15 Οκτωβρίου 2013

Ήρθε η ώρα η ΝΔ να σταματήσει να παίζει "δυο άκρα" και να παίξει "δυο πόλους"

Αν ένα πράγμα είναι αδιαμφισβήτητο, είναι οτι τα τελευταία χρόνια ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις για τις οποίες απ' οτι φάνηκε, δεν είχαμε από παλιά αναπτύξει τα κατάλληλα αντισώματα, παρ' οτι είχαμε προσβληθεί σαν κοινωνία από παρόμοιες νόσους. Γι' αυτό διάφορες νοσηρές νοοτροπίες, διάφορα νοσηρά φαινόμενα, βρίσκουν ξενιστές και μολύνουν σταδιακά όλη την κοινωνία, είτε μιλάμε για πρακτικές, είτε μιλάμε για ιδεολογίες.

Υπάρχει μία εσφαλμένη αντίληψη οτι τα πάντα κινούνται σε ευθεία αναλογία με το χρόνο, οτι εφόσον τα χρόνια περνούν και σημειώνεται πρόοδος σε διάφορους τομείς της καθημερινότητάς μας, σημειώνεται πρόοδος και στον άνθρωπο τον ίδιο, στις ιδέες και την ψυχοσύνθεσή του. Ιστορικά αυτό έχει αποδειχθεί οτι είναι η μεγαλύτερη αυταπάτη, καθώς αφορά μόνο σε περιορισμένη κοινωνική μερίδα και είναι απόλυτα ευμετάβλητο.

Για τον λόγο αυτό ευρισκόμενοι στο σωτήριο έτος 2013, συζητάμε ακόμη για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, των μεταναστών, των μειονοτήτων. Για τον λόγο αυτό εφευρίσκουμε εξωτερικούς εχθρούς που επιβουλεύονται τη χώρα μας, που όμοιά της δεν υπάρχει καθώς ως γνωστόν έχουμε από κάθε άποψη, το καλύτερο οικόπεδο. Η αλήθεια είναι οτι η κοινωνία μας βρίσκεται σε μία διαρκή παλινδρόμηση, επειδή οι άνθρωποι βρίσκονται σε διαρκή παλινδρόμηση μεταξύ ιδεών. Αυτό θα ήταν θεωρητικά το υγιές, αν βέβαια αυτές οι ιδέες δεν είχαν αποδειχθεί δηλητηριώδεις για τη δική μας ή για άλλες κοινωνίες.

Κατά την άποψή μου, οι ιδεολογίες που εμπεριέχουν δηλητήριο, είναι αυτές που συνδέονται με ολιγαρχικά καθεστώτα τα οποία προτάσσουν το εθνικιστικό/ πατριωτικό αίσθημα και την ανωτερότητα ενός λαού έναντι των άλλων. Ναι αυτός ήταν ένας κομψός τρόπος για να εξαιρέσω τον κομμουνισμό από τα δηλητηριώδη καθεστώτα, γιατί μπορεί να εφαρμόστηκε με εμετικό τρόπο, αλλά παρ' όλα αυτά είναι ένα άρτιο θεωρητικά πολίτευμα, σε αντίθεση φυσικά με τα μη δημοκρατικά ιδεολογήματα που βρίσκονται στα άκρα δεξιά του πολιτικού φάσματος.

Αφού όρισα λοιπόν τι θεωρώ προσωπικά δηλητηριώδη ιδεολογία, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ανησυχία μου για την εξάπλωση και εδραίωση ψηγμάτων δηλητηριώδους ιδεολογίας στην κοινωνία, κάτι που λανθασμένα έχουμε συνδέσει αποκλειστικά και μόνο με τη Χρυσή Αυγή. Σίγουρα η Χρυσή Αυγή είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα, αλλά ο μεγαλύτερος κίνδυνος ελοχεύει στην μετατόπιση των δυο ισχυρών πόλων του πολιτικού συστήματος προς τα άκρα. 
Σταθερότητα και κοινωνική ειρήνη, χωρίς πολλές ακρότητες, διασφάλιζε για χρόνια το κεντρώο δίπολο. Δυστυχώς η μόνη πολιτική ανωμαλία που προέκυψε με την κρίση δεν είναι η Χρυσή Αυγή. Το νέο δίπολο δηλαδή η νέα Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα "υπερβολικά πολωμένο δίπολο".

