, οπότε με δεδομένο οτι πολλοί πολιτικοί ενδέχεται να τερματίσουν την πολιτική τους καριέρα στις επόμενες εκλογές, ίσως θα έπρεπε να σκεφτούν πολύ σοβαρά να κάνουν αυτό για το οποίο οι πολίτες τους έστειλαν εκεί, δηλαδή να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των πολιτών και εντολέων τους, κόντρα σε κομματικές γραμμές και λοιπά δικτατορικά απομεινάρια.

Έχουμε να ακούσουμε πολύ Νταλάρα ακόμη...

Ευρισκόμενη εκτός εαυτού λίγο μετά τον μεταμεσονύχτιο ανασχηματισμό που έκανε ο Παπανδρέου, είχα γράψει για την περίπτωση της Άννας Νταλάρα:


Ας μου πει κάποιος: "Τσούγδω μου, η Άννα Νταλάρα είναι το κατάλληλο άτομο για τη θέση της Υφυπουργού Εργασίας, διότι θα διοργανώνει καταπληκτικές συναυλίες με τον σύζυγό της, προσφέροντας θέαμα και δωρεάν (?) ψυχαγωγία". Πραγματικά, θα το δεχτώ ως επιχείρημα.


Δεν έτρωγα μία Stimorol καλλίτερα?


Εχθές έγινε στον Άγιο Παντελεήμονα "συναυλία ενότητας και αλληλεγγύης" με τη συμμετοχή της Τετράφωνης Χορωδίας του Αγίου Παντελεήμονα και του Γιώργου Νταλάρα, υπό την αιγίδα του Μεγάρου Μουσικής και της Αρχιεπισκοπής.


Η εκκλησία γέμισε από νωρίς, ενώ οι πόρτες έκλεισαν μόλις μπήκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ξεκίνησαν κάποια μικροεπεισόδια, καθώς ακροδεξιές οργανώσεις και απηυδισμένοι κάτοικοι έκριναν οτι ήταν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να ακουστούν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολύς κόσμος που είχε την πρόθεση να παρακολουθήσει την εκδήλωση χωρίς να δημιουργήσει προβλήματα, να μείνει απέξω και να ακούσει το εκνευριστικότατο "οι πόρτες έκλεισαν" λες και πήγαινε στο Μέγαρο!
Συναυλία "ενότητας και αλληλεγγύης" υποτίθεται οτι ήταν, σε ιερό ναό, το γεγονός οτι έκλεισαν οι πόρτες και οι αστυνομικές δυνάμεις απωθούσαν κόσμο (όποιες και αν ήταν οι προθέσεις του) ήταν απαράδεκτο.
Όπως απαράδεκτο ήταν που ακροδεξιά στοιχεία επέλεξαν να δημιουργήσουν σαματά κατά την προσφιλή τους τακτική.


Βέβαια αυτό ήταν απολύτως αναμενόμενο. Εφόσον οι ιθύνοντες επέλεξαν την συγκεκριμένη περιοχή και τη συγκεκριμένη εκκλησία για την εκδήλωση αυτή, επιχειρώντας να στείλουν ένα μήνυμα, θα έπρεπε να έχουν σκεφτεί πολύ σοβαρά πώς θα μετριάσουν την οργή των θερμόαιμων, χωρίς να χρειαστεί να υπάρξει παρέμβαση της αστυνομίας. Συναυλία "ενότητας και αλληλεγγύης" σε ιερό ναό και παρέμβαση της αστυνομίας, δεν πάνε μαζί.
Οι κάτοικοι της περιοχής που διαμαρτυρήθηκαν, έχουν τα δίκια τους... Σου λέει, αυτοί (βλέπε Παπούλιας, Διαμαντοπούλου, Βόζενμπεργκ, Ιερώνυμος κλπ) έχουν να περάσουν από τον Άγιο Παντελεήμονα χρόνια, δεν ξέρουν πώς ζούμε εμείς εδώ και τι προβλήματα αντιμετωπίζουμε και έρχονται να κάνουν το κομμάτι τους, διοργανώνοντας μία συναυλία αλληλεγγύης (σε ποιους?). Οπότε και αυτοί εκμεταλλεύτηκαν τη συγκυρία για να δείξουν πως δεν μπορούν να γίνονται στις πλάτες τους, κινήσεις εντυπωσιασμού.


Τέτοιες εκδηλώσεις πάντως λείπουν, κάτι το οποίο φάνηκε και από την κοσμοσυρροή. Στο εξωτερικό γίνονται πολλές συναυλίες κυρίως κλασικής μουσικής σε καθεδρικούς ναούς. Θα πρέπει η εκκλησία της Ελλάδος, να σκεφτεί πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να επιτρέψει την εκμετάλλευση των εκκλησιών για τέτοιου είδους εκδηλώσεις, καθώς έτσι προσελκύει και κόσμο.


Πάντως με αυτά και με αυτά κατάλαβα τον λόγο για τον οποίο η Άννα Ραγκούση - Νταλάρα έγινε υφυπουργός Εργασίας με αρμοδιότητα τη Μετανάστευση. 





ΥΓ:Α για να μη ξεχάσω, με γεια και το παρκέ, να δω πόσο θα αντέξουν οι υπόλοιποι μέσα στο υπουργείο, μέχρι να αρχίσουν να εκρήγνυνται ομαδικώς. Αλλά να μου πεις, τους παίρνει? Δεν τους παίρνει!


