7 Ιουνίου 2011

Δημοψήφισμα: Αφορμή για εκλογές ή για αλλαγές;

Ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθεύτηκαν μόλις τελείωσε το χθεσινό υπουργικό συμβούλιο, ήταν οτι ο Πρωθυπουργός σκέφτεται πολύ σοβαρά να προτείνει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Ανέθεσε δε στον Γιάννη Ραγκούση, να φέρει στη Βουλή τις απαραίτητες ρυθμίσεις για την ενεργοποίηση του θεσμού. Το ζήτημα φυσικά είναι σε τι θα αφορά, πώς θα είναι διατυπωμένη η ερώτηση και πώς θα διαχειριστεί η κυβέρνηση το όποιο αποτέλεσμα.
Ως παράγοντας που κάνει πιο άμεση και πιο συμμετοχική τη δημοκρατία, το δημοψήφισμα είναι κάτι το θετικό. Είχα πει και στο παρελθόν οτι είναι "ντροπή" να έχουμε κάνει στην άκρη τον θεσμό του δημοψηφίσματος και κάθε φορά που πρέπει να παρθεί μία κρίσιμη απόφαση, να πέφτει στο τραπέζι το εκβιαστικό χαρτί των πρόωρων εκλογών, που συσπειρώνει τον κόσμο γύρω από κόμματα και φαλκιδεύει την βούληση της πλειοψηφίας γύρω από ένα θέμα. 


Ο Παπανδρέου θεωρώ οτι δεν πρόκειται να κάνει δημοψήφισμα για το Μεσοπρόθεσμο, όπως ίσως κάποιοι θα ήθελαν. Πιστεύω οτι θα αφορά σε κάποιο πιο ειδικό ζήτημα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, η πώληση δημόσιας γης ή οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Όταν η μισή χώρα είναι αγανακτισμένη, θολωμένη και παραπληροφορημένη, δεν πας να της βάλεις το ερώτημα "Μνημόνιο ή όχι". Εκτός φυσικά αν θέλεις να προκαλέσεις εμμέσως αδιέξοδο και πρόωρες εκλογές. 
Βέβαια κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτόν τον παραλογισμό που ζούμε. Δεν μπορεί η μισή Ελλάδα να βρίζει τον "εθνοπροδότη" Παπανδρέου, να απαιτεί να φύγει η τρόικα, αλλά παράλληλα να θέλει και τα λεφτά από το μηχανισμό και τη μη διενέργεια εκλογών.
Δεν θέλουμε πρόωρες εκλογές, αλλά δεν θέλουμε να γίνουν και οι απαραίτητες αλλαγές. Θέλουμε απλά στασιμότητα και χορηγούς από το εξωτερικό....


Για να μην ξεφύγω όμως από το θέμα μου, έχω την αίσθηση οτι ο Παπανδρέου πραγματικά προσπαθεί και θα συνεχίσει να προσπαθεί να μην πάει σε πρόωρες εκλογές. Όχι φυσικά γιατί θέλει να μείνει κολλημένος στην καρέκλα του, δεν νομίζω οτι στην παρούσα φάση υπάρχει άνθρωπος που θα ήθελε να είναι στη θέση του, αλλά διότι πλέον δεν χωράει ανευθυνότητα στην άσκηση πολιτικής. 


Πολλοί εκτιμούν εδώ και καιρό πως αν η κυβέρνηση καταφέρει και περάσει το Μεσοπρόθεσμο, η επόμενη μεγάλη μάχη με απρόβλεπτα αποτελέσματα, θα δοθεί στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων. Αν ας πούμε ο Φωτόπουλος και οι περι αυτόν Γενοπατζήδες το αποφασίσουν, μπορούν να παραλύσουν τη χώρα. Γι' αυτό πιστεύω οτι αν διεξαχθεί δημοψήφισμα, θα έχει να κάνει με κάτι τέτοιο. 


Για να μην κοροϊδευόμαστε, το όποιο δημοψήφισμα αποκλείεται στην παρούσα φάση να έχει μεγάλο πολιτικό ρίσκο. Δηλαδή πριν εξαγγελθεί θα έχει υπάρξει σφυγμομέτρηση της τάσης που επικρατεί στην κοινωνία, το αποτέλεσμά του θα είναι σχεδόν σίγουρο, έτσι ώστε η κυβέρνηση να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει για να προωθήσει μεταρρυθμίσεις που συναντούν έντονες αντιδράσεις από μειοψηφίες. 

