16 Οκτωβρίου 2011

Η απλή κίνηση των τριών

Πολύς θόρυβος ξέσπασε σήμερα με άρθρο που δόθηκε στη δημοσιότητα και φέρει την υπογραφή τριών κορυφαίων Υπουργών της κυβέρνησης, της Αννας Διαμαντοπούλου, του Γιάννη Ραγκούση και του Ανδρέα Λοβέρδου. 
Παραθέτω μερικά μόνο αποσπάσματα:



  • Μια κοινωνία που αγωνιά και αναζητεί δημιουργικές διεξόδους από την κρίση, προφανώς και δεν μπορεί να τα φορτώνει όλα στην αστυνομία και τους εισαγγελείς. Καμιά εισαγγελική ή αστυνομική ενέργεια δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κοινωνική αυτενέργεια. Η μία δραστηριότητα, άλλωστε, συμπληρώνει και στηρίζει την άλλη. Η μεν κοινωνία έχει υποχρέωση να υπερασπιστεί τον εαυτό της από κάθε επιβολή ιδεολογικών, κομματικών ή συντεχνιακών συμφερόντων, οι δε δημοκρατικά νομιμοποιημένες κρατικές λειτουργίες έχουν την υποχρέωση να ανταποκριθούν στο κοινωνικό αίτημα για την τήρηση της νομιμότητας. Δίχως τη στήριξη των πολιτών η λειτουργία του κράτους θα συκοφαντηθεί ως αυταρχική και, πάντως, θα έχει περιορισμένη αποδοτικότητα. Και δίχως το κράτος και τις λειτουργίες του, η κοινωνία των πολιτών δεν θα είχε νόημα, όποια γνώμη κι αν πλειοψηφούσε σε αυτήν.Η αυτογνωσία και η αυτοκριτική είναι αναγκαία, αλλά όχι ικανή προϋπόθεση για την αντιστροφή της πορείας. Πρέπει, λοιπόν, να δράσουμε αμέσως.
  • Σήμερα έχει καταστεί σαφές, πως ή θα βουλιάξουμε όλοι μαζί ή θα σωθούμε όλοι μαζί. Αυτοί που επιδίδονται σε άνομες συμπεριφορές, όποιο άλλοθι κι αν χρησιμοποιούν, στην πραγματικότητα διεκδικούν σωσίβια μόνο για τους εαυτούς τους και λένε σε όλους τους υπόλοιπους να πάνε να πνιγούν.
  • Κοινωνική ευαισθησία σήμερα, σημαίνει να πατήσουμε γκάζι και όχι φρένο, έτσι ώστε να βγούμε το συντομότερο από την κρίση και να επιστρέψουμε στην ευημερία. Οι αναστολές, οι δισταγμοί, οι καθυστερήσεις και οι παλινδρομήσεις τελικά στρέφονται εναντίον των πολιτών. Γιατί κρατούν την κοινωνία και την οικονομία καθηλωμένες στο τέλμα της κρίσης, της ύφεσης και της διευρυνόμενης φτώχειας. Εχθροί της κοινωνίας σήμερα είναι η δημαγωγία, ο λαϊκισμός, η ατιμωρησία, ο συντεχνιασμός, και οι καθυστερήσεις.
  • Και βέβαια, πέραν από τις αναμφισβήτητες επιτυχίες σε διαρθρωτικές αλλαγές και στο δημοσιονομικό εξορθολογισμό υπήρξαν λάθη, παραλείψεις και κυρίως καθυστερήσεις. Οι καθυστερήσεις αυτές μας ταλαιπώρησαν και δεν υπάρχει πια καμία πολυτέλεια να τις ανεχτούμε. Ο συντεχνιασμός είναι ο αντίπαλος. Όπως αντίπαλοι είναι και όσοι αντιδρούν χλιαρά και για το «θεαθήναι».
  • Η διακοπή της λειτουργίας του κράτους, στις πιο ευαίσθητες πτυχές του, αποτελεί απόπειρα άμεσης επιδείνωσης των συνθηκών και υπονόμευση του αγώνα που διεξάγει η χώρα και οι πολίτες της. Αυτή την ακύρωση του κράτους και των προσπαθειών της χώρας, στις σημερινές τραγικές περιστάσεις, δεν πρέπει να την επιτρέψουμε.
  • Πρέπει να δώσουμε ενωμένοι τις δύσκολες μάχες τόσο στη Βουλή όσο και στην κοινωνία και με την ενότητά μας αυτή να εξοπλίσουμε τον πρωθυπουργό, που θα διαπραγματευτεί την τελική και οριστική λύση για τη χώρα μας στο πλαίσιο της Ε.Ε.
Κάποιοι βλέπουν στο κείμενο αυτό ένα μανιφέστο, μία πλατφόρμα ιδεών, κάποιοι άλλοι το ερμηνεύουν ως κίνηση εσωκομματικού τύπου που έχει να κάνει με την επόμενη μέρα. 
Απορώ πώς μπορούν να δίνουν την τελευταία ερμηνεία σε ένα κείμενο που υπογράφουν τρεις άνθρωποι που κατά πάσα πιθανότητα σε μία εσωκομματική αναμέτρηση θα είναι αντίπαλοι. 
Προφανώς οι Υπουργοί, έχουν συνειδητοποιήσει οτι για να υπάρξει εσωκομματική αναμέτρηση, πρέπει να υπάρχει κόμμα. Ο μόνος τρόπος να συνεχίσει να υπάρχει κόμμα, είναι έστω και την ύστατη στιγμή να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία και να αρχίσει το κράτος να λειτουργεί, εν ολίγοις ο μόνος τρόπος να διεκδικήσουν την αρχηγία την επόμενη μέρα, είναι να πετύχουν σήμερα. 