Διαβάστε επίσης: Το πτυελοδοχείο και ο Άγιος Παντελεήμονας

Το Star στον πλανήτη Happy

Ο Σταμάτης Μαλέλης είναι ένας σύγχρονος στοχαστής, αν ήταν διευθυντής σε κάποιο κανάλι του εξωτερικού, σίγουρα θα φιγούραρε σε μία από τις πρώτες θέσεις στην πρόσφατα εκδοθείσα λίστα με τους 100 μεγαλύτερους στοχαστές της χρονιάς, στην οποία είχαμε μία μόνο εκπροσώπηση ως χώρα.
Δυστυχώς τα αποτελέσματα των στοχασμών του τα απολαμβάνει μόνο το ελληνικό κοινό.
Εσχάτως, ευρισκόμενος προφανώς σε φάση Νιρβάνας και έχοντας άμεση επικοινωνία με τον Θεό, προέβη σε μία κίνηση ματ και αποφάσισε να αξιοποιήσει την Πετρούλα Κωστίδου και στο πολιτικό ρεπορτάζ.


Αυτή η τελευταία του κίνηση, προκάλεσε πανικό στα καθεστωτικά ΜΜΕ και ιδιαίτερα σε κάποιες πουριτανές όπως η Κατερίνα Ακριβοπούλου, η οποία εξεμάνη στις αρχές της εβδομάδας μιλώντας για ενοχλητικό, θλιβερό και αντιαισθητικό καρακατσουλιό, με αφορμή το ρεπορτάζ της Πετρούλας Κωστίδου για την επίσκεψη του Ντομινικ Στρος Καν. Η Κατερίνα Ακριβοπούλου τρόμαξε με την τεράστια επιτυχία της πολιτικής συντάκτριας Πετρούλας Κωστίδου, διότι φοβήθηκε πως αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να κάνει πολιτικές αναλύσεις από άμβωνος ΣΚΑΙ, φορώντας πιο αποκαλυπτικά ρούχα, προς τέρψιν του αντρικού πληθυσμού που την παρακολουθεί φανατικά.

Είχαν προηγηθεί και άλλα σουρεαλιστικά ρεπορτάζ της ιδίας "δημοσιογράφου". Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο, ήταν τότε που έτρεχε ξωπίσω από τον Υπουργό Οικονομικών “κύριο Παπακωνσταντινούλη” και αφού τον συνεχάρη για την ιδέα της επιμήκυνσης, κατόπιν ζητωκραύγαζε “επιμήκυνση, επιμήκυνση”  ξετυλίγοντας περίτεχνα ένα μέτρο.

Φυσικά όλα αυτά έχουν την υπογραφή του τιτανοτεράστιου Σταμάτη Μαλέλη, ο οποίος για να μην ξεχνιόμαστε, έχει και σχολή δημοσιογραφίας.

Πάντως οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε πως η φαντασία του δεν έχει στερέψει. Πολιτικό ρεπορτάζ η Πετρούλα, ραπ δελτίο καιρού ένας άλλος... Ειδικά αυτή η Πετρούλα έχει εξελιχθεί σε μεγάλο πολυεργαλείο του σταθμού, παρουσιάστρια δελτίου καιρού, τώρα πολιτική συντάκτης, άντε με το καλό και εκπρόσωπος του Star  σε επερχόμενα debate!

Ο Σταμάτης Μαλέλης είναι ο άνθρωπος που έχει φτιάξει το πιο ολοκληρωμένο, πολυφωνικό, ενημερωτικό κανάλι στην ελληνική τηλεόραση. Και μόνο το πρόγραμμα να δει κάποιος (Πρωινή Μελέτη, Super Star, Αξίζει να το ζεις, Φώτης και Μαρία live και ενδιάμεσα δελτία ειδήσεων, σε περίπτωση που κάποιος έχασε μία από τις εκπομπές), καταλαβαίνει πως η ενημέρωση του πολίτη για φλέγοντα ζητήματα, είναι σε πρώτο πλάνο.


Σύσσωμο το κανάλι του Star έχει εδώ και καιρό μετοικήσει σε άλλη γη, σε άλλα μέρη και συγκεκριμένα στον πλανήτη Happy. Το μόνο πράγμα που μονοπωλεί τις εκπομπές του, επειδή μόνο αυτό μπορούν να διαχειριστούν οι παρουσιαστές του (με εξαίρεση ίσως τη Λαμπίρη) είναι θέματα που αφορούν στο βλαχομπαροκ εγχώριο lifestyle. Σε εποχές κρίσης όπου η ελληνική κοινωνία βράζει, τα κανάλια και ειδικά αυτά τα οποία έχουν ως μόνο τους στόχο την ενασχόληση με την εγχώρια showbiz, φαντάζουν εκτός τόπου και χρόνου.


Η ανάγκη της κοινωνίας να ακούσει σοβαρές φωνές, πνευματικούς ανθρώπους να σχολιάζουν τα τεκταινόμενα είναι μεγάλη, όμως οι εκμεταλλευόμενοι τις τηλεοπτικές συχνότητες σταθμοί, επιμένουν να τοποθετούν τις όποιες ποιοτικές εκπομπές στη μεταμεσονύχτια ζώνη, καθώς δεν πουλάνε. 
Κάποια κανάλια όμως, όπως είναι το Star, δεν έχουν νιώσει ακόμη την ανάγκη να προσφέρουν στον κόσμο μία ποιοτική εκπομπή. Παρ' όλα αυτά φιλοξενούν κατά καιρούς στα πάνελ τους, ανθρώπους που έχουν να πουν κάτι, αλλά αυτό το κάτι, δεν πουλάει. Οπότε το κοινό το μόνο που μαθαίνει από αυτούς τους ανθρώπους είναι τι επιλέγουν να παρακολουθήσουν στην ελληνική τηλεόραση, όταν θέλουν να κάψουν μέρος των εγκεφαλικών τους κυττάρων. Εάν φυσικά πάνε να μιλήσουν για κάτι διαφορετικό, αναλαμβάνουν τα διάφορα "κατινότουβλα" που στελεχώνουν τα πάνελ, να τους επαναφέρουν στην τηλεοπτική τάξη.