Εν ολίγοις την κυβέρνηση τη συμφέρει να επιστρατεύσει το δημοψήφισμα μόνο σε περίπτωση που θέλει να προχωρήσει σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις τις οποίες αποδέχεται το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Με ένα θετικό αποτέλεσμα, θα έχει την απόλυτη νομιμοποίηση της κοινωνίας να προβεί σε συγκεκριμένες αλλαγές και οι αντιδράσεις των θιγομένων θα περιοριστούν στο ελάχιστο. Γιατί αν είναι να γίνει ένα δημοψήφισμα που το αποτέλεσμά του θα αποτελέσει εμπόδιο στην εφαρμογή της όποιας πολιτικής και θα οδηγήσει τελικά σε εκλογές, τότε δεν βλέπω για ποιόν λόγο θα πρέπει να γίνει. Για να πάμε σε πρόωρες εκλογές δια της πλαγίας οδού και να μην κατηγορηθεί ως ανεύθυνη η κυβέρνηση, αλλά ο λαός;

19 σχόλια:

tzonakos είπε...

Πρόωρες Εκλογές δεν θα λύσουν τίποτα.
Θα περάσει καιρός όπου θα συζητάνε τι και πώς και πόσο αν βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση κι αν δεν βγεί θα περάσει πολύς καιρός αστάθειας και πάλι θα γίνουμε θεατές της ίδιας μασκαράτας τόσων δεκαετιών όπου κάθε κόμμα ( με κρατικές επιχορηγήσεις που εμείς πληρώνουμε με το ζόρι ) θα προσπαθεί να ρίξει λάσπη στο άλλο κόμμα και να πείσει οτι αυτό μπορεί όσα το άλλο δεν μπορεί και πάει λέγοντας.
Επρεπε πολύ καιρό πριν να ειχε γίνει δημοψήφισμα αν αυτο θα αφορούσε τα μνημόνια της τρόϊκας.
Τωρα αν γίνει ενα, θα αφορά πωλήσεις φιλέτων, ΔΕΗ, ΑΟΖ κλπ και ίσως -και μακάρι- τον χωρισμό Εκκλησίας - Κράτους αν εχει τα @@ ο γαπ να αγγίξει τέτοιο θέμα. Πρέπει φυσικά να το κάνει διοτι ειχε πει οτι θα φορολογήσει την Εκκλησία αλλα δεν το εχει κάνει. Εδω εχει μεγάλο σφάλμα και ψέμμα.
Ειναι μεγάλο ερώτημα το τι θα τεθεί σε δημοψήφισμα και επιβάλλεται να τεθούν πολλά ερωτήματα.
Δεν νοείται σωστό δημοψήφισμα με μοναδικό ερώτημα ναι ή όχι στο μνημόνιο, δεν υπάρχει ουτε ενας λογικός που θέλει το μνημόνιο, όπως δεν υπάρχει ουτε ενας που να μην το θέλει αλλα να θέλει τα λεφτά του μνημονίου και άτοκα, ειναι παράλογο.

spizaetos είπε...

Το Μνημόνιο (το οποίο έχω διαβάσει) περιλαμβάνει θέματα που έπρεπε να είχαν διευθετηθεί από καιρό. Στον τομέα των προμηθειών φαρμάκων για παράδειγμα, ήδη έχει αποτελέσματα. Δεν φτάσαμε στην χρεωκοπία μόνο λόγω των εξοπλισμών, των κλοπών των διαφόρων πολιτικών και των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και επειδή μια σειρά ομάδων για διάφορους λόγους ήταν προστατευόμενες και ταυτόχρονα καλά αμειβόμενες εις βάρος των υπολοίπων. Οι τροϊκανοί έχουν πιέσει για να μπει και κανένας στην φυλακή.....
Όσο για το δημοψήφισμα, αν δεν είναι πυροτέχνημα, ενδεχομένως να είναι ένας τρόπος για να προκαλέσει εκλογές και χρεωκοπία ο Παπανδρέου, την οποία χρεωκοπία θα την φορτώσει στον λαό. Μην ξεχνάμε πως ο Ελ. Βενιζέλος έδωσε δικαίωμα ψήφου στους τούρκους του Ελλαδικού χώρου, προκάλεσε εκλογές όπου φυσικά καταψηφίστηκε και έτσι ιστορικά δεν χρεώθηκε την Μικρασιατική καταστροφή αλλά μόνο την πρόκληση εκλογών.
Από τη στιγμή που στο μνημόνιο υπάρχουν προβλέψεις για αποκρατικοποιήσεις, δεν έχει νόημα να ζητήσει την γνώμη του λαού. Αν ο λαός πει όχι, τι θα κάνει η κυβέρνηση, θα πει "συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να εφαρμόσω την τάδε παράγραφο"; Ή "συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να εφαρμόσω το μισό μνημόνιο"; Αν δεν θέσει ερώτηση σχετικά με το ίδιο το μνημόνιο συνολικά, θα πρέπει να θέσει κάποια ή κάποιες σχετικά με θέμα ή θέματα που δεν προβλέπεται από τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η χώρα.
Όσο για το "δεν χωράει ανευθυνότητα στην άσκηση πολιτικής", σε βρίσκω πολύ αισιόδοξη. Δηλαδή ως τώρα ήταν χαλαρός αλλά θα ξυπνήσει; Ο Παπανδρέου ο οποίος κάνει τα αντίθετα απ' όσα λέει; Που έλεγε πως δεν είναι λύση η μείωση μισθών και συντάξεων; Ο Παπανδρέου που δεν έχει διακριθεί σε κάτι το οποίο θα απαιτούσε συγκρούσεις; Είναι σαν να λέμε ότι αν πάρεις έναν κακό οδηγό και τον βάλεις σε πίστα αγώνων θα καταφέρει να πάρει καλή θέση γιατί είναι διαφορετικές οι συνθήκες.