Τα προηγούμενα χρόνια είχαμε μία σχετικά αδιάφορη εναλλαγή στην εξουσία και τα επιχειρήματα του ενός πόλου ενάντια στον άλλο, είχαν να κάνουν με παρελθοντολογία, χτύπαγε ο ένας στον άλλο τα σκάνδαλά του, είχαμε προγραμματική σύγκρουση (άσχετα με το εάν τα προγράμματα ξέραμε εκ προοιμίου οτι ήταν το πιθανότερο να μην εφαρμοστούν), είχαμε εν ολίγοις μία απόλυτα βαρετή, αλλά ήπια πολιτική αντιπαράθεση.
Η πολιτική αντιπαράθεση στις μέρες μας είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και αυτό οφείλεται τόσο στη διολίσθηση των δυο πόλων, όσο και στο γεγονός οτι ο ένας πόλος έχει ασκήσει διακυβέρνηση, έχει πολλά βαρίδια, ενώ ο άλλος είναι κάτι το νέο, που δεν έχει ασκήσει εξουσία.
Η αντιπαράθεση λοιπόν, δεν μπορεί να γίνει με όρους παρελθόντος, κάτι που φέρνει τη Νέα Δημοκρατία σε δύσκολη θέση και την αναγκάζει να καταφεύγει σε ακραίες λύσεις για επικοινωνιακή επικράτηση. Γίνεται μία προσπάθεια βέβαια να παρουσιαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως νέο ΠΑΣΟΚ που έχει ενσωματώσει όλα τα κακά, αλλά είναι αρκετά κωμική, καθώς οι ψηφοφόροι αλλά και τα στελέχη ενός κόμματος, δεν είναι μπετοναρισμένα και η μετακίνησή τους δεν σημαίνει οτι το κόμμα στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο, θα υιοθετήσει τις αντιλήψεις τους ή τις αντιλήψεις που είχαν στο παρελθόν.

Η πολιτική αντιπαράθεση λοιπόν έχει αλλάξει και πάλι επίπεδο. Από εκεί που είχε ξεφύγει τα τελευταία χρόνια από τον άξονα Αριστερά/Δεξιά και είχε γίνει διεπίπεδη, καθώς είχαμε και την επιπλέον παράμετρο που είχε να κάνει με πρόοδο/συντήρηση, ο διαχωρισμός Αριστερά/Δεξιά επανήλθε πιο δυναμικός από ποτέ, πιο δυναμικός και από τον διαχωρισμό Μνημόνιο/Αντιμνημόνιο. Αυτό οφείλεται κυρίως στις πρακτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σαμαρά και στη φρασεολογία που έχει επιβληθεί στον δημόσιο διάλογο από στελέχη του κλίματος Σαμαρά, που έχουν αφήσει στο παρελθόν τους δυο αυτούς διαχωρισμούς και μας έχουν γυρίσει σε εποχές που προσωπικά δεν έχω ζήσει και δεν θα ήθελα να ζήσω. Στις εποχές που ο ένας πόλος επιφύλασσε για τον άλλον χαρακτηρισμούς όπως “κωλοφασίστας” και “βρωμοκομμούνι”.

 Η Νέα Δημοκρατία είναι παλιά καραβάνα στο παιχνίδι των δυο πόλων και θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται οτι αυτές οι πρακτικές ζημιώνουν τη Δημοκρατία. Το βασικό της πρόβλημα όμως είναι οτι δεν μπορεί να παίξει με τον ΣΥΡΙΖΑ καθαρά, γιατί η ίδια είναι ένα φθαρμένο κόμμα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ όχι. Για τον λόγο αυτό λοιπόν συζητάμε αυτή την εποχή για τη θεωρία των δυο άκρων, η οποία παίρνει αμπάριζα και το ΚΚΕ, για παρακολουθήσεις βουλευτών από την ΕΥΠ που τους “δένουν” με διάφορες υποθέσεις, για τις δολοφονίες στη Μαρφίν. Γιατί δεν μπορούν να παίξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλιώς. Οπότε επανερχόμαστε σιγά σιγά σε παλιές καλές πρακτικές της Δεξιάς, τις οποίες η κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία δεν υιοθετούσε, σε αντίθεση με την ακροδεξιά Σαμαρική Νέα Δημοκρατία που δεν δυσκολεύτηκε να τις υιοθετήσει καθώς η αλήθεια είναι οτι... καραγουστάρει.

