15 Μαρτίου 2012

Κηπουροί και πώς να τους ξεφορτωθείτε με δυο κινήσεις

Η χρήση της λέξης "κηπουρός" για να χαρακτηρίσουν κάποιοι προσωπικές επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι από τον Γιώργο Φλωρίδη στην εκπομπή "Φάκελοι".
Δεν γνώριζα τότε τη "θεωρία του κηπουρού" που λέει λίγο πολύ οτι ο βασιλιάς μπορούσε να διορίσει Πρωθυπουργό όποιον ήθελε, ακόμα και τον κηπουρό του. Κάτι το οποίο φυσικά σημαίνει οτι όποιος διορίζει σε συγκεκριμένες θέσεις άτομα που βρίσκονται κοντά σε αυτόν, έχει σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεωρία, ηγεμονικές τάσεις.

Ας δούμε λίγο ποιοί θεωρούνταν κηπουροί του Γιώργου Παπανδρέου...
Η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη και οι κύριοι Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Δρούτσας, Παύλος Γερουλάνος, Ηλίας Μόσιαλος, Γιάννης Ραγκούσης.

Η Τίνα Μπιρμπίλη ήταν ένα από τα άτομα που δέχθηκαν τρομερό πόλεμο από τη μέρα που ανέλαβε το νεοσύστατο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Η πράσινη ακτιβίστρια με τις ... πράσινες εμμονές της, δημιούργησε πρόβλημα σε διάφορους μπετολάγνους, οπαδούς του δόγματος "Οικοδομή, αγάπη μου". Δύσκολα ξεχνιέται το μπαϊράκι που σήκωσαν βουλευτές του Πασοκ με αφορμή το νομοσχέδιο για τη δόμηση στις περιοχές Natura. Πρώτη φορά είχαμε Υπουργείο Περιβάλλοντος και μάλιστα με Υπουργό σχετική με το αντικείμενο. Ένα άλλο βασικό πρόβλημα της Τίνας Μπιρμπίλη ήταν οτι όπως λένε οι φήμες, ο Γιώργος Παπανδρέου τη γνώρισε σε γυμναστήριο, κάτι το οποίο προφανώς την καθιστά μη αξιόλογη, γιατί ως γνωστόν τα αξιόλογα στελέχη ή τα συναντάς σε εκδηλώσεις ή στα συστήνουν... χορηγοί.

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ευρωβουλευτής του Πασοκ, άνθρωπος ηπίων τόνων, που κατέχει τα Οικονομικά, στην αρχή δεν αμφισβητούνταν ιδιαίτερα από κανέναν, εισέπραξε όμως όλη τη φθορά, κατηγορήθηκε οτι δεν διαπραγματεύτηκε και στο τέλος αντικαταστάθηκε μετά την καλοκαιρινή ανταρσία βουλευτών, που θεώρησαν ικανοποιητική την αντικατάστασή του από τον μελλοντικό ηγέτη του Πασοκ, ο οποίος μπορεί να μην κατέχει τα οικονομικά, αλλά έχει λέγειν.

Ο Δημήτρης Δρούτσας, επίσης άνθρωπος ηπίων τόνων, δεν κατηγορήθηκε ιδιαίτερα από κανέναν, προσωπικά δεν μπορώ να αξιολογήσω το έργο του, όπως και το έργο οποιουδήποτε Υπουργού Εξωτερικών, καθώς αυτό φαίνεται με τα χρόνια και με τις συμμαχίες που διαμορφώνονται.

Ο Παύλος Γερουλάνος, άνθρωπος ηπίων τόνων και αυτός, όπως άλλωστε όλοι οι κατά Φλωρίδη "κηπουροί", ανέλαβε ένα Υπουργείο μέσω του οποίου πολλοί προκάτοχοί του δια των επιδοτήσεων στον χώρο της τέχνης, δημιούργησαν πολλές χρήσιμες συμμαχίες. Δεν ξέρω κατά πόσο έπραξε το ίδιο, το έργο του δεν μπορώ να το κρίνω, αλλά θα θυμάμαι για αρκετό καιρό  την επιστολή του Θανάση Παπαγεωργίου που ένιωσε προσβεβλημένος με τη μικρή επιδότηση που πήρε.