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είπε...

Κάποτε είχα δει ένα ψηφοδέλτιο Αμερικανικών εκλογών (νομίζω επ' ευκαιρία εκλογής γερουσιαστή). Η διαφορά του από άλλα ψηφοδέλτια ήταν ότι η επιλογή γερουσιαστή ήταν ένα μόνον από τα ερωτήματα. Ακολουθούσαν πολλά, από το αν θέλουν να παραμείνει π.χ. η θανατική ποινή ή να επιτραπεί ο γάμος ομοφυλοφίλων μέχρι ποιον προτιμούν για δικαστή ή σερίφη.
Εμείς αντιθέτως αφενός χάσαμε την ευκαρία στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές να κάνουμε δημοψήφισμα για διάφορα ζητήματα και αφετέρου είδαμε και τον Πρωθυπουργό ιδίως να προσπαθεί να αλλοιώσει την φύση των εκλογών. Δηλαδή, αντί να θέσει ευθέως ερωτήματα, εξίσωσε την ψήφο στον Σγουρό με ψήφο στο Μνημόνιο.

tzonakos είπε...

Πολύ σωστός ο κ. Καντακουζηνός. Προσυπογράφω.

Τσούγδω είπε...

@tzonakos

Συμφωνώ στα περισσότερα από αυτά που λες, μία μόνο ένσταση: νομίζω οτι το δημοψήφισμα έχει ένα και μοναδικό ερώτημα.
Το θέμα με τα δημοψηφίσματα είναι να μην οδηγήσουν σε αδιέξοδο και σε πρόωρες εκλογές. Δεν υπάρχει λόγος να γίνει δημοψήφισμα αν το αποτέλεσμά του δεν είναι σχεδόν σίγουρο...

@spizaetos

O Παπανδρέου όπως όλα δείχνουν έχει προσβληθεί από τη νόσο "ασ' το γι' αργότερα". Αλλά ας μην τον αδικούμε τόσο, το τρέξιμο που έχει ρίξει ο Παπανδρέου και τη διαπραγμάτευση που έχει κάνει αυτός μαζί με τον Παπακωνσταντίνου δεν την έχει κάνει κανείς άλλος. Είναι εμφανές οτι οι άνθρωποι παλεύουν. Φυσικά το θέμα δεν ήταν μόνο οι διαπραγματεύσεις να έχουν θετικό για εμάς αποτέλεσμα, αλλά να εφαρμοστούν και οι δεσμεύσεις. Σε αυτό παίρνουν κόκκινη κάρτα...

Αν το Μεσοπρόθεσμο περάσει και επακολουθήσει δημοψήφισμα, θα καταλάβουμε από τη στιγμή που θα διατυπωθεί το ερώτημα αν πάμε σε εκλογές δια της πλαγίας ή όχι.
Πάντως το οτι κάτι προβλέπεται στο Μνημόνιο όπως έχει αποδειχθεί δεν σημαίνει οτι θα εφαρμοστεί κιόλας. Αν ο λαός δεν θέλει πχ την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και εκφραστεί μέσα από δημοψήφισμα θα πρέπει τα έσοδα τα οποία προσδοκούνταν από την πώλησή της να βρεθούν από αλλού.

@ Κωνσταντίνος Καντακουζηνός

Εννοείς οτι παράλληλα με τις αυτοδιοικητικές θα έπρεπε να έχει διεξαχθεί και δημοψήφισμα; Με τι ερώτημα; Ναι ή όχι στο Μνημόνιο;

Παναγιώτης Βρυώνης είπε...

Μου μοιάζει απίθανο να κάνουμε δημοψήφισμα για το αν θέλουμε να πουληθεί ένα Χ ποσοστό της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ.

Αλλά γιατί το δημοψήφισμα δεν θα μπορούσε να είναι π.χ. για άμεση αναθεώρηση του Συντάγματος; Για κατάργηση π.χ. της βουλευτικής ασυλίας ή της μονιμότητας των ΔΥ κ.α.;

Δεν ξέρω τα διάφορα συνταγματικά θέματα, αλλά στο μυαλό μου το μόνο που θα μπορούσε να παρακάμψει συνταγματικά κολλήματα για βαθιές αλλαγές θα ήταν ένα δημοψήφισμα. Μπορεί να κάνω λάθος.

Τσούγδω είπε...

