16 Ιουνίου 2011

Σου 'πα, μου 'πες και τελικά ανασχηματισμός

Σήμερα παρακολουθήσαμε όλοι live ένα πολιτικό θρίλερ, με τη ΝΔ να προνοεί για τη "real-time" ενημέρωσή μας, που ξεκίνησε ουσιαστικά από εχθές το βράδυ όταν ο Παπανδρέου ζήτησε συνάντηση με τον Κάρολο Παπούλια. Αφορμή ήταν η παραίτηση Λιάνη και η δήλωση του κυρίου -ΔΕΗ αγάπη μου- Αθανασιάδη οτι δεν θα ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο για να μην πληγώσει την ευαίσθητη καρδιά της εκλογικής του πελατείας στην Κοζάνη. Υπήρχαν λογικά πληροφορίες και για άλλους βουλευτές που ήταν έτοιμοι να την κάνουν ή να καταψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο...
Ο Παπανδρέου προφανώς έφτασε στα όριά του. Μία αντιπολίτευση να χτυπάει αλύπητα και να βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, χιλιάδες αγανακτισμένοι να πολιορκούν τη Βουλή, οι βουλευτές του να παραιτούνται ή να απειλούν οτι δε θα ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο και η Ευρώπη να θέτει ως προϋπόθεση την ψήφισή του για την 5η δόση.

Για να λέμε την αλήθεια ο Παπανδρέου φέρει τεράστια ευθύνη για το παρόν αδιέξοδο. Είχε ένα χρόνο στη διάθεσή του να προωθήσει αλλαγές, να τα βάλει με το βαθύ Πασοκ, είχε την εμπιστοσύνη της κοινωνίας η οποία στις δημοτικές εκλογές, δεν έδειξε να αποδοκιμάζει την ακολουθούμενη μέχρι τότε πολιτική, είχε με το μέρος του ένα μεγάλο συνειδητοποιημένο μέρος της κοινωνίας που ήλπιζε οτι δεν θα σπαταλήσει την τελευταία ευκαιρία της χώρας και ΝΑΙ είχε και κάποια ΜΜΕ μαζί του, μέχρι το σημείο που άρχισε να χάνει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Είχε 157 βουλευτές, έναν Σαμαρά που όσα και να του σούρνουμε, νομοσχέδια ψήφιζε και γενικά για τα δεδομένα της Ελλάδας υπήρχε αρκετή ανοχή. Και προτίμησε να φτάσουμε στο σημείο μηδέν. 

Εδώ και ένα μήνα η κυβέρνηση είναι μία οπερέτα, οι βουλευτές πυροβολούν ομαδικώς τον Παπακωνσταντίνου κατηγορώντας τον οτι είναι αποτυχημένος, ενώ η αλήθεια είναι οτι η κυβέρνηση συνολικά καθυστέρησε σε όλους τους τομείς. Κανείς δεν παραγνωρίζει οτι η κατάσταση ήταν χαοτική, η κυβέρνηση πέτυχε κάποια πράγματα, αλλά χρειαζόταν μεγαλύτερη ταχύτητα και αποφασιστηκότητα.

Ο Παπανδρέου ζήτησε συναίνεση επιτακτικά. Κάθε εβδομάδα συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και σήμερα ήρθε η ανοιχτή πρόταση από μεριάς του, στο σημείο μηδέν, προς τον Σαμαρά.
Ο Σαμαράς όμως ως ολίγιστος ανεύθυνος πολιτικός ημι-ηγέτης, έχοντας πάρει κεφάλι στις δημοσκοπήσεις, απαίτησε από τον Παπανδρέου να παραιτηθεί, να υιοθετηθεί το Ζάππειο2 και  άκουσον άκουσον, να αλλάξει ο νόμος για τη μετανάστευση, υπενθυμίζοντας σε όλους τα πολιτικά του πιστεύω. 
Τα πάντα άρχισαν και τελείωσαν στον ανεύθυνο χειρισμό της όλης κατάστασης από τη Νέα Δημοκρατία, που διέρρεε προς τα έξω τις απαιτήσεις του Σαμαρά και που ζήταγε ουσιαστικά εξωφρενικά πράγματα. Δεν χαρακτηρίζω εξωφρενική φυσικά την απαίτηση για επαναδιαπραγμάτευση, αλλά όλες τις άλλες απαιτήσεις που προέβαλε. Σήμερα οι μισοί Έλληνες παρακολουθήσαμε με κομμένη την ανάσα μία προσπάθεια του Σαμαρά να επιβάλλει την πολιτική ατζέντα της ΠΟΛ.ΑΝ. για να δώσει τη συναίνεσή του. Αφήστε που σε μία τόσο κρίσιμη διαπραγμάτευση δεν είναι δυνατόν να διαρρέεις ό,τι λέγεται σε τηλεφωνικές συνομιλίες, απλά δεν είναι δυνατόν (ισχύει και για τις 2 πλευρές)