Ο Ηλίας Μόσιαλος, άνθρωπος με βιογραφικό που απλά το χαζεύεις και σκέφτεσαι οτι το πιθανότερο είναι να μη το αποκτήσεις ποτέ, εξελέγη βουλευτής Επικρατείας. Μέχρι τον Ιούνιο του 2011 δεν είχε αναλάβει κάποια θέση και στον τελευταίο ανασχηματισμό ανέλαβε Υπουργός Επικρατείας. Λίγο καιρό αφ΄οτου ανέλαβε τα καθήκοντά του παρουσίασε σχέδιο αναδιάρθρωσης της ΕΡΤ και ξεκίνησε η .... επανάσταση τόσο από την ΕΡΤ όσο και από βουλευτές που πήγαν να πάθουν καρδιακό, ακούγοντας οτι σκέφτεται να κλείσει την ΕΤ1 και κυρίως το περιοδικό που κάθε Έλληνας αγοράζει φανατικά, τη "Ραδιοτηλεόραση". Δεν έχει αυτή τη στιγμή κάποια υπουργική θέση, στην ΕΡΤ πάντως, όπως και μέσα στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ακόμη τον βρίζουν.

Ο Γιάννης Ραγκούσης, τέως δήμαρχος Πάρου και επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Πασοκ, ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών στην πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου. Επι Υπουργείας του πέρασε ο Καλλικράτης, ο νόμος για την ιθαγένεια, ενώ έγινε πραγματικότητα η Διαύγεια. Στη συνέχεια ανέλαβε το Υπουργείο Υποδομών, ενώ τώρα είναι αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Αποτελεί το κόκκινο πανί των εκλεγμένων στελεχών του Πασοκ καθώς υπήρξαν υπόνοιες οτι διανοήθηκε να σκεφτεί να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του Πασοκ όντας μη εκλεγμένος.

Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Είναι μη εκλεγμένοι! Διορισμένοι από τον Γιώργο Παπανδρέου, οπότε σύμφωνα με το σκεπτικό των πραγματικών εκπροσώπων του Ελληνικού λαού όπως η Θεοδώρα Τζάκρη, είναι και μη αξιόλογοι. Φυσικά δεν μπορούν να έχουν καμία φιλοδοξία και εξυπακούεται οτι είναι κατώτεροι των εκλεγμένων με σταυρό βουλευτών. Άλλωστε η δήλωση "δεν υπήρξα ποτέ κηπουρός" που παίζει πολύ τον τελευταίο καιρό, είναι κάτι σαν παράσημο που από εδώ και πέρα θα πρέπει να κοσμεί κάθε βιογραφικό βουλευτή ή Υπουργού.

Υπάρχει τρόπος να εκλείψουν αυτά τα πολιτικά ζωύφια, οι κηπουροί, που τόσο ενοχλούν, αρκεί να κινητοποιηθούν οι πραγματικοί εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού.

Κηπουροί είναι: Οι βουλευτές Επικρατείας και οι εξωκοινοβουλευτικοί Υπουργοί.
Άρα:

- Κατάργηση του θεσμού των βουλευτών Επικρατείας τον οποίο εισήγαγε ο Κων/νος Καραμανλής προκειμένου να συμπεριλάβει μετά την τραυματική περίοδο της δικτατορίας στα ψηφοδέλτιά του εξέχοντες επιστήμονες, καταξιωμένες προσωπικότητες Ελλήνων που διέπρεπαν στο εξωτερικό, αλλά και προσωπικότητες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν θα ήσαν διατεθειμένες να κατέβουν στο στίβο της πολιτικής. (Σχετικό ρεπορτάζ της Καθημερινής εδώ)

- Πλήρης σύνδεση νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, να μην επιτρέπεται δια νόμου να υπάρχουν εξωκοινοβουλευτικοί Υπουργοί.

Έτσι και μόνο έτσι θα σταματήσουν να υπάρχουν οι τόσο ενοχλητικοί για κάποιους "κηπουροί". Όποιος χρησιμοποιεί αυτό τον προσβλητικό χαρακτηρισμό, θα πρέπει να έχει και τα κότσια να προτείνει αυτά τα τόσο απλά πράγματα, εκτός βέβαια αν βαθιά μέσα του... ζαχαρώνει μία θέση στο Επικρατείας. Περιμένω λοιπόν από τα τόσο αξιόλογα εκλεγμένα με σταυρό στελέχη, να πάρουν τις σχετικές πρωτοβουλίες, αλλιώς καλύτερα να μην ξαναχρησιμοποιήσουν τη λέξη "κηπουροί".

13 σχόλια:

SykoFantiS Bastoyni είπε...

Καίτοι συμφωνώ για την ιστορική αλήθεια η λέξη κηπουρός στην πολιτική σκηνή έρχεται πολύ παλαιότερα από την εποχή Φλώρίδη - Παπαχελλά και συγκεκριμένα από τη δεκαετία του εξήντα όπου κατά την διάρκεια της αποστασίας και τις επαναλαμβανόμενες εντολές σχηματισμού κυβέρνησης του Κοκού προς πολιτικά πρόσωπα οι δημοσιογράφοι τις εποχής έγραφαν ότι σύμφωνα με το σύνταγμα ο Βασιλιάς μπορεί να κάνει πρωθυπουργό τον κηπουρό του.

Τσούγδω είπε...

@Sykofantis Bastoyni

Με την ίδια λογική πάντως, όταν κάποιος διορίζεται Υπουργός σε Υπουργείο με το οποίο δεν έχει καμία σχέση (δηλαδή βολεύεται) και εκλεγμένος να είναι, μπορεί να χαρακτηριστεί άνετα κηπουρός, καθώς οι πολίτες με την ψήφο τους τον έστειλαν στη Βουλή και όχι στο Υπουργείο.

SykoFantiS Bastoyni είπε...

Αν με ρωτάς τη γνώμη μου, η νομοθετική εξουσία ( βουλή ) πρέπει να είναι εντελώς άσχετη με την εκτελεστική ( κυβέρνηση ). Δηλαδή ουδείς βουλευτής δεν μπορεί να είναι μέλος της κυβέρνησης πλην του πρωθυπουργού φυσικά. Αυτό βέβαια στις μέρες μας ακούγεται κάπως αλλά στην ουσία αυτή είναι η ουσία του πολιτεύματός μας.

Σε ότι αφορά το βόλεμα τώρα, έχεις απόλυτο δίκιο. Και ο χαρακτηρισμός κηπουρός είναι επιεικής, ξυλοκόπος θα έλεγα καλύτερα. Με την ποδοσφαιρική έννοια.

fanis panagiotopoulos είπε...

Να προσθέσω και τον Σταύρο Λαμπρινίδη;

Μέγας "κηπουρός" κι αυτός:

"Απόφοιτος του Οικοτροφείου του Κολλεγίου Αθηνών, απέκτησε δύο πτυχία από πανεπιστήμια των ΗΠΑ: Οικονομικά και Πολιτικές Επιστήμες από το Amherst College και Νομική από το Yale Law School. Διατέλεσε Αρχισυντάκτης της νομικής επιθεώρησης The Yale Journal of International Law στο διάστημα 1987-1988. Στη συνέχεια μεταξύ 1988 και 1993 εργάστηκε ως δικηγόρος στην Washington, στην εταιρεία Wilmer, Cutler & Pickering με εξειδίκευση στο διεθνές εμπόριο και τις διεθνείς διαιτησίες. Διατέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου της Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, ενώ έχει βραβευτεί για την προώθηση των ελληνικών θέσεων στο εξωτερικό από την επιτελική οργάνωση του ελληνικού λόμπι στις ΗΠΑ."

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%9B%CE%B1%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82

Ανώνυμος είπε...

Η αξιότιμη κυρία Θεοδώρα (Τζάγκρη) όντως δεν υπήρξε ποτέ "κηπουρός". Υπήρξε όμως (και εξακολουθεί να υπάρχει βεβαίως) ωραιότατη γλαστρα!

Υ.Γ Θέλω τους "κηπουρούς" υποψήφιους στις εθνικές εκλογές!

Ανώνυμος είπε...