Προσωπικά βλέπω σε αυτό το κείμενο μία αγωνία, μία προσπάθεια να ταρακουνήσουν και να επανεκκινήσουν μία κυβέρνηση που βρίσκεται εν υπνώσει και μία κοινωνία που σιωπεί και αγανακτεί in private, βλέποντας τον κάθε Φωτόπουλο, Κουλουμπαρίτση, Λυμπερόπουλο, Μπαλασόπουλο και λοιπά συνδικαλιστικά μπουμπούκια να δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινότητα. Μία κοινωνία που απέναντι στον τσαμπουκά, δεν έχει κανέναν τρόπο να αντιδράσει και περιμένει από το κράτος και ορθώς, να λύσει αποτελεσματικά και αυτό το πρόβλημα. Λέω ορθώς, διότι εάν η κοινωνία αποφασίσει να δράσει η ίδια απέναντι σε κοινωνικές ομάδες που δημιουργούν πρόβλημα με τον τρόπο κινητοποίησής τους, παρακάμπτωντας κράτος και νόμους, τότε θα βρεθούμε σε άσχημα μονοπάτια....
Μία κοινωνία που δεν είναι παράλογη, απλά βλέπει αδιέξοδα παντού. 


Ο τρόπος με τον οποίο αναφέρονται σε καθυστερήσεις που έγιναν είναι θα έλεγε κανείς απολογητικός. Οι καθυστερήσεις αυτές μας ταλαιπωρούν χρόνια τώρα και κάθε μέρα που πέρναγε, θα μπορούσε να είναι η μέρα παρέμβασης των τριών Υπουργών. Και η παρέμβαση αυτή καθυστέρησε αρκετά. Τίποτα δεν έχει ουσιαστικά αλλάξει. Η κυβέρνηση δεν πάτησε ποτέ τα απαραίτητα γκάζια και τώρα που μας έχει πάρει η κατηφόρα, κάποιοι προσπαθούν να βάλουν "πρώτη".