Η εξέλιξη των πραγμάτων με ανακούφισε (έστω και προσωρινά), αυτό θα έπρεπε να είχε κάνει ο Παπανδρέου καιρό τώρα. Ανασχηματισμό και ψήφο εμπιστοσύνης και ας τον ρίξουν. Είχε τη δεδηλωμένη, ο Σαμαράς δεν συναινούσε τουλάχιστον όχι μέχρι σήμερα και παρ' όλα αυτά πίεσε μέχρι τέλους για συναίνεση.

Ο Παπανδρέου μας έχει απογοητεύσει πολλάκις, έχει καθυστερήσει και έχει συμβιβαστεί σε όλους τους τομείς. Δεν θα έχει άλλη ευκαιρία. 
Ο ανασχηματισμός δεν πρέπει να έχει τα στοιχεία του προηγούμενου, καμία ισορροπία και κανένας άχρηστος μέσα στο υπουργικό. Να μην υποκύψει σε καμία πίεση. Ούτε ρεύματα, ούτε μ@λακίες, μόνο οι ικανοί και ας φρυάξουν όλοι όσοι πιέζουν εδώ και καιρό για να επιβάλλουν τους εκλεκτούς τους. 

Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους. Για να δούμε, θα αρθεί το πολιτικό προσωπικό έστω και τώρα, στο σημείο μηδέν, στο ύψος των περιστάσεων ή θα οδηγηθούμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις;
Στο χέρι της Κ.Ο. του Πασοκ είναι το αν θα πάμε σε εκλογές και στο χέρι του Σαμαρά ήταν απ' ότι φάνηκε η συναίνεση. Εξαιρετικό πολιτικό σκάκι...

ΥΓ: Εκτιμώ οτι μετά τα σημερινά η Κ.Ο. συσπειρώθηκε αρκετά οπότε δύσκολα θα τον ρίξουν.

19 σχόλια:

Βασίλειος Περαντζάκης είπε...

Δεν πέφτει ρε ο τεράστιος. Εξάλλου υποσχέθηκε θεσούλες... Έχει ανταλλάξει ήδη ψήφους με ρουσφέτια.

sapphire είπε...

Απορώ γιατί μπήκες στον κόπο Τσούγδω να γράψεις ολόκληρο κείμενο,αφού αυτά μας τα είπε και ο Τζέφρυ!

Τσούγδω είπε...

@ Vassilis

Ωπ καλώς τον! Και είχα έναν καημό που δεν σχολίαζες και στο blog μου. Κάτσε να δούμε...

@sapphire

Για να τα έχεις καταγεγραμμένα.

panos75 είπε...

Μεγάλη νίλα απόψε για Παπατζόνη και Πρετεντέρη. Έμεινα με το ...πτηνό στο χέρι.

Ελπίζω αύριο το βράδυ να αποκαλούμε τον αρχιφαφλατά και πράκτορα του ΔΟΛ Λοβέρδο πρώην υπουργό, παρέα με τον μέντορα του, Μπένι Χιλ.

Τσούγδω είπε...