@ Παναγιώτης Βρυώνης

Ενδεικτικά ανέφερα τη ΔΕΗ.
Συμφωνώ με την πρότασή σου, δημοψήφισμα για το Μνημόνιο, για το Ευρώ και άλλα πομπώδη δεν θεωρώ οτι υπάρχει περίπτωση να διενεργηθεί. Το πιο πιθανό είναι να γίνει για κάτι από αυτά που λες. Θα επιμείνω όμως οτι δεν πρόκειται να γίνει αν το αποτέλεσμα δεν είναι σίγουρο...
Πάντως για την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας θα ήταν περιττό να γίνει, το 100% είναι υπέρ. Ίσως θα μπορούσε να γίνει για την μείωση του αριθμού των βουλευτών...

ακυβέρνητος είπε...

Προτείνω να κάνουμε δημοψήφισμα για το αν θέλουμε δημοψήφισμα !

Να με συμπαθάς που το “απαξιώνω”, αλλά παρόμοιες προτάσεις-διελκυστίνδες είναι για το θεαθήναι.
Αν συμφωνείς με τα δημοψηφίσματα, απλά …τα κάνεις.
Δεν πετάς προτάσεις στο τραπέζι για να “κόψεις” κίνηση.
Άσε που η φτώχεια, η ανεργία, τα λουκέτα, η ύφεση, η υπανάπτυξη, οι περικοπές, οι απολύσεις και χίλια άλλα είναι ΤΟ δημοψήφισμα.
Και με το δεδομένο της “χαλαρής ψήφου” η κατραπακιά είναι κάτι περισσότερο από δεδομένη.
Έχω την εντύπωση ότι τόσο που έχει αγριέψει ο κόσμος και δεντροφύτευση να ζητήσει η κυβέρνηση θα εισπράξει ένα τεράστιο ΟΧΙ.
Όσο αφορά τη ΔΕΗ, διαβλέπω πουστιά στη μέση. Απαξιώνεις (όχι εσύ, εννοείται) έναν ολόκληρο κλάδο εργαζομένων και τον εξευτελίζεις μπροστά στα μάτια του λαού για να κάνεις παιχνίδι. Θα προτιμούσα να χώσεις στο μπουντρούμι την συνδικαλιστική τσογλαναρία που έφαγε με χιλιάδες μασέλες τα λεφτά της επιχείρησης με ταξιδάκια, δωράκια, δείπνα και σπα, παρά να απολυθούν όσοι δεν έφταιξαν κι εμένα αύριο να μου διπλασιάσει ο (ξένος) ιδιώτης την τιμή της κιλοβατώρας.

Τσούγδω είπε...

@ Πέτρος Κ.

Σιχαίνομαι τους τραμπούκους συνδικαλιστές και ο περισσότερος κόσμος το ίδιο. Κάποιοι όμως πατάνε πάνω σε αυτή την απέχθεια θα το πω, που τρέφει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας για τους συνδικαλιστές, για να προωθήσουν μία άποψή περι πώλησης της ΔΕΗ ας πούμε. "Κοίτα αντιδρούν μόνο οι κρατικοδίαιτοι βολεμένοι συνδικαλιστές, άρα ..."

Ο Ελληνικός λαός (δεν εξαιρώ τον εαυτό μου) στα περισσότερα θέματα που το παίζει γνώστης είναι τρομακτικά ημιμαθής. Ας πούμε δεν ξέρω τι παίζεται με τις λιγνιτικές μονάδες, δεν μπορώ να ξέρω τι είναι προς το συμφέρον μας να παραμείνει υπο κρατικό έλεγχο κλπ και το δυστύχημα είναι πως ο Φωτόπουλος ας πούμε που κατά καιρούς τα λέει, είναι τόσο αντιπαθής και προκλητικός που κανείς δεν τον ακούει.

Μη βάζεις πάντως το χέρι σου στη φωτιά για την τιμή του ρεύματος... Και για τον ΟΤΕ τα ίδια λέγανε και αυτή τη στιμή έχω γρήγορο ασύρματο, απεριόριστα αστικά και υπεραστικά με πολύ λίγα χρήματα.

ακυβέρνητος είπε...

Με τη διαφορά ότι στις τηλεπικοινωνίες υπάρχει ανταγωνισμός. Εγώ έχω Forthnet με πολύ καλή εξυπηρέτηση και ταχύτατο ίντερνετ και δεν θα γυρνούσα στον ΟΤΕ με τίποτα. Παρόλο που τον αγόρασαν οι Γερμανοί, τα λάθη συνεχίζονται. Και αν δεν υπήρχαν οι ανταγωνιστικές εταιρείες δεν θα είχαν βελτιωθεί καθόλου.
Στη ΔΕΗ μέχρι τώρα δεν υπάρχει σοβαρός ανταγωνισμός. Δεν μου λέει τίποτα λοιπόν αν ένα κρατικό μονοπώλιο μετατραπεί σε ιδιωτικό μονοπώλιο. Τότε δεν θα "κινδυνεύουμε" από τους συνδικαλιστές αλλά από τα αφεντικά της επιχείρησης. Αυτός που επένδυσε, λογικό είναι, θα κοιτάξει να κονομήσει και να ανεβάσει την χρηματιστηριακή αξία της εταιρείας. Επομένως, ας ξεχάσουμε τα κοινωνικά τιμολόγια για τις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες.

