12 Μαρτίου 2012

Θα τα πει ο ιστορικός του μέλλοντος

Έγραφα πριν λίγο καιρό για τη λύση του μοναδικού υποψηφίου που φαινόταν να προωθούν στελέχη κοντά στον Ευάγγελο Βενιζέλο (εδώ):

"Αν όντως καταλήξουν στη λύση της μίας υποψηφιότητας, κάτι για το οποίο όσοι πρόσκεινται στον Βενιζέλο πιέζουν, θα μιλάμε για την απόλυτη παρωδία και για θρίαμβο του παρασκηνίου. Θα έχουν επιτύχει από τους 5-6 υποψηφίους να πάμε στον ένα, "για το καλό της παράταξης". Το οποίο καλό της, επιβάλλει λιγότερη δημοκρατία και πολύ Βενιζέλο.


...Μη ξεχάσω τέλος να αναφέρω οτι τα δραστήρια στελέχη τα οποία στηρίζουν τη λογική της "μίας υποψηφιότητας" είναι εκείνα που οδήγησαν με τις ενέργειές τους σε παραίτηση εκλεγμένου Πρωθυπουργού, είναι εκείνα που άνοιξαν το θέμα της διαδοχής πριν τις εκλογές και είναι τα ίδια που το καλοκαιρι του 2011 δημιούργησαν την κρίση που οδήγησε στον καταστροφικό ανασχηματισμό. Δεκτικοί σε δημοκρατικές εκπτώσεις, άτεγκτοι σε θέματα που έχουν να κάνουν με την πολιτική τους επιβίωση. Αν μη τι άλλο, έχουν θέσει πλέον πολύ ψηλά τον πήχη του θράσους."

Κι αν δεν κατάφεραν να μπλοκάρουν την εκλογή από τη βάση, κατάφεραν με χαρακτηριστική άνεση να μπλοκάρουν όλες τις άλλες υποψηφιότητες. Ξαφνικά το φαβορί, ο Ανδρέας Λοβέρδος, παραιτήθηκε (κάποιοι κακοπροαίρετοι συνδέουν την παραίτησή του από τη διεκδίκηση με ένα περίεργο ρεπορτάζ του Βηματοδότη), η Άννα Διαμαντοπούλου η έτερη της τρόικας του Πασοκ, τάχθηκε στο πλευρό του σε χρόνο που φρόντισε να δείχνει οτι ήταν τελευταία στιγμή, οι κακές γλώσσες που δεν τις πιστεύω λένε οτι το πιθανότερο είναι να τη δούμε στο Επικρατείας, ο Χρήστος Παπουτσής δεν συγκέντρωσε τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών, ο Στέφανος Τζουμάκας το ίδιο, ενώ ο 3ος πόλος, ο μεταρρυθμιστικός, που παρουσίασε και πλατφόρμα, δεν κατάφερε καν να αναδείξει υποψήφιο, έστω για να δείξει οτι υπάρχει. Μη ξεχνάμε επίσης οτι κάποιοι έκαναν από την αρχή που άνοιξε το θέμα, συστάσεις στον Γιώργο Παπανδρέου και σχόλια του τύπου: "Μόνο σε αποικία θα μπορούσε να ξαναείναι υποψήφιος". Πολλές συμπτώσεις ρε παιδί μου.

Προσωπικά θα ντρεπόμουν να ήμουν στέλεχος ενός κόμματος που από το καλοκαίρι και μετά το γλεντάνε 5-10 άτομα. Θα ντρεπόμουν να με κάνει ό,τι θέλει ο κάθε βλαχοτσέλινγκας ή η κάθε βλαχοτσελινγκίνα, να αναγκάζομαι να υποκύπτω συνεχώς και στο τέλος με βλέμμα αγελάδας που ρεμβάζει να δηλώνω "πάμε όλοι μαζί για τη νίκη". Θα αισθανόμουν δε πολύ γελοία αν βλέποντας οτι δεν υπάρχουν εναλλακτικές αποφάσιζα να στηρίξω μία υποψηφιότητα που δεν με καλύπτει σε τίποτα.

Είναι τουλάχιστον αστείο, να υπάρχουν άνθρωποι που καταθέτουν πλατφόρμες και να αποφασίζουν να στηρίξουν την υποψηφιότητα ενός ανθρώπου που δεν μπήκε καν στον κόπο να παρουσιάσει μία πλατφόρμα για τα μάτια του κόσμου.


Θα συμβούλευα τους εκτός τόπου και χρόνου που μιλάνε για νίκη να συνέλθουν λίγο. Προφανώς δεν έχουν καταλάβει οτι με την πολιτική απόφαση που ελήφθη να μη δοθεί η δυνατότητα σε όποιον ήθελε να διεκδικήσει την αρχηγία παρακάμπτοντας το καταστατικό, όπως άλλωστε συνέβη και το 2007, έκλεισαν το κόμμα, σε μία εποχή που βρίσκεται υπό διάλυση και θα έπρεπε να είναι ανοιχτό σε κάθε υποψηφιότητα, να έχει δρομολογήσει ιδεολογική συζήτηση κλπ.... Σε συνθήκες κρίσης δε θα βαρεθώ να το λέω η λύση είναι περισσότερη Δημοκρατία, εμπιστοσύνη στον πολίτη και όχι φοβικό κλείσιμο στον εαυτό μας, διολίσθηση προς τα άκρα, ποντάρισμα στο... "σιγουράκι" και τουμπεκί μέχρι να φτιάξουν τα πράγματα.

