Πώς τα κατάφεραν;

Από τη χθεσινή τοποθέτηση του Πρωθυπουργού:


"Ο ένας τρόπος ήταν το δημοψήφισμα, η βούληση του Ελληνικού λαού, που βεβαίως θα είχε το δικαίωμα και να απορρίψει αυτό το πρόγραμμα, αυτή τη διαδρομή, με τις όποιες γνωστές συνέπειες, αλλά θα ήταν μια γνήσια δημοκρατική λαϊκή επιλογή – «ναι» ή «όχι».
Προσωπικά, θεωρώ ότι ήταν σίγουρο το «ναι». Γιατί; Γιατί πιστεύω βαθιά, ότι είναι προς το συμφέρον του Ελληνικού λαού αυτό το πακέτο αποφάσεων. Και γιατί πιστεύω βαθιά, ότι ο Ελληνικός λαός ξέρει να κρίνει αυτό που είναι καλύτερο για τον ίδιο. Θα ήταν λυτρωτικό και για τον ίδιο να αποφασίσει εκείνος, όχι εμείς, ούτε οι εταίροι μας.
Ένα σχόλιο. Είναι περίεργο που όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, παρά τις πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις, ήταν απέναντι. Μιλούσαν για «τυχοδιωκτισμό». Η προσφυγή στην άμεση Δημοκρατία, λοιπόν, μια συνταγματική πρόβλεψη της Δημοκρατίας μας, θεωρείται από κάποιους τυχοδιωκτισμός.
Τι φοβόντουσαν; Αν φοβόντουσαν ότι θα απέρριπτε ο λαός τη συμφωνία, τότε θα έπρεπε οι ίδιοι να θέλουν να την ψηφίσουν στη Βουλή. Κάτι που δεν δήλωναν, όμως, τουλάχιστον μέχρι χθες. Αν αυτή ήταν η θέση τους, δηλαδή θετική, τότε γιατί να μην στηρίξουμε ακόμα και από κοινού το «ναι», σε μια μεγαλειώδη για την Ελλάδα και την Ευρώπη απόφαση Δημοκρατίας.
Από την άλλη, αν φοβόντουσαν κάποιοι ότι θα υπερψηφιζόταν η συμφωνία από το λαό, τότε φοβόντουσαν, απλά επειδή δεν θα μπορούσαν να εκπροσωπούν τις λαϊκές δυνάμεις, ενάντια σ’ αυτή την «κατοχική συμφωνία» – όπως την χαρακτηρίζουν – γιατί πολύ απλά θα είχε εκφραστεί ο Ελληνικός λαός κυρίαρχα, δημοκρατικά, ελεύθερα.
Τι φοβόντουσαν, λοιπόν; Ότι θα έχαναν τη διαμεσολάβησή τους, το προνόμιο να λένε ότι εκφράζουν οι ίδιοι την πραγματική βούληση του Ελληνικού λαού.
Και ενώ μας κατηγορούσαν, ότι εμείς ακούμε τα κελεύσματα των ξένων, μόλις πήραμε αυτή τη δημοκρατική απόφαση, που συντάραξε την Ευρώπη και τις αγορές, μια απόφαση που έλεγε ευθέως στις αγορές, «ακούστε, υπάρχει και ο Ελληνικός λαός, που τελικά πρέπει να αποφασίσει», πολλοί από τη Δεξιά και από την Αριστερά, μας κατακεραύνωναν, ότι ενοχλήσαμε τους εταίρους μας και έπεσαν και τα Χρηματιστήρια!
Περισσεύει, λοιπόν, η υποκρισία, κύριοι συνάδελφοι.
Πρέπει επίσης να πούμε, επιτέλους, και πρέπει και το G-20 να πει επιτέλους, «ναι, υπάρχουν οι αγορές, αλλά πρώτα απ’ όλα υπάρχουν οι λαοί.
Αυτό είναι ένα μήνυμα, το οποίο εμείς πρέπει να περάσουμε."

Και κάπως έτσι ο Παπανδρέου εξέθεσε εχθές, όσους είχαν βγει στα κανάλια και τσίριζαν για την πρωτοβουλία του να προχωρήσει σε δημοψήφισμα. Που φυσικά ήταν κυρίως μέσα από το ίδιο του το κόμμα. Για εμένα πολιτικοί που φώναζαν υστερικά και απειλούσαν Θεούς και δαίμονες, είναι ελιτιστές που δεν εμπιστεύονται την κρίση των πολιτών (κρίμα γιατί εκτιμώ κάποιους από αυτούς). Δεν ανέχομαι και κανείς δεν πρέπει να ανέχεται αυτή την απαξίωση προς κάθε πολίτη ξεχωριστά. Δεν είμαστε ικανοί να αποφασίσουμε με γνώμονα το συμφέρον μας, δεν είμαστε ικανοί να επιλέξουμε, δεν έχουμε ευθυκρισία. Προφανώς ευθυκρισία δεν έχουν όσοι έστειλαν μέσα στη Βουλή άτομα τα οποία θεωρούν τον κόσμο ανώριμο και ανίκανο να πάρει μία σωστή απόφαση. Βέβαια είναι λογικό έναν πολίτη που έχει στείλει τέτοιους πολιτικούς στη Βουλή, να μην μπορείς να τον εμπιστευτείς και πολύ.
Σε αυτό το σημείο ας σημειώσει όποιος θέλει οτι αυτοί που υπερασπίστηκαν το δημοψήφισμα ως θεσμό, ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ορισμένοι βουλευτές του Πασοκ και ο Σύριζα.
Μα είναι δυνατόν να ρωτάμε "Ναι ή Όχι στο ευρώ", λένε κάποιοι.
Αλήθεια τι διακυβευόταν σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες που γινόντουσαν αυτά τα δυο χρόνια; Εάν το Μνημόνιο δεν είχε περάσει, τι νόμισμα θα είχαμε σήμερα και πού θα βρισκόμασταν;

Η Νέα Δημοκρατία, το γνωστό κανάλι, αλλά και ο Ανδρέας Λοβέρδος, αυτές τις μέρες υπέπεσαν σε τραγικά λάθη και κατάφεραν το ακατόρθωτο, να αναστήσουν τον Γιώργο Παπανδρέου. Βιάστηκαν όλοι και έχουν βιαστεί πάρα πολύ να τον τελειώσουν. Όταν ο αντίπαλός σου είναι τακτικιστής, δεν είναι δυνατόν να ανοίγεις από την πρώτη στιγμή τα φύλλα σου.
Προσωπικά αδυνατώ να κατανοήσω τον αυτοκτονικό τρόπο σκέψης της Νέας Δημοκρατίας. Δεν συναινούσε στο λάθος, δε της άρεσε η σύμβαση, αλλά τώρα θέλει τα λεφτά και όχι τα μέτρα. Βγήκε ο Σαμαράς το δήλωσε και λίγοι έμειναν στην κωλοτούμπα, οι περισσότεροι το δεχτήκαμε με ανακούφιση. Η κίνηση του Παπανδρέου να προτείνει το δημοψήφισμα, τρόμαξε όσους είχαν δηλητηριάσει τόσο καιρό τον λαό με την εύκολη ρητορεία του τύπου "εμείς έχουμε το σωστό μείγμα", "μπορούμε να επαναδιαπραγματευτούμε", "προδοτική συμφωνία". Καμία αυτοκριτική δεν έχει γίνει προς το παρόν για τις υπερβολές που ακούστηκαν, όπως δεν έχει γίνει καμία αυτοκριτική από όσους υπουργούς ή βουλευτές της συμπολίτευσης παρουσίαζαν τους Ευρωπαίους ως αιμοδιψείς βασανιστές.
Καλωσορίσαμε παρ' όλα αυτά όλοι, την αλλαγή στάσης της Νέας Δημοκρατίας.

Την επομένη ο Ανδρέας Λοβέρδος συνέχισε να τοποθετείται με μεγάλη ένταση ποντάροντας σε μία λανθασμένη τακτική. Παράλληλα ορισμένοι βουλευτές επέλεγαν συνειδητά να τοποθετούνται όχι στη Βουλή, αλλά στα κανάλια επιβεβαιώνοντας πλήρως πόσο σέβονται το πολίτευμα της μηντιακής Δημοκρατίας και τους πολίτες που είχαν τα μάτια τους στραμμένα στη Βουλή.

Ο εκλεγμένος Πρωθυπουργός εχθές το βράδυ, δήλωσε πρόθυμος να παραιτηθεί. Τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυτό δεν τον κάλυψε και άκουσον άκουσον, θέλει εκλογές τώρα. Τι υπευθυνότητα! Φυσικά αυτό το δήλωσε στα κανάλια και όχι από το βήμα της Βουλής.
Ο Παπανδρέου εκείνη τη στιγμή έπαιρνε ψήφο εμπιστοσύνης από 153 βουλευτές.

Εάν δεν επιτευχθεί συναίνεση, υπεύθυνη θα είναι η Νέα Δημοκρατία. Η μπάλα είναι στο τερέν της κι ο Σαμαράς εχθές βιάστηκε κι έκανε ακόμα ένα τραγικό λάθος, που διορθώνεται μόνο με μία ακόμη κωλοτούμπα. Κινδυνεύει να μείνει "στην απ' εξω" ενώ υπάρχει πιθανότητα να συμβούν τα εξής δυο: Ο Παπανδρέου εάν δεν επιτευχθεί συναίνεση να συνεχίσει να είναι Πρωθυπουργός για πολύ ακόμη μετά την ψήφο εμπιστοσύνης που πήρε χθές και αυτός που θα πέσει τελικά, ενδέχεται να είναι ο Σαμαράς από τη φιλελεύθερη πτέρυγα της ΝΔ.

Κι ενώ εμείς ασχολούμαστε με τα μουτράκια που κάνουν πολιτικοί, με τις ηγετικές φιλοδοξίες άλλων που θέλουν να γίνουν βρέξει χιονίσει Πρωθυπουργοί, υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος, κάποιοι να σταματήσουν να ασχολούνται με την ιδιότροπη Ελλάδα και να μας δείξουν απλά την πόρτα εξόδου από το Ευρώ. Όποιοι κάνουν σαν κακομαθημένα, καλό θα ήταν για μία φορά να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Το ζητάμε όλοι. Συνεννόηση τώρα. Ελπίζω εάν όχι η επίσημη Νέα Δημοκρατία, τότε κάποιοι βουλευτές της να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Συμπέρασμα: Κατάφεραν να αναστήσουν τον Γιώργο Παπανδρέου και με τον κανιβαλισμό των καναλιών παίρνει επιπλέον πόντους. Κανένας και καμία εντεταλμένη δημοσιογράφος δεν έχει το δικαίωμα να διατάζει έναν εκλεγμένο Πρωθυπουργό, αυτές τις μέρες ας προσέχουμε τι βλέπουμε και ας φιλτράρουμε όσα ακούμε.
Κάποιοι έχουν ορκίσει νέο Πρωθυπουργό ήδη, βιάζονται πάλι. Είπαμε από τα λάθη μας πρέπει να μαθαίνουμε.

Πώς τα κατάφεραν;

ΥΓ: Η εικόνα από το flickr του Πρωθυπουργού.