Τσούγδω είπε...

@ Πέτρος Κ.
Φυσικά και θα πρέπει το κράτος να μεριμνήσει για τους ασθενέστερους.
Αν ανοίξει επιτέλους η αγορά ενέργειας θα μπουν και άλλοι παίχτες και θα μειωθούν οι τιμές. Τον τελευταίο καιρό μας έχουν πρήξει με την Energa ας πούμε....

Ανώνυμος είπε...

Για μια ακόμα φορά (δεν κουράστηκαν άραγε;) ακούγονται έντονα φήμες και πληροφορίες(;) για δημοψηφίσματα και εκλογές (αυτόνομες ή και σαν συνέπεια του δημοψηφίσματος).
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Δημοψήφισμα.
Όπως πολύ σωστά παρατηρείς, με τι αντικείμενο; Οι τρέχουσες εκκρεμότητες, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο ενός δημοψηφίσματος, είναι τόσες πολλές μου θα χρειαζόταν ένα ερωτηματολόγιο 10, τουλάχιστον ερωτήσεων!
Μνημόνιο ή όχι;
Παραμονή στην ΕΕ και το Ευρώ ή όχι;
Διακοπή αποπληρωμής των δανείων και κήρυξη χρεοκοπίας ή όχι; Ιδιωτικοποιήσεις ή όχι κι αν ναι, ποιων οργανισμών και σε τι ποσοστό; Κι αν το αποτέλεσμα είναι “όχι” (που θα δέσει τα χέρια αυτής και όλων των επομένων Κυβερνήσεων), μετά τι; Δήλωση αδυναμίας εφαρμογής των όρων του Μνημονίου και σπάσιμο της συμφωνίας;
Αναθεώρηση του Συντάγματος ή όχι;
Πώληση δημόσιας περιουσίας ή όχι και ποίας;
Μείωση του αριθμού των Βουλευτών ή όχι;
Κατάργηση της Βουλευτικής ασυλίας;
Κατάργηση της μονιμότητας και απολύσεις Δημοσίων υπαλλήλων ή όχι;
Χωρισμός εκκλησίας κράτους;
Απέλαση (άμεση) των λαθρομεταναστών ή όχι;

Θα μπορούσα να συνεχίζω γεμίζοντας αράδες ολόκληρες με παρόμοιους προβληματισμούς! Τα παραπάνω είναι απλά μια επιλογή των απόψεων (σεβαστών και λογικών όλων), φίλων που σχολίασαν το θάμα. Τέλος, όλα αυτά μαζί, μερικά από αυτά, ένα μόνο, ανά συναφείς ομάδες, ή κανένα; Ας σοβαρευτούμε όμως! Το Δημοψήφισμα, για πρακτικούς αλλά και τεχνικούς (πώς άραγε θα θέσεις αλλά και θα επεξεργαστείς πολλαπλές και άσχετες μεταξύ τους ερωτήσεις και τις απαντήσεις τους;) λόγους, δεν μπορεί, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, παρά να περιέχει ένα ή δύο συναφή ερωτήματα που πραγματικά χρήζουν άμεσα την συναίνεση του λαού.

Το πιο σημαντικό ερώτημα που προκύπτει από αυτά.
«Πώς θα διαχειριστεί η Κυβέρνηση τα αποτελέσματα»;
Θα τα χρησιμοποιήσει σαν εφαλτήριο για τις δραστικές αλλαγές που τόσο χρειάζεται το κράτος ή απλά σαν δικαιολογία για προκήρυξη εκλογών; Δυστυχώς την απάντηση την ξέρουμε, έτσι δεν είναι;

Συνεχίζεται Π.Χ.

Ανώνυμος είπε...

