Προς "high" society: Άλλο μουσεία, άλλο μνημεία

Ποτέ δεν ήμουν από τα παιδάκια που πήγαιναν στα μουσεία αδιαμαρτύρητα. Μου έλεγε ο πατέρας μου: "πάμε στο τάδε μουσείο?" και ξαφνικά αρρώσταινα.... Δεν συνέβαινε όμως το ίδιο με τα μνημεία. Όπως και να το κάνουμε, άλλο είναι να πηγαίνεις σε ένα χώρο όπου υπάρχουν εκθέματα και άλλο σε ένα χώρο όπου έχουν συμβεί γεγονότα αξιομνημόνευτα. Αυτοί οι χώροι έχουν μία απίστευτη ενέργεια, είναι σαν να σου μιλάνε κι αυτό το πράγμα, πάντα με μαγνήτιζε κι ένιωθα έναν βαθύ σεβασμό...

Όταν ήμουν 10 χρονών λοιπόν, οι 2 μου παππούδες με πήραν να πάμε στο θωρηκτό Αβέρωφ. Ξέρανε την ιστορία απ' έξω, το ζήσανε το Αβέρωφ. Άλλο είναι να διαβάζεις την ιστορία στα βιβλία και άλλο να σου περιγράφουν με γλαφυρότητα περιστατικά που έζησαν, άνθρωποι τους οποίους αγαπάς. Ήμασταν πάνω στο Αβέρωφ και άκουγα με τα μάτια γουρλωμένα, την ιστορία τους, που ήταν παράλληλα και ιστορία του πλοίου...

Στα μουσεία είναι λογικό να διοργανώνονται εκδηλώσεις, όπως γίνεται στο Λούβρο και στο Βρετανικό Μουσείο... Στα μνημεία πάλι...

Δεν είναι το ίδιο και όσοι πάνε να τα βάλουν στην ίδια ζυγαριά, το κάνουν ή εκ του πονηρού ή από αφέλεια. Άλλο είναι ένας χώρος που έχει κατασκευαστεί για να φιλοξενεί εκθέματα και άλλο το "έκθεμα" το ίδιο... Εντάξει όμως, για να μην υπερβάλουμε, με σφιγμένο το στομάχι, μπορώ να πω πως, ΑΝ είναι για καλό σκοπό, ΑΝ σεβαστούν οι διοργανωτές τον χώρο, μπορεί να κάνουμε τα στραβά μάτια και να αποδεχθούμε την παραχώρηση ενός μνημείου για να γίνει μία εκδήλωση που να έχει κάποιο νόημα, να κινείται σε αξιοπρεπή πλαίσια, φυσικά με απόλυτο σεβασμό προς το μνημείο και με εποπτεία από τον φορέα που το παραχώρησε.

Από την Κυριακή λοιπόν έχει δημιουργηθεί σάλος με το ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος για το γαμήλιο πάρτυ πάνω στο θωρηκτό Αβέρωφ.... Ποιος φταίει για όλο αυτό, είναι το κρισιμότερο ερώτημα.

Φυσικά μεγάλη ευθύνη φέρει ο φορέας που παραχώρησε το μνημείο, χωρίς να βάλει προϋποθέσεις και χωρίς να εποπτεύει τον χώρο. Φταίει ο αντιπλοίαρχος που αντί να αναφωνήσει : μη μου κάνετε το πλοίο Σκυλάδικο Vip, το έπαιζε κοσμικός... Αλλά κυρίως φταίει η εφοπλιστική οικογένεια που επέλεξε να προκαλέσει με αυτόν τον τρόπο....

Θέλεις να διοργανώσεις μία εκδήλωση αγαπητέ κύριε Πατίτσα? Πολύ ωραία, έχεις τόσα σκάφη έχεις την άνεση να πληρώσεις για έναν χλιδάτο χώρο... Οκ θέλεις κάτι ξεχωριστό... Δεν μπορείς ρε άνθρωπε να σεβαστείς τον χώρο ή να διασφαλίσεις πως οι καλεσμένοι σου θα τον σεβαστούν? Δηλαδή ήταν τώρα ωραίο θέαμα κοπέλες που βρίσκονται σε αναζήτηση πλούσιου γαμπρού, ντυμένες ξέκωλα, να χορεύουν Black Eyed Peas πάνω στο μνημείο, έχοντας για συνοδευτικό του ποτού τους, κουφέτα? Νομίζω παραπάει.

Δεν μπήκα στον κόπο να σχολιάσω τις προηγούμενες μέρες το περιστατικό, διότι περίμενα πως αν όχι η οικογένεια, τότε η εταιρεία Atlas Maritime, μετά την κατακραυγή, θα ζήταγε συγνώμη, έτσι για να πάψουν να ασχολούνται μαζί τους και θα έβγαινα κι εγώ από τον κόπο του να γράψω ένα άρθρο -κράξιμο. Γιατί εδώ που τα λέμε η οικογένεια Λαιμού (ή Λεμού?)- Πατίτσα, δεν είχε προκαλέσει στο παρελθόν.

Με εξόργισε όμως η συνέντευξη της Μαριγώς Λαιμού. Αν κάτι μου τη δίνει άσχημα είναι να προσπαθεί ο άλλος, ευρισκόμενος σε άμυνα, να βγει και από πάνω, ειδικά όταν έχει στυλάκι, να πάτε να κοιταχτείτε σε ψυχίατρο, εγώ έχω φιλανθρωπικό ίδρυμα και βοηθάω.