Για συμβάλλω στις γνώσεις επί του Συνταγματικού, μιας και στο ΠΑΣΟΚ θα αποκτήσουν πρόεδρο-συνταγματολόγο και θα τους εξετάζει συχνά-πυκνά.
Λοιπόν, ο όρος "κηπουρός" έλκει την καταγωγή από την περίοδο βασιλείας Γεωργίου Α!. Τότε καθιερώθηκε η αρχή της δεδηλωμένης. Δηλαδή, την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης να λαμβάνει ο αρχηγός του πρώτου κόμματος, αυτού που συγκέντρωνε το 50% +1 των βολευτικών εδρών. Μέχρι τότε, ο Άναξ μπορούσε να δίνει την εντολή σε όποιον, ελέω Θεού, έκρινε. Ακόμη και στον κηπουρό του, κατά την έκφραση.
Η επαναφορά της στο πολιτικό προσκήνιο από τον Φλωρίδη, για να απαξιώσει πολιτικά στελέχη, που ανέδειξε ο Γιώργος, το μόνο που κάνει είναι να προδίδει μια ιδιοκτησιακή αντίληψη για τους εξουσιαστικούς θώκους. Εάν δεν τους κατεχουμε εμείς, δηλαδή, ο Φλωρίδης και οι όμοιοι του της συντεχνίας των κατεστημένων πολιτικών, αυτό συνιστά πολιτικό έγκλημα. Παράλληλα, επιδίωξε να απαξιώσει και τον Γιώργο, εμφανίζοντας τον να κυβερνά με μια παρέα φίλων, αγνοώντας τους άλλους, τους καταξιωμένους. Η πρακτική του κυβερνάν που ακολούθησε ο Παπανδρέου-κάθε εβδομάδα τυπικό Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά επίσης και άτυπο, με την συμμετοχή όλων, χωρίς αποκλεισμούς-αποκαλύπτει το άτοπον της δήλωσης Φλωρίδη και καταδεικνύει την γελοιότητα της.
Μακάρι τα κόμματα να μπορούσαν να προσελκύσουν στις τάξεις του στελέχη, όπως τους "κηπουρούς" του Γιώργου.
Δημήτρης

Τσούγδω είπε...

@ SykoFantis Bastoyni

Συμφωνώ απόλυτα. Όταν κάποιος διοικεί ένα Υπουργείο είναι πρακτικά αδύνατο να ασκεί και την νομοθετική εξουσία.

@ fanis panagiotopoulos

Ακόμα ένας στον οποίο θα μπορούσαν να κολλήσουν αυτή την ταμπέλα, αλλά παραδόξως δεν έχει κατηγορηθεί ακόμη....

@ Ανώνυμος 1:10

Πρέπει να είναι υποψήφιοι για να γίνει η ... αναβάπτιση και να αποκτήσουν το δικαίωμα να ομιλούν, να μπορούν να σταθούν στο ίδιο σκαλί με τη Τζάκρη...

@ Δημήτρης

Συμφωνώ απόλυτα. Μόνο ως αστεία φαντάζει η κριτική που γίνεται για κλειστό κόμμα κλπ την ώρα που κάθε 3 και λίγο γινόντουσαν πολιτικά συμβούλια κλπ. Πάω στοίχημα οτι για τον Φλωρίδη και τους λοιπούς κηπουροί είναι μόνο όσοι διάλεξε ο ΓΑΠ, γιατί δεν του αναγνώριζαν το δικαίωμα να διαλέγει, αμφισβητούσαν δε τα κριτήριά του. Δεν πειράζει θα δούμε τώρα τους "κηπουρούς" του Βενιζέλου και θα γελάμε για 10 χρόνια...

τσότσος είπε...

Χρόνια δεν λέγαμε, τσούγδω, ότι θέλουμε ανθρώπους άφθαρτους, μη επαγγελματίες πολιτικούς να μας κυβερνήσουν; Τρίχες, τους θέλαμε εφόσον και αυτοί θα έμπαιναν στο λούκι της πεπατημένης και θα μας έκαναν τα ρουσφέτια που προσδοκούσαμε...
Τα περί αλλαγής με άφθαρτα πρόσωπα ήταν κουβέντες καφενείου...

Λες αλήθειες (το ίδιο προσπαθώ και εγώ), είσαι όμως μόνη σου...

Με την άδειά σου θα το αναδημοσιεύσω στο blog μου.

Ανώνυμος είπε...

@ από 1.10
Όχι βρε Τσούγδω και να σταθούν στο τελευταίο σκαλί της Τζάκρη!!!Τόσο άχρηστους τους θεωρείς εσύ;

Τσούγδω είπε...

@ Τσότσος

Όχι πολλοί τα λένε αυτά. Αλλά το θέμα είναι οτι η ισοπέδωση από τους γνωστούς αγνώστους του πολιτικού συστήματος και τους καλοθελητές των ΜΜΕ επηρεάζει και την κοινή γνώμη.

