3 Φεβρουαρίου 2012

Η λύση του μοναδικού υποψηφίου

Συνεδρίασε εχθές η ΚΟ του Πασοκ και οι βουλευτές που επέλεξαν να τοποθετηθούν, ασχολήθηκαν κυρίως με τρια θέματα: με τα νέα μέτρα που αναμένεται να ληφθούν, με το psi και με τη διαδοχή.

Η Βάσω Παπανδρέου, ένα από τα άτομα που έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση πολιτικών εξελίξεων, στην τοποθέτησή της κάλεσε όσους σκέφτονται να είναι υποψήφιοι, να θέσουν την παράταξη πάνω από τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Πρότεινε δε να υπάρχει μια υποψηφιότητα "ώστε το ΠΑΣΟΚ να κρατηθεί ενωμένο έστω κι αν θα είναι πολύ συρρικνωμένο". Δηλαδή αυτό που ουσιαστικά είπε, είναι να κάνουν όλοι στην άκρη τις φιλοδοξίες τους, πλην ενός, του ανθρώπου που από το 2007 εμφανίζεται ως μελλοντικός ηγέτης.

Υπήρξαν και άλλοι βουλευτές που συμφώνησαν, ενώ με τη στάση που έχουν υιοθετήσει τις τελευταίες ημέρες κορυφαίοι Υπουργοί όπως η Άννα Διαμαντοπούλου και ο πρόσφατα μεταγραφείς Ανδρέας Λοβέρδος, δείχνουν να συμμερίζονται αυτή τη λογική.
Συμφωνούν δηλαδή οτι για το καλό της παράταξης που εκπροσωπούν και με δεδομένες αστείες δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, θα πρέπει να κάνουν όλοι πίσω και να στηρίξουν τον άνθρωπο με τον οποίο για κάποιον ανεξήγητο λόγο, πιστεύουν οτι το Πασοκ θα πάει καλύτερα στις εκλογές, δηλαδή τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Με μία υποψηφιότητα άλλωστε, δηλαδή με δεδομένο οτι όλοι θα έχουν αποδεχτεί οτι ουδείς καλύτερος του Μπένυ, θα αποφευχθεί και ο βραχνάς της βάσης. Η συμμετοχή της βάσης είναι πολύ ενοχλητική γιατί πρώτον θα έδειχνε οτι έχουν μείνει 3 και ο κούκος που στηρίζουν ή ενδιαφέρονται για τις εξελίξεις στο Πασοκ και δεύτερον η εκλογή του μελλοντικού μοναδικού υποψηφίου θα ήταν κάτι παραπάνω από αμφίβολη.

Επιδιώκουν λοιπόν να διαμορφώσουν συνθήκες 2004 με το στανιό, πράγμα το οποίο προϋποθέτει οτι κανείς από τους υπολοίπους που ενδιαφέρονται για την αρχηγία, δεν θα εκδηλώσει την επιθυμία του να τη διεκδικήσει ή όσοι έχουν εκδηλώσει την επιθυμία τους, θα ανακρούσουν πρύμναν "για το καλό της παράταξης", όπως έκανε ο βασικός αντίπαλος αλλά διαχρονικός πολιτικός φίλος του Βενιζέλου, Ανδρέας Λοβέρδος.

Αν όντως καταλήξουν στη λύση της μίας υποψηφιότητας, κάτι για το οποίο όσοι πρόσκεινται στον Βενιζέλο πιέζουν, θα μιλάμε για την απόλυτη παρωδία και για θρίαμβο του παρασκηνίου. Θα έχουν επιτύχει  από τους 5-6 υποψηφίους να πάμε στον ένα, "για το καλό της παράταξης". Το οποίο καλό της, επιβάλλει λιγότερη δημοκρατία και πολύ Βενιζέλο.
Το κόμμα θα έχει επιλέξει συνειδητά να κλείσει την πόρτα στους εναπομείναντες ψηφοφόρους του που θέλουν να έχουν λόγο για τη διάδοχη κατάσταση, ενώ θα έχει "προδώσει" μία πρακτική που το ίδιο εισήγαγε στην άσκηση πολιτικής στη χώρα, αυτή της εκλογής αρχηγού κόμματος από τη βάση του και θα επιστρέψει σε αναχρονιστικές λογικές δαχτυλιδιών που δίνονται πίσω από κλειστές πόρτες.

