14 Μαΐου 2012

Επιτακτική ανάγκη να βγουν από τη Νιρβάνα οι προοδευτικές δυνάμεις

Μία εβδομάδα πέρασε από τις εκλογές της 6ης Μαΐου και η χώρα συνεχίζει να είναι ακυβέρνητο καράβι. Μετά το ναυάγιο των διερευνητικών εντολών, όπως όλα δείχνουν θα οδηγηθούμε και σε ένα δεύτερο ναυάγιο καθώς το πιθανότερο είναι οι συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποβούν άκαρπες.

Το κόμμα που ζορίζεται περισσότερο αυτή την περίοδο δεν είναι άλλο από τη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη. Σταθερά φιλοευρωπαϊκό χωρίς όμως σαφείς θέσεις σε σχέση με το Μνημόνιο. Υιοθέτησε μία ήπια ρητορική, στρογγύλευσε τον λόγο του, υποδέχθηκε στην αγκαλιά του συμπαθή στον οικογενειακό τους κύκλο εκσυγχρονιστικά στελέχη, ενώ περιθωριοποίησε στελέχη όπως ο Μάνος Ματσαγγάνης. Αποτέλεσμα ήταν αρκετοί άνθρωποι που ανήκαν χρόνια στην ανανεωτική αριστερά να ψηφίσουν Σύριζα, θεωρώντας οτι πρόκειται για ένα φιλοευρωπαϊκό κόμμα, που όντως έχει εναλλακτική πρόταση.
Αυτή τη στιγμή η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Να συμμαχήσει με ΝΔ/ΠΑΣΟΚ καθώς έχουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με έναν Σύριζα απέναντι να λέει από την επομένη για "πραξικόπημα, άδικο εκλογικό νόμο που νοθεύει τη λαϊκή εντολή, κοινοβουλευτική χούντα" και με τους αγανακτισμένους να επανεμφανίζονται ή να μη στηρίξει μία κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ/ΝΔ και να οδεύσουμε προς νέες εκλογές με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Μία κυβέρνηση με Σύριζα/ΚΚΕ στην αντιπολίτευση δεν θα άντεχε για πολύ. Εδώ μιλούσαν για κοινοβουλευτική χούντα και μπλόκαραν τα πάντα με ένα ΠΑΣΟΚ στο 44% και με άθροισμα ΠΑΣΟΚ/ΝΔ 77% τώρα τι κάνει τον οποιονδήποτε να πιστεύει οτι δεν θα πάρουν αέρα στα πανιά τους. Κάθε πολιτική που θα επιχειρηθεί να εφαρμοστεί θα είναι εξ' αρχής για τους ίδιους απονομιμοποιημένη, παράνομη και αντισυνταγματική.

Νομίζω οτι λύση στο πολιτικό αδιέξοδο θα δοθεί μόνο με δημοψήφισμα "Εντός ή εκτός της Ευρωζώνης", έτσι ώστε να μην υπάρχουν αυθαίρετες ερμηνείες της ψήφου των πολιτών, που θα δεσμεύσει τις πολιτικές δυνάμεις και με νέες εκλογές όπου θα υπάρξουν ευρύτερες συμμαχίες.

Δεν μπορεί πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στην Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και σε μεταρρυθμίσεις να κατεβαίνουν πολυδιασπασμένες, 3 κόμματα του φιλελεύθερου χώρου να μένουν εκτός Βουλής και μετά όλοι αυτοί την επαύριο των εκλογών να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο και να περιμένουν να τα βρουν τελευταία στιγμή.
Οι συνθήκες απαιτούν προεκλογικές συνεργασίες, κοινό πρόγραμμα, κοινά ψηφοδέλτια που θα περιλαμβάνουν αξιόλογες προσωπικότητες και φυσικά Εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Προϋπόθεση είναι να μπουν στην άκρη ιδεοληψίες, να εκλείψουν τόσο τα "400.000 απολύσεις" όσο και τα "όχι στην ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ".

Μπορεί οι εκλογές της προηγούμενης Κυριακής να μην ήταν η τελευταία μας ευκαιρία, μπορεί να έχουμε μία ακόμη. Είναι όμως επιτακτική ανάγκη οι φωνές τις λογικής, οι προοδευτικές δυνάμεις να βγουν από τη Νιρβάνα τους, να σταματήσουν να πολιτεύονται με ελιτίστικο τρόπο και να καταλάβουν οτι πολιτική χωρίς επαφή με την κοινωνική βάση και τριβή με τον πολίτη δεν υπάρχει. Πρέπει να μπουν στη διαδικασία να εξηγήσουν, να προτείνουν, να κινητοποιηθούν, να γίνουν "μουτζαχεντίν της κοινής λογικής" και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Αρκετά οι φωνές της λογικής που επιμένουν μαζοχιστικά να κάθονται  σε ΝΔ και Πασοκ σιώπησαν και ανέχθηκαν τον λαϊκισμό που επιστράτευσαν οι πολιτικές τους ηγεσίες ως όπλο απέναντι στον... λαϊκισμό, αρκετά στελέχη της ΔΗΜΑΡ ανέχθηκαν στρογγυλεύσεις μη και τους πουν "Μνημονιακούς" και αρκετά σνόμπαραν στελέχη του φιλελεύθερου χώρου τους "απλούς πολίτες".

Ο Θεός της λογικής ας μας βοηθήσει.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

συμφωνώ απόλυτα με τη θέση για το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. είναι η μόνη θεσμική και δημοκρατική διέξοδος.
αλλά αγαπητή μου τσούγδω θέλω και την άποψή σου για τη θέση μάνου ότι γυρνάει στη νδ εφόσον επιστρέψει ο κουρασμένος της ραφήνας! αλήθεια γι` αυτό διάφοροι υποστήριξαν, ψήφισαν ή ακόμη και υποψήφιοι κατέβηκαν με το μάνο; για να μας φέρουν τον πιο αποτυχημένο πρωθυπουργό που είχε η μεταπολιτευτική ελλάδα;

συγνώμη. αν είναι έτσι προτιμώ να είμαι "μαζοχιστής". τελικά είναι περισσότερο ορθολογικό...

Ανώνυμος είπε...

"...Αν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας αποδειχθούν ανίκανες να ερμηνεύσουν πειστικά τι ακριβώς είπε την Κυριακή ο ελληνικός λαός, τότε η μόνη λύση που ίσως απομένει είναι να κληθεί να απαντήσει ο ίδιος ο ελληνικός λαός σε ένα δημοψήφισμα του οποίου το απλό ερώτημα θα είναι ευρώ ή δραχμή..."

από σημερινό άρθρο μ.σπινθουράκη στο βημα.γρ.
οι βρυξέλλες το κατάλαβαν. οι ντόπιοι αρχοντοχωριάτες ακόμη ντρέπονται να το πουν.

Ανώνυμος είπε...

Η πολιτική προνοητικότητα του Παπανδρέου, όταν πρότεινε δημοψήφισμα, επιβεβαιώνεται και δικαιώνεται πλήρως. Εκ των πραγμάτων οι επόμενες εκλογές θα έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος, δραχμή ή ευρώ.
Αυτό έπρεπε να είναι εξ αρχής το δίλημμα, αλλά το ενοχικό ΠΑΣΟΚ-λόγω ανατροπής του Γιώργου-και η ολιγοφρενής ηγεσία της Ν.Δ άφησαν τον Τσίπρα να μετατρέψει τις εκλογές σε επιλογή μεταξύ μνημονίου κι ενός άλλου απροσδιόριστου και ανομολόγητου δρόμου.
Η παρέμβαση Αλαβάνου είναι αποκαλυπτική ως προς το κρυφό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Στο τέλος της διαδρομής είναι η επιστροφή στην δραχμή. Οπότε, όπως έλεγε και ο Άρης "καλή αντάμωση στα γουναράδικα".

Ανώνυμος είπε...

Θέλω να θέσω δύο θέματα:
Πρώτο (και το λέω συνειδητοποιώντας ότι "στο βάθος εμφύλιος") είναι ότι το περσινό χάλι των αγανακτησμένων (οι οποίοι θα ξαναβγούν όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα) πρέπει βρει μια αντιμετώπιση την οποία η αστυνομία προφανώς δε θέλει ή δεν μπορεί.

Δεύτερο και πιο πολύ στο θέμα της ανάρτησης, πιστεύετε ότι δυνάμεις όπως το ΚΚΕ και ο Σύριζα αν πάει καλά στις εκλογές (πχ αν διατηρήσει το ποσοστό του) θα αισθανθούν ότι δεσμεύονται από το όποιο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος 4:19

Το διέψευσε και ο Μάνος και ο Αντιπρόεδρος της Δράσης, μίλησαν για διαστρέβλωση των λεγομένων Μάνου που αναφέρθηκε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και την ΕΡΕ.

@ Ανώνυμος 8:26

Όλα θα είχαν τελειώσει από τον Νοέμβρη

@ Ανώνυμος 12:11

Ιστορικές οι ευθύνες όλων. Σαμαράς και Βενιζέλος έπαιξαν με την σταθερότητα της χώρας, για ίδιον όφελος και ήρθε ο Τσίπρας να δρέψει τους καρπούς. Η χώρα χάνεται και ο καημός είναι να βγει ο Σύριζα πρώτο κόμμα.

@ Ανώνυμος 3:26

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν αποδέχεται ερμηνείες, είναι αυτό και το δέχονται όλοι όσοι αποδέχονται το δημοκρατικό πολίτευμα και πιστεύουν στον "κυρίαρχο λαό".

Ανώνυμος είπε...

Φυσικά και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος επιδέχεται ερμηνείες.
Πχ ερώτημα: ευρώ ή δραχμή, ας πούμε 85% υπέρ του ευρώ.
Δε μπορείτε να φανταστείτε το Συριζα να σκαρφαλώνει στα κάγκελα διότι "ο λαός ψήφισε μεν ευρώ αλλά όχι απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας";. Σίγουρα θα βρουν κάτι πιασιάρικο.
Άσε που μια χαρά μπορούν να υποδαυλίζουν τους αγανακτησμένους (αγκιτάτσια το λέγαν οι παλαιολενινιστές, είναι η καλή έκδοση της προβοκάτσιας διότι την κάνουμε εμείς οι καλοί, ενώ την προβοκάτσια την κάνουν οι άλλοι οι κακοί) χωρίς να φαίνονται οι ίδιοι στην πρώτη γραμμή.
Θέλω να καταλήξω ότι όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα ενός τέτοιου δημοψηφίσματος, πάλι η χώρα θα καίγεται, θα στήνονται κρεμάλες στις πλατείες κλπ, διότι και οι συνθήκες υπάρχουν και η πολιτικοή βούληση (και δυνατότητα) ειδικά του Συριζα να οδηγήσει εκεί τα πράγματα για να πλήξει τον παγκόσμιο καπιταλισμό.

Ανώνυμος είπε...

δεν υποστηρίζω ότι το δημοψήφισμα θα λύσει άπαξ και διά μαγείας το πρόβλημα με τη μαλακία που δέρνει τους συριζαίους. θα τους βάλει όμως στη γωνία και θα δώσει χρόνο στους ευρωπαίους και στην ελλάδα να προχωρήσουν αποφάσεις που είναι ήδη δρομολογημένες όπως η παράταση του χρόνου προσαρμογής, τα ευρωομόλογα και το χρήμα στην αγορά και στα έργα κ.α.
σε κάθε πρίπτωση, δε βλέπω άλλη λύση. ίσως και αυτή, δηλαδή το δημοψήφισμα, πλέον να μη μπορεί να αποδώσει. ωστόσο είναι το μόνο δημοκρατικό εργαλείο που απέμεινε στη διάθεσή μας. γι` αυτό νομίζω πως όλοι πρέπει να το ξανασκεφτούν. στην ευρώπη ήδη οι φωνές πληθαίνουν και όλοι μιλάνε πλέον για την "εκδίκηση του απορριφθέντος δημοψηφίσματος". το πρόβλημα στην ελλάδα είναι ότι αυτοί που το νοέμβριο ανέτρεψαν με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα τον Παπανδρέου σήμερα, όπως είναι βεβαίως κατανοητό, αρνούνται να αποδεχθούν το έγκλημά τους

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ για τα περί ΔΗΜΑΡ. Αυτή της η επαμφοτερίζουσα στάση και η αμηχανία και ασάφεια στο ζήτημα του μνημονίου είχε ως αποτέλεσμα τη μετακίνηση ενός τεράστιου αριθμού ψηφοφόρων από αυτή στο λαϊκίζον και ανερμάτιστο Τσιπριστάν.
Να επισημάνω μονάχα δύο πράγματα, που δεν αφορούν ακριβώς αυτή την κουβέντα αλλά σίγουρα αφορούν εσένα και τις θέσεις σου:
-Πώς βλέπεις τη διαφαινόμενη επιστροφή της Ντόρας στη ΝΔ, με δεδομένη τη στήριξη που είχες δώσει στο κόμμα της προεκλογικά;
-Πώς αξιολογείς τον τρόπο με τον οποίο κινείται η Λούκα Κατσέλη από τη μέρα της φυγής της από το ΠΑΣΟΚ και μετά και πώς θα σου φαινόταν η προσχώρησή της στο ΣΥΡΙΖΑ;