Πραγματικά μερικές φορές δεν ξέρεις τι να πεις και τι να σχολιάσεις.
Λυπάμαι μόνο κάτι παιδιά που σπουδάζουν δημοσιογραφία, που έχουν τελειώσει και τρέχουν για το ρεπορτάζ ή ψάχνουν δουλειά, ανθρώπους που απολύονται από τα έντυπα στα οποία εργάζονται και βλέπουν μία Πετρούλα να κάνει ... πολιτικό ρεπορτάζ. 


Για τις διάφορες Πετρούλες που με θράσος τριγυρνάνε με ένα μικρόφωνο στο χέρι και κυνηγάνε υπουργούς και ... φαρισαίους αμειβόμενες πλουσιοπάροχα γι' αυτό, δεν ευθύνεται κάποια ανώτερη δύναμη που έχει ως στόχο να προκαλέσει θανάσιμες βλάβες στα εγκεφαλικά κύτταρα των Ελλήνων, αλλά οι Έλληνες που ψοφάνε για καρφιλήκι και επιλέγουν να παρακολουθούν και άρα να επιβραβεύουν τέτοιου είδους θεάματα. Και μην ακούσω τίποτα του στυλ, από τον Πρετεντέρη και τους λοιπούς σοβαροφανείς, καλλίτερη η Πετρούλα, γιατί ο ευτελισμός και η ισοπέδωση των πάντων μόνο σε καλό δεν μας έχει βγει στη χώρα αυτή.


Αφιερωμένο εξαιρετικά:




ΥΓ: Παρόμοια πράγματα ισχύουν (σε μικρότερο βαθμό φυσικά) και για τον Alpha

Η Σπίθα των πολιτών

"Σκεφτείτε ακόμα, ποιο συμφέρον μπορεί να έχει ένας άνθρωπος όπως εγώ, στην ηλικία που βρίσκομαι και που μπορώ να πω ότι τα έχω όλα, επιτυχία, φήμη, δόξα και προ παντός την αγάπη όλων των Ελλήνων χωρίς διακρίσεις; Κι εγώ σας αγαπώ όλους αδιακρίτως και μου προξενεί πόνο όταν είμαι αναγκασμένος να αποκαλύπτω και να καταγγέλλω συμπατριώτες μου για πράξεις για τις οποίες είμαι βέβαιος ότι βλάπτουν τη χώρα και τον λαό μας.

Γι' αυτό, σας παρακαλώ, μην προτρέξετε να με καταδικάσετε και να με τοποθετήσετε εδώ ή εκεί χωρίς να ακούσετε, έστω για τελευταία φορά, αυτά που σας λέω, γιατί ειλικρινά δεν ανήκω πουθενά αλλά μόνο στην Ελλάδα και η μόνη μου έγνοια είναι το συμφέρον όλου του λαού μας χωρίς διακρίσεις.

Το ίδιο και ως καλλιτέχνης, θεωρώ τον εαυτό μου από τους λίγους που αποφάσισαν να γράψουν έργα για όλο τον λαό και όχι για μια μειοψηφία μορφωμένων, που δήθεν μόνο αυτοί καταλαβαίνουν έργα δύσκολα όπως είναι οι Συμφωνίες, τα Ορατόρια και οι Οπερες. Πρέπει να ξέρετε ότι το ρίσκο στην προσπάθεια να γίνω κατανοητός από όλους τους Ελληνες ήταν πολύ μεγάλο, γιατί κινδύνευε η τέχνη μου να διαλυθεί μέσα στο πλήθος. Να γίνω αντί για λαϊκός, λαϊκιστής. Εύκολος, φτηνός. Εγώ όμως το διακινδύνευσα και είναι σαν να ήθελα να βάψω με το χρώμα της μουσικής μου όχι την πρόσοψη ενός σπιτιού ούτε μια γούρνα νερό αλλά όλο το Αιγαίο, δηλαδή να μπορέσει η μουσική μου, όχι μόνο το τραγούδι αλλά και το Ορατόριο, όπως είναι το «Αξιον Εστί», να φτάσει σε όλο τον λαό μας και να αγγίξει όλες τις καρδιές χωρίς διάκριση."

Το απόσπασμα αυτό είναι από την ιδρυτική διακήρυξη της "Σπίθας" του Μίκη Θεοδωράκη.

Είτε το θέλουν κάποιοι, είτε όχι, ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ένα τεράστιο μέγεθος, ένας μεγάλος Έλληνας που έχει αποδείξει οτι αγαπάει την Ελλάδα και έτσι πρέπει να τον αντιμετωπίζουν όλοι. Αυτές τις μέρες εξοργίστηκα και στεναχωρήθηκα με τη στάση που τήρησαν ορισμένοι. Αμέσως να τον απαξιώσουν, να πουν τη μακάβρια εξυπνάδα τους, πολύ ευγενικό από μέρους τους.


Με δεδομένο οτι οι περισσότεροι εξ' ημών δεν θα κάνουμε στη ζωή μας, ούτε τα μισά από αυτά που έχει κάνει ο Θεοδωράκης, χρειάζεται μεγάλος σεβασμός όταν σχολιάζουμε τα πεπραγμένα του και τα όσα λέει. Είμαι πεπεισμένη οτι αυτός ο άνθρωπος αγαπάει την Ελλάδα όσο λίγοι.
Το να αγαπάει κάποιος την Ελλάδα, δεν είναι δεδομένο. Για ελάχιστους πολιτικούς μπορεί κάποιος να πει "να αυτός αγαπάει την Ελλάδα και τους Έλληνες και βάζει το συμφέρον της χώρας του και όχι της τσέπης του πάνω από όλα". Ό,τι έχει κάνει ο Θεοδωράκης και του χρεώνεται ως πολιτική αστοχία, το έκανε προφανώς γιατί έκρινε πως έτσι θα προσέφερε τις καλλίτερες υπηρεσίες στην Ελλάδα . Τώρα αν εκ του αποτελέσματος η στάση του κρίθηκε ως λανθασμένη, δεν σημαίνει πως ο Θεοδωράκης, το έχει χάσει ή οτι πρέπει να μην μπλέκεται με την πολιτική αφού “δεν το έχει”.


Η εύκολη αντιμετώπιση και το εύκολο επιχείρημα είναι οτι έχει τρελαθεί, οτι τον εκμεταλλεύονται άλλοι και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Χούντες και δικτατορίες δεν έχω ζήσει και ούτε θέλω και γι΄αυτό πάντα ακούω τους ανθρώπους που έχουν την ηλικία και τις εμπειρίες του Θεοδωράκη με τεράστιο σεβασμό και τα λεγόμενά τους με προβληματίζουν.


Στα της διακήρυξης τώρα...


Ο Θεοδωράκης φαίνεται οτι έχει εναποθέσει όλες του τις ελπίδες για βοήθεια, στη Ρωσία και στην Κίνα (πρώην κομμουνιστικές χώρες δηλαδή), καθότι οι προτάσεις του για έξοδο από την κρίση, έχουν να κάνουν κατά κύριο λόγο με τη λογική, μας δανείζουν οι χώρες αυτές  και κάνουμε κοινοπραξίες μαζί τους για να αντισταθμιστεί το δάνειο. Κάτι τέτοιο θα ήταν ευχής έργο να συμβεί, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το γεγονός οτι αυτές οι χώρες είναι πρώην κομμουνιστικές, δεν σημαίνει πως θα μας αντιμετωπίσουν με πιο ανθρωπιστικά κριτήρια...


Στη συνέχεια προτείνει κάτι που πιστεύω πως πολλοί το έχουν σκεφτεί, δηλαδή την έξοδο της χώρας από το ΝΑΤΟ και τη σύναψη νέων συμμαχιών. Η πρόταση αυτή γίνεται με το σκεπτικό οτι οι βασικοί μας "εχθροί" είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ. Αν όμως δεν ήμασταν μέλη του ΝΑΤΟ έχω να πω εγώ, τότε θα ήμασταν περικυκλωμένοι από μέλη της συμμαχίας, κάτι που θα ήταν πιο επικίνδυνο, τόσο για την ειρήνη στην περιοχή, όσο και για την εδαφική μας ακεραιότητα.


Κατά τα άλλα έχει απόλυτο δίκιο στην κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση για την εξωτερική πολιτική που εφαρμόζει, κυρίως σε σχέση με το Ισραήλ. 


Για το θέμα αυτό η διακήρυξη αναφέρει:
"Υστερα από όλα αυτά, πώς δικαιολογείται το γεγονός ότι η χώρα μας αποφάσισε να προχωρήσει στη σύναψη στενών σχέσεων, και μάλιστα σε επίπεδο στρατιωτικής συνεργασίας, με την παραχώρηση του εθνικού μας εναέριου χώρου σε μια πολεμική δύναμη της οποίας οι στόχοι είναι οι Παλαιστίνιοι, ο Αραβικός κόσμος και το Ιράν; Από πότε έγιναν εχθροί μας οι λαοί αυτοί; Και ποια είναι τα εθνικά συμφέροντα που μας οδηγούν σήμερα στο πλευρό του επιθετικού Ισραήλ; [...]


Εκτός όμως απ' το θέμα των ηθικών ευθυνών που επωμίστηκε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, υπάρχουν ακόμα δύο σοβαρά προβλήματα: Με ποιο δικαίωμα δόθηκε η άδεια στην ισραηλινή πολεμική αεροπορία να εκτελεί γυμνάσια στον εθνικό μας εναέριο χώρο; Και με ποια λογική εμπλέκουν τη χώρα μας στα επιθετικά σχέδια του Ισραήλ; Είναι πασίγνωστο ότι σε μια ενδεχόμενη επιθετική ενέργεια των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν, ο ρόλος της ισραηλινής αεροπορίας ειδικά, θα είναι καθοριστικός και όλα δείχνουν ότι έχει επωμιστεί το βάρος του πρώτου χτυπήματος κατά της Τεχεράνης. Γι' αυτό ακριβώς χρειάζονται έναν «ανάλογο» εναέριο χώρο, προκειμένου να εκπαιδεύσουν τα πληρώματά τους, και αυτόν ακριβώς το χώρο τούς παραχώρησε σήμερα ο πρωθυπουργός και η ελληνική κυβέρνηση. Πιστεύει όμως κανείς ότι δεν το γνωρίζει αυτό η κυβέρνηση του Ιράν; Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι θα το αντιμετωπίσει με δεμένα τα χέρια;[...]
Με ποιο δικαίωμα η όποια κυβέρνηση τολμά να μας εκτροχιάζει από την πάγια πολιτική ειρήνης που θα πρέπει ευλαβικά να τηρούμε, τόσο για λόγους Αρχής όσο και για λόγους Εθνικής Ασφάλειας;"


Σε αυτό τον τομέα ο Θεοδωράκης έχει απόλυτο δίκιο. Το αντίτιμο που θα κληθούμε να πληρώσουμε γι΄αυτή την ανίερη συμμαχία μας με το Ισραήλ, θα είναι πολύ μεγάλο.


Tέλος είναι εμφανής η εμπάθεια του Θεοδωράκη προς την οικογένεια Παπανδρέου. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα είναι το εξής "Με άλλα λόγια, οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη, Σημίτη και Κ. Καραμανλή ευθύνονται για το 20% (σσ: αναφέρεται στο χρέος) ενώ οι κυβερνήσεις του Ανδρέα και του Γιώργου για το 70% της ανόδου ο πρώτος και για 10% ο δεύτερος μέσα σε ένα χρόνο, αποδεικνύοντας έτσι ότι αυτοί ήταν και είναι και σήμερα οι κυρίως υπεύθυνοι για την ουσιαστική πτώχευση της χώρας." Επίσης χαρακτηρίζει ως την πιο δραματική και ατυχή στιγμή της χώρας, τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης του Παπανδρέου, όπου όπως αναφέρει χάθηκε πολύτιμος χρόνος και ήταν πλέον αδύνατο να επανορθωθεί το κακό.