Όσοι υποστηρίζουν αυτή τη λογική, δείχνουν οτι δεν συμμερίζονται την άποψη πως πρέπει να επαναπροσδιοριστεί η πορεία του κόμματος και η ιδεολογία του. Για ορισμένους μου φαίνεται φυσιολογικό καθώς η μόνη ιδεολογία που έχουν είναι η ιδεολογία της καρέκλας, για άλλους πάλι μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Ένα κόμμα χωρίς σαφή ιδεολογία, εντελώς διαλυμένο, αποδέχεται ουσιαστικά οτι το μόνο του πρόβλημα είναι πρόβλημα ηγεσίας και όχι ιδεολογικού προσανατολισμού, την ώρα που έχει αναγκαστεί δυο χρόνια τώρα να υιοθετεί πολιτικές κλιμακούμενα φιλελεύθερες και να παίρνει οριζόντια μέτρα χωρίς να υπολογίζει το κοινωνικό κόστος, ενώ συνεχίζει να δηλώνει σοσιαλιστικό, προοδευτικό κεντροαριστερό κόμμα.
Θα μου φαινόταν πολύ πιο φυσιολογικό και πολύ πιο υγιές να απαιτούσαν τα στελέχη του Πασοκ πολλές υποψηφιότητες, κατάθεση ιδεολογικών πλατφορμών, έναρξη αυτοκριτικού διαλόγου για το τι πήγε λάθος κατά την περίοδο διακυβέρνησης... Προτιμούν παρ' όλα αυτά να κλείσουν γρήγορα-γρήγορα το θέμα της διαδοχής αποσυνδέοντας την αλλαγή πορείας και τον επαναπροσδιορισμό της ιδεολογίας από την εκλογή νέας ηγεσίας.

Θα επιμείνω οτι το να ανοίξουν οι διαδικασίες πριν τις εκλογές ήταν το μεγαλύτερο σφάλμα όσων δεν είχαν σχεδιάσει από πριν τη "μία υποψηφιότητα". Όσοι πάλι ήθελαν να οδηγήσουν τα πράγματα σε αυτό το σημείο, σίγουρα πανηγυρίζουν. Ελπίζω να βρεθεί κάποιος να βάλει υποψηφιότητα και να κοντράρει τον άνθρωπο απέναντι στον οποίο ακόμη και ο Ιζνογκούντ θα υποκλινόταν ταπεινά λέγοντας: μπροστά σου είμαι ένας ερασιτέχνης, ένα τίποτα.  

Δεν περίμενα πάντως τίποτε άλλο από φαν του αξιώματος "η πολλή δημοκρατία βλάπτει". Ούτε opengov, ούτε εκλογή από τη βάση, ούτε δημοψήφισμα, πάντα σε τέτοιους ανθρώπους, αρέσουν οι διευθετήσεις κάτω από το τραπέζι. Άλλωστε ο λαός δεν ξέρει το καλό του, δεν είναι αρκετά ώριμος ώστε να κάνει τις σωστές επιλογές...

Μη ξεχάσω τέλος να αναφέρω οτι τα δραστήρια στελέχη τα οποία στηρίζουν τη λογική της "μίας υποψηφιότητας" είναι εκείνα που οδήγησαν με τις ενέργειές τους σε παραίτηση εκλεγμένου Πρωθυπουργού, είναι εκείνα που άνοιξαν το θέμα της διαδοχής πριν τις εκλογές και είναι τα ίδια που το καλοκαιρι του 2011 δημιούργησαν την κρίση που οδήγησε στον καταστροφικό ανασχηματισμό. Δεκτικοί σε δημοκρατικές εκπτώσεις, άτεγκτοι σε θέματα που έχουν να κάνουν με την πολιτική τους επιβίωση. Αν μη τι άλλο, έχουν θέσει πλέον πολύ ψηλά τον πύχη του θράσους.