Αυτό που καταλαβαίνω είναι οτι όντως έχουμε φτάσει μία ανάσα από τον γκρεμό. Υπάρχει δε τεράστια πιθανότητα να μην ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο, γι' αυτό και η κινητοποίηση των τριών υπουργών που εκφράζουν την απόλυτή τους στήριξη στον Πρωθυπουργό, ασκώντας την απαραίτητη κριτική και προσπαθώντας "να πάρουν" μαζί τους όσο μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών γίνεται.


Η κίνηση αυτή είναι θετική αλλά ίσως έχουμε φτάσει στο σημείο που δεν θα έπρεπε να είναι απλά μία κίνηση τριών Υπουργών και θα έπρεπε να πυροδοτήσει εξελίξεις σε άλλα κόμματα και στην κοινωνία την ίδια. Δεν έχει κανείς την πολυτέλεια να παραμείνει βουβός.


Το μόνο σίγουρο είναι οτι όσοι είχαν φτάσει να θεωρούν τους εαυτούς τους γραφικούς υπερασπιζόμενοι ο καθένας στον δικό του κύκλο ανθρώπων, μεταρρυθμίσεις που ποτέ δεν έγιναν, όσοι προσπαθούσαν να βάλουν φρένο στη συνομωσιολογία που δίνει διάφορες, λογικές κατά κάποιους, ερμηνείες γι' αυτό που βιώνουμε, όσοι προσπαθούσαν να δώσουν μία απάντηση στο "αν όχι αυτοί, τότε ποιοί", σήμερα είδαν οτι δεν είναι μόνοι και η ανοχή τους προς την κυβέρνηση, τα μηνύματα που στέλνουν τόσο καιρό ίσως και να ακούγονται από κάποιους, ίσως και να πιάσουν τόπο. Το εάν είναι αργά και το εάν η κίνηση αυτή θα βοηθήσει, θα το δούμε πολύ σύντομα. Προς το παρόν μπορούμε να μιλάμε για ένα ιδιαίτερα χρήσιμο πυροτέχνημα που μπορεί να πυροδοτήσει εξελίξεις.


Για το τέλος σας κράτησα την αντίδραση- πικρόχολο αστεϊσμό "κύκλων Παπουτσή".
"Δεν μας έφτανε η τρόικα απ' έξω αποκτήσαμε τώρα και την εσωτερική τρόικα"

Δεν μπορεί κάτι σωστό θα είπανε. 
Πάντως απέχουν πολύ από το να γίνουν η "τρόικα εσωτερικού", καθώς άλλο είναι η θεωρία και άλλο η πράξη και στην πράξη είναι που χωλαίνουμε. Τι να πω, ελπίζω ο Παπουτσής να έχει δίκιο.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά βλέπω σε αυτό το κείμενο μία αγωνία, μία προσπάθεια να ταρακουνήσουν και να επανεκκινήσουν μία κυβέρνηση που βρίσκεται εν υπνώσει και μία κοινωνία που σιωπεί και αγανακτεί in private

Εγώ πάλι προσωπικά βλέπω έναν/μία βολέμένο/ή ή/και ηλίηθιο/α πρασινοφρουρό και μου κάνει εν΄τυπωση γιατί ήρθα εδώ από λίνκ σε μπλόγκ που δεν ήταν έτσι.

Λοιπόν πράσινες και μπλέ λέρες άμε στο γέρο διάολο - αρκετά μας έχετε γαμήσει τη ζωή.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ είπε...

Συμφωνώ στα συμπεράσματά σου Τσούγδω, όπως και με την ορθολογική πολιτική σκέψη που διέπει τις συγκεκριμένες προσωπικότητες (κατά την εκτίμησή μου τουλάχιστον). Πάντοτε τιμούσα και τους τρεις, ειδικά τη στάση τους σε τούτες τις δύσκολες ώρες.

ΟΜΩΣ, νομίζω πως αυτή η πρωτοβουλία, ειδικά συνεπικουρούμενη και από τα σχόλια Παπουτσή, εμφανίζει την πραγματική εικόνα του κοινοβουλίου σήμερα.

