Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση έθεσα το (ρητορικό) ερώτημα: "Αλήθεια η "συμμαχία των προθύμων" κατηγορείται διότι είναι πρόθυμη να κάνει, τι ακριβώς;" δεν πήρα κάποια απάντηση. Θα μου πείτε ίσως και να ήταν περιττό.
Κατά κάποιους λοιπόν έχουμε πλέον δυο... συμμαχίες: τους πρόθυμους και τους απρόθυμους. Κατ' εμέ έχουμε δύο συμμαχίες προθύμων: τους πρόθυμους να σώσουν τη χώρα και να στηρίξουν μεταρρυθμίσεις, χωρίς να υπολογίζουν το πολιτικό κόστος (σπάνιο φαινόμενο) και την άλλη συμμαχία προθύμων, την εσχάτως πατριωτική, που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα, που υπεραμύνεται της τελειότητας του Έλληνα και πιστεύει πως μπορούμε να καθαρίσουμε εύκολα και γρήγορα με το χρέος που φόρτωσε στις πλάτες μας το Πασόκ (και ίσως η ΝΔ) βαφτίζοντάς το "απεχθές" και αρνούμενοι να το πληρώσουμε. Γιατί δεν τα φάγαμε μαζί (must).
Αυτή είναι η άλλη συμμαχία προθύμων, που επιδιώκει στασιμότητα, πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δεν έχει καμία συναίσθηση του καθήκοντός της και αιθεροβατεί περιμένοντας όλο και περισσότεροι Έλληνες να πέσουν στην ψηφοθηρική παγίδα της, σκεπτόμενοι: “Λες να κατέχουν το μυστικό, ας δοκιμάσουμε και απ΄αυτό, ούτως ή άλλως χαμένοι για χαμένοι είμαστε”.
Ενώ στην αρχή πίστευα πως οι συγκεκριμένοι πρόθυμοι δεν θα μπορούσαν να τα βρουν ποτέ μεταξύ τους, λόγω των τεράστιων ιδεολογικών διαφορών τους και των μονίμων καβγάδων, ξαφνικά παρατηρώ μία μικρή, ιδιαίτερα ανησυχητική προσέγγιση.
Έγινε πιο εμφανές οτι κάτι παίζει στα συντηρητικά χωράφια με τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα στο Βήμα Fm όπου μίλησε για (αντιγράφω από το ρεπορτάζ της Καθημερινής):
"Εναν νέο συνασπισμό εξουσίας που θα προκύψει από ένα πλατύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο, από τα αριστερά της Αριστεράς ώς την αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας. Κι εκεί εμείς δεν οριοθετούμε και δεν βγάζουμε απ’ έξω ακόμα και δυνάμεις που από τον χώρο της λαϊκής Δεξιάς προερχόμενες, συνειδητοποιούν την ανάγκη της πατριωτικής ευθύνης, να το πω έτσι, να σωθεί η χώρα, να σωθεί η οικονομία, να σωθεί η κοινωνία. Πρέπει να υπάρξει συμφωνία στα ελάχιστα και αυτά είναι «ο απεγκλωβισμός της χώρας από το Μνημόνιο".
Ο Αλέξης Τσίπρας, βρίσκεται στην τραγική θέση, να βλέπει τον σοβαρό κόσμο που μέχρι πρότινος ψήφιζε Συνασπισμό και όχι ΣΥΡΙΖΑ, να γλυκοκοιτάει τον Κουβέλη και παρ' όλα αυτά συνεχίζει να μιλάει σαν εκπρόσωπος των γκρουπούσκουλων που παρείσφρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ από τις διάφορες συνιστώσες, επικαλείται δε μία ιδιότυπη πατριωτική ευθύνη να σωθεί η χώρα από τους ... δανειστές της και όχι γενικά να σωθεί η χώρα.
Ένας άνθρωπος που μαζί με τους άλλους προθύμους, λένε χωρίς ίχνος ντροπής, πως θα έπρεπε να έχουμε ήδη χρεοκοπήσει για το καλό μας και πως βρισκόμαστε ουσιαστικά σε καθεστώς (ελεγχόμενης) χρεοκοπίας προσπαθώντας να παραπλανήσει τους ανίδεους.
Η δε Αλέκα, που παλιά έβλεπε τον ΣΥΡΙΖΑ ως βασικό ανταγωνιστή, έχει υιοθετήσει μία πιο ήπια ρητορική απέναντί του, καθότι πλέον υπάρχει... στοχοπροσήλωση! Νυν υπέρ πάντων ο Αγών!