Ένα πράγμα ξέρω: Τη βάση δε την θέλει όποιος ξέρει οτι η βάση δεν τον θέλει. 

ΥΓ: Η εικόνα από το φοβερό ΜούφαNet του protagon

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πρώτον, δυστυχώς οι μοναδικές υποψηφιότητες παραπέμπουν στην ανδρεοπαπανδρεϊκή ενός ανδρός αρχή. Αυτής της κουλτούρας παιδί είναι ο Μπένι, ΔΥΣΤΥΧΩΣ με αυτή επέλεξε να ξεκινήσει την αρχηγική του σταδιοδρομία ο ΓΑΠ, με τρόπο που, κακά τα ψέματα, τραυμάτισε διαχρονικά την -αρκετά αυθεντική- εικόνα του μεταρρυθμιστή που έβγαλε στη συνέχεια, ενώ συνέβαλε και στην εξαρχής αμφισβήτησή του από κάποιους εσωκομματικούς παράγοντες.
Δεύτερον, αναρωτιέμαι αν ο Μπένι έχει επίγνωση του ότι αρκετοί από τους όψιμους φίλους του τον στέλνουν σε βέβαιη σφαγή για να αναβαθμίσουν στη συνέχεια τη θέση τους στην κομματική επετηρίδα. Γιατί, όσο κι αν τα φοβικά σύνδρομα κάποιων ηλικιωμένων, αντιδεξιών, μετριοπαθών κεντρώων ή δεν ξέρω τι άλλο επιτρέψουν στο ΠΑΣΟΚ να διατηρηθεί εκεί γύρω στο 20%, σε αμιγώς κοινωνικό επίπεδο θα είναι ένα κόμμα απονεκρωμένο, ανίκανο να πείσει, άρα και να αποκτήσει στοιχειώδη δυναμική και προοπτική.
Τρίτον και πιο τρομακτικό απ' όλα: η προτεινόμενη λύση είναι τόσο επίπεδη, προβλέψιμη, μπαγιάτικη, και ταυτόχρονα ισορροπιστική απέναντι σε συμφέροντα και παγιωμένες καταστάσεις, ώστε η ιστορία να παραπέμπει σε μια άγρια νεοδημοκρατικοποίηση του ΠΑΣΟΚ, που φαίνεται να μεταλλάσσεται από ζωντανός πολιτικός οργανισμός σε ένα κλειστό κλαμπ βαρόνων αποκομμένων από την κοινωνία, την καινοτομία, την ανατροπή και την πρόοδο. Για μένα αυτό ισοδυναμεί με μια άγρια και άτακτη προσχώρηση στις δυνάμεις του πιο βαλτωμένου και νοσηρού συντηρητισμού. Δεν ξέρω αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν αντιληφθεί ότι, διασπασμένοι ή όλοι μαζί, θα δουν την κοινωνία να τους ξερνάει.
ΕΤ

Ανώνυμος είπε...

Οι μέρες που θα ακολουθήσουν είναι μια τεράστια ευκαιρία για όσους πρεσβεύουν μια νέα ιδεολογία να την αναδείξουν και να βάλουν υποψήφιοι για την αρχηγία ενός νέου ΠΑΣΟΚ. Εναλλακτικά να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους από αυτό το κόμμα-παρωδία και να τολμήσουν τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχηματισμού μαζί με ανθρώπους που δεν έχουν ακόμα διαβρωθεί από την νεοελληνίστικη αντίληψη του "άστο για αργότερα, να αλλάξουν όλοι και όλα εκτός από εμένα, ό,τι φάμε ό,τι πιούμε και ότι ....". Ελπίζω μόνο αυτά τα στελέχη να έχουν τα κότσια να το κάνουν. Η αναγνώριση από το βολεμένο-υπνωτισμένο λαό μπορεί να μην είναι άμεση, αλλά σύντομα θα αποτελέσουν τη μόνη υγιή διέξοδο. Οι παρόντες πολιτικοί σχηματισμοί είναι νεκροί και μετρούν λίγο ακόμα χρόνο.
Ηλίας Σ.

Τσούγδω είπε...