Συνέχεια 1

Εκλογές.
Ποιος στο καλό θέλει εκλογές σήμερα, εκτός ίσως τα «μικρά» κόμματα που ευελπιστούν σε μια κάποια αύξηση των ποσοστών τους ακόμα και, γιατί όχι, συμμετοχή σε μια Κυβέρνηση συνασπισμού;
Για τον GAP, θα ήταν ίσως «ευχής έργον», υπό την έννοια ότι θα απαγκιστρωθεί από αυτόν τον αέναο κύκλο των προβλημάτων που, είτε λόγω μεγέθους ή και λόγω ανικανότητας, έχουν στιγματίσει την Κυβερνητική του θητεία. Έχει αποτύχει παντελώς και το ξέρει, όπως ξέρει ότι το ξέρει και όλη η Ελλάδα, η Ευρώπη κι ο κόσμος όλος! Έχοντας όμως το αντίστοιχο προηγούμενο και την πλήρη ανυποληψία στην οποία έχει περιέλθει ο Κώστας Καραμανλής, είναι μάλλον απίθανο να θελήσει να κάνει την ίδια γκάφα. Άρα, υπό νορμάλ συνθήκες δεν είναι λογικό να θέσει θέμα εκλογών τις οποίες, ούτως ή άλλως και κατά πάσα πιθανότητα θα χάσει, ειδικά όταν όλοι θα ξέρουν ότι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια διέξοδος του στυλ «άπελθε το ποτήριον τούτο απ’ εμέ»!
Ο Σαμαράς τώρα. Σιγά μη θέλει ο Σαμαράς εκλογές. Γιατί ας μη κοροϊδευόμαστε, ο “κίνδυνος”(!) να τις κερδίσει (όχι βέβαια λόγω ικανότητας του ιδίου και ανόδου της νΝΔ, αλλά λόγω ανυπαρξίας του ΠΑΣΟΚ) είναι μεγάλος. Και τότε τι γίνεται; Αφ’ ενός μεν θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα τεράστια (και αξεπέραστα κατά τη γνώμη μου) προβλήματα που θα κληρονομήσει από τον ΓΑΠ (και για τα οποία το κόμμα του δεν είναι άμοιρο ευθυνών, έτσι;) και μετά, με ένα ποσοστό 20, άντε 25% θα χρειαστεί να συμπράξει, ή με το ΠΑΣΟΚ ή με κανα δύο μικρότερα κόμματα για να κάνει Κυβέρνηση. Η προοπτική αυτή και μόνο, κάνει την πιθανότητα “νίκης” ελάχιστα ελκυστική! Και αν αποκλείσουμε το ΚΚΕ (λόγω μόνιμων αντι-Ευρωπαϊκών θέσεων) και τους Τσίπρα – Αλαβάνο, (λόγω πλήρους έλλειψης σοβαρότητας), μένουν ο Καρατζαφέρης και η Ντόρα για να καταστήσουν την Κυβέρνησή του βιώσιμη. Και ο μεν Καρατζαφέρης “τρώγεται”, η Ντόρα όμως; Να χρειαστεί να τη παρακαλέσει γονατιστός κι αυτή να του κάνει τη δύσκολη; Ας πρόσεχες Αντωνάκη μου.
Σοβαρά όμως. Κανένας από τους δύο πρωταγωνιστές δεν θέλει (θεωρητικά) εκλογές. Ούτε και κανένας άλλος σε τελική ανάλυση. Δεν θα λύσουν τα προβλήματα ενώ αντίθετα θα φέρουν μια, άνευ προηγουμένου ακυβερνησία, σε μια περίοδο που αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η πατρίδα!
Το μόνο καλό που θα μπορούσε να προκύψει (τελικά) από όλη αυτή τη περιπέτεια και αφού χαθεί πολύτιμος χρόνος εν τω μεταξύ, είναι μία εντολή από τον Πρόεδρο σχηματισμού Κυβέρνησης συνασπισμού με αβέβαια όμως, υπ’ αυτές τις συνθήκες, αποτελέσματα. Όχι γιατί σαν ιδέα είναι κακή, το αντίθετο μάλιστα όπως θα εξηγήσω παρακάτω, αλλά γιατί οι συμμετέχοντες θα αρνούνται να συναινέσουν σε οποιοδήποτε “σκληρό” μέτρο θα προταθεί, όσο και αναγκαίο κι αν είναι αυτό, κάνοντας αντιπολίτευση εκ των έσω, στον “άτυχο” πρωθυπουργεύοντα!

Συνεχίζεται Π.Χ.

Ανώνυμος είπε...

