Παλαιστίνιοι: Κάθε άλλο παρά τρομοκράτες.

Διαβάζω διάφορες απόψεις στο διαδίκτυο, άλλες ξεχειλίζουν από αγανάκτηση και άλλες έχουν γραφτεί με κρύο αίμα, για το τι συνέβη ανοιχτά της Γάζας και γενικά για το Παλαιστινιακό ζήτημα. Θα καταθέσω κι εγώ λοιπόν τη δική μου άποψη/μαρτυρία, όπως θέλετε πείτε το.

Πρόσφατα επισκέφθηκα την Ιορδανία, χώρα που συνορεύει με το Ισραήλ. Εκεί βέβαια δεν το αποκαλούν Ισραήλ, αλλά κατεχόμενα (και πολύ σωστά, όπως κάνουμε κι εμείς με τα κατεχόμενα στην Κύπρο). Στην Ιορδανία το 50% του πληθυσμού περίπου είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, είναι περισσότεροι και από τους Ιορδανούς.

Εκεί είχα την τύχη να γνωρίσω και να συνομιλήσω με έναν Παλαιστινιακής καταγωγής οδηγό. Η οικογένειά του έφυγε από την Παλαιστίνη μετά τον πόλεμο των 6 ημερών, με 3 μέλη μείον, αφού οι Ισραηλινοί δεν έδειξαν ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στα αδέρφια του. Επισκέφθηκα Παλαιστινιακές συνοικίες στην Ιορδανία και έπαθα σοκ, εξαθλίωση.
Έβλεπες πως ήταν το βλέμμα των ανθρώπων όταν μιλούσαν για την πατρίδα τους και εκείνη την ώρα σκεφτόσουν τους Έλληνες της Σμύρνης, ξεριζωμός.....

Η ιστορία έχει ως εξής....
Όταν αποφασίστηκε ξαφνικά κοντά στο 1922 πως οι Εβραίοι πρέπει να έχουν το δικό τους θρησκευτικό κράτος, τους προτάθηκαν 3 τοποθεσίες. Η Κύπρος, ένα μέρος της Βόρειας Αφρικής και η Παλαιστίνη, και διάλεξαν την Παλαιστίνη, τυπικά γιατί ήταν ο .... τόπος των προγόνων τους, αλλά ουσιαστικά γιατί είχε προοπτικές... επέκτασης. Το κράτος του Ισραήλ μετράει σήμερα 62 χρόνια ύπαρξης, εδώ θα δείτε τη σύντομη ιστορία του.

Τι έγινε λοιπόν, πήγαν σε μία περιοχή που ήδη κατοικούσε ένας λαός και είπαν, γεια σας ήρθαμε, εδώ κατοικούσαν παλιά οι πρόγονοί μας και είμαστε οι κυρίαρχοι τώρα. Πήγαν με το έτσι θέλω σε ένα κράτος και υποδούλωσαν το λαό του.
Οι Παλαιστίνιοι έγιναν από δήμαρχοι κλητήρες, τα δουλικά των Εβραίων, οι οποίοι προσπαθούν να ξηλώσουν κάθε Αραβικό στοιχείο.

Ταξιδεύοντας προς τα σύνορα της Ιορδανίας με το Ισραήλ νομίζεις πως γίνεται πόλεμος, τεράστια στρατόπεδα κάθε 100 μέτρα...
Αν πας και μία βόλτα από τον Ιορδάνη ποταμό, θα έχεις τη χαρά να νιώσεις πως είναι να σε σημαδεύουν ελεύθεροι σκοπευτές από το Ισραήλ.

Τα πράγματα δεν μπορείς να τα δεις αντικειμενικά, με ψύχραιμο μάτι και να πεις, μα μου οι Ισραηλινοί έχουν δίκιο, οι Παλαιστίνιοι είναι τρομοκράτες.
Τον όρο τρομοκράτες δεν τον αποδέχομαι, γιατί με την ίδια λογική τρομοκράτες ήταν και οι Έλληνες το 1821. Αλλά από τη στιγμή που εμείς έχουμε αποκτήσει την ελευθερία μας και χεστήκαμε, κάθε άλλος λαός που είναι ακόμη υποδουλωμένος και αντιδράει, είναι τρομοκράτης. Ξεχνάμε τόσο εύκολα...
Συμφωνούμε πως υπάρχουν αθώα θύματα της Χαμάς (νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση), αλλά δεν συγκρίνεται ο αριθμός με αυτόν των αθώων Παλαιστινίων. Μας πειράζει που η Χαμάς δολοφονεί, αυτό είναι σίγουρο, αλλά περισσότερο μας εξοργίζει η ύπαρξη ενός κράτους-δολοφόνου.

Και για όσους λένε πως δεν ξέρουμε τι υπερασπιζόμαστε αφού αυτοί είναι ισλαμιστές κτλ κτλ. Πιστέψτε με δεν έχει καμία σημασία το θρήσκευμα του άλλου. Υπερασπιζόμαστε τους Παλαιστινίους, όπως θα υπερασπιζόμασταν κάθε λαό που θα βρίσκονταν στη θέση τους. Δηλαδή η ευαισθησία του κάθε ανθρώπου απέναντι στον συνάνθρωπό του έχει να κάνει με το θρήσκευμα, το χρώμα ή τα πιστεύω του άλλου?

Με τα ίδια κριτήρια σε μία ενδεχόμενη διαμάχη μας με την Τουρκία θα πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι ο Αραβικός κόσμος θα στηρίξει την Τουρκία ή ακόμη χειρότερα σε μία ενδεχόμενη διαμάχη Ισραήλ/ Τουρκίας, ότι εμείς θα είμαστε διακριτικά υπέρ του Ισραήλ?

ΥΓ: Μόνο εγώ υποψιάζομαι ότι παίζει να "φυτέψουν" στα πλοία, "διάφορα" για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα???