Μιλάω αποκλειστικά και μόνο από τη θέση του απλού μέσου πολίτη. Πώς θα έπρεπε να αισθάνομαι εγώ και ο οποιοσδήποτε άλλος με αυτή την ευθεία αμφισβήτηση της κρίσης μας; Πώς νομίζετε οτι έχει ερμηνεύσει ο μέσος πολίτης όλο αυτό που συμβαίνει αυτές τις ημέρες; Νιώθω οτι θίγομαι σαν άνθρωπος όταν βλέπω πολιτικούς και δημοσιογράφους απευθυνόμενους σε εμένα να μου λένε λίγο πολύ, οτι θα μπορούσα να κάνω μία λανθασμένη επιλογή γιατί δεν έχω την ικανότητα να κατανοήσω βασικά πράγματα και γιατί είμαι θολωμένη, ενώ οι ίδιοι ας πούμε έχουν την ικανότητα να τα κατανοήσουν. Πώς πρέπει να νιώθω όταν αντιλαμβάνομαι οτι η μόνη απάντηση που θέλουν να ακούν από εμένα είναι κάτι ανάμεσα σε: ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΚΚΕ/ΛΑΟΣ/ΣΥΡΙΖΑ/ΔΗΣΥ/ΔΗΜΑΡ κάθε όποτε τους καπνίσει να κάνουν εκλογές; Πώς πρέπει να νιώθω που η κυβέρνηση πήγε να πέσει όχι επειδή αποπειράθηκε να περάσει ένα σκληρό νομοσχέδιο, αλλά επειδή κάποιοι θεωρούν τους πολίτες ανίκανους να σκεφτούν λογικά;
Αλήθεια τι είναι πιο δύσκολο, να αξιολογήσει ο πολίτης τα βασικά σημεία μίας σύμβασης, ή να διαβάσει, να αξιολογήσει και να συγκρίνει προεκλογικά προγράμματα κομμάτων επι παντός επιστητού; Γιατί αυτό ουσιαστικά θα έπρεπε να κάνει ο οποιοσδήποτε πολίτης πριν αποφασίσει τι θα ψηφίσει, να αξιολογεί προγράμματα. Αναρωτιέμαι όλοι όσοι ζητούν μετ’ επιτάσεως εκλογές, έχουν κάποιο προεκλογικό πρόγραμμα να μας παρουσιάσουν, ή απλά θεωρούν οτι η κυβέρνηση έχει χάσει τη λαϊκή νομιμοποίηση οπότε απλά πρέπει να αλλάξει;
Ο τρόπος που παρακάμπτονται οι πολίτες είναι ενδεικτικός για το πώς ΜΜΕ και πολιτικοί μας αντιμετωπίζουν. Κανονικά θα έπρεπε σαν πολίτες να έχουμε απαιτήσει να διεξαχθεί το δημοψήφισμα αυτό. Διότι εάν η πλειοψηφία δεν θέλει Ευρώ, Ευρωπαϊκή Ένωση και δανειακή σύμβαση, τότε προφανώς η επιλογή αυτή της πλειοψηφίας των πολιτών πρέπει να καταγραφεί και να γίνει σεβαστή, καθώς το πολίτευμα συνεχίζει να είναι Δημοκρατικό. Με το ζόρι δεν γίνεται. Δεν έχουν το μυαλό, την κρίση οι πολίτες να αποφασίσουν σωστά; Δεν ξέρουν ποιό είναι το συμφέρον τους; Αλήθεια, γιατί δεν ξέρουν ποιό είναι το συμφέρον τους; Πώς έχουν καταφέρει να μπερδευτούν; Φταίνε μόνο τα μέτρα ή και η ανεύθυνη ρητορική των τελευταίων δυο ετών;
Η χώρα δεν περίμενε την εξαγγελία ενός δημοψηφίσματος για να γίνει διεθνώς ρεζίλι. Ρεζίλι διεθνώς γίνεται όταν αποτυγχάνει σε όλα και οι άλλοι πετυχαίνουν, όταν βλέπουν οτι τα πολιτικά κόμματα τσακώνονται σαν τα κοκόρια και αδυνατούν μέχρι και την ύστατη στιγμή να συμφωνήσουν, όταν θέλει να έρθει ένας τουρίστας και υπάρχουν απεργίες, όταν καταλαμβάνουν κάποιοι τις μπουκαπόρτες πλοίων, όταν ξεχειλίζουν στους δρόμους τα σκουπίδια, όταν πάνε όλοι να δουλέψουν και να εκμεταλλευτούν κουτόφραγκους για να τους φάνε τα λεφτά, όταν ψηφίζονται νόμοι που μένουν στα χαρτιά. Η χώρα δεν εξευτελίζεται με το να διενεργήσει ένα δημοψήφισμα για μία κομβική επιλογή, το οποίο ούτως ή άλλως κανείς δεν μας απαγόρευσε, ίσα ίσα, άλλοι εξευτελίζονται με το να θεωρούν αυτή την επιλογή άστοχη ή και υπερβολικά δημοκρατική. Τι πιο δημοκρατικό και τι πιο δίκαιο, από το να δοθεί ο λόγος στον πολίτη για ένα συγκεκριμένο ζήτημα, εφόσον οι ηγεσίες όλων των κομμάτων αλλά και οι πολιτικοί, αδυνατούν να κοιτάξουν έξω από τον μικρόκοσμο των ποσοστών τους.
Λέει ο ένας, εάν συναινέσω θα χάσω τις ψήφους των αντιμνημονιακών, λέει ο άλλος, ας το παίξω σκούντα με κι εγώ δε θέλω, ας τα ρίξω στους κακούς Ευρωπαίους, ας πω οτι μου επιβάλλουν αυτό κι εκείνο, μπας και τη βγάλω καθαρή και λένε και οι Ευρωπαίοι: δεν μπορώ να σας δώσω τίποτα εάν δε διασφαλίσετε οτι και οι επόμενοι θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις της χώρας.
Ο λαός πρέπει να μιλήσει και η σωστή διέξοδος δεν είναι οι εκλογές σε πρώτη φάση. Πλέον στη χώρα υπάρχουν δυο μέτωπα, αυτών που συνεχίζουν να πιστεύουν στην Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και αυτών που θέλουν δραχμή, μνα, φοίνικα. Όσο κι αν κάποιοι χτυπιούνται, δεν ξέρουμε ποιά είναι η πλειοψηφία την οποία συνεχώς επικαλούνται. Το δημοψήφισμα ήταν ο μόνος τρόπος να υπάρχει καταγεγραμμένο το τι πραγματικά θέλει ο κόσμος, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ήταν ο μόνος τρόπος, η απάντηση που είμαι βέβαιη οτι θα ήταν "Ναι στην ΕΕ" (αλλά και πάλι ποιά είμαι εγώ για να είμαι σίγουρη) να δεσμεύσει και τους αντιδρώντες οι οποίοι θα όφειλαν να σεβαστούν την απόφαση της πλειοψηφίας που θα είχε ληφθεί μέσα από μία αμεσοδημοκρατική διαδικασία.
Λοιδόρησαν το δημοψήφισμα και λοιδόρησαν όλους τους πολίτες που υποτίθεται θολωμένοι θα απαντάγαμε «όχι», που όμως πολύ πιθανόν δεν θα ήταν ένα όχι στο Ευρώ, αλλά στο Πασοκ. Λες και οι πολίτες είναι τόσο ηλίθιοι που δεν αντιλαμβάνονται το διακύβευμα. Είμαι πραγματικά εξοργισμένη που κάποιοι προσπαθούν να μας βγάλουν όλους τρελούς παρουσιάζοντας το δημοψήφισμα ως μία ατυχή κίνηση, που ήταν και η απαρχή των εξελίξεων ενώ η πραγματικότητα είναι άλλη. Η πραγματικότητα είναι οτι οι εξελίξεις πυροδοτήθηκαν από τα τελεσίγραφα βουλευτών του Πασοκ και από την αδιαλλαξία των υπολοίπων κομμάτων στα οποία ξαφνικά αρέσει η κατάπτυστη και εθνοπροδοτική δανειακή σύμβαση.
Λυπάμαι για όσους νομίζουν οτι κατέχουν το αλάθητο και οτι είναι ένα σκαλάκι πιο πάνω από τον απλό πολίτη.
