Μετά τη σημερινή δήλωση του Υπουργού Ανάπτυξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη οτι δεν διάβασε το Μνημόνιο που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, ίσως έχει έρθει η ώρα να συζητήσουμε πολύ σοβαρά σαν κοινωνία, το θέμα του ασυμβιβάστου Υπουργού- βουλευτή και τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει αυτή η διπλή ιδιότητα.
Είπε ο Χρυσοχοΐδης οτι δεν διάβασε το Μνημόνιο γιατί είχε άλλες υποχρεώσεις και άλλα καθήκοντα ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη τότε. Έχει μία λογική βάση το επιχείρημά του. Το κακό είναι οτι δήλωσε με εντυπωσιακά κυνικό τρόπο οτι λόγω υποχρεώσεων που είχε ως Υπουργός, ψήφισε κάτι το οποίο δεν είχε διαβάσει που δέσμευσε τη χώρα για τα επόμενα χρόνια.
Το Μνημόνιο το ψήφισε όμως ως βουλευτής και όχι ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Εάν δεν ήταν βουλευτής, δεν θα ήταν υποχρεωμένος να ψηφίζει νομοσχέδια που έχουν να κάνουν με άλλους τομείς πέραν του τομέα ευθύνης του.
Είναι σαφές οτι όποιος ασχολείται με το Υπουργείο του νυχθημερόν (πράγμα που δεν ξέρω πόσοι το κάνουν) δεν έχει τον χρόνο και τη δυνατότητα, να διαβάζει και να αξιολογεί κάθε νομοσχέδιο που κατατίθεται, να διαπιστώνει ελλείψεις και να κάνει αντιπροτάσεις. Αυτός όμως είναι ο ρόλος του βουλευτή, να ελέγχει.
Με αφορμή λοιπόν τη δήλωση Χρυσοχοΐδη ίσως θα ήταν σκόπιμο να εξεταστεί και πάλι κατά πόσον οι Υπουργοί είναι σωστό να διατηρούν και την ιδιότητα του βουλευτή. Δεν μιλάμε για εξωκοινοβουλευτικούς Υπουργούς απαραίτητα, αλλά για εκλεγμένους βουλευτές που μόλις τους προτείνεται υπουργικό αξίωμα θα παραιτούνται, προκειμένου να είναι Υπουργοί... "αποκλειστικής απασχόλησης".
Το να δηλώνει κάποιος οτι ουσιαστικά ψηφίζει στα τυφλά γιατί δεν προλαβαίνει να διαβάσει νομοσχέδια, αλλά εμπιστεύεται αυτούς που τα συντάσσουν, είναι προκλητικό και για τον πιο ψύχραιμο πολίτη και επιβεβαιώνει πως τόσο οι βουλευτές όσο και οι Υπουργοί αποδέχονται την ύπαρξη κομματικών μαντριών και είναι εκ των προτέρων βέβαιοι για την ορθότητα επιλογών χωρίς να έχουν μπει στον κόπο να τις αξιολογήσουν.
Η δήλωση Χρυσοχοΐδη ήρθε αμέσως μία μέρα μετά τη δήλωση Κατσέλη οτι διάβασε για 3 ώρες το Μνημόνιο. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πόσες ώρες ασχολήθηκαν με την ανάγνωση και αξιολόγηση του Μνημονίου οι υπόλοιποι Υπουργοί και κυρίως οι βουλευτές, που δεν είχαν Υπουργικές υποχρεώσεις. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως θα είχε να μάθουμε πόσοι και για πόση ώρα διάβασαν το Μεσοπρόθεσμο και τους εφαρμοστικούς νόμους που το συνοδεύουν. Μπορεί για το Μνημόνιο να μην είχαν χρόνο, αλλά για το Μεσοπρόθεσμο είχαν όσο χρόνο ήθελαν.
Με αφορμή τη δήλωση Χρυσοχοΐδη πάντως, έριξα κι εγώ μία ματιά στο μεταφρασμένο κείμενο του Μνημονίου, διαβάστε το εδώ. Σχεδόν όλα έχουν πέσει έξω.
Είπε ο Χρυσοχοΐδης οτι δεν διάβασε το Μνημόνιο γιατί είχε άλλες υποχρεώσεις και άλλα καθήκοντα ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη τότε. Έχει μία λογική βάση το επιχείρημά του. Το κακό είναι οτι δήλωσε με εντυπωσιακά κυνικό τρόπο οτι λόγω υποχρεώσεων που είχε ως Υπουργός, ψήφισε κάτι το οποίο δεν είχε διαβάσει που δέσμευσε τη χώρα για τα επόμενα χρόνια.