Eίμαι σχεδόν σίγουρη πως οι περισσότεροι που έβγαλαν χολή για τον Θεοδωράκη δεν μπήκαν καν στο κόπο να διαβάσουν όλη τη διακήρυξη, κακώς. Μιλάμε για ένα κίνημα- "κραυγή αγωνίας" που δημιούργησε ένας άνθρωπος στην ηλικία των 85 χρόνων, κάτι που θεωρώ σχεδόν βέβαιο πως προέκυψε μετά από μία εσωτερική του έκρηξη, καθώς ένιωσε να πνίγεται με όλα αυτά που συμβαίνουν. Πιστεύω πως θέλει να βοηθήσει να ανοίξουν μάτια και αυτιά και θα επιδιώξει να χαράξει ένα νέο μονοπάτι για την Ελλάδα, προς την κατεύθυνση στην οποία κρίνει ο ίδιος οτι πρέπει να βαδίσουμε.

Διαφωνώ μαζί του σε πολλά, αλλά σέβομαι το αγαθό των προθέσεών του και δεν είμαι διατεθειμένη να σνομπάρω αυτό το ανεξάρτητο κίνημα, κάθε άλλο.

Το κύκνειο άσμα του Θεοδωράκη δεν θα είναι απ' οτι φαίνεται, ένα μουσικό αριστούργημα, αλλά μία προσπάθεια να προσφέρει στον τόπο μας μέσω της "Σπίθας των πολιτών". Αυτός ο άνθρωπος αξίζει τον σεβασμό όλων μας και θεωρώ πως είναι απαράδεκτο να τον υποτιμούν και να τον απαξιώνουν κάποιοι, για τους δικούς τους ιδιοτελείς λόγους. Αν θέλουν ας κάνουν οι ίδιοι το δικό τους κίνημα, εκτός και αν το παρόν πολιτικό σκηνικό τους καλύπτει απόλυτα.


ΥΓ: Τα εκτενή αποσπάσματα από τη διακήρυξη της Σπίθας των πολιτών είναι από την Ελευθεροτυπία, η οποία στην Σαββατιάτικη έκδοσή της, είχε ως ένθετο τη διακήρυξη.
ΥΓ2: Το κακό είναι οτι αυτή τη "Σπίθα", είναι πολύ πιθανό να την εκμεταλλευτεί και "Το Σπίρτο"....

Ντου ντου ντου, κατάληψη παντού...

Όσοι είχαν ακούσει τις εξαγγελίες της Διαμαντοπούλου για τις αλλαγές στην παιδεία και έχουν την ελάχιστη ιδέα για το πως λειτουργούν τα Πανεπιστήμια και κυρίως οι φοιτητικές παρατάξεις, περίμεναν πως αυτός ο χειμώνας, θα είναι χειμώνας καταλήψεων. Αλλά και να μην ερχόταν η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, το μνημόνιο είναι επαρκής λόγος για να μπουν τα πανεπιστήμια στην περιπέτεια αυτή.
Μην ξεχνάμε πως το σύνθημα "εμπρός για τις γενιάς μας τα Πολυτεχνεία", που έχει γίνει καραμέλα των αριστερών παρατάξεων (πλην ΚΝΕ), καταδεικνύει την επιλογή τους, να μην ασχολούνται μόνο με ενδοπανεπιστημιακά ζητήματα, αλλά με όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής.

Σε αυτή την κρίσιμη φάση, θα έπρεπε κανονικά να γίνεται στα αμφιθέατρα συζήτηση για το νομοσχέδιο που φέρνει η Διαμαντοπούλου και για το οποίο οφείλω να ομολογήσω πως θετικά εκφράζεται μόνο η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ενώ πολύ επιφυλακτική και αρνητικά προδιατεθειμένη είναι η ΠΑΣΠ. Αντ' αυτού έχουμε φτάσει στο σημείο να γίνεται κινητοποίηση από όλες τις παρατάξεις, αλλά και από ανεξάρτητους φοιτητές, με μόνο στόχο να ψηφιστεί ή να εμποδιστεί η κατάληψη. Αντί να γίνεται διάλογος και να καταλήξουν οι φοιτητικοί σύλλογοι σε ψηφίσματα, αντί να καταθέτουν προτάσεις, επιδίδονται σε ένα απίστευτο, δυστυχώς κομματικό, ξεκατίνιασμα, το οποίο είναι υπεύθυνο για την απαξίωση των φοιτητικών συνελεύσεων και για τα αισθήματα απέχθειας που τρέφουν οι φοιτητές για τις φοιτητικές παρατάξεις.


Το θέμα μου όμως δεν είναι οι φοιτητικές παρατάξεις αυτές καθ' αυτές, ό,τι και να γράψεις γι' αυτά τα "μορφώματα" είναι λίγο, αλλά η συνεχής απαξίωση του Πανεπιστημίου που οφείλεται και σε αυτές. Οι καταλήψεις κάνουν αποδεδειγμένα μόνο κακό, τόσο στο Πανεπιστήμιο όσο και στους ίδιους τους φοιτητές, που θα κληθούν να πληρώσουν τις συνέπειές τους, στην καλλίτερη περίπτωση με αναπληρώσεις τα Σαββατοκύριακα, στην χειρότερη με χάσιμο της εξεταστικής τους ή και του εξαμήνου.