Σήμερα στην Ελλάδα, σε αυτό το τραγικό δίλημμα που έχουμε περιέλθει, υπάρχουν δύο και μόνες δυνάμεις. Από τη μία οι δυνάμεις της συντήρησης με ανθρώπους όπως ο Παπουτσής, όπως ο Μανώλης, όπως ο Τσίπρας και η Παπαρήγα και από την άλλη οι δυνάμεις της ρήξης με το παρελθόν που μας έφερε έως εδώ, όπως συγκεκριμένοι Υπουργοί, ο Κουβέλης και η Μπακογιάννη. Οι δύο δυνάμεις υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις (δεν εξαιρώ ούτε την Δημοκρατική Συμμαχία, ούτε την Δημοκρατική Αριστερά).

Οι συντηρητικοί, ισχυρίζονται κάτι φαινομενικά σωστό. Ότι «πως θα ζήσει κάποιος όταν τον σκοτώνεις με μισθούς των 400-500€»; Κανείς δεν θα διαφωνήσει μαζί τους γιατί ο ισχυρισμός είναι αυτονόητα ορθός. Αρκεί μόνο να μας εξηγήσουν πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι με μισθούς 100-200€ κατόπιν της χρεοκοπίας, όταν την ίδια ώρα στην αγορά θα εκτιναχθεί η ακρίβεια στα ύψη.

Αφού λοιπόν δεν έχουν την μαγική εναλλακτική λύση να μας προτείνουν, ας παρακαλάνε να επιβιώσουμε, έστω και σε αυτές τις άθλιες συνθήκες και ο Θεός να μας λυπηθεί από τις κακές στιγμές της κυβέρνησης που έφεραν την κατάσταση στο απροχώρητο.

Αν δεν μπορούν να τραβήξουν κουπί μαζί με τους υπόλοιπους, τουλάχιστον ας σηκώσουν τα κουπιά τους να κάνουν κουπί οι υπόλοιποι. Ας πάψουν να τραβάνε κόντρα κουπί προς τον καταρράχτη, γιατί θα μας καταστρέψουν όλους... ΕΛΕΟΣ!

nikos είπε...

Οι Υπουργοί και οι πολιτικοι κρίνονται στην πράξη. Εξαιρόντας το Ραγκούση, Διαμαντοπούλου και ΛΟβέρδος δε φαίνεται να έχουν διάθεση να συγκρουστούν στην πράξη, εκτός αν αποτελεί σύγκρουση με τις συντεχνίες το άνοιγμα του επαγγέλματος των φαρμακοποιών, των γιατρών και να επιτρέπεται στους Πανεπιστημιακούς Ιατρούς να έχουν ιδιωτικό ιατρείο ή την ίδια ώρα που περικόπτονται μισθοί και συντάξεις, υπουργοί να στήνουν μηχανισμούς προσλήψεων ημετέρων (βλ Ινστιτούτο Νεοαλαίας)
Επίσης για το γεγονός οτι δεν είναι τα βιβλία στα σχολεία δε νομίζω να φταίει κάποια συντεχνία, αλλά η ανεπάρκεια της Διαμαντοπούλου

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος

Το blog είναι ένας προσωπικός χώρος που ο καθένας γράφει την άποψή του. Θα μπορούσατε να μην είχατε γράψει τίποτα, αλλά είπατε να αφήσετε την κουτσουλιά σας.
Κανένα πρόβλημα, όλα δημοσιεύονται.

Δεν ξέρω από πού μου ήρθατε, αλλά πείτε στον διαχειριστή του ιστολογίου οτι του χαλάω το image.

@Θεόδωρος Αθηναίος

Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που νομίζουν οτι με βάρκα την ελπίδα και με τη βοήθεια του Θεού της Ελλάδος θα τα καταφέρουν.