Υπάρχει μία διαφορά αντίληψης, κάποιοι θεωρούν οτι η χώρα χρειάζεται έναν πεφωτισμένο ηγέτη να την παίρνει από το χέρι και να αποφασίζει ο ίδιος γι' αυτή. Υπάρχουν και άλλοι που πιστεύουν οτι η κοινωνία έχει ανάγκη από σωστά ενημερωμένος, πεπαιδευμένους πολίτες που θα συνδιαμορφώνουν και θα συμμετέχουν ενεργά.
Εάν κάτι είναι χειρότερο από τον λαϊκισμό και το πληρώνει εξίσου η κοινωνία μας, αυτό είναι ο ελιτισμός. Ας μη γελιούνται ορισμένοι που μιλούν δήθεν αποστασιοποιημένα ως υψηλοί κριτές των πάντων για το λαό, ο μέσος Έλληνας πολίτης είναι ο μέσος όρος όλων μας. Αυτός ο μέσος όρος είναι που πρέπει να βελτιωθεί. Το πώς βελτιώνεται ένας μέσος όρος 11.000.000 ανθρώπων είναι προφανές, με συνολική οικειοθελή βελτίωση όλων μας. Ελληναράδες δεν θα πάψουν να υπάρχουν με τον βούρδουλα, το να τεθεί ο κάθε πολίτης προ των ευθυνών του θα ήταν μία καλή αρχή. Αναβάλλεται.
ΥΓ: Εναλλακτικός τίτλος: Γιατί το δημοψήφισμα έπρεπε να γίνει.
Αυτα περίπου τα αυτονόητα που υποστηρίζεις τα έστειλα ως σχόλιο σε αρθρο του Παπαχρήστου στα νέα....Φυσικά και δε το δημοσίευσε...με την υποσημείωση οτι με απογοήτευσε προσωπικά ο ίδιος διότι έχει γράψει δύο καταπληκτικά κατά τη γνώμη μου βιβλία για τον αγώνα διαχρονικά κάποιων ανθρώπων για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ .Δυστυχώς το μέσο που εργάζεται και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί δεν τον αφήνουν να υποστηρίξει ανοιχτά αυτό που αποτελούν και το κυριο συμπέρασμα των δύο αυτών βιβλίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι ο τελευταίος που θα το αρνηθώ ένα δημοψήφισμα. Έχω συχνά επιχειρηματολογήσει υπέρ μιας δημοκρατίας που θα επιβάλλεται η συμμετοχή του πολίτη σε κομβικές αποφάσεις. Όμως δεν ρωτάς το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σου, ούτε καν σε μία δημοσκόπηση. Πόσο μάλλον σε ένα δημοψήφισμα που πρέπει ο πολίτης να απαντήσει αποκλειστικά με ναι ή όχι, χώρια ότι εκτίθεται η χώρα διεθνώς, τόσο από την ερώτηση, όσο και από την απάντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα δημοψήφισμα θα ήταν βλαπτικό αν ο κόσμος οδηγούνταν στις κάλπες να αποφασίσει:
1. Θέλετε ο βασικός μισθός να πάει στα 1500€, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
2. Θέλετε να μονιμοποιηθούν όλοι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι με σύμβαση αορίστου, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
3. Θέλετε να δημευθούν οι περιουσίες όσων έχουν μεγάλα εισοδήματα, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
4. Θέλετε να μπουν άμεσα φυλακή όσοι έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
5. Θέλετε από αύριο να ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στα δέκα μίλια, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
6. Θέλετε να καταρρίψουμε το επόμενο τουρκικό αεροπλάνο προσβάλει το F-I-R, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
1 & 2: Δεν υπάρχει αμφιβολία τι θέλει ο κόσμος. Το ότι ο κόσμος θα σου πει ΝΑΙ, δεν σημαίνει ότι ζητά να το κάνεις, αν η οικονομία δεν μπορεί να το αντέξει. Το ζητούμενο δεν είναι τι θέλει ο κόσμος αλλά ΠΩΣ θα το διασφαλίσεις. Εφαρμόζοντας το ΝΑΙ, τινάζονται τα πάντα στον αέρα, όχι μόνο σήμερα, αλλά και τις καλές μέρες.