Συνέχεια 2 και .... τέλος

Ποια είναι η εναλλακτική λύση λοιπόν; Κατά τη ταπεινή γνώμη μου πάντα (που την έχω ξαναπεί), τίποτε παραπάνω, τίποτε παρακάτω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκαλέσει άμεσα “Συμβούλιο Αρχηγών” (με τη συμμετοχή και των Μπακογιάννη, Κουβέλη, Αλαβάνου και, ίσως, Δημαρά) και σε δημόσια συνεδρίαση με “ζωντανή σύνδεση” από όλα τα κανάλια, να τους θέσει όλους προ των ευθυνών τους. «Κύριοι (και κυρίες) αφήστε τις σαχλαμάρες (αλλιώς θα έπρεπε να τους το πει, αλλά είπαμε, Δημόσια συνεδρίαση!) και τα κομματικά σας λαϊκίστικα τερτίπια, κοιτάξτε τα προβλήματα κατάματα και βρείτε τα μεταξύ σας πριν είναι πολύ αργά (αργά του κερατά είναι, αλλά ίσως υπάρχει ακόμα κάποια, τελευταία, ελπίδα). Μετά και αφού όλοι πουν “το ψηλό τους και το κοντό τους” για να κρατήσουν τα προσχήματα στη κομματική τους πελατεία, να συγκροτήσει μια “Οικουμενική Κυβέρνηση” που θα κληθεί να χειριστεί αυτές τις κρίσιμες καταστάσεις. Αν κάποιος ή κάποιοι (Αλαβάνος, Τσίπρας, Παπαρήγα ή και Σαμαράς, πράγμα που δε θα με εξέπληττε) φέρουν αντιρρήσεις, θα πρέπει να τις θέσει στο τραπέζι εδώ και τώρα και αν αποφασίσουν τελικά να μη συμμετάσχουν, τουλάχιστον όλος ο Ελληνικός λαός θα ξέρει! Και για μια ακόμη φορά στην Ελληνική ιστορία θα αναγραφεί το γνωστό «……πλην Λακεδαιμονίων»! Έτσι και μόνο έτσι, υπάρχει πιθανότητα σωτηρίας! Ας αφήσουν κατά μέρος τις χαζομάρες για Δημοψηφίσματα (παρά τον σεβασμό που έχω για τον θεσμό!) και τις (απειλές για) εκλογές (όλοι τις θέλουν, τρομάρα τους) και ας σοβαρευτούν, για πρώτη ίσως φορά στη ζωή τους. Θα γίνει, προτού είναι πολύ αργά; Δε το πολιτεύω. Κατά τη γνώμη μου, μόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε τα “ούμπαλα” και τη γενική αποδοχή για να επιβάλει κάτι τέτοιο. Τα σημερινά “μεγέθη” και η ιστορία που κουβαλούν οι περισσότεροι δεν είναι συγκρίσιμα.
Αλλά, «Dum Spiro Spero»! Δεν μας έχει μείνει και κάτι άλλο.

Πάνος Χατζηκωνσταντίνου
Ποια είναι η εναλλακτική λύση λοιπόν; Κατά τη ταπεινή γνώμη μου πάντα (που την έχω ξαναπεί), τίποτε παραπάνω, τίποτε παρακάτω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκαλέσει άμεσα “Συμβούλιο Αρχηγών” (με τη συμμετοχή και των Μπακογιάννη, Κουβέλη, Αλαβάνου και, ίσως, Δημαρά) και σε δημόσια συνεδρίαση με “ζωντανή σύνδεση” από όλα τα κανάλια, να τους θέσει όλους προ των ευθυνών τους. «Κύριοι (και κυρίες) αφήστε τις σαχλαμάρες (αλλιώς θα έπρεπε να τους το πει, αλλά είπαμε, Δημόσια συνεδρίαση!) και τα κομματικά σας λαϊκίστικα τερτίπια, κοιτάξτε τα προβλήματα κατάματα και βρείτε τα μεταξύ σας πριν είναι πολύ αργά (αργά του κερατά είναι, αλλά ίσως υπάρχει ακόμα κάποια, τελευταία, ελπίδα). Μετά και αφού όλοι πουν “το ψηλό τους και το κοντό τους” για να κρατήσουν τα προσχήματα στη κομματική τους πελατεία, να συγκροτήσει μια “Οικουμενική Κυβέρνηση” που θα κληθεί να χειριστεί αυτές τις κρίσιμες καταστάσεις. Αν κάποιος ή κάποιοι (Αλαβάνος, Τσίπρας, Παπαρήγα ή και Σαμαράς, πράγμα που δε θα με εξέπληττε) φέρουν αντιρρήσεις, θα πρέπει να τις θέσει στο τραπέζι εδώ και τώρα και αν αποφασίσουν τελικά να μη συμμετάσχουν, τουλάχιστον όλος ο Ελληνικός λαός θα ξέρει! Και για μια ακόμη φορά στην Ελληνική ιστορία θα αναγραφεί το γνωστό «……πλην Λακεδαιμονίων»! Έτσι και μόνο έτσι, υπάρχει πιθανότητα σωτηρίας! Ας αφήσουν κατά μέρος τις χαζομάρες για Δημοψηφίσματα (παρά τον σεβασμό που έχω για τον θεσμό!) και τις (απειλές για) εκλογές (όλοι τις θέλουν, τρομάρα τους) και ας σοβαρευτούν, για πρώτη ίσως φορά στη ζωή τους. Θα γίνει, προτού είναι πολύ αργά; Δε το πολιτεύω. Κατά τη γνώμη μου, μόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε τα “ούμπαλα” και τη γενική αποδοχή για να επιβάλει κάτι τέτοιο. Τα σημερινά “μεγέθη” και η ιστορία που κουβαλούν οι περισσότεροι δεν είναι συγκρίσιμα.
Αλλά, «Dum Spiro Spero»! Δεν μας έχει μείνει και κάτι άλλο.

Πάνος Χατζηκωνσταντίνου

Τσούγδω είπε...

@ Πάνος Χατζηκωνσταντίνου

Κύριε Χατζηκωνσταντίνου τα σχόλιά σας είναι εξοντωτικά σε μέγεθος!

Την απάντηση για το πως θα χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα δεν την ξέρουμε. Πάντως σίγουρα αν γίνει δημοψήφισμα επι ενός θέματος όλοι θα είναι ανικανοποίητοι: Γιατί αυτό και όχι εκείνο, γιατί το άλλο και όχι το παράλλο, γιατί να μην τεθεί σε δημοψήφισμα το Μεσοπρόθεσμο και τα σχετικά...

Συμβούλιο πολιτικών αρχηγών με τη συμμετοχή Αλαβάνου; Θα αστειεύεστε βέβαια, ο Αλαβάνος σε δημοσκοπήσεις είναι κάτω από τους Οικολόγους (που θα πρέπει να συμμετάσχουν), από τη Χρυσή Αυγή, από την Ανταρσύα. Επίσης τον Δημαρά να τον καλέσει ως πολιτικό αρχηγό ποιού φορέα, ως πολιτικό αρχηγό του εαυτού του και του Οικονόμου;

Πάντως θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο τα πρακτικά από τις συνεδριάσεις του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών να δίνονται στη δημοσιότητα.

Ας ελπίσουμε οτι θα σοβαρευτούν.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Τσούγδω,

Είπα να το παίξω ... δημοκρατικός για μια φορά κι εσύ μου το χαλάς! Είπαμε να λέμε και καμιά "μα...α" πού και πού (διάβαζε συμμετοχή Αλαβάνου) για να ελαφρύνουμε την ατμόσφαιρα κι εσύ το πήρες τοις μετρητοίς! Το παίρνω πίσω λοιπόν. Έξω από τη σύσκεψη Αλαβάνος και Δημαράς λοιπόν! Να μείνουν μόνο οι ... "σοβαροί" παίχτες στο παιχνίδι!

Πάνος Χ.

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είπε...

Εννοώ ότι, αν γινόταν δημοψήφισμα ταυτόχρονα με τις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα μπορούσε και εκείνο να έχει ερωτήματα σαν αυτά που αναφέρετε. Δύο κέρδη: θα ήταν πιο οικονομικό (διότι, αν κάνουν τώρα δημοψήφισμα, θα κοστίσει έναν σκασμό λεφτά) και θα ήταν καθαρά αυτοδιοικητική η ψήφος των αυτοδιοικητικών εκλογών, χωρίς διλήμματα μνημονίου και έγκρισης των κυβερνητικών επιλογών.

Τσούγδω είπε...

@ Κωνσταντίνος Καντακουζηνός

Συμφωνώ απόλυτα. Ειδικά αν γίνει δημοψήφισμα που το αποτέλεσμά του θα οδηγήσει σε εκλογές θα είναι μία τεράστια σπατάλη πολιτικού χρόνου και χρήματος.
Είχα διαφωνήσει και τότε με την τροπή που πήραν οι αυτοδιοικητικές, ίσως τότε έπρεπε να έχει γίνει ένα δημοψήφισμα και για τους λόγους που περιγράφεις και γιατί θα ήταν μία τύποις νωπή λαική εντολή, που τώρα η κυβέρνηση δύσκολα θα ξαναπάρει.

Ανώνυμος είπε...

Μα γιατί να κολλήσουμε εκεί; Με αυτή τη λογική, θα μπορούσαμε, μια και καλή, να έχουμε απαντήσεις στο ποιον Δήμαρχο θέλουμε καθώς και ποιον Νομάρχη και Περιφερειάρχη. Θα μπορούσαμε ακόμα να τα συνδέσουμε όλα αυτά και με τις Ευρωεκλογές και, γιατί όχι και τις Βουλευτικές. Μ' ένα σμπάρο (και κοψοτιμής) θα λύναμε όλα μας τα προβλήματα. Ακόμα-ακόμα, αν το σκεφτεί κανείς σοβαρά(!), θα μπορούσαμε να έχουμε απαντήσεις για το ποιος θα είναι το φετινό Greek Idol και ο νικητής του Dancing with the Stars!
Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα όμως. Θα πρέπει όλα τα ζητήματα να συμπέσουν στην ίδια χρονική στιγμή! Αλλά πάλι, τί μας σταματάει να τα φέρουμε εμείς όλα μαζί; Έρχονται Δημοτικές εκλογές; Γιατί να μη ρίξουμε μαζί και τις Βουλευτικές κι ένα ωραίο Δημοψήφισμα με πολλαπλές ερωτήσεις, έτσι, για να έχουμε πρόχειρες τις απαντήσεις αν και όταν τις χρειαστούμε; Οπότε, Το μόνο μας πρόβλημα θα είναι να βρούμε τους ....(you know who!) που θα πάνε να ψηφίσουν σε μια τέτοια παρωδία "δημοκρατίας"(;)!

Πάνος Χατζηκωνσταντίνου