Όπως και να έχει όπως είπαν πολλά στελέχη, ο ιστορικός του μέλλοντος είναι ο καθ' ύλην αρμόδιος να μας διαφωτίσει για το τι ακριβώς συνέβη αυτά τα δυο χρόνια, στους ίδιους πέφτει κομματάκι δύσκολο. Ας μείνουμε στην ενημέρωση που μας προσφέρουν λοιπόν οι πρόθυμοι και θα μάθουμε σε κάνα δεκάρι χρονάκια, φιλτραρισμένα φυσικά, τι παίχτηκε στο παρασκήνιο. Ας μη ζητάμε πολλά από στελέχη που επιλέγουν πιεζόμενα και sans voir μόνο και μόνο για να βρεθούν στις λίστες ενός βυθιζόμενου κόμματος που ο μελλοντικός του ηγέτης έχει δείξει με τον τρόπο που κατάφερε να πετύχει τη μοναδική υποψηφιότητα και να συγκεντρώσει τόσες υπογραφές, πώς θα λειτουργήσει.
Δεν θα μπω κι εγώ στον κόπο να ξαναγράψω καταντώντας βαρετή τι πιστεύω οτι έγινε. Γιατί να το κάνω; Ο ιστορικός του μέλλοντος θα με καλύψει κι εμένα.

Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο μόνο να ευχηθώ καλή επιτυχία στο team Βενιζέλου και στις κότες που δεν τόλμησαν να είναι υποψήφιες απέναντί του μη τυχόν και βρεθούν έξω από το μαντρί. Τόση πίστη στη δημοκρατικότητα του νέου ηγέτη. Ελπίζω να μη το μετανιώσουν, αλλά δυστυχώς είμαι σίγουρη οτι θα συμβεί. Ας πρόσεχαν.

ΥΓ: Η εικόνα που χρησιμοποιήθηκε στην ανάρτηση προέκυψε μετά από αναζήτηση στο google με τον όρο "ρόμπα ξεκούμπωτη" ήταν μάλιστα και στα πρώτα αποτελέσματα, δε χρειάστηκε να ψάξω. 

22 σχόλια:

Vangelis είπε...

Τα στελέχη έκαναν την δουλειά τους, ο ιστορικός του μέλλοντος θα κάνει την δικιά του, εμείς τι κάνουμε την επόμενη εβδομάδα. Αποχή ή λευκό. Ή Βενιζέλος!

Τσούγδω είπε...

@ Vangelis

Εσείς να κάνετε ό,τι θέλετε. Εμένα αυτό το κόμμα δε με αφορά πλέον. Δε θα δώσω 2 ευρώ για να ρίξω λευκό ή άκυρο που δεν έχει και κανένα νόημα. Ο νέος Πρόεδρος του Πασοκ εξελέγη σήμερα, δεν θα χαρίσω 2 ευρώ στην Τόνια και στην παρέα της.

Ανώνυμος είπε...

Τσούγδω, η Τόνια και η παρέα της εκλεκτηκαν από ανθρώπους, δεν έπεσαν στη Βουλή από τον ουρανό. "Φταίνε" λοιπόν αυτοί που τους έδωσαν την ψήφο τους, άρα και το δικαίωμα δια να ομιλούν. Σκέψου μόνο ότι σε αυτό το κόμμα, εκτός από την Τόνια και την παρέα της υπάρχουν και άξιοι άνθρωποι που πρέπει κάποιος να τους βγάλει από την αφάνεια και να τους "ανοίξει" το στόμα και αυτό είναι που πρέπει να σε αφορά. Αν δεν υπάρξουν αυτοί οι κάποιοι να βγάλουν αυτούς τους ανθρώπους από την αφάνεια για να "μιλήσουν", θα τους έχουμε καταδικάσει και μαζί με αυτούς θα κατδικάσουμε και το ίδιο μας το μέλλον. Θα μου πεις ας πάνε αλλού και σε ρωτώ, πού? Στο κόμμα του Καστανίδη, του Κουβέλη, του Τσίπρα, του Καμμένου.... πού? Ή να κάνουν δικό τους κόμμα? Πόσα κόμματα πια χρειάζεται αυτή η χώρα? Σκέψου λίγο, σε θεωρώ λογικό άνθρωπο, είναι σωστό, λόγω της Τόνιας και της παρέας της όπως λες, να αφήνουμε ένα κόμμα στα "νύχια" της (παρέας) και στην τύχη του¨? Στο κάτω κάτω, σήμερα είναι η Τόνια και η παρέα της αύριο δε θα είναι. Νομίζεις ότι θα ξαναεκλεγεί αυτή η παρέα? Θα μου πεις και ο Βαγγέλης? Οκ! χωρίς αυτή την "εκλεκτή παρέα" ο Βαγγέλης γίνεται...αρνάκι στα "χέρια" όλων εκείνων των οπαδών και στελεχών που αγαπάνε το κόμμα και θέλουν να το δουν να γίνεται σύγχρονο, προοδευτικό, σοσιαλιστικό, δημοκρατικό, ευρωπαϊκό, μεταρρυθμιστικό κομμά. Τι θα κάνει δηλαδή αν είναι όλοι (η οι περισσότεροι) από τη μια μεριά και είναι αυτός μόνος του από την άλλη? Ή τουμπεκι ή θα φύγει! Γι΄αυτό σου λέω! Η Τόνια και η παρέα της είναι το πρόβλημα (αυτοί πρέπει να φυγουν, και γι΄αυτο πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί και όχι να φύγουμε εμείς οι υπόλοιποι) και όχι το κόμμα!

Vangelis είπε...

Δεν συμφωνείς όμως ότι ο θεσμός της εκλογής προέδρου από την βάση πρέπει να υποστηριχθεί? Βλέπεις τι αμηχανία προκαλεί σε αυτούς που πρωταγωνιστούν στα παρασκηνιακά παιχνίδια. Σκέψου πόσα άτομα εκτέθηκαν από αυτή την διαδικασία τα τελευταία χρόνια κι από τα δύο κόμματα. Νομίζω ότι οφείλουμε να κάνουμε το ελάχιστο και να συμμετάσχουμε. Κι ας μην ψηφίσουμε ξανά πασοκ.

Υγ. Πιστεύω ότι η τακτική της βενιζελο-ομάδας την επόμενη εβδομάδα θα είναι μικρή προβολή των διαδικασιών με στόχο την μικρή συμμετοχή. Ο πυρήνας τους θα τους ψηφίσει, τα ποσοστά θα είναι μεγάλα για να τα δείξουν στο μεγκα και η πρώτη τους δουλειά θα είναι η κατάργηση της εκλογής από την βάση με δικαιολογία την αδιαφορία του κόσμου για στη διαδικασία...

Ανώνυμος είπε...

συμφωνώ με ανώνυμο 2:19. το πασοκ είναι το δικό μου κόμμα και όχι το κόμμα της τόνιας και της παρέας της. αυτοί σήμερα είναι και αύριο δε θα είναι, εφόσον εμείς συνεχίσουμε την προσπάθεια. αν την εγκαταλείψουμε το πρόβλημα είναι δικό μας και όχι δικό τους

Ανώνυμος είπε...

Σημερα, το κομμα ειναι η Τονια και η παρεα της, Χτες ηταν οι κηπουροι και η παρεα τους, προχτες ηταν οι Τσουκατοι και η παρεα τους, πιο πριν, ο Κουτσογιωργας και η παρεα του. Κι αν επαιρνε το κομμα ο Παπουτσης, θα ειχαμε τον Καρχιμακη και την παρεα του. Αν τσινατε για πρωτη φορα, αργησατε. Αν τσινατε μονιμως αλλα επιμενετε να ψηφιζετε Πασοκ, τοτε ειστε Πασοκ. Ουτως η αλλως, το ολον Πασοκ με τον Βενιζελο πηγε, χοντρικα. Και του αφησε και χωρο για να αναπτυχθει, χωρις εμποδια. Και οσοι αξιοπρεπεις ψελλισαν κατι διαφορετικο, το εκαναν γαργαρα εδω και καιρο.

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος 2:19

Ο Βαγγέλης, η Τόνια και η παρέα τους κέρδισαν. Η παρέα αυτή ήταν 10-20 άτομα μέσα στην ΚΟ. Το Πασοκ είχε στο τέλος 153 βουλευτές. Οι υπόλοιποι 133 άφησαν αυτό το παρεάκι να κάνει ό,τι θέλει από το καλοκαίρι και μετά. Φοβήθηκαν να μιλήσουν ανοιχτά και παραπέμπουν στον ιστορικό του μέλλοντος. Αυτά είναι λοιπόν τα άλλα στελέχη στα οποία εγώ και ο κάθε πολίτης πρέπει να ελπίζουμε; Ε προφανώς και όχι!
Δεν με εκφράζει η νέα ηγεσία και προφανώς δεν θα τη στηρίξω ούτε αυτή ούτε τον πολιτικό σχηματισμό στον οποίο ηγείται.

@ Vangelis

Δε νομίζω οτι έχουν λόγο να καταργήσουν την εκλογή από τη βάση...

@ Ανώνυμος 7:44

Το Πασοκ είναι απλά ένα κόμμα. Ένα κόμμα σε ιδεολογική κρίση που επέλεξε αυτό τον τρόπο να αλλάξει ηγεσία που δεν θεώρησε σωστό να κάνει ιδεολογική συζήτηση που δεν σεβάστηκε τον τέως αρχηγό του. Εμένα δεν με αφορά πλέον.

@ Ανώνυμος 1:58

Η αλήθεια είναι οτι δεν έχω ζήσει τα διαφορετικά Πασοκ λόγω ηλικίας. Οι "κηπουροί" ποτέ δε με ενόχλησαν. Ευτυχώς ποτέ δεν ένιωσα οτι με συνδέει με το Πασοκ κάτι παραπάνω από την εκτίμηση που είχα και έχω σε αρκετά στελέχη του.

Ανώνυμος είπε...

από 2.19
Τσούγδω μου δεν φοβήθηκαν να μιλήσουν, απλά δεν ήρθε η ώρα για να μιλήσουν γιατί ένοιωθαν είτε ότι δεν έχουν ακόμα το "ρεύμα" που πρέπει (βλέπεις εσύ τώρα πολλούς που να θέλουν μεταρρυθμίσεις και αλλαγή νοοτροπίας? και δεν εννοώ στο πασόκ αλλά γενικά σε όλη την κοινωνία και σε όλα τα κόμματα), είτε γιατί το τοπίο στο κόμμα πρέπει να ξεκαθαρίσει και να απομακρυνθούν τα "μπάζα"(και αυτό είναι το χρέος όλων μας)! Η ώρα θα έρθει σύντομα, ήδη δειλά δειλά η κοινωνία νοιώθει(είναι ακόμα στην αρχή αλλά τουλάχιστον ξεκίνησε αργά αλλά σταθερά να νοιώθει) ότι δεν πάει άλλο και κάτι πρέπει να αλλάξει (τι θα έλεγαν να γίνουν κάποιες μεταρρυθμίσεις?) και όταν φάει τα μούτρα της τόσο η "παρέα - σαβούρα" αυτή όσο και η άλλες "παρέες" και "παλιοπαρέες" στις εθνικές εκλογές, δίνοντας έτσι χώρο, φωνή και ανάσα στα στελέχη εκείνα που πρέπει να βγουν μπροστά. Πάρε παραδείγμα τι έπαθε ο Παπανδρέου με όλους αυτούς στα πόδια του! Προσπάθησε να περάσει μεταρρυθμίσεις και νέες ιδέες και έφαγε σφαλιάρα από την/ις παρέα/ες (10 - 20 άτομα λες εσύ, εγώ τα υπολογίζω πολύ περισσότερα αν αναλογιστείς ότι βάζω μέσα και τους παλαιοκομματικούς, τύπου Ρέππα, αλλά και "ερασιτέχνες" ή ασχετους - άτολμους τύπου Ρομπόπουλου και Ζούνη κτλ). Αυτοί που πίστεψες και νοίωθεις ότι σε απογοήτευσαν (είσαι θυμωμένη γι' άυτό νοιώθεις απογοητευμένη) είναι μέχρι στιγμής λιγότεροι από τις "παρέες" για να βγουν μπροστά και να "καούν" εν τη γενέσει τους, υπάρχουν βέβαια και άλλα πολλά στελέχη (εγώ ξέρω τουλάχιστον 4 -5) που θα ήθελαν να συνταχθούν μαζί τους αλλά μέχρι στιγμής είναι ακόμα στην αφάνεια (σου το είπα πει και στο προηγούμενο σχόλιό μου αλλά μεσα στο θυμό σου...δεν το έλαβες υπόψιν σου) που και αυτούς πρέπει να βοηθήσουμε να αναδυθούν και να ενωθούν με τους υπόλοιπους για να γίνουν "παλιρροϊκο Κύμα" που θα σαρώσει τα πάντα. Βοήθησε κι εσύ και δε θα απογοητευτείς, από αυτούς που πίστεψεις (και είναι σίγουρο ότι τους πιστεύεις ακόμα). Χωρίς να το θέλεις βεβαίως τους ήθελες να γίνουν "καμικάζι" και όχι μπροστάρηδες. Γιατί αν έβγαιναν τώρα μπροστά θα γινόταν "καμικάζι", μόνο που εμείς τώρα χρειαζόμαστε μπροστάρηδες που με επιμονή και υπομονή θα χαράξουν τη σωστή πορεία! Μην ξεχνάς: "Όποιος βιάζεται σκοντάφτει" αυτοί όμως δεν ήθελαν να σκοντάψουν και αυτό πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε....

Ανώνυμος είπε...

επιτέλους ο ραγκούσης κινείται. μεθοδικά και συγκροτημένα. εγώ προσωπικά έχω λόγους να ελπίζω ξανά

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος 6:28

Δε με ενδιαφέρει, το Πασοκ δεν είναι πανάκεια. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα τεράστιο μεταρρυθμιστικό κενό στο κέντρο. Δεν μπορεί η χώρα να περιμένει τη φθορά των Σαμαρά και Βενιζέλου οι οποίοι είναι νέοι αρχηγοί.

Όποιος και να κατέβαινε απέναντι στον Βενιζέλο, μέχρι και ο Παπουτσής θα κέρδιζε. Το θέμα ήταν να το παλέψουν. Νομίζουν οι μεταρρυθμιστές και ο τρίτος πόλος οτι η κοινωνία θα τους παρακαλάει, δεν έχουν αντιληφθεί οτι και ψήφους θα κηνυγήσουν και με το λαό πρέπει να συνομιλήσουν και με συνδικαλιστές, νομίζουν οτι όλα θα έρθουν ως φυσική εξέλιξη από μόνα τους.

Κουράστηκα να τους περιμένω, τώρα ήταν η ώρα. Θα μπορούσαν να είναι υποψήφιοι και υπογραφές να μην είχαν να διεκδικούσαν την παράκαμψη του καταστατικού, όπως έγινε και το 2007.

Εγώ δεν τους το αναγνωρίζω οτι δεν σκόνταψαν, γιατί σκόνταψαν. Γιατί να στηρίξω αυτό το κόμμα με αυτή την ηγετική ομάδα, με ποιά λογική να ψηφίσω κάτι το οποίο μου γυρνάει τα έντερα, για να έρθει σε 4 χρόνια η επόμενη μέρα;

@ Ανώνυμος 10:39

Λογικά έτσι θα σκέφτηκε και ο Βενιζέλος το 2007. Αρχηγός με παράταση ο ΓΑΠ ήταν τότε για τους Βενιζελικούς, έτοιμοι ήταν να τον αμφισβητήσουν όπως και έκαναν. Εγώ αυτά δεν τα μπορώ, το ρεύμα ας είχε εκδηλωθεί πριν, ας είχαν μπει στον κόπο να κοντράρουν τον Βενιζέλο. Τώρα είναι αργά. Η κοινωνία και οι συνθήκες δεν θα έχουν φιάξει σε 1-2-3-4 χρόνια και τότε θα συναντήσουν ίδια και χειρότερα εμπόδια. Αρκεί να δει κανείς σε τι χέρια πέρασαν τα 2 μεγάλα κόμματα και ποιός κάνει κουμάντο. Ώριμα φρούτα και αηδίες...

Ανώνυμος είπε...

Άντρα θέλω τώρα τον θέλω! Αυτό μου θυμίζεις! Επειδή εσένα σου μπήκε στο μυαλό να κατέβουν τώρα υποψήφιοι, έπρεπε να κατέβουν? Έχω την εντύπωση ότι αυτοί ήξεραν καλυτερα από σένα ότι τώρα δεν ήταν ιδανικές οι συνθήκες και γι΄αυτό δεν το έπραξαν. Αν δεν ωριμάσει η κοινωνία και δε λογικευτεί, ούτε οι μεταρρυθμίσεις θα δρομολογηθούν και θα γίνουν, ούτε οι μεταρρυθμιστές θα επιβιώσουν. Πάρε για παράδειγμα το μετταρρυθμιστικό νόμο στα Πανεπιστήμια. Κουτσά στραβά έγινε, ψηφίστηκε και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία και κοντεύει να καταργηθεί για έτσι θέλει η....μειοψηφία και η πλειοψηφία που είναι για να αντιδράσει? Απλά ή δεν την ενδιαφέρει ή κατά βάθος και αυτή δεν θέλει τον νόμο ή γιατί φοβάται, τρέχα γύρευε δηλαδή. Άλλο παράδειγμα ανωριμότητας της κοινωνίας. Είδες εσύ να γίνει μια πορεία, μια διαμαρτυρία, μια εκδήλωση τέλος πάντων που να λέει "θέλουμε να αλλάξει αυτό, αυτό, αυτο, θέλουμε να γίνει αυτή, αυτή και αυτή η μεταρύθμιση"? Εγώ πάντως δεν είδα. Το μόνο που βλέπω εγώ να γίνεται είναι διάφορες διαμαρτυρίες με συνθήματα "δε χρωστάω, δεν πουλάω, δεν πληρώνω" "να καεί να καεί το μπιτ η Βουλή" "κρεμάλα στους προδότες" ¨"αντισταθείτε στη λαίλαπα" "δώστε μας πίσω τα κεκτημμένα μας" κτλ.Εσύ που την είδες εσύ την ωριμότητα της πλειοψηφίας της κοινωνίας για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις? Τόσο απλά είναι τα πράγματα! Θέλεις να το καταλάβεις, κατάλαβέ το, αν δε θέλεις πάλι, δικό σου θέμα. Και κάτι άλλο, δεν σου είπα εγώ ότι το πασοκ είναι πανάκεια, απλώς εκεί μέσα "κρύβεται" το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων από οποιοδήποτε άλλο κόμμα, που έχουν ένα σωστό όταμα για την Ελλάδα. Αυτό τουλάχιστον οφείλεις να το αναγνωρίσεις. Αν πάλι κάνω λάθος και ξέρεις εσύ άλλο κόμμα με μεγαλύτερο ποσοστό τετοιων ανθρώπων, πεστο μου και σε μένα για να το ακολουθήσω από δω και πέρα.

Υ.Γ Το 2007 αν δεν ήταν ο ΓΑΠ και ήταν π.χ. ο Ραγκούσης (αυθαίρετο όνομα) να είσαι σίγουρη ότι θα ήταν αρχηγός υπό προθεσμία. Οι βενιζελικοι τότε, δεν υπολόγισαν σωστά ποιον είχσν απέναντί τους (πολύ πορισσότερο ο ίδιος ο βενιζέλος) και γι' αυτό έφαγαν/ε τα μούτρα τους/του. Εκείνο που πραγματικά "έσωσε" τον ΓΑΠ απέναντι στο Βενιζέλο ήτανε το όνομά του. Ξέρεις πόσοι τον ψήφισαν τότε μόνο και μόνο γιατί τον έβλεπαν σαν τον γιο του Ανδρέα του ιδρυτή του κόμματός τους? Και σου το λέω αυτό γιατί έτυχε να είμαι σε ένα εκλογικό κέντρο και έβλεπα ουρές με άντρες και γυναίκες, κατα κύριο λόγο μεγάλης ηλικίας (γέροντες δηλαδή), να κρατάνε την φωτογραφία του Ανδρέα και να λένε ήρθαμε να ψηφίσουμε το Γιώργο το γιο του Ανδρέα που μας έδωσε ψωμί και φάγαμε. Κάποιοι άλλοι (όπως εγώ) βέβαια τον στήριξαν γιατί πίστεψαν ότι αυτός ο άνθρωπος έχει ιδέες και οράματα χρήσιμα για τη χώρα και αξίζει να έχει μια δεύτερη ευκαιρία.
Άρα το 2007 αν δεν ήταν ο ΓΑΠ αλλά κάποιος άλλος, να είσαι σίγουρη ότι θα κέρδιζε ο Βενιζέλος.

kaith είπε...

Απλά ...ΑΠΟΧΗ!!!

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΟΣΟΥΣ ΕΡΙΞΑΝ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΕΦΕΡΑΝ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ είπε...

Νομίζω οτι ταυτίζομαι μαζί σου, ΚΑΙ για τις κότες ! Μπορεί το μέλλον να αποδείξει οτι είχαν δίκιο, μπορεί τα ρεύματα τελικά να αποδώσουν [τελευταία ευκαιρία τους η ομαδική αποχώρηση απ το συνέδριο τον Ιουνιο], αλλά εγώ πασοκ δε ξαναρίχνω, δε πα να κατέβει ο τσε γκεβάρα απ τον ουρανό και μου το ζητήσει ! [για τους λόγους που αναφέρονται στο "ονομά μου"]

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος 5:02

Εντάξει μην εκνευρίζεσαι! Δε διαφωνώ σε αυτά που λες αλλά δεν πιστεύω οτι μέσα στα επόμενα χρόνια η κοινωνία θα ωριμάσει, είναι και θέμα συνθηκών. Όταν συνέχεια ανακοινώνονται νέα μέτρα, όταν περιμένουμε το καλοκαίρι νέο πακέτο, πώς περιμένουν κάποιοι η κοινωνία να ηρεμήσει, να κάνει την αυτοκριτική της και να ζητήσει μεταρρυθμίσεις; Ήθελα να ρισκάρουν τώρα αν δεν τους έβγαινε, την άποψή μου λέω απλά...

Ανώνυμος είπε...

Υπήρξα στην αυτο-οργάνωση του 1974, όπως έλεγε και ο Σημίτης, είμαι "συνιδρυτής" του ΠΑΣΟΚ. Το στήριξα, το ψήφισα, το πόνεσα, το αγάπησα. Είμαι ευτυχής, που 37 και κάτι χρόνια μετά, μπορω να ισχυρισθώ και να αποδείξω ότι το ΠΑΣΟΚ δεν υπήρξε για ΄μένα όχημα προσωπικής, οικονομικής, επαγγελματικής ή κοινωνικής ανέλιξης. Η συμμετοχή στις τάξεις του με έκανε καλύτερο άνθρωπο, καθώς στα χρόνια της νιότης μου, μου έδειξε τον δρόμο της ανιδιοτελούς προσφοράς, για μια Πατρίδα καλύτερη απ΄αυτήν που γεννηθήκαμε.
Ηττηθήκαμε, σύντροφοι.Τώρα τέλος.
Σε άλλες εποχές, το διαρκές πραξικόπημα που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2011 και ολοκληρώθηκε την Κυριακή στο ΣΕΦ, θα είχε καταγγελθεί και οι ανατροπείς ενός εκλεγμένου πρωθυπουργού θα είχαν εισπράξει τα επίχειρα της πράξης τους.
Το λοβοτομημένο ΠΑΣΟΚ των επαγγελματιών της πολιτικής την Κυριακή διέβη τον Ρουβίκωνα.
Ας κρατήσουμε την ανάμνηση της Ιδρυτικής Διακήρυξης του και τις μνήμες της στράτευσής μας και των αγώνων μας κι ας το αφήσουμε να σβήσει με τον τρόπο που επέλεξαν τα στελέχη του. Έτσι κι αλλοιώς ως δικό τους μαγαζάκι ήταν εδώ και πολλά χρόνια.
Εμείς, όλοι εμείς που είμαστε η ψυχή και ο νούς της Παράταξης, θα κρατήσουμε τους δρόμους ανοιχτούς κι αύριο θα ξανασυναντηθούμε.
Την Κυριακή ενταφιάζουμε ένα κομμάτι της νιότης μας.
Και ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ!

Ανώνυμος είπε...

Η λύση αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι η αποχή. Το λευκό και το άκυρο θα το πνίξουν στην καταμέτρηση. Βέβαια και την αποχή ξέρουν να την κουμαντάρουν (τα αχρησιμοποίητα ψηφοδέλτια έτσι κι' αλλιώς θα είναι πολλά και θα τα αξιοποιήσουν καταλληλα).
Ευτυχώς, η συγκεκριμένη ομάδα, δεν θα χρειαστεί ούτε κρίση ούτε μνημόνιο για να αποτύχει. Θα το καταφέρει με τον αυτόματο πιλότο.

Ανώνυμος είπε...

Δεν εκνευρίζομαι, απλά σε βλέπω να έχεις κολλήσει σε κάποια πράγματα που από τη μια μεριά καταλαβαίνεις και από την άλλη δεν κατανοείς και αυτό δεν το περίμενα από σένα που σε θεωρώ σοβαρό και λογικό άνθρωπο.
Όλο συτό το τσουνάμι των μέτρων που ήρθε, έρχεται και θα έρχεται είναι γιατί δεν έγιναν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις όχι χθές, προχθές, πέρυσι ή πρόπερσι αλλά χρόνια τώρα. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσει και να καταλάβει ο κόσμος διαφορετικά τα μέτρα δε θα έχουν τελειωμό. Αρα νομίζω ότι ήρθε ο καιρός να ηρεμήσουμε και να ωριμάσουμε όλοι, διαφορετικά είμαστε καταδικασμένοι. Οι συνθήκες που λες είναι μια αφηρημένη και γενική έννοια. Αλλές συνθήκες θέλω εγώ, άλλες εσύ, άλλες ο άλλος και πάει λέγοντας. Επομένως αντικειμενικά οι συνθήκες τώρα είναι κατάλληλες μιας και όλοι αναγνωρίζουμε ότι δεν πάει άλλο και κάτι πρέπει να αλλάξει. Συμπάθα με που σε ζάλισα όλες αυτές τις μέρες.

Τσούγδω είπε...

@Ανώνυμος 2:20

Αυτό το σχόλιο θα μπορούσαν να το είχαν κάνει πολλοί δικοί μου άνθρωποι, με άγγιξε λίγο :-)

@ Ανώνυμος 2:55

Δεν έχει έννοια το λευκό ή το άκυρο όπως ακούω κάποιους απλά για να τη σπάσουν στο Βενιζέλο. Το παιχνίδι έχει κριθεί.

@ Ανώνυμος 4:03

Θα έλεγα καλύτερα "από τη μία καταλαβαίνω από την άλλη δεν μπορώ να αποδεχθώ εύκολα".
Φυσικά και δε με ζάλισες. Απλά τρομάζω που οι μεταρρυθμιστές δεν βρίσκουν έναν τρόπο ή δρόμο να εκφραστούν. Τι έχουμε αυτή τη στιγμή στο πολιτικό σύστημα. Μία ΝΔ εκτός τόπου και χρόνου, ένα Πασοκ που παραδόθηκε στον Βενιζέλο, τη Ντόρα να παλεύει να μπει στη Βουλή, τη ΔΗΜΑΡ να το ρίχνει στα τσάμικα, ένα κόμμα που ετοιμάζεται και προφανώς δεν θα έχει "μεταρρυθμιστικό προσανατολισμό"... Δηλαδή αυτός ο έρμος ο μεταρρυθμιστικός πόλος πώς θα βρει διέξοδο;

Ανώνυμος είπε...

13 Μαρτίου 2012 2:20
Λες "Ηττηθήκαμε, σύντροφοι.Τώρα τέλος."
Ρωτώ, πως ηττηθήκατε? Δώσατε καμοιά μάχη και την χάσετε? Δε νομίζω! Αφήσατε το Γιώργο απροστάτευτα απέναντι στα θηρία που του κληρονομίσατε με την ψήφο σας στις εκλογές. Δε μιλησατε. δεν κάνατε κιχ από τον Ιούνιο μέχρι και το περασμένο Σαββατοκύριακο. Ησυχία, άκρα του τάφου σιωπή μέχρι προχθές. Σήμερα ξυπνήσατε και είδατε ότι ηττηθήκατε. Λάθος! ΠΑΡΑΔΩΣΑΤΕ και αυτό δεν πρόκειται να σας το συγχωρήσω ποτέ, όσο κι αν θέλετε να μου τα παίξετε τώρα ιδεολόγοι ή θύματα. Για να είναι κανείς υποψήφιος ή έπρεπε να έχει τις υπογραφές του Ε.Σ ή το 10% των μελών του κόμματος, σωστά? Που είναι λοιπόν οι υπογραφές αυτού του 10% για ένα υποψήφιο ικανό να ηγηθεί του κόμματος? Σταματήστε λοιπόν τις κλάψες και τα μνημόσυνα και κοιτάξτε να δώσετε τη μάχη για να μην εδραιωθει και ριζωθεί το "λοβοτομημένο ΠΑΣΟΚ" γιατί πλέον θα έχετε ιστορικές ευθύνες. Σου το ξαναλέω είσαι/είστε υπεύθυνοι και εσύ/εσείς που με τη σιωπή σου/σας επιτρέψατε να συμβεί αυτό που συμβαίνει τώρα και μη βγάζεις/βγάζετε την ουρά σου/σας έξω. Φρόντισε/φροντίστε λοιπόν να διορθωθούν τα πράγματα και σταματήστε να το παίζετε ...κότες. Και στην τελική τι μας λές?
"Εμείς, όλοι εμείς που είμαστε η ψυχή και ο νούς της Παράταξης, θα κρατήσουμε τους δρόμους ανοιχτούς κι αύριο θα ξανασυναντηθούμε." Τι εννοείς, δηλαδή? ότι θα ιδρύσετε άλλο κόμμα ή σχηματισμό και θα συνεχίσετε την ιδεολογία? Θέλετε να σας πιστέψει κανείς? ¨οχι κύριοι δε σας πιστεύουν πλέον πολλοί. Παραδώσατε ένα κόμμα και πάτε τώρα να φτιάξετε κάτι άλλο? Αν το παραδώσετε και αυτό σε λίγο καιρό όπως παραδώσατε το προηγούμενο? Δουλεία να έχουμε και να έχετε δηλαδή για να κυνηγάμε την ουρά μας και να κυνηγάτε την ουρά σας, ναι?
Αν πάλι εννοείς ότι περιμένεις στην απέξω για να αλλάξουν τα πρόγματα και να ξαναγυρίσεις, δε σου τάπανε καλά! Δε θα καθαρίσουν άλλοι την κόπρο του Αυγείου για να έρθεις πάλι εσύ να το παίξεις ιδεολόγος. Ή κάτσε να αγωνιστείς ή πάρε το δρόμο σου αλλά μην περιμένεις να με ξανασυναντήσεις! Την Κυριακή εσύ μπορεί να ενταφιάσεις όπως λες ένα κομμάτι της νιότης σου, εγώ πάλι θα ενταφιάσω το λοβοτομημένο ΠΑΣΟΚ που θέλει να μου επιβάλλει μια μικρή μειοψηφία και μετά θα
προσπαθήσω να δυναμώσω αυτούς τους
ανθρώπους που θέλουν ένα σύγχρονο, δημοκρατικό, ευρωπαϊκό, σοσιαλιστικό και μεταρρυθμιστικό ΠΑΣΟΚ για να μπορέσουν σύντομα να ηγηθούν και να κρατήσουν τα υνία του. Εν τέλει δεν το χαρίσω σε κανένα, ούτε το αφήνω έρμαιο στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας καιροσκόπων! ΠΡΟΧΩΡΩ κι όποιος συμφωνεί ας με ακολουθήσει...

Ανώνυμος είπε...

από 4.03
Το δέχομαι αυτό που λες "από τη μία καταλαβαίνω από την άλλη δεν μπορώ να αποδεχθώ εύκολα".
Εγώ πάλι τρομάζω που ο περισσότερος κόσμος δεν μπορεί (ή δε θέλει) να ανοίξει το δρόμο για να εκφραστούν οι μεταρρυθμιστές και να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις. Χρέος λοιπόν έμας των λίγων ανθρώπων που πιστεύουν στους μεταρρυθμιστές και στις μεταρρυθμίσεις, είναι να αγωνιστούμε μαζί τους για να ανοίξει αυτός ο δρόμος. Απάντησέ μου το εξής απλό (αν θέλεις βέβαια). Πες ότι βρίσκεσαι σε μια συγκέντρωση φίλων σου ή συγγενών σου και θέλεις να πεις τη ρεαλιστική γνώμη και άποψή σου και είσαι διατεθημένη να βοηθήσεις και να παλέψεις με λογικές κινήσεις και πράξεις για να λυθεί ένα πρόβλημα που σας αποσχολεί όλους. Κάποιοι όμως δεν είναι διατεθημένοι να σε ακούσουν, κάποιοι θέλουν άλλες "λύσεις" και κάποιοι είναι βολεμένοι κατά κάποιο τρόπο με το υπάρχων πρόβλημα, ενώ αυτοί που συμφωνούν μαζί σου δε σε βοηθούν να εκφράσεις τη γνώμη σου και την άποψή σου και περιμένουν σιωπηλοί να τα βγάλεις πέρα μόνη σου, εσύ τι κάνεις? Εγώ παντως αν βρεθώ σε αυτή τη θέση, θα κάνω τα εξής: Πρώτα θα απευθυνθώ σε αυτούς που πιστεύω και βλέπω ότι συμφωνούν μαζί μου και θα τους ζητήσω να με υποστηρίξουν και να συνταχθούν μαζί μου και μετά θα πάω στη συγκέντρωση, έχοντας την υποστήριξη των συμφωνούντων μαζί μου άρα πιο δυνατή φωνή, και θα καταθέσω τη λογική και ρεαλιστική λύση του προβλήματος. Δυνατός πια μαζί με τους υπόλοιπους που με στηρίζουν, προχωρώ. Κάποιοι λιγότερο δύσπιστοι θα με ακούσουν και θα συμπαραταχθούν μαζί μου, κάποιοι περισσότερο δύσπιστοι θα συμπαταχθούν λίγο αργότερα μαζί μου και οι αμετανόητοι δύσπιστοι δεν θα με ακούσουν ποτέ αλλά αυτοί θα είναι στο τέλος η μειοψηφία, όμως η λύση στο πρόβλημα θα έχει δωθεί έστω και χωρίς τη μειοψηφία. Αν πάλι επιλέξω να πάω φόρα παρτίδα χωρίς την απαιτούμενη προετοιμασία, να πω τη σωστή λύση δε θα ακουστώ ποτέ, αντίθετα θα λοιδοριθώ και θα βρεθώ στο περιθώριο, και η λύση δεν θα έρθει ποτέ! Άρα έρχομαι τώρα στο θέμα μας. Όλα αυτά που ζητάς και πιστεύεις εσύ (κι εγώ επίσης) πρέπει πρώτα να σχεδιαστούν σωστά και υπεύθυνα, να διαδωθούν και να ζυμωθούν μέσα στην κοινωνία για γίνουν συνείδηση ενός μικρού στην αρχή αλλά σημαντικού ποσοστού της, που στην πορεία θα μεγαλώνει και θα δυναμώνει και στο τέλος θα εδραιώθει και θα καρπίσει η καινούργια αυτή συνείδηση.
Σ' ευχαριστώ που με διάβασες

Υ.Γ Θέλω να ξέρεις ότι οι απόψεις σου και τα πιστεύω σου συγκλίνουν με τα δικά μου. Στο τάιμιγκ έχουμε ένα θέμα, αλλά με λίγη καλή πίστη και από τους δυο μας θα λυθεί και αυτό!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Σωστό και αυτό που λες "από τη μία καταλαβαίνω από την άλλη δεν μπορώ να αποδεχθώ εύκολα".
Εσύ τρομάζεις που οι μεταρρυθμιστές δεν βρίσκουν έναν τρόπο ή δρόμο να εκφραστούν. Εγω πάλι από τη μια ανησυχώ που η κοινωνία παρ΄ολα όσα περνά δεν είναι ώριμη και λογική να αποδεχτεί τους μεταρρυθμιστές, αλλά αναπολεί τις παλιές φαιδρές μέρες και από την άλλη όμως ελπίζω γιατί στο βάθος βλέπω να αχνοφαίνεται το φως ενός κεριού. Μια μικρή ομάδα ανθρώπων προσπαθεί να σκάψει ένα μικρό μονοπάτι για να περάσουμε στην άλλη πλευρα. Εγώ θα βοηθήσω αυτούς τους ανθρώπους να σκάψουν αυτό το μικρό μονοπάτι και μετά θα έρθουν και άλλοι για να κάνουν πιο μεγάλο το μονοπάτι, και μετά και άλλοι για να το κάνουν δρόμο και μετά ακόμα περισσότεροι για να γίνει λεωφόρος! Κατ' εμέ αυτοί οι άνθρωποι(μεταρρυθμιστές) χρειάζονται στήριξη και βοήθεια να ακουστεί η φωνή και ο λόγος τους και έτσι θα βρούν το τρόπο και το δρόμο να βγουν μπροστά. Λες για το υπάρχων πολιτικό σύστημα: Τη ΝΔ που είναι εκτός τόπου και χρόνου, το ΠΑΣΟΚ που παραδόθηκε στον Βενιζέλο (προσωρινό είναι αυτό, εγώ παντως νομίζω ότι θα εκτίσει ποινή για το λίγο αυτό διάστημα που θα είναι αρχηγός, ο Γιώργος μπορεί να είναι πράος, ήρεμος, ευγενικός αλλά δεν έχει ξεχάσει πως του φέρθηκε, θα του ψήσει το ψάρι στα χείλι με τοβ τρόπο του βεβαίως και μετά θα τον ρίξει),τη Ντόρα να παλεύει να μπει στη Βουλή (πληρώνει παλιά γραμμάτια και αυτή), τη ΔΗΜΑΡ να το ρίχνει στα τσάμικα (και στα καλαματιανά μη σου πω), το κόμμα που ετοιμάζεται και προφανώς δεν θα έχει "μεταρρυθμιστικό προσανατολισμό" (η λέξη μεταρρύθμιση, σιγουρα θα του είναι ο άγνωστος Χ) που για μένα θα είναι άλλαξε ο Μανωλιός (Χάρης) και΄βαλε τα ρούχα του αλλιώς για τους άλλους δε συνεχίζω όπως δε συνέχισες κι εσύ για προφανείς βεβαίως λόγους. Άρα κοινή συνισταμένη και βασικός στόχος εμάς των ολίγων κατ΄αρχήν (εύχομαι να είμαστε πολλοί) στις προσεχείς εκλογές πρέπει να είναι ο μεταρρυθμιστικός πόλος να σηκώσει το κεφάλι του και να αρχίσει σιγά αιγά να βρίσκει διέξοδο και φωνή. Αυτά!!!
Καλή δύναμη Τσούγδω, την χρειάζεσαι και τη χρειαζόμαστε όλοι εμείς που ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο!

Ανώνυμος είπε...

Απάντηση στον 13 Μαρτίου, 5 μ.μ.
Το "ηττηθήκαμε, σύντροφοι", δεν αναφέρεται στην τελευταία περίοδο, του Γιώργου και στον τρόπο που τα κατ΄επάγγελμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αποφάσισαν να περάσουν στον Β. Βενιζέλο.
Η απαρχή του "ηττηθήκαμε" ανιχνεύεται εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ΄80, όταν το ΠΑΣΟΚ παραδόθηκε στην μέθη της νίκης κι αντί να γίνει οδηγός της κοινωνικής χειραφέτησης, ανέχθηκε και στην συνέχεια υιοθέτησε τις χειρότερες πλευρές μιας εξουσιαστικής πρακτικής κι αντίληψης, στο πλαίσιο της οποίας όλα επιτρέπονται και δικαιολογούνται.
Το πρώϊμο ΠΑΣΟΚ δημιούργησε κοινωνία την οποίαν και εξέφρασε πολιτικά. Το πράγμα άρχισε να στραβώνει όταν το σύνθημα του Ανδρέα για κοινωνική απελευθέρωση και χειραφέτηση εκλήφθηκε και ερμηνεύτηκε,από τον μικροαστική μάζα, ωε ευκαρία για λεηλασία και διαγούμισμα, με θύμα τελικά την ίδια την χώρα και την κοινωνία της. Ναί, ο Ανδρέας αφαίρεσε από την κοινωνία τον καρκίνο της, τον "κοινωνικό φθόνο". Ναί, ανέδειξε μια παλλόμενη κοινωνία, αλλά δεν αποτόλμησε τις δομικές αλλαγές που θα άλλαζαν ταχύτητες στην Ελλάδα και πρότυπο. Το ίδιο δεν το αποτόλμησε και ο Σημίτης. Ο "εκσυγχρονισμός" του υπήρξε απλώς επιτυχές ρητορικό σχήμα. Το ΠΑΣΟΚ, ως η κυρίαρχη πολιτική δύναμη της μεταπολίτευσης διαμόρφωσε την επικρατούσα πολιτική σύμβαση των τελευταίων ετών. Το μιμήθηκαν οι αντίπαλοι του, προκειμένου να αμφισβητήσουν την ηγεμονία του, κι αυτό προκάλεσε ανήκεστη βλάβη στο πολιτικό παίγνιο. Συναφώς, η πασοκοποίηση της κοινωνίας την άφησε χωρίς αντισώματα. Αυτό προσπάθησε να αλλάξει ο Γιώργος, αλλά ο βολονταρισμός του συνάντησε την άρνηση και εχθρότητα του ίδιου του Κινήματος.
Η ομιλία του στην Κοιν. Ομάδα,στις 2-3-2010, είναι ένα πλήρες μανιφέστο για το δέον στη νέα εποχή. Δυστυχώς, δεν επικράτησε. Θα το ξαναβρούμε μπροστά μας κι ελπίζω να μην είναι αργά για την Παράταξη.
Λοιπόν, ας αφήσουμε το ΠΑΣΟΚ να σβησει με τον τρόπο που επέλεξαν τα επαγγελματικά στελέχη του στο Σ.Ε.Φ.