3 & 4: Εκτός ότι ανάλογα με το κοινό αίσθημα, στο -3- διακυβεύεται η κατάλυση ενός πυλώνα της δημοκρατίας (δικαστική εξουσία) και στο -4- καλλιεργείται διεθνώς ο οικονομικός ρατσισμός και ο τρόμος επενδύσεων στην Ελλάδα, οι ερωτήσεις είναι αόριστες. Πώς άραγε προσδιορίζεται με ΝΑΙ και ΟΧΙ το «μεγάλα εισοδήματα» και το «όσοι έχουν εμπλακεί» σε σκάνδαλα;
5 & 6: Το ζητούμενο δεν είναι η απόφαση, αλλά η διαπραγμάτευση, η διπλωματία και η πολιτική που θα μας φέρει έως εκεί. Το ΝΑΙ θέτει σε κίνδυνο μια πολεμική σύρραξη με τη Τουρκία. Και μόνο η τέλεση ενός τέτοιου δημοψηφίσματος δημιουργεί έχθρες στη γειτονιά μας και μας εκθέτει διεθνώς ως πολεμοχαρείς.
Συμπέρασμα (δικό μου): Το δημοψήφισμα δεν δίνει λύση σε όλα τα προβλήματα. Αν δεν δείξεις την απαραίτητη προσοχή και το μέτρο που χρειάζεται, μπορεί να οδηγήσει τον λαό στην αυτοκαταστροφή του.
Το δημοψήφισμα είναι στοιχείο της δημοκρατίας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν την προσδιορίζει. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι έχουμε λιγότερη δημοκρατία στην Ελλάδα επειδή δεν κάνουμε δημοψηφίσματα. Οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί στη διαχωριστική γραμμή μεταξύ δημοκρατίας και οχλοκρατίας.
Ένα δημοψήφισμα
1) για μία σύμβαση που δεν υπάρχει ακόμα ΟΥΤΕ στα χαρτιά,
2) που ακόμα κι να υπήρχε είναι πολύ πολύπλοκη για να κρίνει κάποιος χωρίς την απαραίτητη εμπειρία και επάρκεια,
3) σε μια στιγμή που ο λαός ταλαιπωρείται ανελέητα από απαράδεκτες πρακτικές εφαρμογής προηγούμενων τέτοιων συμβάσεων,
είναι τόσο λάθος όσο τα παραπάνω 6 παραδείγματα!
Η εφαρμογή του ΟΧΙ οδηγεί την χώρα μας οριστικά εκτός ΕΕ. Δεν θα ήμασταν ποτέ στους κόλπους της αν το '81 είχε τελεστεί δημοψήφισμα ένταξης στην ΕΟΚ.
Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ζητούμενο δημοψηφίσματος μια τέτοια σύμβαση και ειδικά μάλιστα στις σημερινές συνθήκες. Ίσως θα ήταν ζητούμενο το ερώτημα να μείνουμε ή όχι στο ευρώ και πάλι σε συνθήκες ψυχραιμίας, πριν μπούμε στη σημερινή διαδικασία.
Είμαι σίγουρος ότι μπορείς να ξαναδείς πιο ψύχραιμα τις απόψεις σου. Το ξέρεις πόσο εκτιμώ την γνώμη σου. Στο συγκεκριμένο όμως θέμα, άθελά σου, ίσως παίζει ρόλο και το νεαρό της ηλικίας σου. Ίσως χρειάζεται να ζήσεις περισσότερο την επανάληψη καταστάσεων στις οποίες η κοινή γνώμη αδικεί το κοινό συμφέρον και την πραγματικότητα. Ίσως πρέπει να προβληματιστείς περισσότερο σε δημοσκοπικά ευρήματα που αντιφάσκουν το ένα με το άλλο.
Σε τέτοιες αναζητήσεις, είναι χρήσιμα τα διδάγματα από τον «Χρυσό Αιώνα του Περικλή» και την κατάληξή του...
@ Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει και ένα άλλο θέμα, πολλούς τους ενόχλησε ο χρόνος, τους καταλαβαίνω αν και διαφωνώ. Είναι και ήταν ο μόνος τρόπος να τελειώνουμε με τις υστερίες.
@ Θεόδωρος Αθηναίος
Προσπαθώ να κρίνω αντικειμενικά και νομίζω οτι με αδικείτε. Πέρα από το πόσο ενοχλήθηκα δεν μεταφέρω μόνο τη δική μου οργή γύρω από το συγκεκριμένο θέμα με αυτό το post.