Μία συμμαχία ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και γιατί όχι και ΛΑΟΣ το οποίο μόλις δει μία κάποια δυναμική θα τρέξει να σφιχταγκαλιάσει την όποια συμμαχία προσφέροντας και σε στελεχιακό δυναμικό (το γερό χαρτί του), θα ήταν η απόλυτη καταστροφή. Όλη η συντήρηση μαζί, με μόνο πρόγραμμα τα αριστεροδεξιά ευχολόγια, με κοινό τόπο το “Έξω η τρόικα”, έχοντας πωρώσει και κουρδίσει τον κόσμο και πείθοντάς τον πως πλέον δεν υπάρχουν κόμματα και γραμμές παρά μόνο εθνικό καθήκον να διώξουμε τους “δυνάστες- δανειστές”, θα είναι η απόλυτη καταστροφή (όχι δεν καταστροφολογώ). Δεν μένει παρά να θαυμάσουμε την ντροπιαστική για την αριστερά προσέγγιση που επιχειρείται.
Ας ελπίσουμε οτι ο Ελληνικός λαός, θα συνεχίσει να σκέφτεται λογικά και θα καταλάβει νωρίς το ύποπτο σκηνικό που πάει να στηθεί με τις διάφορες πρόθυμες συμμαχίες στον χώρο της συντήρησης.
Δεν είναι ντροπή να υπάρχουν συμμαχίες προθύμων, το θέμα είναι τι προθυμοποιούνται να κάνουν.
Διαβάστε επίσης: Αχ πατρίδα μου γλυκιά
Tweet
16 σχόλια:
Συμφωνώ ως προς την παρατήρησή σου σχετικά με τις προθέσεις της συμμαχίας των προθύμων. Διαφωνώ ως προς τις προθέσεις των υπολοίπων, οτι δήθεν δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος κλπ. Είμαστε ήδη ενάμισι χρόνο μετά τις εκλογές, η σημερινή κυβέρνηση γνώριζε πάρα πολύ καλά την οικονομική κατάσταση της χώρας πολύ πριν αναλάβει τα ηνία διακυβέρνησης, και δεν έχει προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που όφειλε να κάνει από το πρώτο 2μηνο διακυβέρνησης. Δεν εκλέξαμε κυβέρνηση για να κάνει απλώς μείωση σε μισθούς και συντάξεις, και για να αλλά ζει κάθε μήνα τον φορολογικό νόμο (αστειότητες). Φορολογώντας απλώς την κατανάλωση (η οποία έχει γονατίσει) δεν πας πουθενά. Αυτό το κολπάκι που χρησιμοποιούσαν εδώ και δεκαετίες δε δουλεύει σε τόσο μεγάλη ύφεση.
Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ουσιαστικά έλαβε χώρα μόνο στα χαρτιά, οι ΔΕΚΟ παραμένουν κρατικές, το Δημόσιο ουσιαστικά δε μειώθηκε, (ναι οκ, δεν ανανεώσανε τις συμβάσεις σε κάτι stagers), η χαρτογράφηση του Δημοσίου (υποτίθεται την έχει αναλάβει ο Πάγκαλος που είναι κάθε μέρα σε εκπομπές στην tv) δε βρίσκεται ούτε καν κοντά στην ολοκλήρωση της, η σύγκρουση με τις εκάστοτε συντεχνίες έχει κολλήσει στον φόβο του πολιτικού κόστους, ο ανταγωνισμός βρίσκεται σε τραγικά επίπεδα για χώρα σε ύφεση (τα κάθε είδους καρτέλ ζουν και βασιλεύουν) κοκ.
Με όλο το σεβασμό, αλλά αυτή η κυβέρνηση όπως και κάθε άλλη σε αυτή τη χώρα (μη με παρεξηγήσεις δε λέω πως με τη ΝΔ, ΚΚΕ κλπ θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα) δεν μπορεί (δεν θέλει κατά την άποψή μου) να επιβάλει ούτε καν το νόμο περί καπνίσματος που η ίδια ψήφισε. Ταυτόχρονα υπονομεύεται το νομοσχέδιο για την εκτός σχεδίου δόμηση σε περιοχές Natura, από τους ίδιους τους βουλευτές της κυβέρνησης που υπερασπίζονται τα δικαιώματα του τσιμέντου και δε γουστάρουν να έρθουν στην παραμικρή ρήξη με τον τοπικό εργολάβο. Άρα για ποιά ακριβώς προθυμία να σώσουν τη χώρα και να στηρίξουν μεταρρυθμίσεις, χωρίς να υπολογίζουν το πολιτικό κόστος μιλάς?