@panos75

Το αστείο είναι οτι ενώ το Mega είχε παραιτήσει τον Παπανδρέου, στη ΝΕΤ ο Χυτήρης έλεγε οτι πάμε για ανασχηματισμό και οτι οι δημοσιογράφοι απλά ερμηνεύουν. Και τα ΜΜΕ έπαιξαν άσχημο παιχνίδι σήμερα υιοθετώντας τις διαρροές του Μιχελάκη... Τους εξέθεσε άσχημα και μένει αύριο να ολοκληρωθεί το come back με εντυπωσιακό ανασχηματισμό. Ο ΓΑΠ ξέρει τι πρέπει να κάνει και ξέρει ποιούς πρέπει να πετάξει έξω και ποιους να ΜΗΝ υπουργοποιήσει.

Για τον Λοβέρδο δεν ξέρω, αλλά ο Μπένυ πρέπει να πάρει πόδι.

Ανώνυμος είπε...

Vasilis


Βρε,βρε ο Vasilis...
Πως απ'εδω?

Παλι αγγουροτροφη εφαγες?
Σου κανει καλο βλιτο μου στην "Colonoscopy Procedure."

skatoarouri είπε...

οτι κυβερνηση και να κανει στην καλυτερη δυνατη περιπτωση θα περασει μόνο το μεσοπροθεσμο. Δεν υπαρχει περιπτωση κυβερνηση να μακροημερεύση σε τετοιες συνθηκες. Πρέπει ολοι να το καταλαβουμε ότι εκλογές θα γίνου και πρέπει να γινουν εδω που φτασαμε. Πρεπει να φανει πόσοι ειναι αυτοί οι σιωπηλοί ελληνες που λένε συνεχεια ότι υποστηρίζουν με την ανοχή τους το μνημόνιο καιπόσοι ειναι αυτοί που τώρα βλέπουμε να εχουν το πανω χέρι με τις εκδηλωσεις βιας και την καφρίλα. Αν νικησει η καφρίλα, τι να πω είναι το πεπρωμένο της χωρας. Αν νικήσουν οι σοφρωνες θα υπαρχει μια ελπίδα να το βουλώσουν οι υπόλοιποί ή να πάρει η χωρα δύο ανασες να κανει μια σωστή προσπάθεια. Υπό αυτές τις συνθήκες όλα τα άλλα φαίνονται καστρα στην αμμο

Ανώνυμος είπε...

" Βρε,βρε ο Vasilis...
Πως απ'εδω?

Παλι αγγουροτροφη εφαγες? "

ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ !!!!!

Τι εγινε ρε βασιλακη ; Παλι σφαλιαρα για τον Ιούδα Μπεν Χουρ Σαμαρα ;

Δε πειραζει ρε μπιλαρε.

Μεχρι το 2013 εχει την ευκαιρια ο στιβαρος ηγετης Σαμαρας ο Μνημονιοκτονος να βγαλει καμια δεκαρια Ζαππεια ακομα μεχρι να αποφασισει ποτε θα μηδενισει το ελλειμα και μερικα απο τα κιλακια σου......

ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ !!!!!

nikos είπε...

Στον τελευταίο ανασχηματισμό έφτασα στα πρόθυρα εγκεφαλικού

Ελπίζω να μην είναι παρόμοιος και αυτός. Ελπίζω επίσης να είναι στην Κυβέρνηση Κατσέλη και Μπιρμπίλη, που ουσιαστικά έχει προαναγγελθεί μήνες τωρα η αποχώρηση τους.

Με πρόσωπα "κοινης αποδοχής" π.χ. Παπαδήμος δε συμφωνώ, επειδη είναι σίγουρο οτι θα εξυπηρετησουν συγκεκριμένα συμφέροντα και δεν κινούνται σε διαφορετική λογική απο τη σημερινή.