Κάποιοι θέλουν να αγωνιστούν (κάποιοι άλλοι όχι) και είναι δικαίωμά τους, αλλά η κατάληψη εκτός του οτι είναι παράνομη, δεν είναι μέτρο αγώνα, δεν στέλνει μήνυμα στην εξουσία, κάθε άλλο, οδηγεί την κοινωνία στο να πιστεύει πως οι φοιτητές "τα ξύνουν" (με το συμπάθιο) και ψηφίζουν διακοπές. Αν θέλουν οι αριστερές παρατάξεις ας οργανώσουν πορείες κατά της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης χωρίς να προτείνουν και κατάληψη, ή επιτέλους ας συμμετέχουν στον εθνικό διάλογο για την παιδεία μήπως και καταφέρουν να εξασφαλίσουν κάτι καλλίτερο, δεν είναι ντροπή! 
Αν φυσικά έχουν προτάσεις, γιατί κάτι άλλο πέρα από το ΟΧΙ σε όλα και τα τετριμμένα του τύπου: φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και της εκκλησίας και αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία, δηλαδή προτάσεις που μπορεί να κάνει και μία υποτυπωδώς σκεπτόμενη αμοιβάδα, όσο καιρό πηγαίνω σε συνελεύσεις, δεν έχω ακούσει.


Αλλά ξέχασα, αν τα ΕΑΑΚ πάρουν μέρος στον διάλογο, η ΚΝΕ θα τους κατηγορήσει οτι συνομιλούν με εκπροσώπους της τρόικας και του μνημονίου και το αντίστοιχο αν συμμετάσχει η ΚΝΕ.
Αν η ΠΑΣΠ συμμετάσχει και ψελλίσει πως είναι υπέρ έστω και κάποιων από τα μέτρα που προτείνει η Διαμαντοπούλου, τότε σύσσωμη η αριστερά θα την κατηγορίσει πως όντως είναι η φοιτητική παράταξη του ΠΑΣΟΚ και παίρνει γραμμή από  αυτό, κάτι που η ΠΑΣΠ αρνείται πεισματικά (κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμη το γιατί). Παράνοια!


Λυπάμαι που το λέω, αλλά το Πανεπιστήμιο χρόνια τώρα πάει κατά διαόλου, όχι μόνο λόγω της υποχρηματοδότησης και της κακοδιαχείρισης των πόρων, αλλά και του συνεχούς διαγκωνισμού  μεταξύ των αριστερών παρατάξεων, για το ποια είναι πιο αριστερή, πιο αγωνιστική και λιγότερη διαλλεκτική.
(3 μέρες κατάληψη λέει η ΚΝΕ? Μία βδομάδα τα ΕΑΑΚ.)


Δυστυχώς έχει ξεκινήσει μεγάλο κύμα καταλήψεων.... Τη μία για το μνημόνιο, την άλλη για τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση....
Το κύμα αυτό, πρέπει να σταματήσει, πριν πάρει τις διαστάσεις του 2006. Με τη σκληρή στάση που έχουν υιοθετήσει οι αριστερές παρατάξεις δυο πιθανότητες υπάρχουν, ή να μην περάσει το νομοσχέδιο, που δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, ή να περάσει ως έχει.


Ο "στημένος και προσχηματικός διάλογος", όπως τον χαρακτηρίζουν κατά την προσφιλή  τους τακτική, δεν γίνεται έτσι για να έχουμε να λέμε, για τα μάτια του κόσμου (δηλαδή έτσι θέλω να ελπίζω). Ένα πράγμα δεν μπορώ να καταλάβω, το γεγονός οτι κάποιοι έχουν αποφασίσει τη μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση στο θέμα "παιδεία", βγαίνουν στους δρόμους και σαμποτάρουν με τη στάση τους τη λειτουργία του Πανεπιστημίου, προβαίνουν στην έσχατη μορφή πάλης που είναι η κατάληψη, σημαίνει πως σε όλα αυτά που προτείνει η κυβέρνηση, έχουν κάποια αντιπρόταση, διαβλέπουν κάποιον άλλο δρόμο...
ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ?


Βαρέθηκα να χάνω μαθήματα και εργαστήρια για το γαμώτο των παρατάξεων και για τον ατέρμονο αγώνα τους απέναντι σε όλα. Αν πραγματικά θέλουν το καλό του Πανεπιστημίου και της παιδείας, ας κάνουν επιτέλους εφαρμόσιμες προτάσεις και ας σεβαστούν τους συμφοιτητές τους που θέλουν ανοιχτή σχολή, αλλά λόγω του ευαίσθητου του στομάχου τους, δεν παρίστανται σε συνελεύσεις.


Είναι τόσο αστείο να βλέπεις παρατάξεις να επιχαίρουν που κέρδισαν συνελεύσεις μειοψηφίας. Σχολές με 700 και 800 άτομα κάλπη, κάνουν συνελεύσεις των 150 ατόμων... 
Η αποχή από τις συνελεύσεις έχει το αποτέλεσμα και την αντίστοιχη ερμηνεία, που έχει και η αποχή από τις εκλογές.  Με το να απέχεις δείχνεις οτι δεν ενδιαφέρεσαι και πως περιμένεις να βγάλουν οι άλλοι το φίδι από την τρύπα για σένα. Σιχτιρίζεις που έχεις κλειστή σχολή, αλλά δεν πας και να ψηφίσεις.


Η συμβουλή μου είναι, όποιος φοιτητής θέλει να κρατήσει ανοιχτή τη σχολή του, να πηγαίνει στις συνελεύσεις και να μην ψηφίζει παρατάξεις, εάν δεν το θέλει. Μπορεί να στηρίξει ένα "πλαίσιο αντικατάληψη" ή να ψηφίσει λευκό στον 2ο γύρο εμποδίζοντας τον σύλλογό του να πάρει απόφαση. Γιατί σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, για να πάρει απόφαση ο σύλλογος πρέπει το πρώτο πλαίσιο να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία.


ΥΓ: Η ωραία εικόνα, είναι μία δημιουργία των ΕΑΑΚ.