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος 11:03

Έχετε δίκιο αλλά από εκεί και πέρα είναι και στα χέρια των πολιτών να απαιτήσουν να γίνει σεβαστή η απόφασή τους. Αν ο Σύριζα πιστεύει οτι μπορούμε να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη καταγγέλοντας το Μνημόνιο, είναι στο χέρι Ευρωπαίων εταίρων να γκρεμίσουν το ροζ συννεφάκι στο οποίο έχει ανέβει το συγκεκριμένο κόμμα και οι ψηφοφόροι του.
Χθες ο Τσίπρας έλεγε στον Κούλογλου οτι "Μνημόνιο δεν υπάρχει"....

@Ανώνυμος 3:39

Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν υπάρχει περίπτωση να προταθεί δημοψήφισμα υπό τον φόβο δικαίωσης του ΓΑΠ για το συγκεκριμένο θέμα. Θυμίζω οτι είχαν αντιδράσει υστερικά όταν οι Ευρωπαίοι είπαν οτι το αποτέλεσμα θα το ερμηνεύσουν ως απάντηση στο "ευρώ ή δραχμή", τώρα θα γίνει το ίδιο με τις εκλογές...

@ Ανώνυμος 10:30

Για τη Ντόρα, πραγματικά δεν ξέρω... Νομίζω οτι δεν έχει την πολυτέλεια να κατέβει πάλι μόνη της με κίνδυνο να μείνει εκτός Βουλής. Σε αυτές τις εκλογές θα είναι τέτοια η πόλωση που και με τον Μάνο να κατέβαιναν μαζί πάλι θα παιζόταν η είσοδός τους στη Βουλή. Υπό τον φόβο των Στρατούλολαφαζάνηδων θα δούμε πολλά περίεργα...

Σε σχέση με τη Λούκα, η αλήθεια είναι οτι με έχει απογοητεύσει. Πίστευα οτι θα μπορούσε να συνεργαστεί με τη ΔΗΜΑΡ, με τον ΣΥΡΙΖΑ δε μου κολλάει. Με προβληματίζει γιατί είναι σοβαρή οικονομολόγος και πάντα την παρακολουθούσα με μεγάλη προσοχή.

Ανώνυμος είπε...

Παρότι βρέθηκα στο παρά μισό να την ψηφίσω την Ντόρα, τελικά δεν το έπραξα, γιατί στη συνείδησή μου ήταν πάντοτε περισσότερο δεξιά παρά κεντρώα - έχει κι αυτές τις κακές παρέες που σούρνει μαζί της παντού, ακόμα και στη ΔΗΣΥ... Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι στις σημερινές συνθήκες η μόνη διέξοδος γι' αυτή είναι η συμπόρευση με τη ΝΔ. Και σίγουρα μια τέτοια κίνηση θα είναι προς όφελος του ευρωπαϊστικού-μετριοπαθούς μπλοκ της ΝΔ, το οποίο και επιβίωσε της φαιδρής απόπειρας Σαμαρά να το υποκαταστήσει από σκελετούς βγαλμένους απ' την ντουλάπα της ΠΟΛΑΝ. Και με δεδομένη την ολοσχερή κατάρρευση Σαμαρά, ελπίζω ότι η Ντόρα θα είναι η επόμενη αρχηγός της δεξιάς, μιας δεξιάς πιο συμμαζεμένης και μετριοπαθούς από τη σημερινή. Αρκεί να μην περιμαζέψουν πάλι τους ακροδεξιούς λαϊκιστές που έφυγαν κατά Καμμένο μεριά.
Όσο για τη Λούκα, σ' το είχα γράψει και παλιότερα, θεωρώ ότι την είχες υπερεκτιμήσει. Μπορεί να είναι αξιόλογη οικονομολόγος, αλλά από τη στιγμή που έμπλεξε με την πολιτική είναι ο ορισμός της ασυνέπειας, του οπορτουνισμού και της κωλοτούμπας. Θλιβερό αληθινά για τον ΓΑΠ να διαπιστώνει εκ των υστέρων σε τι ανεύθυνους ανθρώπους επένδυσε για τη σωτηρία της χώρας.
Ανώνυμος 10.30