@ ΕΤ

Δεν το έχουν αντιληφθεί. Το Πασοκ σώζεται πολύ δύσκολα και μόνο αν κατέβει και πάλι στην κοινωνία, αν αρχίσει ο διάλογος πάνω σε ιδέες και προτάσεις, αν ενσωματώσει νέες υγιείς φωνές, οι οποίες όμως ακούν πλέον "Πασοκ" και αηδιάζουν. Δε μου φαίνονται πρόθυμοι να κάνουν αυτή την προσπάθεια, αυτή θα είναι και η καταδίκη τους, την οποία θα υπογράψουν εάν δεν γίνει ανοικτός διάλογος, αυτοκριτική και εκλογή από τη βάση.

@ Ηλίας Σ

Συμφωνώ απόλυτα, όλοι περιμένουμε το νέο, το οποίο δεν μπορεί να περιμένει άλλο.

gijjstalking είπε...

Για μενα είναι φοβερό ακόμα και το ότι αναλύεις γιατί είναι καλό να υπάρχουν πολλές υποψηφιότητες. Το ΠΑΣΟκ είναι ένα σαπισμένο κόμμα που βρώμισε. 1000 άνεμοι και τάσεις φυσάνε μέσα του και εσύ νομίζεις ότι αν βάλει υποψηφιότητα πχ η Λουκα Κατσέλη ή η Διαμαντοπουλου, θα λυθεί το πρόβλημα? Το πρόβλημα είναι ότι η χώρα μας πρέπει να αποκτήσει πραγματικό πολιτικό σύστημα και αυτό θα γίνει μόνο αν πάψουν να υπάρχουν αυτά τα δύο άρρωστα κόμματα και γίνουν κάπποια μικρότερα με πιό καθαρές θέσεις το καθένα/ μόνο τότε υπάρχει ελπίδα να υπάρξει ουσιαστικός διαλογος και πραγματική συνεργασία βάση θέσεων. Τι πιστεύεις μπορεί να κάνει η λουκα κατσέλη αν εκλεγεί προεδρος ΠΑΣΟΚ? Δεν θα εξακολουθήσει να κρατάει ισορροπιες σε αυτό το κλουβί με τις τρελές? Θα πάρει πίσω τον ΟΤΕ ασ πουμε για να ξανααποκτησει νόημα η λέξη σοσιαλιστικό στην ονομασία το ΠΑΣΟΚ?

Είναι φοβερό πάντως ότι αυτοί πιστεύουν ότι το προβλημα μπορει να λυθεί με μια υποψηφιότητα και αλλαγή ηγεσίας, αλλά και εσύ πιστεύεις ότι το πρόβλημα περιορίζεται στο να κατατεθούν περισσότερες υποψηφιότητες και να συζητήσουν για την ιδεολογία τους. Το ότι η ζωή απέδειξε ότι το σύστημα αυτό τον διεφθαρμένων πολυσυλλεκτικών -και καλα- πολιτικών κομμάτων ήταν καταστροφικό για τη χώρα σου, ούτε σου περνάει από το μυαλό.

Ανώνυμος είπε...

@ Gijjstalking 2:51

Σωστος...

Τσούγδω είπε...

@ gijjstalking

Έχω βαρεθεί να το λέω. Ναι το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο, ναι το Πασοκ είναι ένα κόμμα ό,τι να ναι, ΑΛΛΑ όσο δεν βλέπω εναλλακτικές θα ασχολούμαι με αυτό.
Μπορεί να εξυγειανθεί; Δύσκολο, δεν ξέρω όμως αν είναι και ακατόρθωτο.

Πού είναι η κοινωνία να γεννήσει νέες λύσεις; Περιμένω.

Με παρακολουθείτε αποσπασματικά.

gijjstalking είπε...

"...Ναι το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο, ναι το Πασοκ είναι ένα κόμμα ό,τι να ναι, ΑΛΛΑ όσο δεν βλέπω εναλλακτικές...
Μπορεί να εξυγειανθεί; Δύσκολο, δεν ξέρω όμως αν είναι και ακατόρθωτο..."

Καταρχάς γιατί θέλεις ντε και καλά να εξυγιανεις το γαγραινιασμένο ΠΑΣΟΚ ή τη γαγραινιασμένη ΝΔ? Για πιό λόγο. Σου αρεσει η ακινησία στην οποία έχουν καταδικάσει τον τόπο? Σου παρέχουν ασφάλεια? Πιστεύεις ότι χωρίς αυτα θα επικρατήσει περισσότερο χάος? Για πιό λόγο πες έναν...

Λες ότι θα εξυγιανθεί...πως? υποψηφιοι θα είναι ο Βενιζελος, αντε και η Κατσελη...πιστεύεις ότι ένας από αυτούς είναι ανθρωπος της δράσης και αποφασιστικός και θα κάνει τις ριζικες τομές που χρειάζεται γι να φύγει όλη η κομματική πλέμπα? Μ'ηπως θα εκπαιδεύσει όλους αυτούς τους κομματικοποιημένους που σέρνουν και στους οποίους έχουν υποχρεώσεις ένα καρο στον καθένα? Ουτε ενας σοβαρος δεν βαζει υποψηφιότητα, όλοι καθονται και παρακολουθουν. Ακόμα και ο λοβαρδος το βουλωσε και καλα περιμενει να φάει το σκατο ο Βενιζελος για να έρθει η σειρά του! Το ίδιο έργο, οι ίδιες λογικές. Συνεχιζεται η απραξία...επομενως τι σε κανει να εμενεις σε μια αεναη προσμονη για αλλαγή σε αυτό το βρώμικο τομάρι που λεγεται πασοκ? το ιδιο ισχύει και στη ΝΔ...όσοι ας πουμε έχουν μια αλφα πολιτική λογική λουφάζουν...τι αλαγή να περιμενεις έτσι. Συνεχεια του ίδιου έργου είναι οσοι εχουν διαφορετικές λογικές και όσοι είδαν έστω και λίγα απο τα λάθη τους και τις παραλείψεις τους, όσοι ωρίμασαν λιγάκι με αυτή την κριση, ασ βγουν εξω από τα σάπια αυτα κόμματα και ας δοκιμασουν να συνασπιστουν με άλλα ατομα που θα μπορουν να κανουν οργανωμένα και συντεταγμενα καποιες προσπαθειες για αλλαγες. Δεν ειναι να περιμενεις να σου ρθουν ουρανοκατέβατα νεα άτομα. Η ίδια κοινωνι είμαστε και χθες ειμασταν και σημερα ίδιοι κια αυριο οι ίδιοι ελληνες θα είμαστε, και οι πολιτικη μας σκηνη δεν θα αλλαξει απο τη μια μερα στην αλλη. Μπορουν όμως να δοκιμάσουν αλλα συστηματα, αλλες συνθεσεις...παρτο αλλιως που λενε...τι περιμενουν απραγοι μεσα στα σαπια καραβια , για να ερθει η σειρα τους να παρουν το τιμονι? Το τιμονι χαλασε, οι κοθκετες ειναι κατεστραμενες, τα πανια σχισμενα και το καραβι σχιστεί από κάτω και έχει καθίσει σε σκόπελο....μα τοσο σκατα εχουνε και εχουμε στα μυαλά μας και δεν το βλεπουν να κανουν μια αλλη κινηση, να υιοθετησουν μια αλλη λογική....και ουτε εμεις το βλεπουμε σαν λαος και γιαυτό δεν πιέζουμε προς τέτοιες κατευθύνσεις. Τους απαξιώνουμε απλα όλους και καθαρίσαμε. Ακουω τον Γιαννιτση, ακουω τη Διαμαντοπουλου, ακουω τον Ραγκουση , μιλανε κανουν δηλώσεις ώραιες μαι χαρα....πραξεις? γιατι δεν κανουν πολιτικές κινησεις, τι περιμενουν πια να ωριμάσει? ποσο πλεον? θα σαπισουν και οι ελπιδες μας. Δεν ειναι δυνατό αιωνίως να περιμενεις την καταλληλη στιγμή. Ας κανουν ότι είναι να κανουν και ας παρουν 5% καλύτερα θα είναι, θα μπορουν να αγωνιστουν πιο αποτελεσματικα για τις θεσεις τους
ετσι

Λες:"Με παρακολουθείτε αποσπασματικά."

Διαβαζω όλα τα ποστ σου και ας μην σχολιάζω συνεχεια.

Τσούγδω είπε...

@ gijjstalking

Κι εγώ είναι η αλήθεια οτι ψάχνω τον λόγο, δεν έχω καταλήξει ακόμη γιατί. Μπορεί να είναι και συναισθηματικοί οι λόγοι που συνεχίζω να ασχολούμαι.

Θα εξυγειανθεί μέσω της συρρίκνωσης και της εκκαθάρισης. Βέβαια μπορεί άνετα να δημιουργηθεί και κάτι νέο. Οι περισσότεροι πολίτες νομίζω οτι είναι εν αναμονή.

Πάνος Χατζηκωνσταντίνου είπε...

Ξεκινάω από μια δήλωση για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα πριν τοποθετηθώ. Δεν είμαι και δεν υπήρξα ποτέ ΠΑΣΟΚ! Το αντίθετο μάλιστα. Έχοντας ξεκαθαρίσει το πού (δεν) πρόσκειμαι να πω τώρα τα δικά μου!
Όλοι αυτοί οι οπαδοί των πολλών, μικρών κομμάτων, έχουν σκεφτεί ποτέ τί συνεπάγεται κάτι τέτοιο; Να τους το πω εγώ. "Ακυβερνησία"! Κλασική περίπτωση του "όπου λαλούν πολλά κοκόρια.....". Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του να έχεις μια Βουλή με δύο ή τρία κυρίαρχα κόμματα, διανθισμένα με άλλα τρία-τέσσερα μικρότερα κόμματα και άλλο να έχεις μια Βουλή δέκα μικρομεσαίων και μικρών κομμάτων από τα οποία θα χρειάζεται σύμπραξη τουλάχιστον πέντε, αν όχι παραπάνω, για το σχηματισμό Κυβέρνησης. Ας πάρουμε την πρώτη περίπτωση.Με δεδομένο ότι τα δύο πρώτα θα είναι διαφορετικής πολιτικής ιδεολογίας (π.χ. Νεοφιλελεύθεροι και Σοσιαλιστές) είναι λογικό ότι δεν είναι εφικτός ο σχηματισμός Κυβέρνησης με την σύμπραξη αυτών των δύο (όπως ίσως θα μπορούσαν) και μόνο. Έτσι τα κόμματα, χωρισμένα σε ιδεολογικές ομάδες, θα προσπαθήσουν να κάνουν Κυβέρνηση με τη συμμετοχή τριών (τουλάχιστον) συναφών κομμάτων. Έτσι θα είχαμε Κυβέρνηση (π.χ.) ΝΔ-ΛΑΟΣ-Δημ. Συμμαχία ή ΠΑΣΟΚ-Δημ. Αριστερά-Σύριζα ή Οικολόγοι και πάει λέγοντας. Παρά τις αντιθέσεις τους μέχρι τώρα (που δεν είναι υποχρεωτικό να επαλειφθούν), η σύμπραξη και η ομοθυμία μεταξύ τους είναι εφικτή και σίγουρα όχι αδύνατη. Καμία αντίρρηση μέχρι εδώ;
Πάμε τώρα στο «σενάριο» των πολλών μικρών κομμάτων. Των πόσων Βουλευτών το καθ’ ένα; 20, 30, 40; Θα χρειαστεί «να τα βρουν» 5 ή και (το πιο πιθανό) παραπάνω κόμματα, αρχηγοί, κομματικά επιτελεία και Βουλευτές και οπαδοί και να κάνουν Κυβέρνηση. Μπορείτε να διανοηθείτε τις δυσκολίες που θα προκύψουν; Επειδή δε, λόγω του απαιτούμενου μεγάλου αριθμού κομμάτων, δεν θα είναι όλα (εκ των πραγμάτων) συναφούς ιδεολογίας, το αλαλούμ επιτείνεται! Και επειδή εδώ είναι Ελλάδα και όχι Ελβετία, μόνο σαν χάος θα μπορούσε να περιγράψει κανείς την κατάσταση που θα προκύψει. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι θα γίνει ένα θαύμα και ο καλός Θεός της Ελλάδας τους φωτίσει και σχηματίσουν Κυβέρνηση, πόση ζωή της δίνετε; Χρόνια; Μήνες; Βδομάδες; Στη πρώτη δύσκολη απόφαση που θα χρειαστεί να πάρουν, ακόμα και ένας «συνεταίρος» να διαφωνήσει … πάπαλα. Καμμία αντίρρηση σ’ αυτό το σενάριο ίσως;
Ερώτηση ακαδημαϊκή. Πιστεύουμε ίσως (ναι, είναι η βέβαιη απάντηση, μερικοί αιθεροβάμονες το πιστεύουν!) ότι είμαστε πιο δημοκράτες από τους Άγγλους, τους Γάλλους, τους Αμερικάνους και τους Γερμανούς που επιβιώνουν για χρόνια πολλά με τον δικομματισμό; Ή μήπως αυτοί είναι βλάκες και εμείς έξυπνοι (κι εδώ η απάντηση είναι γνωστή!) και δεν βλέπουν τα «πλεονεκτήματα» του πολυκομματισμού και των πολυκομματικών Κυβερνήσεων; Ας μη κοροϊδευόμαστε φίλοι μου, στην Ελλάδα ειδικά, δεν υπάρχει άλλη λύση από τον (βελτιωμένον ίσως με ένα ή δύο μικρότερα αξιόλογα κόμματα κόμματα όπως ΛΑΟΣ, Δημ. Συμμαχία-Δημ. Αριστερά) δικομματισμό. Οτιδήποτε άλλο, θα ήταν καταστροφή! Τώρα, αν τα δύο αυτά κόμματα θα είναι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα) ή κάποια άλλα, που θα προκύψουν από αυτά, λίγη σημασία έχει.
Πάνος Χατζηκωνσταντίνου

Πάνος Χατζηκωνσταντίνου είπε...

Θα φταίει ο ΓΑΠ τώρα, αν κάτω από τις, υπό δημιουργία, συνθήκες, αποφασίσει να θέσει κι αυτός ξανά υποψηφιότητα για την αρχηγία; Αν δηλαδή επιλεγεί ο Μπένυ ως ο μοναδικός υποψήφιος, και αποχωρήσουν από το προσκήνιο όλοι αυτοί οι δελφίνοι (που όπως πολύ σωστά είπες ήταν η βασική αιτία της παραίτησής του) που μας έχουν ζαλίσει τα . . . αζάλιστα όλους αυτούς τους μήνες με τις μωροφιλοδοξίες τους; Θα είναι παράδοξο να αποφασίσει να αναμετρηθεί ένας προς έναν με τον Μπένυ; Τί θα κάνουν οι δελφίνοι σ’ αυτή την περίπτωση; Θα ξαναθέσουν υποψηφιότητα (για το καλό του κόμματος πάλι;) ή θα αφήσουν τον Μπένυ να αντιμετωπίσει τον ΓΑΠ; Κατά τη γνώμη μου (αν και δεν είμαι "ειδικός" στα περί του κόμματος αυτού), ο Μπένυ, είναι πιο αντιπαθητικός στη συνείδηση των οπαδών τους (για τους υπόλοιπους ψηφοφόρους, δεν το συζητάμε) ακόμα και από τον "τελειωμένο" ΓΑΠ. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι ίσως η μόνη ελπίδα του ΓΑΠ για επάνοδο (νεκρανάσταση θα έλεγα) κάτι που ούτε η ίδια η Μother (η Μαργαρίτα καλέ) δεν θα μπορούσε να μεθοδεύσει!
Συμβουλή μου στους απελπισμένους, απ’ ότι φαίνεται, Πασόκους. Ίσως η ανάδειξη ενός μοναδικού υποψηφίου, όσο κι αν είναι απαράδεκτο "πισωγύρισμα" (να μη ξεχνούμε και την αυθεντική Πασοκική ορολογία) σε σχέση με τις "δημοκρατικές" διαδικασίες (μαϊμού ήταν αλλά ποιος τα ψάχνει αυτά!) της εκλογής του προηγούμενου αρχηγού, να είναι καλή λύση αυτή τη στιγμή. Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο "ιστορικό" Ναδίρ της ύπαρξής του και ταλαντεύεται επικίνδυνα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται αυτή τη στιγμή είναι μια "εσωτερική" διαμάχη μηνών με αποτέλεσμα την παραμονή των εκλογών να έχει έναν "νικητή" αρχηγό, μερικούς "χαμένους" υποψήφιους αρχηγούς και μηδέν οπαδούς! Άρα, το πιο λογικό θα ήταν οι πολλοί να κάνουν στην πάντα και να υποστηρίξουν τον "έναν", αυτόν που θα μπορούσε, αν όχι να νικήσει, να σώσει το κόμμα από τον καταποντισμό.
Αυτό υπό την προϋπόθεση ότι αυτός ο «ένας» δεν είναι ο Μπένυ!
Προς Θεού φίλοι μου, μην κάνετε αυτό το λάθος. Ο Μπένυ ήταν αντιπαθής πολύ πριν γίνει Υπουργός Οικονομικών. Τώρα όμως η δημοτικότητά του (η ποια;) έχει πέσει στο απόλυτο μηδέν. Και η απαξίωσή του θα συμπαρασύρει και το ήδη καταρρέον ΠΑΣΟΚ.
Πάνος Χατζηκωνσταντίνου

Τσούγδω είπε...

@ Πάνος Χατζηκωνσταντίνου

Δεν είναι πάντως απαραίτητο οτι το δίπολο του κέντρου πρέπει να εκπροσωπείται αιώνια από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μπορεί να υπάρξουν συσπειρώσεις κεντροαριστερές ή κεντροδεξιές.

Ως προς το θέμα της μοναδικής υποψηφιότητας, πολύ σύντομα ορισμένοι θα είναι υπόλογοι 1) που οδήγησαν σε παραίτηση εκλεγμένο Πρωθυπουργό, 2) που άνοιξαν διαδικασίες διαδοχής πριν τις εκλογές και λέω οτι θα είναι υπόλογοι λόγω των συνεπειών που θα έχουν οι πράξεις τους. Κανονικά αλλαγή ηγεσίας θα έπρεπε να γίνει μετά τις εκλογές.

Πάνος Χατζηκωνσταντίνου είπε...

Αγαπητή Τσούγδω. Όσον αφορά το κόμματα που θα είναι ο πυρήνας του του δικομματισμού, θυμήσου τί έγραψα προς το τέλος: "Τώρα, αν τα δύο αυτά κόμματα θα είναι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα) ή κάποια άλλα, που θα προκύψουν από αυτά, λίγη σημασία έχει". Άρα συμφωνώ μαζί σου 100%. Θα το τραβήξω δε ακόμα παραπέρα και θα πω ότι θα είναι τεράστια αποτυχία της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου, αν τα δύο κόμματα ΕΙΝΑΙ το ΠΑΣΟΚ και η νΝΔ!
Όσον αφορά στον ιδανικό χρόνο για αλλαγή εξουσίας (πριν ή μετά τις εκλογές), κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα γιατί υπάρχουν "συν" και "μείον" και στις περιπτώσεις. Δική μου άποψη είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε να πάει σε εκλογές υπό την "ηγεσία"(;) του ΓΑΠ. Στα μάτια όλων (οπαδών του ΠΑΣΟΚ και μη) είναι "καμένο χαρτί". Άρα καλώς ετέθη θέμα αλλαγής εξουσίας, αλλά αυτό θα έπρεπε να γίνει με κρυφές συνενοήσεις των ενδιαφερομένων μερών με τον ίδιο τον ΓΑΠ. Και σίγουρα όχι τόσο ερασιτεχνικά και άκομψα όπως έγινε τώρα, με φυσική συνέπεια να "καούν" (μέσω του καταρρέοντος κόμματος)όλοι τους!
Πάνος Χατζηκωνσταντίνου