@nikos

Ο Λοβέρδος έχει να πολεμήσει με μεγάλα αρπακτικά. Δεν ξέρω κατά πόσο αποδίδει, αλλά απ' οτι λέγεται υπάρχει πολύ λίπος ακόμη.

Η δε Διαμαντοπούλου μία χαρά τα έβαλε με το κατεστημένο των Πανεπιστημίων, μόνο που σε πολλά υποχώρησε. Για τα βιβλία νομίζω έχει εξηγηθεί.... Στο θέμα του Ινστιτούτου ποτέ δε δόθηκαν οι απαραίτητες εξηγήσεις, οι προσλήψεις όμως δεν έγιναν. Χάθηκε κι εκείνος ο σχολιαστής που μας έλεγε οτι κάτι δεν είχαμε καταλάβει καλά στο θέμα.

nikos είπε...

Τι ακριβώς εξήγηση δόθηκε στο θέμα των βιβλίων; Οτι φταίνε άλλοι, κλασσική απάντηση πολιτικάντη

Ο Λοβέρδος όχι απλώς δε συγκρούεται αλλά ενισχύει περισσότερο τις συντεχνίες, οι γιατροι για παράδειγμα ενω έπαιρναν αδεια ασκησεως επαγγέλματος απο τη Νομαρχία τωρα παίρνουν απο τον Ιατρικό Σύλλογο.

Στο θέμα των ΤΑΞΙ δεν είδα ούτε το Λοβέρδο ούτε τη Διαμαντοπούλου να στηρίζουν το Ραγκούση, αντίθετα εμμέσως πλην σαφως ήταν απέναντι του. Οι δε "υποστηρικτές" τους Σούλα, Γιαννακά, Τόνια, Λιντζέρης, Μιλένα, Πρωτόπαππας κ.α είχαν ξεσαλώσει

Swell είπε...

Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και αυτό το τρίο δεν δημιούργησαν ως κράτος εν κράτει τις συντεχνίες;

Τσούγδω είπε...

@nikos

Κι εάν όντως φταίνει κάποιοι άλλοι; Δεν μπορώ να ξέρω ποιός φταίει και τι διαδικασία ακολουθείται βέβαια...

Όσο για τον Λοβέρδο δε νομίζω οτι ενισχύει συντεχνίες, αλλά απ' οτι λέγεται συνεχίζεται το πάρτι με τις προμύθειες, σε μικρότερο βαθμό βέβαια.

Όσο για τα ταξί δεν νομίζω οτι ήταν απέναντι στον Ραγκούση.

@swell

Δημιούργησαν, γι' αυτό και οφείλουν να είναι αυτοί που θα διορθώσουν τα λάθη τους. Τουλάχιστον να το προσπαθήσουν.

ακυβέρνητος είπε...

Μετά τη λογική του "μαζί τα φάγαμε", οδηγηθήκαμε στο "μαζί αποφασίζαμε".
Είναι αξιοθρήνητη η τάση που έχουν τις αποκλειστικά δικές τους μαλακίες να θέλουν να τις μοιραζόμαστε όλοι.
Για τα υπόλοιπα αν δε βαριέσαι ρίξε μια ματιά στη σημερινή μου ανάρτηση.

Τσούγδω είπε...

@ Πέτρος Κ.

Το "μαζί τα φάγαμε" είχε κάποια λογική, όχι φυσικά οτι ισχύει για το 100% των Ελλήνων. Αλλά κανείς δεν είχε τη δυνατότητα να αποφασίσει. Εάν οι πολιτικοί ήθελαν, εάν οι διοικητές ήθελαν, τότε θα αποφάσιζαν και τότε δε θα τα τρώγαμε μαζί.

Διάβασα το κείμενό σου, εντάξει φαντάζομαι υποψιάζεσαι οτι διαφωνώ. Το "αυτό δεν είναι Πασόκ" όπως και το τι είναι Πασόκ σε συνθήκες κρίσης προσωπικά με αφήνει παγερά αδιάφορη.
Συμφωνώ οτι δεν είναι άμοιροι ευθυνών για τη σημερινή κατάσταση (ο Ραγκούσης για να λέμε του στραβού το δίκιο δεν μπορεί να μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι), όμως είναι παρήγορο να υπάρχουν νότες αυτοκριτικής, έστω και υποκριτικές.

Nikos Lioliopoulos είπε...

Θέλησα να σχολιασω στις πολυ σωστες παρατηρησεις σου,αλλα με καλυψε απόλυτα ο κ. Αθηναιος με το σχόλιο του.

ακυβέρνητος είπε...

Το ότι ισχύει (κατά Πάγκαλο) στο 100% αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ποτέ δεν έκανα βήμα πίσω από αυτή την παπάρα. Είχε άπειρες φορές την ευκαιρία να το διορθώσει και δεν το έκανε. Εξομοίωσε τον Ανδριανόπουλο, το Μητσοτάκη, τον Βερελή, τον Τσοχατζόπουλο, το Βουλγαράκη, τον Τσουκάτο, τον Εφραίμ, το λαμόγιο εφοριακό που θησαύρισε, τον επίορκο δικαστή που τ’ άρπαξε, το κάθαρμα γιατρό που τα τσεπώνει για να μη μας σκοτώσει και λοιπά σκ@τά, με τη γριά των 250 ευρώ σύνταξη, τον οικοδόμο που ανεβαίνει στις σκαλωσιές μέχρι τα 65 του, το ναυτικό που γυρίζει τα πέρατα του κόσμου με καταιγίδες και πολικές θερμοκρασίες, αυτόν που είναι απολυμένος και άνεργος … με όλους μας. Αν αυτό το αποδέχεσαι μας χωρίζει άβυσσος.
Το να διαφωνείς είναι υγεία. Το να συμφωνείς με όλα είναι ανθυγιεινό. Συγνώμη, αλλά έπαψα πια να δέχομαι και να πιστεύω ότι «βουλιάζουμε, αγώνας για εθνική σωτηρία, η χρεοκοπία προ των πυλών, συστράτευση» και άλλα τέτοια.
Είμαστε ένα κράτος με 340 δις. χρέος. Ψάξε να βρεις πόσα χρωστούν οι υπόλοιποι και απάντησέ μου γιατί ακόμη έχουν αξιολόγηση ΑΑΑ από τους 3 αμερικάνικους οίκους.
Θέλουμε, λέει η κυβέρνηση, να μηδενίσουμε το χρέος. Θα ήμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν θα χρωστάμε. Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Στους υπόλοιπους γιατί επιτρέπεται να χρωστούν και δεν τους βουλιάζουν οι οίκοι και οι δανειστές τους;
Γιατί τόσες αναταράξεις στο ευρώ από την Ελλάδα που αποτελεί κάτι λιγότερο από το 2,5% του ΑΕΠ της ευρωζώνης;
Απλοϊκές ερωτήσεις αλλά χωρίς απάντηση.
Κάνε μια αναδρομή και θυμήσου τι γινόταν πριν από δύο χρόνια. Κάναμε αμάν να φύγει ο κουρασμένος και άχρηστος, όχι για να έρθει ο ξεκούραστος και επικίνδυνος. Θυμήσου ποιος είναι αυτός που είπε: κυβερνώ ένα κράτος διεφθαρμένων, επί χρόνια στέλναμε ψεύτικα στοιχεία στην Ε.Ε., το πιστόλι στον κρόταφο, δεν υπάρχει σάλιο» κλπ. Νόμιζαν ότι κάνουν αντιπολίτευση στη Ν.Δ; Τον ελληνικό λαό αντιμάχονταν. Αυτοί είναι που τους προσκάλεσαν στο τραπέζι μας. Τώρα που μας ανέβηκαν και στο κρεβάτι, για πες μου, έχεις κανέναν τρόπο να φύγουν;