1+1=10

1+1=2

1+1=10

Και τα δυο αποτελέσματα είναι σωστά. Υπάρχουν άνθρωποι όμως που ποτέ δεν θα αποδεχθούν οτι 1+1=10, ούτε θα κάτσουν να ακούσουν κάποιον που υπομονετικά θα κάτσει να τους εξηγήσει οτι 1+1=10 στο δυαδικό σύστημα, γιατί απλά είναι πέρα από τη λογική τους. Γι' αυτούς υπάρχει η μία και μοναδική αλήθεια του 1+1=2.

Το οτι υπάρχει όμως ένα αξίωμα δεν αναιρεί οτι μπορεί για το ίδιο γεγονός να ισχύει και κάτι άλλο.
Το οτι κάποιος καταδικάζει τη βία των τρομοκρατών, το γεγονός οτι αρματώνονται με καλάζνικωφ και βγαίνουν παγανιά, δεν σημαίνει οτι δεν καταδικάζει τη βία της αστυνομίας.
Το οτι κάποιος καταδικάζει ενδεχόμενα βασανιστήρια, δεν σημαίνει οτι γουστάρει αρματωμένους τρομοκράτες και οτι βρίσκεται ιδεολογικά κοντά τους. Το οτι κάποιος επιλέγει να καταδικάσει πρώτα τη μία από τις δυο μορφές βίας, δεν σημαίνει οτι δεν καταδικάζει και την άλλη μορφή βίας ή οτι κλείνει το μάτι στη μία από τις δυο μεριές.

Ο καθένας μπορεί να επικεντρώσει όπου θέλει αρκεί να μην θυσιάζει μία θεώρηση για χάρη μίας άλλης και να μην εγκλωβίζει τη λογική του σε διαπιστώσεις που είναι πιο κοντά στο ιδεατό που ο ίδιος θα ήθελε να ισχύει.
Δεν υπάρχουν ομάδες ανθρώπων με το κοκκαλάκι της νυχτερίδας που να είναι αγγελικά πλασμένες. Άγγελοι δεν είναι ούτε οι αναρχικοί, ούτε οι αστυνομικοί, ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε οι ίδιες μας οι οικογένειες. Δεν υπάρχουν επίσης ομάδες πολιτών που να είναι πιο αθώες από άλλες.

Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς προσεγγίζεται από τις διάφορες πλευρές αυτές τις μέρες η σύλληψη των ληστών στο Βελβεντό που εμφανίζονται και ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης, πού και για ποιούς λόγους επικεντρώνει ο καθένας....


Το γεγονός: Άτομα ηλικίας 20-25 χρονών συνελλήφθησαν βαριά οπλισμένοι μετά από ληστεία και έχοντας πάρει όμηρο, συνδέονται με τρομοκρατική οργάνωση. Η αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες τους όπου φαίνονται βαριά τραυματισμένοι.
Υπάρχουν δυο πιθανότητες, είτε να χτυπήθηκαν κατά τη σύλληψη, είτε μετά τη σύλληψή τους.

Εάν όλα τα χτυπήματα έγιναν κατά τη σύλληψη, η αστυνομία προφανώς έχει το δικαίωμα να ασκήσει την απαραίτητη βία χωρίς ακρότητες. Από τη στιγμή που περνιούνται οι χειροπέδες στον ένοχο δεν έχει δικαίωμα να τον χτυπήσει κανένας, όπως δεν έχει δικαίωμα να τον χτυπήσει κι εάν δεν προβάλει αντίσταση. Αν συνέβη αυτό, το μόνο πράγμα που θα έπρεπε να αποσχολεί τον δημόσιο διάλογο, είναι τι οδήγησε αυτά τα παιδιά στο να πάρουν τα όπλα και πώς μπορεί να αναχαιτιστεί το φαινόμενο του να μεγαλώνουν και να ωριμάζουν νέοι άνθρωποι που είναι δεκτικοί στο μίσος και στο πιπίλισμα αυτιών από ιδεολογικούς καθοδηγητές που τα οπλίζουν με καλάζνικωφ και τα στέλνουν να κάνουν τη βρώμικη δουλειά.

Εάν όμως οι συλληφθέντες χτυπήθηκαν μετά τη σύλληψή τους θα πρέπει να μας απασχολήσει και το καθ' όλα ανησυχητικό φαινόμενο οτι η αστυνομία την έχει δει τιμωρός και ασκεί βία σε ανθρώπους που έχουν ήδη συλληφθεί, τους αντιμετωπίζει δε σαν "κωλόπαιδα" που θέλουν τα μπατσάκια τους. Θα πρέπει λοιπόν σε αυτή την περίπτωση να αναλυθούν και τα δυο δεδομένα.
Είναι λάθος να επικεντρώνει κανείς στο ένα από τα δυο γεγονότα και να αναλαμβάνει κατ' αυτόν τον τρόπο δικηγόρος της μίας ή της άλλης πλευράς ασυναίσθητα. Ό,τι και να έκαναν οι αστυνομικοί, δεν δικαιολογούνται τρομοκρατικές πράξεις, ό,τι και να έκαναν οι συλληφθέντες, δεν δικαιολογείται χρήση ωμής βίας από την αστυνομία.

Το θέμα λοιπόν είναι τι πρέπει να μας ανησυχήσει περισσότερο. Η απάντηση είναι: και τα δυο. Δεν είναι δυνατόν για χάρη της πολιτικής αντιπαράθεσης οι μεν να αθωώνουν πιθανούς "τρομοκράτες" και οι δε να αθωώνουν πιθανούς "βασανιστές". Όταν για οποιονδήποτε λόγο ο οποιοσδήποτε δικαιολογεί τη βία, τότε δεν κάνει τίποτε άλλο από το να μοιράζει άλλοθι.

Η μεγάλη συζήτηση που πρέπει να ανοίξει είναι τι έχει πάει τόσο λάθος στην κοινωνία. Μεγαλώνει αυτή τη στιγμή μία γενιά που είναι ποτισμένη με μίσος, θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη και το θέμα είναι πώς μπορεί να σωθεί το παιχνίδι. Από τη μία αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί που ο καθένας τους έχει και από ένα Καλάζνικωφ, από την άλλη απενοχοποιημένοι χουντόφρονες. Το μέλλον αναμένεται ζοφερό γιατί η κοινωνία μας δεν κατάφερε τα χρόνια που πέρασαν να ξεφορτωθεί τα μετεμφυλιακά σύνδρομα που περνούσαν από γενιά σε γενιά. Νομίζαμε οτι είχαν ατονίσει, κάναμε λάθος.

Τα μετεμφυλιακά σύνδρομα είναι εδώ κάτι το οποίο είναι πασιφανές αν παρατηρήσει κανείς τη ζέση με την οποία υποστηρίζουν διάφοροι τους ληστές ή την αστυνομία. Από τη μία έχουμε τους "καλά να πάθουν τα κωλόπαιδα", από την άλλη έχουμε τους "η κρατική βία και η χούντα που έχουμε (σσ. πρόσεχε τι εύχεσαι) οδήγησε τα άμοιρα παιδιά στο να πάρουν τα όπλα".

Τα μόνα μας όπλα είναι η ψυχραιμία και η λογική ανάλυση, είναι η αποδοχή της θεώρησης που λέει οτι 1+1=2 αλλά και 1+1=10.