Cablegate: Η 11/9 της Αμερικανικής διπλωματίας???

Εχθές άρχισε η διαρροή ενός μεγάλου πακέτου απορρήτων εγγράφων από το wikileaks που σχετίζονται με την αμερικανική διπλωματία. Τα έγγραφα είναι 251.287 τον αριθμό και δημοσιεύτηκε το 1/100 περίπου... Εξαιτίας του τεράστιου όγκου των εγγράφων επιλέχθηκε να παρουσιαστούν τμηματικά για να μην χαθεί το νόημα του όλου εγχειρήματος... μάλλον...

Το state department αντέδρασε πολύ βίαια καθώς -κρατηθείτε- προειδοποίησε πως πρέπει να καταστραφεί το υλικό!

Αποκαλύψεις απορρήτων εγγράφων της Αμερικανικής διπλωματίας που ταράζουν τα νερά παγκοσμίως αφού μαθαίνει και το "πόπολο" τι γίνεται με τις σχέσεις μεταξύ κρατών, με συμμάχους: τη Guardian, το Der Spiegel, τη New York Times, τη Monde, και την Pais... Μάλιστα...


Από τα έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα μέχρι στιγμής έχουν αντληθεί διάφορες πληροφορίες, αλλά ξεχωρίζουν οι εξής: 

• Όλος ο κόσμος μισεί το Ιράν και οι Αραβικοί λαοί πιέζουν τις ΗΠΑ να εισβάλουν σε αυτό, ικετεύουν θα έλεγα. 
• Διαφαίνεται πως το Ισραήλ βρίσκεται σε απόλυτη σύμπνοια με τις ΗΠΑ στο θέμα του Ιράν.
• Δίνεται ιδιαίτερη σημασία στο πόσο επικίνδυνη γίνεται η Τουρκία (το δόγμα Νταβούτογλου στην εξωτερική πολιτική σε συνδυασμό με τη στροφή που έχει γίνει προς τον "νεο- Οθωμανισμό", ανησυχούν τις ΗΠΑ) και γενικά φαίνεται στις διαπιστώσεις που γίνονται, πως η Τουρκία παρεκκλίνει από την Ευρωπαική/ Δυτική πορεία της. 
• Υπάρχουν υπόνοιες πως η Τουρκία βοηθάει την Αλ-Κάιντα και οι ΗΠΑ- το ΡΚΚ. Επίσης υπάρχουν υπόνοιες για υπόγεια συνεργασία Τουρκίας - Ιράν.
• Φαίνεται πως η Ουάσινγκτον ζητάει πληροφορίες από διάφορες χώρες σε σχέση με υψηλόβαθμα στελέχη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όπως ο Γ.Γ. Μπαν-Κι-Μουν. Όταν λέμε πληροφορίες εννοούμε κωδικούς πιστωτικών καρτών, κλειδιά για τα διάφορα συστήματα επικοινωνίας που χρησιμοποιούν υψηλόβαθμα στελέχη του ΟΗΕ και περιγραφή των συστημάτων κρυπτογράφησής τους, βιομετρικά χαρακτηριστικά κτλ.

Εν ολίγοις από τις διαρροές πλήττονται φυσικά οι ΗΠΑ και διαταράσσονται οι σχέσεις τους κυρίως με την Τουρκία, ενώ γίνεται σαφές πως βρίσκονται κάτω από κάθε κόκκο άμμου που κινείται σε διπλωματικό επίπεδο. 


Ας δούμε όμως τι είναι αυτό που κάνει μεγάλη εντύπωση και θα έπρεπε να υποψιάζει...
Σε καιρούς – όχι απόλυτης είναι η αλήθεια - παντοδυναμίας των ΗΠΑ, όταν εκεί υπάρχουν τα καλλίτερα μυαλά του πλανήτη, hacker που μπορούν να κάνουν τον υπολογιστή μου να φτιάχνει διπλό capuccino για πλάκα και οι οποίοι απασχολούνται στις υπηρεσίες πληροφοριών, δεν γίνεται να υπάρχει ένας ανεξάρτητος hacker και να κάνει ρόμπα τις ΗΠΑ. Το wikileaks θα μπορούσε να μην υπάρχει. 
Τώρα αυτό που πρέπει να αναρωτηθεί ο κάθε νοήμον άνθρωπος πριν θεοποιήσει τον Assange είναι: πώς μπορεί να το κάνει αυτό ένας άνθρωπος από μόνος του χωρίς να έχει πλάτες και για να το πω ξερά, πώς ζει ακόμη και το μόνο που έχει γίνει εναντίον του, είναι κάποιες αναιμικές προσπάθειες συκοφάντησης, όπως μηνύσεις για σεξουαλική παρενόχληση, οι οποίες και ανακαλούνται;
Σίγουρα όλοι πιστεύουμε πως οι καθαρές φωνές που παίζουν σε τέτοια επίπεδα, εκλείπουν γρήγορα. Και όμως...


Πάμε τώρα σε κάτι άλλο. Οι γνωστοί χαχόλοι που νομίζουν πως η επανάσταση θα έρθει σε μία μέρα και μάλιστα από το διαδίκτυο, άρχισαν να φωνάζουν, να ζητωκραυγάζουν και είναι έτοιμοι να προβούν στο επαναστατικό follow στο wikileaks. Μα όπως ακριβώς μπορεί να έρθει η επανάσταση από το διαδίκτυο, έτσι μπορεί να έρθει και η ομαδική ύπνωση. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο, χειρότερη μέθοδος προπαγάνδας και ελέγχου του ανθρώπινου μυαλού, από το να σε κάνουν να πιστεύεις πως είσαι ελεύθερος, δίνοντάς σου “χώρο για να παίξεις”, ενώ εκείνη την ώρα φυλακίζεσαι ακόμα περισσότερο, αλλά έχεις την γλυκιά αίσθηση πως μπορείς να αναπνεύσεις.... 
Αχ αυτά τα social networks... Πολύ φοβάμαι πως θα γίνουν πολύτιμο εργαλείο προπαγάνδας στα χέρια όσων επιθυμούν να κατευθύνουν την κοινή γνώμη.