Μία διαφορετική αντιπαράθεση θα απαιτούσε και από τους δυο πόλους υπαρκτό πρόγραμμα και σχέδιο εξόδου από την κρίση. Παρ' όλα αυτά, καμία από τις δυο παρατάξεις δεν έχει σχέδιο εξόδου. Η Νέα Δημοκρατία ξηλώνει απλά ό,τι θετικό βρει μπροστά της, δεν έχει αφήσει νταβατζή για νταβατζή ανικανοποίητο και προβαίνει σε αμφιβόλου σοβαρότητος ενέργειες προς άγραν Χρυσαυγίτικων ψήφων, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται ακόμη σε κλίμα “μία ωραία πεταλούδα”.
Αν οποιαδήποτε από τις δυο δυνάμεις θελήσει να δώσει ένα τέλος στην ακραία πόλωση που ποιός ξέρει πού μπορεί να οδηγήσει, ξέρει τι πρέπει να κάνει. Να παρουσιάσει ένα σοβαρό πρόγραμμα, μεταρρυθμίσεων, κοινωνικά δίκαιο, να παρουσιάσει μία οραματική πλατφόρμα, ένα σχέδιο συγκεκριμένων σημείων. Μόνο αν ένας από τους δυο πόλους δείξει σοβαρότητα θα εξαναγκάσει όχι μόνο τον έναν πόλο, αλλά όλο το πολιτικό σύστημα να ακολουθήσει. Αυτό είναι το δύσκολο, είναι όμως και το αναγκαίο. Όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά και ακραία και ποιός ξέρει τι άλλα ένστικτα μπορούν να ξυπνήσουν και να ενισχύσουν σε μία κοινωνία, που δεν είχε κανένα πρόβλημα να στηρίξει νεοναζί και που συνεχίζει να το κάνει παρ' οτι έχουν μεσολαβήσει πολιτικές δολοφονίες.

Ήρθε η ώρα η ΝΔ να σταματήσει να παίζει "δυο άκρα" και να αρχίσει να παίζει "δυο πόλους", αποδεχόμενη οτι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει από πιο ευνοϊκή θέση λόγω του οτι ποτέ δεν έχει κυβερνήσει. Ίσως έχει έρθει η ώρα για τη Νέα Δημοκρατία να πρωτοτυπήσει μετά από 10 περίπου χρόνια, καθώς τόσο είναι το διάστημα στο οποίο δεν έχει νιώσει την ανάγκη να παρουσιάσει κυβερνητικό πρόγραμμα. Θυμίζω οτι ο Κώστας Καραμανλής το 2004 είχε πρόγραμμα και στις εκλογές του 2007 όσο και του 2009 κατέβηκε λέγοντας οτι το πρόγραμμα του 2004 ήταν πρόγραμμα οκταετίας. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν θεώρησε σωστό να επεξεργαστεί με την ομάδα του κάποιου είδους πρόγραμμα διεκδικώντας την Πρωθυπουργία το 2012, οπότε ίσως ήρθε η ώρα!

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

@tsougdw

Αυτο που προσωπικά αρχιζω να καταλαβαίνω με την κρίση, είναι οτι η πολιτική που ασκεί η κάθε Κυβέρνηση σε κάθε κοινωνία ειναι μια συνισταμένη των δυνάμεων που επικρατούν στην κοινωνία και φυσικά των συσχετισμών που λαμβανουν στη Βουλή.
Καθε πολιτική δύναμη έχει κάτι να πεί,υπάρχει για συγκεκριμένο λόγο.
Ακόμα και η Χρυση Αυγη, με την οποία φυσικά και διαφωνω κάθετα, πρέπει να λαβουμε υπόψι οτι εκπροσωπεί κάποιους ανθρώπους, που ζητούν να λυθούν κάποια προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, που αντιδρουν στην πλήρη καταρρεσυση του πολιτικού συστηματος, στη μείωση του εισοδήματος τους(οσο και να μη θέλουν να το παραδεχτούν κάποιοι είναι καταλυτικός παραγοντας για την ανοδο της ΧΑ)ακομα και στον άτσαλο τρόπο με τον οποιο γίνεται η παγκοσμιοποίηση και έχει δομηθεί η ΕΕ(κυριως στην έλλειψη δημοκρατικότητας).
Ακομα και στο Μεσοπόλεμο, ο ρατσισμός και ο φασισμός στη Γερμανια και την Ιταλίακ.α , δεν προέκυψαν απο το πουθενά, αλλά ιδιαίτερα ο αντισημιτισμός και ο ρατσισμός γενικότερα υπήρχε οριζοντια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε όλες της κοινωνίες(σου προτείνω να διαβασεις τη Σκοτεινή Ήπειρο του Μαζαουερ).

Όσο για το αν ο κομμουνισμό και ο φασισμός είναι το ίδιο, το κομμουνιστικό κίνημα οδήγησε τις Κυβερνησεις σε ολη την Ευρώπη να κινηθούν προς την οικοδόμηση κοινωνικού κράτους, και να μειωθούν οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες που υπήρχαν μέχρι τις αρχες του 20ου αιώνα, ο φασισμός και ο Ναζισμός όλοι ξέρουμε που οδήγησε.