Τέλος, αν στην Κυβέρνηση συμμετάσχουν πρόσωπα τύπου Βάσω Παπανδρέου, Φλωρίδης, θα αρχίσω κι εγω να ξυλώνω τα πεζοδρόμια και να πεταω τα μαρμαρα κατα τη Βουλή και κατα το Μέγαρο Μαξίμου. Ελπίζω να πέρουν για μια ακόμα φορά τον π....ο. (Αν και η πρώτη μπορεί να μην έχει πρόβλημα, σάμπως τον έχει δεί και ποτέ.)
Καλύτερα να πάμε σε εκλογές, προκειμένου να αξιοποιηθούν σαβούρες για να διατηρηθούν οι εσωκομματικές ισορροπίες. Η ξεφτίλα έχει και τα όρια της. Πόσο πιά; Εδω έβαλε στον τελευταίο ανασχηματισμό τη Μιλένα, την οποία ελπίζω επίσης απο αύριο να λέμε πρώην Υπουργό.

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμοι 1:24, 1:57

Παιδιά σας παρακαλώ μην την "πέφτετε" σε άλλους σχολιαστές... (πειστικό;)

@skatoarouri

Συμφωνώ οτι η τετραετία βγαίνει πολύ δύσκολα, αλλά πρέπει να εξαντλήσει τα περιθώρια, επιμένω στο: "εκλογές μόνο αν τον ρίξουν". Το σκεπτικό σου είναι μεν σωστό, αλλά είναι μεγάλο ρίσκο. Πρώτα πρέπει να προηγηθεί μία μεγάαααλη συζήτηση για πολλά θέματα και να υπάρξει πλήρης συνειδητοποίηση της κατάστασης.

@nikos

Εντάξει ο Παπακωνσταντίνου είναι απίθανο να παραμείνει, θα είναι σαν να προκαλεί την πτώση της κυβέρνησης ο ΓΑΠ και ο Παπαδήμος είναι αξιόλογη περίπτωση, αν και για το γαμώτο και για το σπρώξιμο που έχει φάει από τα ΜΜΕ δεν θα ήθελα να τον δω Υπ.Οικ.

Ο ΓΑΠ πρέπει να διώξει πολύ κόσμο, το όλο θέμα ξεκίνησε καλά αν υπολογίσει κανείς οτι τα ΜΜΕ τον είχαν παραιτήσει και μετά οι γνωστοί άγνωστοι δημοσιογράφοι είτε εξαφανίστηκαν, είτε άλλαξαν 1000 χρώματα και έβγαζαν αφρούς.

Ο ΓΑΠ ξέρει πλέον οτι έχει να κάνει με τον λαό και όχι με τις ισορροπίες και τα ΜΜΕ, επίσης φαντάζομαι οτι γνωρίζει την αντίδραση της υγιούς πλειοψηφίας στον προηγούμενο κωμικό ανασχηματισμό. Δεν νομίζω οτι θα αυτοκτονήσει για ακόμα μία φορά.
Παρ' όλα αυτά τον φοβάμαι...

nikos είπε...

Ελπίζω αύριο τέτοια ώρα να λέμε : Μιλένα Αποστολάκη- Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και να χασκογελάμε. Επίσης, να λέμε και άλλα αστεία Ανδρέας Λοβέρδος -Υπουργός Υγείας

Πάντως κι εγω φοβάμαι αρκετα. Ο ΓΑΠ είναι τελείως απρόβλεπτος . Όσο για τον Παπαδήμο, μια χαρά αξιόλογος είναι αλλά υπάρχουν και άλλοι αξιόλογοι οικονομολόγοι στην Ελλάδα και διεθνώς. Επίσης, αυτη τη στιγμή χρειάζεται και ένα προσωπο που θα εκτονώσει την κατασταση, γιατι κακά τα ψέματα το μνημόνιο έχει αρκετές αρνητικές πτυχές και είναι δύσκολο να μην υπάρξει υφεση, ανεργία, χαμηλά έσοδα. Η δημοσιονομική προσαρμογή μάλλον πρέπει να γίνει πιο αργά και σταδιακά. Ο Παπαδήμος δεν έχει αυτό το προφίλ, στα μάτια των αγανακτισμένων και μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης θα είναι το "τσιράκι της Μέρκελ" και άλλα τέτοια.
Κάτι άλλα σενάρια για Υπουργό Εσόδων τον Φλωρίδη, και δευτερευόντως το Λοβέρδο και το Χρυσοχοΐδη(τεράστιο έργο στο Ανάπτυξης δεν ξέρουμε τι κάνουμε τα λεφτά...) δε μπαίνω καν στον κόπο να τα σχολιάσω.
Το κορυφαίο ανέκδοτο είναι όμως το σενάριο του Mega για Υπουργό Οικονομικών το Μπένι.

Χίλιες φόρες ο Παπανδρέου να φύγει απο την εξουσία παρά να σχηματισει Κυβέρνηση με Βασούλες, Φλωρίδηδες, Σούλες(Μερεντίτη) κ.α

skatoarouri είπε...

Τσουγδω εγω δεν προτεινα να γινουν εκλογές... μιλάω για το τι θα γίνει στην πραγματικότητα. Η πραγματικότητα ειναι σκληρή και δεν μπορεις να την αγνοησεις για πολύ. Αυτό που λες είναι αποψη και σε αυτή την αποψη θα συμφωνήσω και εγώ, κανονικά πρεπει να εξαντληθει η τετραετία. Απλά δεν θα συμβεί. Δεν νομίζω ότι λέω κάτι που δεν το ξέρουμε όλοι μας, απλά καμια φορα εχουμε την τάση να μπερδευουμε την επιθυμία μας με τη πραγματικότητα. Η όποια κυβερνηση θα μετράει την θητεία της σε μέρες , βαρυά-βαρια σε 3-4 μηνες. Σε συννενόηση με την ΕΕ θα γινουν οι εκλογές, ως υστατη λύση. Ελπίζω τότε μαζι με τους υπόλοιπους συνΝεοέλληνες, να δείξουμε ότι μπορούμε να σωσουμε την ψυχη και ίσως την χωρα μας....πολύ μελό έγινα δεν λέει

αθεόφοβος είπε...

Με την στάση του ο Σαμαράς ουσιαστικά εξώθησε τα πράγματα για σύντομες εκλογές.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται είναι ότι τότε θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων σε κυβέρνηση συνεργασίας αλλά τότε δεν θα υπάρχει ο χρόνος ανοχής που είχε μέχρι πρόσφατα ο Παπανδρέου και τότε πια, λίγο αργά,θα συνειδητοποιήσει ότι την πάτησε.
Και μαζί του δυστυχώς και εμείς.

Τσούγδω είπε...

@nikos

Συμφωνώ με την κατακλείδα σου και θα ήθελα πραγματικά να δω να εφαρμόζονται προτάσεις του Στέφανου Μάνου, αν όχι από τον ίδιο, από κάποιον άλλον στο Υπ.Οικ.
Προσωπική μου άποψη είναι οτι θα πρέπει να κρατήσει Μπιρμπίλη, Ραγκούση και Διαμαντοπούλου σταθερούς και να αλλάξει όλους τους άλλους. Στο Ανάπτυξης να πάει και πάλι η Λούκα ή να μετακινηθεί η Διαμαντοπούλου.
Φώφη, Νταλάρα, Μαριλίζα, Δρούτσας, Γερουλάνος, Σκανδαλίδης, Μιλένα, Παπουτσής, Βενιζέλος, έξω από την πόρτα.

@skatoarouri

Θεωρείς δηλαδή οτι μετά τις εκλογές θα έρθει και η συνειδητοποίηση της κατάστασης; Πολύ αισιόδοξο σε βρίσκω...

@αθεόφοβος

Πιστεύω οτι όλοι απορούμε με την στάση του Σαμαρά, αφού εν καιρώ θα αναγκαστεί να συναινέσει, γιατί εξωθεί τα πράγματα στα άκρα; Η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω είναι το γεγονός οτι θέλει να επιβάλλει τη δική του ατζέντα, δικά του πρόσωπα και να είναι ο ίδιος επικεφαλής. Ο άνθρωπος είναι τραγικά κατώτερος των περιστάσεων...

nikos είπε...