Τελικά η φιλανθρωπία έχει εξελιχθεί σε πολύ ισχυρό άλλοθι για τα πάντα... Τολμάς κατακαημένε Ελληνάκο να μου επιτίθεσαι εμένα? Εμένα, που έχω λεφτά και αντί αποκλειστικά και μόνο να τα γλεντάω, κάνω φιλανθρωπίες και βοηθάω τα φτωχαδάκια? Είναι σαν να σου τρίβουν τα χρήματά τους στη μούρη και να σου λένε: Τι σου μυρίζει? Χρήμα ή ευτυχία? Για άλλους το επιπλέον χρήμα είναι απλά επιπλέον χρήμα (άρα ισχύς) και για άλλους που το έχουν ανάγκη, ευτυχία. Γίνεται κάτι και αμέσως σου λένε, όπα μπάστα φίλε, εγώ είμαι και φιλάνθρωπος!

Στην τάξη των πλουσίων υπάρχουν 2 ειδών κυρίες... Οι σιδηρές κυρίες και τα κλάσαρα. Η κυρία Λαιμού δεν νομίζω πως είναι κλάσαρο, γιατί ξέρουμε πολύ καλά ποιες εντάσσονται στη συγκεκριμένη κατηγορία. Το να ζητάς συγνώμη, δεν είναι ντροπή, τουλάχιστον για κάποιους από εμάς. Δηλαδή αν ζητούσαν συγνώμη, τι θα γινόταν? Δεν θα τους ξαναμιλούσαν οι ισχυροί προσκεκλημένοι τους, ή θα σχολιάζονταν πως δεν είναι πια τόσο ισχυροί και αναγκάζονται να ζητήσουν συγνώμη (τι ντροπήήήήήήήήή).

Και εντάξει να τους είχαν πιάσει μόνο τα μεσημεριανά... Εδώ όλη η κοινωνία και σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος τους κράζει και η κυρία Λαιμού στέλνει τους πάντες στον ψυχίατρο.

Το χρήμα είναι μεγάλη αρρώστια και είναι πολύ άσχημο και ιδιαίτερα δύσκολο, να πρέπει να επιβεβαιώνεις συνέχεια την εικόνα του “γ@μάω και δέρνω” για να σε έχουν ψηλά τα ψώνια που απαρτίζουν την "και καλά" high society. Κάποτε η υψηλή κοινωνία απαρτίζονταν από αξιόλογους ανθρώπους, από τη στιγμή όμως, που έχουν εισχωρήσει μέσα όλες οι ψωνάρες, τα πράγματα έχουν ξωκείλει.

Προτιμούν φαίνεται οι ισχυροί, να έχουν απέναντί τους όλη την κοινή γνώμη από το να λένε οι γνωστές κλώσες: Ουυυυ ζήτησαν συγνώμη! Μα τόσο πολύ έχουν ξεπέσει, που είναι η επιρροή τους?

Η πραγματικά υψηλή κοινωνία που απαρτίζεται από ισχυρούς ανθρώπους με μυαλό, ξέρει να μην προκαλεί και δεν θέλει να προκαλεί. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που φέρονται σαν τα τελευταία βλαχαδερά που ήρθαν από το χωριό τους καβάλα σε γαϊδούρι και στο δρόμο βρήκαν το Τζόκερ πεταμένο στα σκουπίδια.

Η εικόνα της high society του κώλου, είναι ακριβώς η εικόνα της ελληνικής κοινωνίας. Ο λεφτάς που παντρεύεται το ωραίο μοντελάκι (αλήθεια τι δουλειά κάνουν τα μοντέλα στην Ελλάδα?), το κάνει μεγαλοκυρία, κάνουν τα όμορφά τους τα παιδάκια, που με τα χρόνια, εξελίσσονται σε άτομα με ... καλλιτεχνικές ανησυχίες, χωρίς ίχνος μυαλού και αφήνουν τις εταιρείες τους να τις διαχειρίζονται άλλοι. Φυσικά κανένας δεν έχει την απαίτηση από τους ανθρώπους αυτούς να γνωρίζουν τι είναι το Αβέρωφ και το κάθε Αβέρωφ... Μακάρι να βγω ψεύτρα, αλλά έτσι όπως το πάνε σε μερικά χρόνια θα έχουν φαλιρίσει (γενικά μιλάω).

Και φυσικά η υψηλή κοινωνία, δεν είναι τα τσόκαρα της Εκάλης και της Μυκόνου, με καμία δύναμη... Η ισχυρή κοινωνία δεν είναι κατ' ανάγκη και υψηλή κοινωνία. Όχι που θα χαρακτηρίζουμε τον κάθε χαραμοφάη και το κάθε κλάσαρο "υψηλό" αχαχα ας γελάσω. Ευτυχώς υπάρχουν και εξαιρέσεις. Δεν τις γνωρίζω, αλλά ξέρω πως υπάρχουν, αν τις γνώριζα, δεν θα υπήρχαν, πάντως σίγουρα οι εξαιρέσεις αυτές δεν φιγουράρουν στις σελίδες με τα κοσμικά και δεν συχνάζουν αποκλειστικά και μόνο στη Μύκονο, στο Κολωνάκι, στο Ντουμπάι και στο Άσπεν, επιδεικνύοντας προκλητικά τα πλούτη τους.

Εμείς να πάμε στον ψυχίατρο, εσείς προσέχετε μη και στο δρόμο όπως περπατάτε προς Κολωνάκι μεριά, φάτε κανένα ξέμπαρκο γιαούρτι....

ΥΓ: Ταχύρυθμα μαθήματα Ελληνικών σε αγράμματους ρεπόρτερ: Ο Λέων ή Λέοντας Πατίτσας (όχι Πατίτσα, Ελληνικό είναι το επίθετο), του Λέοντος (άντε για εσάς του Λέοντα) και όχι του Λέων ή του Λεό. Πέσατε σε ονόμα παγίδα....