@ Hudini
Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες. Και στις 2 περιπτώσεις μιλάω για πρόθεση και όχι για εφαρμογή της προθέσεως αυτής.
Η κυβέρνηση καθυστερεί, πισωγυρίζει, δεν συγκρούεται όπως θα έπρεπε και κάνει δημόσιες σχέσεις προκειμένου να μην υπάρχουν αντιδράσεις σε αλλαγές που όσο και να προσπαθήσει, είναι σίγουρο οτι θα ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεως.
Είμαι το τελευταίο άτομο που θα διαφωνήσει μαζί σου.
Αυτό που παρατηρώ είναι οτι υπάρχει η αρχική πρόθεση και μόλις αρχίζει η διαβούλευση και ξεκινήσουν οι αντιδράσεις από τους μόνιμους αντιρρησίες, τσουπ έρχεται η αναδίπλωση (υπό το φόβο του πολιτικού κόστους).
Πάντως συνεχίζω να πιστεύω οτι η πρόθεση υπάρχει, όσο όμως δεν βγαίνει κόσμος να στηρίξει ανοιχτά αυτή την προσπάθεια και σφυρίζουν όλοι αδιάφορα, τόσο θα δίνεται η εντύπωση οτι η κυβέρνηση παλεύει μόνη της και τόσο η ίδια θα κάνει πίσω.
Αν δεν υπάρξει κόσμος που να απαιτήσει αλλαγές και αν αυτός ο κόσμος δεν το φωνάξει δυνατά τόσο θα υπάρχουν πισωγυρίσματα.
Γιατί η άλλη συμμαχία, η απρόθυμη και οι εκφραστές της, έχουν δυνατή φωνή και δίνουν την εντύπωση οτι είναι η πλειοψηφία, πράγμα για το οποίο διατηρώ τις επιφυλάξεις μου.
Τo μνημόνιο του εργοδότη σου πάντως μόνον ο ΛΑΟΣ το ψήφισε, από αυτούς που εσύ χαρακτηρίζεις ως προθύμους.
Χαρακτηρίζω το ΓΑΠ εργοδότη σου γιατί αν δεν έχεις καταλάβει από τα οικονομικά στοιχεία που βγαίνουν καθημερινά στη δημοσιότητα ότι μας οδηγεί στην εξαθλίωση και την καταστροφή για να σώσει τις τράπεζες, αν λοιπόν δεν τα καταλαβαίνεις αυτά, ή είσαι (ή ελπίζεις να γίνεις) μίσθαρνο όργανο του ΠΑΣΟΚ ή είσαι ανόητη (sic).
@Zedexs
Νομίζω οτι η ανάλυση για το αν είμαι μίσθαρνο όργανο ή ανόητη είναι περιττή σάλτσα.
Εγώ δέχομαι οτι τα νούμερα δεν βγαίνουν, όπως κι εσύ.
Και λέω οτι για να βγουν πρέπει η πρόθεση να γίνει πράξη και να γίνουν βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις, εσύ που δεν είσαι ούτε μίσθαρνο όργανο κανενός, ούτε ανόητος, τι προτείνεις?
Ή μηπως δεν είναι δική σου δουλειά να προτείνεις, μόνο να κρίνεις, γιατί άλλοι μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο και πρέπει τώρα να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά;
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Ο μόνος προβληματισμός μου έγκειται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση, δείχνοντας ατολμία και αδυναμία εφαρμογής των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, καθυστερεί υπερβολικά στο να ζητήσει/απαιτήσει, δεδομένου ότι "τα νούμερα δε βγαίνουν", παρεμβάσεις στο μνημόνιο, ώστε να "βγουν". Ή να μπορέσει να αντέξει ως το 2013, οπότε και θα συζητηθεί με σοβαρότητα και με σύστημα η -λογική- αναδιαπραγμάτευση/αναδιάρθρωση του χρέους.
1)Είτε γίνει η αναδιάρθρωση του χρέους το 2013 ειτε γίνει το 2015 είτε δε γίνει καθόλου και μετατραπούμε σε σοβιετία η ουσία είναι μία: χρειαζόμαστε πλεονασματικούς προυπολογισμούςπροκειμένου να έχουμε μία ανεξαρτησία από τις ορέξεις των αγορών και να οικοδομήσουμε σε ένα νέο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης απαλλαγμένο από τις κρατικοδίαιτες πρακτικές του παρελθόντος.