Ας επιστρέψω στο θέμα μου.... 11/9 για την αμερικάνικη διπλωματία λένε κάποιοι.
Αν βάλουμε κάτω λοιπόν αυτό το 11/9 και το γεγονός οτι οι πλέον διαπλεκόμενες εφημερίδες του πλανήτη, δημοσίευσαν τα απόρρητα έγγραφα κάνοντας και αυτές τεράστια επανάσταση, το μέλλον διαγράφεται ... ζοφερό!
Σκεφτείτε μόνο οτι κάποιοι λένε Μπράβο ΝΥ times, Le monde κτλ που δεν κώλωσες.... Λες και τους έπιασαν ξαφνικά οι ευαισθησίες τους και είπαν να κάνουν ένα καλό στον κόσμο, επαναστάτησαν οι τέως υποστηρικτές της Αμερικάνικης εισβολής στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και αποφάσισαν να περιορίσουν την ενοχλητική δύναμη των ΗΠΑ? Δε νομίζω!


Τέλος και εδώ είναι το ζουμί, αναφέρεται στα ρεπορτάζ πως το Ισραήλ ίσως ρισκάρει να επιτεθεί μόνο του στο Ιράν προσπαθώντας να αποφύγει τη δική του 11/9!!!

Μάλιστα υπάρχει σχετικό έγγραφο όπου αναφέρεται πως ο Ehub Barak , υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, τον Ιούνιο του 2009, εκτίμησε πως υπάρχει ένα διάστημα 6 - 18 μηνών όπου θα είναι ακόμη εφικτό να αποσοβηθεί ο κίνδυνος κατασκευής πυρηνικών όπλων από το Ιράν. Μετά από αυτό το διάστημα, αναφέρει, οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση θα μπορούσε να καταλήξει σε μη αποδεκτή ζημιά.
Από μεθαύριο θα έχουμε Δεκέμβρη του 2010, δηλαδή θα έχουν περάσει σχεδόν 18 μήνες από τότε που έγινε αυτή η εκτίμηση....


Θυμηθείτε πως η 11/9 ήταν η αφορμή για την εισβολή των ΗΠΑ σε Ιράκ/Αφγανιστάν. Αντιθέτως η εισβολή τους στο Ιράν, έχει καθυστερήσει αρκετά γιατί εκτός των άλλων, δεν έχει δοθεί καμία αφορμή. Τώρα κάποιοι μιλάνε για νέα 11/9. Προσωπικά δεν έχω συνδυάσει τη μέρα αυτή τόσο με την κατάρρευση των διδύμων πύργων και το πένθος στην Αμερική, όσο με το πόσο βρώμικα μπορεί να δουλέψει το μυαλό κάποιων και το πώς μπορεί να μεταστραφεί ξαφνικά η κοινή γνώμη και να αποδεχθεί κάτι που φάνταζε τερατώδες.


Μία ενδεχόμενη επίθεση στο Ιράν δεν θα είναι εύκολο πράγμα. Η κοινή γνώμη δεν είναι έτοιμη, όπως δεν ήταν έτοιμη και όταν η Αμερική προετοίμαζε τον πόλεμο "κατά της τρομοκρατίας" στη Μέση Ανατολή. Αλλά η επίθεση στους διδύμους πύργους έπεισε τους ευπίστους πως πρέπει να σπάσει το απόστημα της τρομοκρατίας κι έτσι η κοινή γνώμη μετά από αυτό το τραγικό περιστατικό, "ωρίμασε" απότομα και υποστήριξε την Αμερικανική εισβολή σε Ιράκ και Αφγανιστάν. 
Τώρα κανείς δεν έχει πειστεί πως η εισβολή στο Ιράν είναι αναγκαία, γιατί πολύ απλά δεν είναι το μόνο κράτος που έχει πυρηνικό πρόγραμμα. Δηλαδή οι ΗΠΑ ή το Ισραήλ δεν έχουν πυρηνικό πρόγραμμα σε εξέλιξη? Τι είναι αυτό που καθιστά το Ιράν επικίνδυνο και το Ισραήλ ακίνδυνο? 


Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να πέσω θύμα της συνομωσιολογίας, αλλά όλα αυτά μόνο σε υποψίες με βάζουν. Δεν λέω πως πίσω από αυτή την προσπάθεια κρύβονται οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, οι Νεφελίμ ή εξωγήινες δυνάμεις, απλά στην εποχή που η προπαγάνδα προσεγγίζει σε λεπτότητα και ακρίβεια τις χειρουργικές επεμβάσεις, δεν γίνεται να μην μας προβληματίζουν προσπάθειες τύπου wikileaks. 


Το μόνο σίγουρο είναι πως o Julian Assange έχει ισχυρές πλάτες, το θέμα είναι σε ποια μεριά του πλανήτη τις έχει. 252.000 απόρρητα έγγραφα είναι εξωφρενικά μεγάλος αριθμός. Πολλά μπορεί να επιδιώκει αυτός που κάνει αυτά τα "δωράκια". Μία εκτίμηση που μπορώ να κάνω έτσι πρόχειρα, με δεδομένο οτι στοχοποιούνται ΗΠΑ και Ιράν, με κίνδυνο να χαρακτηριστώ γραφική, είναι η εξής: Κάποιοι πιέζουν σε υπερβολικό βαθμό τις ΗΠΑ να εισβάλουν στο Ιράν και όσο καθυστερούν, θα υποβάλλονται στο μαρτύριο της σταγόνας, μέσω wikileaks.


Διαβάστε επίσης: Wikileaks: Ισραήλ και Άραβες μαζί για χτύπημα στο Ιράν