Τι μήνυμα θέλω να στείλω....

Μετά την διακαναλική συνέντευξη του Πρωθυπουργού κάποιοι θεώρησαν πως ετέθη ένα εκβιαστικό δίλημμα προς τους ψηφοφόρους, "ή ψηφίζετε τους υποψηφίους του Πασόκ ή πάμε σε εκλογές."

Υποψιάζομαι πως για όσο διαρκέσει η αρμένικη βίζιτα της τρόικας στην Ελλάδα όσες εκλογές και να γίνουν, μα αυτοδιοικητικές, μα ευρωεκλογες, μα εθνικές εκλογές, θα έχουν σαν κύριο δίλημμα το "μνημόνιο ή αντιμνημόνιο" και ως κεντρική πολιτική συζήτηση το πως φτάσαμε μέχρι το μνημόνιο και αν υπήρχε άλλος δρόμος, χωρίς φυσικά να αναλύεται αυτός ο άλλος δρόμος.


Είχα αποφασίσει πως σε αυτές τις εκλογές ειδικά στην περιφέρεια, θα πήγαινα για μία χαλαρή ψήφο συμπάθειας στον πρώτο γύρο... Αυτό όμως μέχρι τη στιγμή που άρχισε η αντιπολίτευση να μιλάει για αντιμνημονιακή ψήφο  και για ψήφο - μήνυμα στην κυβέρνηση στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Δεν θα ήθελα ποτέ η δική μου ψήφος να εκληφθεί ως αντιμνημονιακή από τη στιγμή που έχω αποφασίσει πως δεν είμαι εναντίον του "κατοχικού" μνημονίου.


Το μνημόνιο το έβαλαν αρχικά στο κάδρο των εκλογών κάτι υποψήφιοι τύπου Μητρόπουλου και Δημαρά, των οποίων η μόνη πρόταση για την περιφέρεια, όλο τους το πρόγραμμα, συμπυκνώνεται στη φράση “Όχι στο μνημόνιο”. Να με συγχωρείτε πολύ αλλά αυτό δεν είναι πολιτική πρόταση σοβαρού συνδυασμού.


Στη συνέχεια όμως και η Νέα Δημοκρατία αφού είδε πως η αντιμνημονιακή ρητορική, πουλάει και στην αυτοδιοίκηση, επέλεξε να δώσει πιο έντονο πολιτικό χρώμα στις αυτοδιοικητικές εκλογές απ' όσο τους αρμόζει. 
Και ποιος δεν είναι σίγουρος πως την Κυριακή 7 Νοέμβρη αν το ΠΑΣΟΚ είχε υποστεί συντριπτική ήττα σε δήμους και περιφέρειες δεν θα άρχιζαν οι γνωστοί άγνωστοι τις αηδίες περι απώλειας της λαϊκής εντολής και περι ανάγκης προσφυγής στις κάλπες, έχοντας στα χέρια τους την πιο αξιόπιστη δημοσκόπηση?

Ο Παπανδρέου δεν έθεσε κανένα εκβιαστικό δίλημμα, απλά μας επέστησε την προσοχή.

Αυτό που μας είπε λοιπόν είναι να μην ψηφίσουμε χαλαρά, αλλά με πολιτικά και αυτοδιοικητικά κριτήρια και αυτός θα ερμηνεύσει καταλλήλως το μήνυμα. Απλά μας προειδοποίησε γι' αυτό: "Προσέξτε πως ψηφίζετε γιατί το μήνυμα αυτών των εκλογών θα είναι εκκωφαντικό κι εγώ δεν θα μπορέσω να παραστήσω τον κουφό και να το παίξω τρελός. Αν μαυριστούν οι υποψήφιοι με το χρίσμα του Πασόκ θα θεωρήσω πως η ψήφος αυτή είναι όντως αντιμνημονιακή και πως έχω χάσει την λαϊκή εντολή."

Οι εκλογές αυτές είτε το θέλαμε είτε όχι, έχουν εξελιχθεί σε μία πολύ κρίσιμη πολιτική μάχη, με ευθύνη όλων και το μήνυμα που θα βγει από τις κάλπες θα είναι ηχηρό προς πάσα κατεύθυνση. Οπότε ψήφος συμπάθειας δεν χωράει, μόνο ψήφος ευθύνης. Ίσως είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που βασάνισα πολύ μέσα στο μυαλό μου το τι θα ψηφίσω και κατέληξα στο εξής:

Αν το δούμε από την μεριά της αυτοδιοίκησης ο Σγουρός είναι ένας πετυχημένος Νομάρχης, με πρόγραμμα και γνώση των προβλημάτων.
Αν το δούμε με πολιτικά κριτήρια με εκφράζει τόσο ο Σγουρός όσο και ο Ψαριανός.
Αν το δούμε με κριτήρια συμπάθειας, περισσότερο συμπαθής μου είναι ο Ψαριανός.
Αν το δούμε από τη σκοπιά του "τι μήνυμα θέλω να στείλω", το δικό μου μήνυμα θέλω να είναι μήνυμα στήριξης στον Γιώργο Παπανδρέου....


As simple as that.