Τσούγδω δε γνωρίζω αν εργάζεσαι, που εργάζεσαι κλπ αλλά αυτή τη στιγμή στον ιδιωτικό τομέα οι απολύσεις πάνε σύννεφο. Το κράτος βρίσκεται ήδη σε αδυναμία πληρωμών προς τις επιχειρήσεις, δεν πληρώνει ενοίκια σε ιδιώτες, δεν επιστρέφει ΦΠΑ κλπ.
Από καλές προθέσεις έχουμε χορτάσει. Δεν εκλέχτηκε η κυβέρνηση για να βολιδοσκοπεί τις αντιδράσεις του εκάστοτε κλάδου βολεμένων. Επίσης δεν καταλαβαίνω το επιχείρημά σου "να βγει ο κόσμος ανοιχτά να στηρίξει την προσπάθεια της κυβέρνησης". Εκλογές λέγονται. Ο κόσμος βγήκε ανοιχτά και τους ψήφισε. Δεν υπάρχει καν η δικαιολογία οτι κυβερνάνε με οριακή πλειοψηφία. Επίσης στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης τηρουμένων των αναλογιών το ΠΑΣΟΚ έσκισε. Κέρδισε σε δήμους (πχ Αθήνα, Θεσσαλονίκη) που ούτε το φανταζόταν στα χρόνια των παχιών αγελάδων.
Άρα που καταλήγουμε? Οτι η κατάσταση οδεύει προς το μη αναστρέψιμο, την εξαθλίωση, την άγρια φτώχεια δίχως καν την προοπτική επιστροφής σε τροχιά ανάπτυξης στο μακρύ μέλλον. Με λίγα λόγια, ο φόβος της κυβέρνησης να γκρεμίσει το τέρας του δημοσίου, δηλαδή να εναντιωθεί στον καλύτερο εκλογικό πελάτη της, και η ολιγωρία στα θέματα απελευθέρωσης αγορών του ιδιωτικού τομέα προκειμένου να συγκρουστεί με τα τοπικά κατεστημένα το μόνο που θυμίζει είναι την προηγούμενη κυβέρνηση.
@ khlysty
Μα οι παρεμβάσεις δεν πρέπει να γίνουν μόνο στο Μνημόνιο. Δηλαδή δεν είναι οτι η κυβέρνηση εκτέλεσε κατά γράμμα τις οδηγίες και απλά τα νούμερα δεν βγήκαν.... Η κυβέρνηση αποκλίνει συστηματικά και καθυστερεί τις μεταρρυθμίσεις. Οπότε με ποια λογική η πλευρά των δανειστών μας θα δεχθεί παρεμβάσεις όταν δει οτι δεν είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας;
@ Hudini
+ Οτι μόνο όταν αρχίσουμε να έχουμε πλεονασματικούς προυπολογισμούς θα αρχίσει να μειώνεται το χρέος.
Για να στο ξεκαθαρίσω δεν διαφωνώ με αυτά που λες. Διακρίνω κι εγώ κόπωση, απόκλιση από τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει στα πλαίσια του Μνημονίου, επιβράδυνση του μεταρρυθμιστικού έργου, απροθυμία για σύγκρουση με χρόνια καρκινώματα.
Αλλά μην ξεχνάμε οτι τίθεται αναπόφευκτα και ζήτημα πολιτικής διαχείρισης της όλης κατάστασης. Όταν ξέρεις πως με το που ανοίξεις 2-3 μέτωπα η χώρα θα παραλύσει, δεν το κάνεις τόσο εύκολα... Δες ας πούμε ΓΕΝΟΠ.
Ναι η κυβέρνηση σύρεται από τις κλίκες (για να μην πω εκβιάζεται), είναι εμφανές.
Αλλά δεν μπορεί να κινηθεί και με τη λογική "πονάει δόντι, κόβει κεφάλι", ούτε να τα κάνει όλα μαζί περιμένοντας οτι η κοινωνία θα αδρανοποιηθεί λόγω του σοκ που θα προκληθεί.
ΥΓ: Είμαι λίγο πιο light από εσένα, ίσως βέβαια δεν θα έπρεπε...
Συμφωνώ στην ανάλυσή σου και εν μέρει στο συμπέρασμά σου ("ο Έλληνας θα συνεχίσει να σκέφτεται λογικά..."): αυτό δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ότι δηλ. δεν εμπιστεύεται τους "πρόθυμους", ταυτόχρονα όμως αποδοκιμάζει μαζικά τον Παπανδρέου. Η αποδοκιμασία αυτή ενέχει τον κίνδυνο να στήσει ευήκοον ους σε όποια πρόταση έλθει από τους "πρόθυμους" στο μέλλον που θα του φανούν "λογικές".
Αντί να πει ότι, αφού είμαστε ανίκανοι να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας και δεν μπορούμε να χωρίσουμε δυο γαϊδάρων άχυρα, ΕΥΤΥΧΩΣ που υπάρχει το μνημόνιο μπας και σωθούμε!
Και δυστυχώς έχει αποδείξει συχνά ο Έλληνας ότι αυτοκαταστρέφεται (δες τί επέλεξε το 2004 και το 2007...)
@ τσότσος
Αν οι προτάσεις είναι λογικές τότε ναι να τους ακούσει τους προθύμους. Το πρόβλημα είναι οτι πολιτεύονται μέσα στον παραλογισμό.
Το οτι έχουμε αυτοκαταστροφικές τάσεις και αργά αντανακλαστικά σαν λαός, είναι το μόνο βέβαια.
Αν πας και πεις σε κάποιον "μνημονιοκλάστη" , οτι ευτυχώς που υπάρχει το Μνημόνιο, ή θα σε χαρακτηρίσει τρελό, ή έμμισθο παπαγαλάκι, ή νεοφιλελεύθερο τύραννο ή κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχθεί ποτέ, ακόμη και αν το Μνημόνιο μας σώσει, πως έγινε για καλό. Πάντα θα ισχυρίζεται οτι η χώρα ξεπουλιέται και οτι του πίνουν το αίμα...
Ξεχασες να αναφερθείς και στο Μίκη Θεοδωράκη
Τον λυπάμαι πάντως σε αυτην την ηλικία να τον εκμεταλλεύονται έτσι τα κανάλια για να κάνουν νούμερα. Λιγος σεβασμός δε βλάπτει οχι μονο ως μουσικοσυνθετης αλλα και ανθρωπος προχωρημένης ηλικίας
@nikos
Έχω αναφερθεί στο παρελθόν στον Μίκη Θεοδωράκη και δεν θεωρώ πως ανήκει στην ίδια κάστα.
Αυτό δε το: "Τον λυπάμαι πάντως σε αυτην την ηλικία να τον εκμεταλλεύονται έτσι τα κανάλια για να κάνουν νούμερα" δεν μου αρέσει να το ακούω.
Όπως δεν μου αρέσει να ακούω και τα αντίστοιχα που λέει ο Τσίπρας για τον Λεωνίδα Κύρκο.
Ο άνθρωπος αλλάζει, πως να το κάνουμε. Αν ο Θεοδωράκης το "είχε χάσει" δεν θα ήταν σε θέση να μιλάει καν και να δίνει συνεντεύξεις, απλώς έχει αναθεωρήσει κάποια πράγματα.
Άρα λοιπόν, τσούγδω μου, paint it black (Rolling Stones)...
Αν διαβάσεις τις απόψεις Πανίκα για την καταδίκη του, θα συμφωνήσεις ότι σε πολλούς θα φανούν "λογικές" επιχειρηματολογώντας ότι ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται επιλεκτικά.
Έτσι λοιπόν, αν οι "πρόθυμοι" μιλήσουν στο θυμικό του Έλληνα (ήδη το κάνουν: το μνημόνιο εξυπηρετεί τους ξένους τραπεζίτες όχι το λαό), τότε δεν είναι μακρυά η ώρα που θα πάρουν το λαό με το μέρος τους (σε συνδυασμό με τις πανθομολογούμενες δυσκολίες εφαρμογής του μνημονίου).
@ τσότσος
Μα αυτό είναι που με προβληματίζει... Θεωρώ πως είναι θέμα χρόνου να αρχίσουν όλο και περισσότεροι να ενδίδουν, ενώ θα υπάρξουν και αρκετοί από την άλλη πλευρά που θα βγουν μπροστά και θα υποστούν την οργή των "μνημονιοκλαστών"... Και κάπου εκεί θα χαθεί η μπάλα...
Ξέχασες το βαθύ ΠΑΣΟΚ και την υστερική-ημίτρελλη Λιάνα
@nikos
Καλά ειδική αναφορά στην τραμπούκο Λιάνα Κανέλλη δεν θα έκανα, αναφέρθηκα στο ΚΚΕ.
Όσο για το βαθύ Πασοκ προς το παρόν δρα μόνο υπόγεια, οπότε δεν το ανέφερα στην συγκεκριμένη ανάρτηση. Βέβαια είμαι πεπεισμένη πως δεν θα μας απογοητεύσει, έχουμε πολλά να περιμένουμε από τα μπουμπούκια του βαθέως Πασόκ...
Παραλείψαμε τον Πανίκα, αλλα αυτον να ζησουμε να τον θυμομαστε
Δημοσίευση σχολίου