Ο Μάνος ήταν Υπουργός Οικονομικών το 1993 και τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά 15% έλλειμμα 120 % δημόσιο χρέος, πολύ υψηλή ανεργία,πληθωρισμός κ.α
Για Δρούτσα, Γερουλάνο δε συμφωνώ απόλυτα.
Για να φύγει ο Παπουτσής πρέπει να ξαναπάει ο Χρυσοχοΐδης.
Για Διαμαντοπούλου επίσης δε συμφωνώ, γιατί πέρα απο γενικολογίες, δεν έχουν υπάρξει σοβαρές αλλαγές στην Παιδεία

Khlysty είπε...

Κοίτα, το ότι ο Παπανδρέου έκανε πατατιά, νομίζω ότι είναι πέραν καν του προφανούς. Από εκεί και πέρα, ο Σαμαράς νομίζει ότι οι δημοσκοπήσεις βγάζουν κυβερνήσεις και γι'αυτό συμπεριφέρθηκε κατά τον ανόητο τρόπο που συμπεριφέρθηκε (διαρροές για το διάλογο με τον Παπανδρέου, αμήχανο/εκνευρισμένο διάγγελμα, κλπ). Πάντως, έτσι ή αλλιώς, η κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να σταθεί, εκτός αν η Κ.Ο. σήμερα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και στηρίξει τον Παπανδρέου υπό όρους εφικτούς για τον ίδιο και για τους Ευρωπαίους. Ειδάλλως, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να διαλυθεί, αφού ως τώρα που γράφω, η συνοχή του είναι μηδενική.

skatoarouri είπε...

δεν πιστευω ότι θα έρθει οποσδηποτε η συνειδητοποίηση της κατάστασης. Ελπίζω όμως ότι εδώ που φτάσαμε, αν δεν μπορει να κυβερνήσει και να συνεχίσει την πορεία του ο Παπανδρέου, οι εξελίξεις θα φέρουν τα πράματα εκει, ωστε θα υπαρξει αναμετρηση αυτών των δυο "ομαδων" ελληνων. Εαν νικήσουν οι σοφρωνες θα δωθεί χρόνος για να βαδίσουμε προς μια κατευθυνση. Ισως πρέπει να καταγραφεί με ποσοστό επί του πληθυσμού πόσοι έλληνες θέλουμε να βαδίσουμε οργανωμένα κρατώντας το χέρι της Ευρώπης κα πόσοι είναι καφροι. Υπαρχει πάντα και η λύση της κυβερνησης συνεργασίας, που χθες την τελείωσαν , αλλά απότι βλέπω έφερε ανακουγ=φιση σε πολλους ελληνες, εχθες που ακούστηκε. Μπορούν να αρχίσουν να την ξανασυζητουν. Ο ίδιος ο παπανδρεου είπε χθες ότι μπορεί σε άλλη φάση να ξανασυζητηθεί η περιπτωση κυβερνησης συνεργασίας....σήμερα μπορεί να ήρθε η ώρα! τόσο σύντομα, αφου κάνουν χαζες και άσκοπες κινήσεις και δεν φερονται αποφασιστικά.

Πάνος Χατζηκωνσταντίνου είπε...

Την ίδια στιγμή που «παίζω» με το Lap Top και ανατρέχω σε όλα τα γνωστά Βlogs, έχω ανοιχτή μπροστά μου τη τηλεόραση και παρακολουθώ τις εξελίξεις της παρόδιας Δημοκρατικών διεργασιών, που παίζεται τις τελευταίες μέρες στις πλάτες μας. Με λίγα λόγια, γίνεται ο κακός χαμός.
Ένα από τα πρώτα συμπεράσματα που βγαίνουν αβίαστα είναι ότι οι χθεσινή σου (και πολλών από εμάς) εκτίμηση, ότι η Κ.Ο. συσπειρώθηκε και η θέση του ΓΑΠ ισχυροποιήθηκε, τινάχτηκε, στη κυριολεξία, στον αέρα. Ποτέ ο ΓΑΠ δεν ήταν σε δυσμενέστερη θέση και ποτέ πλησιέστερα … στη έξοδο. Αθρόες παραιτήσει Βουλευτών, ακόμα περισσότερες δηλώσεις άρνησης ψήφισης του «μεσοπρόθεσμου» και συγκέντρωση υπογραφών για σύσταση της Κ.Ο. Κι όλα αυτά μέχρι τώρα και η ώρα είναι μόλις 4.00’ το μεσημέρι. Προφανώς, θα είναι μια πολύ μακριά μέρα!
Εκείνον που πραγματικά λυπάμαι είναι ο καημένος ο ΓΑΠ! Όχι ότι δεν τα θέλει ο κώλος του, ή ότι φταίει κανένας άλλος για την κατάσταση την οποία βρίσκεται αλλά, να βρε Τσούγδω, τον λυπάμαι τον καημένο. Πες μου ειλικρινά, θα ήθελες εσύ (ή ξέρεις κανέναν άλλο που θα ήθελε) να βρίσκεσαι στη θέση του; Καλά, μη μου πεις ο Σαμαράς γιατί αυτός είναι από άλλο ανέκδοτο. Στην αγωνία του να γίνει Πρωθυπουργός (το έχει το κουσούρι ρε παιδί μου) δεν τον νοιάζει τίποτε άλλο. Δεν ξέρω καν αν αντιλαμβάνεται σε τι πάει να μπλέξει. Αν, ω μη γέννητω, τα καταφέρει να γίνει Πρωθυπουργός, θα το μάθει (The hard way, που λένε και οι Εγγλέζοι), αλλά τότε θα είναι πολύ αργά γι αυτόν αλλά και για ‘μας δυστυχώς! Όπως διαπιστώσαμε χθες, το παλικάρι είναι έτοιμο να πατήσει επί πτωμάτων (συμπεριλαμβανομένης αν όχι πρώτης αυτής, της καημένης μας Ελλαδίτσας) για να πετύχει τον σκοπό του! Παραποιεί τα γεγονότα (υπάρχει κι άλλη λέξη αλλά δε μου έρχεται τώρα ρε γαμώ το) με την ίδια ευκολία που ξεμπροστιάζει του Ευρωπέους (όχι, δεν πρόκειται για ορθογραφικό λάθος!) και τους μαστιγώνει αλύπητα.
Χθες απέτισε (ποιος είσαι ρε μεγάλε), άκουσον άκουσον, από τον νόμιμο (μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου) Πρωθυπουργό της Ελλάδας, να παραιτηθεί, να ορισθεί άλλος Πρωθυπουργός (ποιος άραγε;), να γίνει επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου (πώς, με ποια πολεμοφόδια, με τί διαπραγματευτικά ατού;) και ούτε λίγο ούτε πολύ, να γίνει αυτός ο Βεζίρης στη θέση του Βεζίρη!
Έφτασε ακόμα και στο σημείο να ισχυρίζεται ότι, ενώ στην αρχή ο ΓΑΠ συμφώνησε στα πάντα, τα αναίρεσε όλα μετά από ωριμότερη σκέψη! Μα είναι δυνατόν; Σκαφθείτε διάλογο (τηλεφωνικό).

-Έλα Αντώνη, είσαι να κάνουμε μια Κυβέρνηση κοινής συναίνεσης για να σώσουμε την Ελλάδα;
-Γιατί όχι Γιώργο μου, αλλά θα πρέπει να δεθείς να γίνει αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και φυσικά, να μην είσαι εσύ Πρωθυπουργός!
-Και βέβαια Αντώνη μου, από το στόμα μου το πήρες.
-Εντάξει, να τα ξαναπούμε αργότερα για τις λεπτομέρειες.
Και αργότερα το ίδιο βράδυ.
-Αντώνη, θυμάσαι τι λέγαμε το απόγευμα; Ε, λοιπόν, ξέχασέ τα! Άλλαξα γνώμη και θα συνεχίσω μόνος μου!

Έτσι (ή κάπως έτσι) έγιναν τα πράγματα; Τις πιστεύει κανείς αυτές τις αηδίες; Μήπως ο Σαμαράς δεν κατάλαβε καλά(!) τί εννοούσε ο ΓΑΠ (με την προϋπόθεση ότι ο ΓΑΠ ήξερε τί έλεγε), ή μήπως τα «διασκεύασε» όπως τον βόλευε; Εσείς αποφασίζετε! Για μένα η απάντηση είναι προφανής. Σαμάρειος ανευθυνότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Συνεχίζεται Π.Χ.

Πάνος Χατζηκωνσταντίνου είπε...

Συνέχεια (και τέλος)!

Και δυο κουβέντες για τους κ.κ. Φλωρίδη, Λιάνη και Σια. Τώρα ανακαλύψατε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά; Τώρα ανακαλύψατε ότι δεν είναι ο Γιαλός που είναι στραβός αλλά ο Καπετάνιος και το πλήρωμα (και όχι μόνο οι Αξιωματικοί) που στραβά αρμενίζουν. Έπρεπε να πέσουν μερικές σφαλιάρες και να τους ξεφωνίζουν όπου πάνε και όπου σταθούν, για να αντιληφθούν ότι τα πράγματα δεν πάνε άλλο; Και τέλος, τι επιδιώκουν με αυτές τις μελοδραματικές τους κινήσεις; Θα βελτιωθούν τα πράγματα αν στη θέση του ΓΑΠ εκλεγεί ο Βενιζέλος ή η Βασούλα; Αν διαφωνούν με την πολιτική, ας πάνε στη Βουλή και ας καταψηφίσουν τη Κυβέρνηση για να πάμε σε εκλογές. Άντε για να ξεμπερδεύουμε μια ώρα γρηγορότερα.
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει από όλα αυτά είναι: Το γίνεται από εδώ κι εμπρός; Ένας Θεός ξέρει! Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι βρισκόμαστε στο γνωστό “Point of no return”! Δεν υπάρχει επιστροφή. Απλά πρέπει να να βρούμε τη «χρυσή τομή» με όποιες θυσίες και αυτό απαιτεί για να προχωρήσουμε μπροστά.

«Κοιλοπονούσε το βουνό και γέννησε ποντίκι»! Είναι τώρα πια 12.0 τα μεσάνυχτα και για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται η «σοβαρότητα» (ή μάλλον η έλλειψή της) της Ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας. Δηλώσεις (με πολύ αυστηρό ύφος οι περισσότερες από αυτές) επί δηλώσεων, παραιτήσεις Βουλευτών και απειλή και για άλλες πολλές, Δημοσιογραφικές «εκτιμήσεις» και αναλύσεις του κ…ου, βαβούρα, φασαρία, αγωνία και στο τέλος όλα μέλι γάλα! Η Κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ συνήλθε, γκρίνιαξαν, του τα είπαν «έξω από τα δόντια»(!), έβγαλαν τα απωθημένα τους και στο τέλος … έδωσαν τη «λευκή κάρτα» στον ΓΑΠ. Το αν έθεσαν όρους ή όχι, εγώ (όπως και ο ΓΑΠ φυσικά) το γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια. Γεγονός είναι ότι ο ΓΑΠ παραμένει, και με έναν «σαρωτικό»(;) ανασχηματισμό πήρε το ΟΚ να συνεχίσει ακάθεκτος προς τον πλήρη καταποντισμό.
Μόλις αυτή τη στιγμή, μου πέρασε απ’ το μυαλό μια πολύ ενοχλητική υποψία. Λες βρε Τσούγδω, να είχες τελικά δίκαιο και όλα αυτά να μην ήταν παρά ένα προκάλυμμα καπνού για τη δημιουργία άλλοθι για τη συνέχιση της Κυβερνητικής πορείας νε ανανεωμένη την εμπιστοσύνη της Κ.Ο.; Λες;
Με όλα αυτά, άλλαξαν και τα αισθήματά μου. Εκείνον που λυπάμαι τώρα δεν είναι ο ΓΑΠ αλλά ο καημένος ο Σαμαράς που έμεινε με την … επαναδιαπραγμάτευση στο χέρι! Αχ Αντωνάκη μου, σκληρός που είναι ο κόσμος!

Πάνος Χατζηκωνσταντίνου