Ξέρετε τι φοβάμαι; Οτι θα έχουμε τα ίδια, η κοινωνία θα συνεχίσει να παραλύει αφού κανείς δεν θα αποδέχεται ποιά είναι η πλειοψηφία. Όταν έχεις 2 επιλογές σίγουρα κάποια από αυτές θα συγκεντρώσει πάνω από 50%. Δεσμεύει χειροπόδαρα τους υπολοίπους το αποτέλεσμα.
Μου αρέσει να πιστεύω οτι ζω σε μία κοινωνία ώριμων ανθρώπων και γράφω με δεδομένο αυτό. Πολύ πιθανό είναι να ξυπνήσω σύντομα βέβαια.
Επιμένω οτι μόνο με τέτοιες ενέργειες θα ωριμάσουμε συλλογικά και θα σταματήσει ο καθένας να κελαηδάει ανέμελα.
Το λάθος με το συγκεκριμένο δημοψήφισμα κατά την άποψή μου, είναι οτι ο Παπανδρέου δεν είχε ενημερώσει τους Ευρωπαίους, τίποτε άλλο.
Κάποιες αντιδράσεις είναι αδικαιολόγητες και ξέρετε φαντάζομαι οτι μία συγκεκριμένη αντίδραση προσώπου που εκτιμώ και εκτιμάτε, με ενόχλησε πολύ.
Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο Παπανδρέου δεν είχε ενημερώσει Μέρκελ και Σαρκοζί για την αναγγελία του δημοψηφίσματος. Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν απλά ένα μέσο πίεσης, προκειμένου να εξαναγκάσει τουλάχιστον τον Σαμαρά σε συνεργασία στριμώχνοντας πολιτικά σύσσωμη την Αντιπολίτευση που ετοίμαζε και ετοιμάζει εξέργερση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα αυτής της κίνησης είναι κατ'εμέ ότι στα μετέπειτα βήματά της είναι δειλή και το αποτέλεσμα θα απέχει αρκετά έως πολύ από τον επιθυμητό στόχο.
Δεν είναι δυνατόν να υποκύπτει τελικά για να αναγγείλει εκλογές στα μέσα του Φεβρουαρίου!!! Θα είναι καταστροφικό αυτό. Θα έπρεπε, αντίθετα, η συγκεκριμένη κυβέρνηση, την μορφή της οποίας θα γνωρίζουμε σε λίγο, να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερο καιρό στην εξουσία, ιδανικά να εξαντλήσει και την διετία που απομένει, προκειμένου να περάσει ό,τι χρειάζεται.
Τώρα ήταν η ευκαιρία να περάσουν από κοινού μέτρα τα οποία θα έκοβαν τη γάγγραινα στο Δημόσιο, π.χ. απολύσεις, περιστολή ισχύος του συνδικαλισμού και τόσα άλλα.
Εμφανώς δεν θέλουν και τόσο πολλά.
Και φοβάμαι ότι η παράδοση της εποχής του Γαλλικού, του Αγγλικού και του Ρωσικού Κόμματος στην πολιτική μας ζωή δεν έχουν πάψει να υφίστανται.
Εξακολουθούμε να λειτουργούμε ως παράγκα. Τόση απρονοησία και ανικανότητα δεν μπορεί να είναι τυχαία, κάποιους εξυπηρετεί εκεί έξω και κάποιους πλουταίνει εδώ μέσα.
Καλημέρες.
@ Efthymos
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ σε σχέση με την ανακοίνωση της ημερομηνίας εκλογών. Είναι τρομακτικά ανεύθυνο και δεν είναι δυνατόν να το ανακοινώνουν Βενιζέλος και λοιποί. Θα πρέπει να το αποφασίσει ο νέος Πρωθυπουργός και απ'οτι βλέπω δεν θα τον αφήσουν να κάνει τη δουλειά του. Είναι πολύ νωρίς ακόμη. Ελπίζω να επικρατήσει η λογική.
Ήδη διάφορα σούργελα από όλα τα κόμματα έχουν ξεκινήσει δυναμικά τις προεκλογικές τους εμφανίσεις. Πολύ φοβάμαι οτι εάν δεν τους μαζέψουν άμεσα θα έχουμε άσχημες εξελίξεις.