Γελάω πραγματικά με όσους μιλάνε για κηπουρούς και στη συνέχεια κάνουν λόγο για την ανάγκη να μπουν νέοι άνθρωποι στην πολιτική. Και πώς θα μπουν; Πώς θα εκλεγούν; Θα αρχίσουμε με το καλημέρα τα νταραβέρια με τα ΜΜΕ και τη διαπλοκή; Πώς θα τους μάθει ο κόσμος αν δεν περάσουν από την Ευρωβουλή ή το Επικρατείας; Μέσω του Mega και πολυδάπανων προεκλογικών εκστρατειών που συνεπάγονται χορηγούς; Οι άνθρωποι λένε αντιφατικά πράγματα....

@ Ανώνυμος 1:10

Η Τζάκρη είναι στο πάνω πάνω σκαλί γιατί είναι εκλεγμένη και φυσικά πολύ πιο πάνω από τους πολίτες αυτού του τόπου....

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο Τσούγδω, ωραίο άρθρο (όπως πάντα άλλωστε).
Περισσότερο ενοχλητικός από τον όρο κηπουρός είναι ο πασοκ-ισμός "φυτευτός": τον θεωρώ χυδαίο.
Εγώ πάντως αύριο, επειδή είμαι με τους κηπουρούς θα ασχοληθώ με τον κήπο μου. Θα φυτέψω τις καινούργιες μου τριανταφυλλιές και θα περιμένω να ανθίσουν, εκεί γύρω στην Πρωτομαγιά. Βλέπεις οι κηπουροί πάντα διακρίνονται για την προνοητικότητά τους σχετικά με τον καιρό και το timing, προγραμματίζουν σωστά τις δουλειές τους, ανανεώνουν τον κήπο τους όταν χρειάζονται, ξεχορταριάζουν και πετούν τα αγριόχορτα και το κυριώτερο έχουν υπομονή και ελπίδα. Ενενενήντα εννιά στις εκατό φορές, οι νέες τριανταφυλλιές ανθίζουν τον Μάη, σε αποζημιώνουν με το χρώμα και το άρωμα των νέων τριαντάφυλλων και ξαναζωντανεύουν την ελπίδα για ένα ένα καλύτερο αύριο. ΄Οταν "δέσουν" για τα καλά και μεγαλώσουν οι κλώνοι και τα αγκάθια τους, άντε να τις πλησιάσεις. Μόνο τον φόβο και το θαυμασμό μπορούν να σου εμπνεύσουν.
Χαιρετώ όλους τους φίλους, τα ξαναλέμε. Εν τω μεταξύ "proxorame.gr".

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των εξωκοινοβουλευτικών. Δεν είναι κακό ότι αξιοποιήθηκαν αρχικά. Αρνητικό είναι ότι κάποιοι από αυτούς, όπως οι περισσότεροι πολιτικοί, "τακτοποιήθηκαν" μετά την αποχώρησή τους από τα υπουργεία. Στον Δρούτσα θα καταλόγιζα την παραπλάνηση σε σχέση με το αν ήταν καθηγητής και ακόμα περισσότερο με το διδακτορικό που δεν είχε. Θα έπρεπε να τον είχε διώξει αμέσως ο γαπ.
Εξωκοινοβουλευτικοί ήταν και οι Παμπούκης, Πανάρετος και Δόλλης. Καθένας από τους τρεις με την δική του πορεία. Ο Παμπούκης δεν "ενώχλησε" το σύστημα. Ο Πανάρετος αντίθετα ήρθε σε μετωπική σύγκρουση με το ακαδημαϊκό και δημοσιογραφικό κατεστημένο και πολιτεύτηκε με τελείως αντισυμβατικό τρόπο. Ο Δόλλης είχε πολιτική εμπειρία από την Αυστραλία (και φαίνεται ότι θα έχει και συνέχεια με τον νέο αρχηγό).
Αλήθεια, έχει δει κανείς το βιογραφικό του Φλωρίδη; Εχει κάνει κάτι άλλο στην ζωή του εκτός από το να είναι νομάρχης ή βουλευτής;

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος 10:11

Αυτή τη φορά πάντως άργησαν λίγο οι κηπουροί. Παρ' όλα αυτά μέρος τους συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά....

@ Ανώνυμος 5:08

Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα. Η τακτοποίηση για παράδειγμα της Μπιρμπίλη στον ΟΟΣΑ ήταν προκλητική. Με τους "κηπουρούς" υπάρχει το εξής οξύμωρο: Τους τη λένε επειδή δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί και έχουν κάποιοι από αυτούς ζηλευτά βιογραφικά και φρέσκιες ιδέες, ενώ παράλληλα, υποκριτικά, τονίζουν την ανάγκη να μπουν νέα πρόσωπα στην πολιτική.