Το Μνημόνιο το ψήφισε όμως ως βουλευτής και όχι ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Εάν δεν ήταν βουλευτής, δεν θα ήταν υποχρεωμένος να ψηφίζει νομοσχέδια που έχουν να κάνουν με άλλους τομείς πέραν του τομέα ευθύνης του.
Είναι σαφές οτι όποιος ασχολείται με το Υπουργείο του νυχθημερόν (πράγμα που δεν ξέρω πόσοι το κάνουν) δεν έχει τον χρόνο και τη δυνατότητα, να διαβάζει και να αξιολογεί κάθε νομοσχέδιο που κατατίθεται, να διαπιστώνει ελλείψεις και να κάνει αντιπροτάσεις. Αυτός όμως είναι ο ρόλος του βουλευτή, να ελέγχει.
Με αφορμή λοιπόν τη δήλωση Χρυσοχοΐδη ίσως θα ήταν σκόπιμο να εξεταστεί και πάλι κατά πόσον οι Υπουργοί είναι σωστό να διατηρούν και την ιδιότητα του βουλευτή. Δεν μιλάμε για εξωκοινοβουλευτικούς Υπουργούς απαραίτητα, αλλά για εκλεγμένους βουλευτές που μόλις τους προτείνεται υπουργικό αξίωμα θα παραιτούνται, προκειμένου να είναι Υπουργοί... "αποκλειστικής απασχόλησης".
Το να δηλώνει κάποιος οτι ουσιαστικά ψηφίζει στα τυφλά γιατί δεν προλαβαίνει να διαβάσει νομοσχέδια, αλλά εμπιστεύεται αυτούς που τα συντάσσουν, είναι προκλητικό και για τον πιο ψύχραιμο πολίτη και επιβεβαιώνει πως τόσο οι βουλευτές όσο και οι Υπουργοί αποδέχονται την ύπαρξη κομματικών μαντριών και είναι εκ των προτέρων βέβαιοι για την ορθότητα επιλογών χωρίς να έχουν μπει στον κόπο να τις αξιολογήσουν.
Η δήλωση Χρυσοχοΐδη ήρθε αμέσως μία μέρα μετά τη δήλωση Κατσέλη οτι διάβασε για 3 ώρες το Μνημόνιο. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πόσες ώρες ασχολήθηκαν με την ανάγνωση και αξιολόγηση του Μνημονίου οι υπόλοιποι Υπουργοί και κυρίως οι βουλευτές, που δεν είχαν Υπουργικές υποχρεώσεις. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως θα είχε να μάθουμε πόσοι και για πόση ώρα διάβασαν το Μεσοπρόθεσμο και τους εφαρμοστικούς νόμους που το συνοδεύουν. Μπορεί για το Μνημόνιο να μην είχαν χρόνο, αλλά για το Μεσοπρόθεσμο είχαν όσο χρόνο ήθελαν.
Με αφορμή τη δήλωση Χρυσοχοΐδη πάντως, έριξα κι εγώ μία ματιά στο μεταφρασμένο κείμενο του Μνημονίου, διαβάστε το εδώ. Σχεδόν όλα έχουν πέσει έξω.
4 σχόλια:
ο εξευτελισμός σε όλο του το μεγαλέιο. όταν έγραφα ότι πρόκειται περί ποιλικού αλήτη δε σου άρεσε.
Ίσως έχει έρθει η ώρα να συζητήσουμε πολύ σοβαρά το θέμα του ασυμβιβάστου Υπουργού-ηλίθιου...
@ Ανώνυμος 7:31
Συνεχίζω να διαφωνώ με τον χαρακτηρισμό, ο κυνισμός είναι αυτό που με εξοργίζει.
@Πέτρος Κ.
Αυτό είναι άλλο θέμα που ναι θα πρέπει να το συζητήσουμε σίγουρα :-)
Τόση "ηλιθιότητα" δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι τυχαία και τελικά μόνο υπέρ του Παπανδρέου αποβαίνει, που όλοι αρέσκονται να θάβουν εσχατως. Κάποια στιγμή θα κοπάσουν οι πυροβολισμοί εναντίον του, αφού όλοι θα έχουν ξεμείνει από σφαίρες.
Είναι πολύ συναρπαστική οπερέτα το ΠΑΣΟΚ εσχάτως (και πάντα δηλαδή).
Δημοσίευση σχολίου