Όσο για την εξίσωση της βίας των κινηματων(π.χ Σκουριές, κίνημα δεν πληρώνω κ.α) με τη βία της ΧΑ, δεν μπαίνω καν στον κόπο να το σχολιάσω και είναι σαφες οτι εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συμφέροντα

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος

Την έχω στα υποψιν μου την σκοτεινή ήπειρο.
Για τον κομμουνισμό και τον ναζισμό συμφωνώ απόλυτα κι αυτό γράφω. Μπορεί ο Στάλιν να έκανε αίσχη αλλά είναι αισχρό να συγκρίνονται αυτές οι ιδεολογίες και οι άνθρωποι που τις υποστηρίζουν.

Ανώνυμος είπε...

Αν και διαφωνω σε κάποια πράγματαμε το ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω οτι ο πολιτικός του λόγος, τουλάχιστον του επίσημου κόμματος, ήταν ανέκαθεν αμιγώς πολιτικός, ελάχιστες φορές αν όχι καθόλου έχω ακούσει τον Τσιπρα και τα βασικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να απαντανε σε προκλήσεις με χτυπηματα κατω απο τη ζώνη και με ξεκατινιασματα, η αντιπαραθεση είναι σε πολιτικό επίπεδο και όχι σε προσωπικό απο πλευράς ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως προαναφέρθηκε, θεωρω εντελώς χυδαίο να εξισώνεται η κινηματική βία μετη βια της ΧΑ και καλο είναι να αντιδράσουν εγκαίρως οι υγιείς δυναμεις,πριν γίνει θεσφατο.

Crisis and Critique είπε...

Η διαρκής επιδίωξη της ΝΔ για πολωτική σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ επί παντός θέματος, δεν είναι σημάδι πολιτικής σύνεσης. Η δικομματική πόλωση της περιόδου 1980 - 2008 είναι νεκρή και δεν θα ωφελήσει κανέναν απ’ όσους θέλουν να την συντηρούν ως ζόμπι.
Ο χώρος της ΝΔ διαχρονικά διακρίνεται για τις ασταθείς, αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες στρατηγικές που ακολουθεί και για έντονα αυτοκαταστροφικές επιλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δυσεπίλυτο πρόβλημα προγραμματικής συνοχής. Τα προγραμματικά αποθέματά του είναι δύσκολο (έως ανέφικτο) να ξεκαθαριστούν και επικαιροποιηθούν στον χρόνο που έχει διαθέσιμο.

Οι όποιοι κυβερνήτες στο μέλλον δεν θα συναντήσουν κανένα ξεκαθαρισμένο τοπίο: Οι κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις που επί δεκαετίες έκαναν την Ελλάδα αποτυχημένο κράτος και την οδήγησαν στη βαθειά κρίση και στα μνημόνια, επιβιώνουν μέσα στην κρίση και στα μνημόνια. Προσαρμόζονται στη νέα κατάσταση «όπως ο ιός στον ξενιστή» και αντιστέκονται αποτελεσματικά. Αναγκαίες μεταρρυθμίσεις (π.χ. φορολογικός εξορθολογισμός με δικαιοσύνη, καταπολέμηση γραφειοκρατίας και πελατειακής κομματοκρατίας, ριζική διευκόλυνση διατηρήσιμης επιχειρηματικότητας και επενδύσεων) δεν προχώρησαν εξαιτίας της αντίστασης αυτής. Οι ιδέες για στοιχειώδες πρόγραμμα επανεκκίνησης της πραγματικής οικονομίας με βάση τα συγκριτικά πλεονεκτήματα παραγωγικών τομέων, μένουν στα αζήτητα για τον ίδιο λόγο.

Διακυβέρνηση σε εποχή ισχνών αγελάδων
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5.html

Απολογισμός και νεκρολογία: Ένας χρόνος τρικομματικού κυβερνητικού συνασπισμού και το τέλος του
http://aftercrisisblog.blogspot.com/2013/06/blog-post_22.html

Τοπίο στην ομίχλη
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2013/07/blog-post.html

Ανώνυμος είπε...

Τα "αίσχη" που έκανε ο Στάλιν ανήκουν περισσότερο στην σφαίρα της φαντασίας παρά στην πραγματικότητα. Εντάσσονται στα πλαίσια της Δυτικής αντικομμουνιστικής προπαγάνδας που συντελέστηκε μεθοδευμένα και με μεγάλη συνέπεια μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολεμου και συνεχίζεται μέχρι σήμερα (ούτε καν σταμάτησε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ).