3 Ιανουαρίου 2012

Είναι γλυκιά η καρέκλα και οδηγεί σε λάθη

Παρακολουθώντας κανείς τα εσωκομματικά του Πασοκ καταλαβαίνει οτι είναι ανώφελο να προσπαθήσει να ερμηνεύσει τις όποιες κινήσεις γίνονται στεγνά πολιτικά, με κοινή λογική και με δεδομένο φυσικά οτι όλα αυτά γίνονται για το καλό της χώρας.
Μπορεί στη διάσωση της χώρας να μη τα πήγαν και πολύ καλά, αλλά στις τρικλοποδιές, στις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, στις ανίερες συμμαχίες και γενικά στο οτιδήποτε μπορεί να εξασφαλίσει πολιτική επιβίωση είναι πρώτοι.

Δεν είναι να απορεί κανείς αν σκεφτεί ποιοί μας κυβερνούν αυτή τη στιγμή, επαγγελματίες πολιτικοί και άνθρωποι που ουσιαστικά έχουν επενδύσει στην πολιτική, εγκατέλειψαν το επάγγελμά τους, καταχρεώθηκαν και σε πολλές περιπτώσεις δυστυχώς αναζήτησαν χορηγούς για την προεκλογική τους εκστρατεία, εν ολίγοις έχουν κάνει μία επένδυση ζωής, είναι στην πλειοψηφία τους οι άνθρωποι που απαρτίζουν το Κοινοβούλιο.
Οπότε δυστυχώς τα όσα βλέπουμε να διαδραματίζονται δεν μπορούν να έχουν μία απλή λογική ερμηνεία και παρεισφρύουν ποδοσφαιρικές λογικές, αισθήματα επιβίωσης, ξεπλήρωμα υποχρεώσεων, λογικές παλατιού με τους διάφορους διαδόχους να φτιάχνουν αυλές και λοιπά ευχάριστα και άκρως κολακευτικά για τη Δημοκρατία μας.

Για να δούμε το τι συμβαίνει τώρα και να μπορέσουν να κάνουμε σχετικά ασφαλείς υποθέσεις για το τι επίκειται, θα πρέπει να γυρίσουμε προς τα πίσω. Το 2007 όταν η ήττα για το ΠΑΣΟΚ φαινόταν στις δημοσκοπήσεις πολλοί παρατήρησαν οτι πολλά κορυφαία στελέχη, δεν έδιναν τη μάχη για την επικράτηση, ήταν περιέργως πώς απόντες. Το Πασοκ ηττήθηκε και την ίδια ημέρα είχαμε την επίσκεψη Βενιζέλου στο Ζάππειο, την επομένη το "παραιτηθείτε κύριε Πρόεδρε", συντονισμένες επιθέσεις στον Γιώργο Παπανδρέου και ένα κανάλι να τον καθυβρίζει και να του κάνει υποδείξεις.
Αποτέλεσμα: το 70-30 υπέρ Βενιζέλου, έγινε άνετη επικράτηση Παπανδρέου.
Γιατί; Ο Βενιζέλος βιάστηκε. Τον αγκάλιασαν διάφορα συμφέροντα δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους αντιπάλους του να λένε οτι τον αγκάλιασε η διαπλοκή, να μιλούν για εξωθεσμικά κέντρα. Κατά την άποψή μου βέβαια οι κύριες αιτίες της ήττας του ήταν οτι έδειξε πως δίψαγε για εξουσία και η υποτίμηση του αντιπάλου του. Η βιασύνη, η επίσκεψη στο Ζάππειο και η αντίδρασή του στον καφέ που του έριξαν (εγώ ως μελλοντικός ηγέτης του Πασοκ, συγχωρώ) έδειξαν έναν εξουσιομανή και καθόλου υπομονετικό άνθρωπο. Στην αντίπερα όχθη, η πλευρά Παπανδρέου είχε σηκώσει το θέμα των συμφερόντων (ήταν και εξόφθαλμο εδώ που τα λέμε) ενώ δεν έδρασε βιαστικά.

Πού είμαστε σήμερα.... Οι δελφίνοι περιμένουν από τον Γιώργο Παπανδρέου να ανοίξει τα χαρτιά του, ο ίδιος δεν δείχνει να βιάζεται και πολύ, ενώ έκλεισε το μάτι για ανασχηματισμό στον Λουκά Παπαδήμο. Οι υποψήφιοι διεκδικητές που ανοίγουν σιγά σιγά τα χαρτιά τους δείχνουν να μην έχουν καταλάβει οτι έχουν εκτεθεί αρκετά. Ο Παπανδρέου αυτή τη στιγμή, είναι απλά Πρόεδρος του Πασοκ, δεν έχει κάποια θέση στην κυβέρνηση, σε αντίθεση με τους ίδίους που μετά από δική τους απαίτηση παρέμειναν Υπουργοί (κολλημένοι στην καρέκλα??). Αυτό ήταν κατά την άποψή μου το τραγικό τους λάθος.


Ένα άλλο βασικό λάθος των δελφίνων, που δημιουργεί γενικό πρόβλημα στην κυβέρνηση Παπαδήμου αυτή τη στιγμή, είναι οτι απαίτησαν να ανοίξουν οι διαδικασίες πριν τις εκλογές. Εάν δεν επεδίωκαν να τελειώσουν κατευθείαν τον Παπανδρέου, δείχνοντας μία ανεξήγητη πρεμούρα που ερμηνεύεται περισσότερο ως ανησυχία για το δικό τους μέλλον παρά για το μέλλον της χώρας, σίγουρα η εξέλιξη των πραγμάτων θα ήταν άλλη από αυτή που σιγά σιγά προδιαγράφεται. Θα πηγαίναμε δηλαδή σε μία ομαλή μετάβαση και δεν θα υπήρχε πολωμένο κλίμα, που αυτή τη στιγμή κάνει κακό στη χώρα.
Αντί να απαξιώνουν τη 2ετια Παπανδρέου θα μπορούσαν να κάνουν το ακριβώς αντίθετο, να τη στηρίζουν κριτικά, να προβάλλουν τις μεταρρυθμίσεις που πραγματικά έγιναν, να δουλεύουν με φρενήρεις ρυθμούς στα Υπουργεία τους, να προσπαθούν να πείσουν για το ορθό επιλογών που οι ίδιοι στήριξαν επι δυο χρόνια χωρίς να βγάλουν τσιμουδιά, επιδιώκοντας έτσι η ήττα του ΠΑΣΟΚ να μην είναι τεραστίων διαστάσεων και μετά θα άνοιγε κατευθείαν και από μόνο του το θέμα της διαδοχής. Ο κανιβαλισμός, η εκ των υστέρων αντίδραση και απαξίωση των όσων έγιναν από άτομα που στόμα είχαν και μιλιά δεν είχαν δυο χρόνια, δείχνει πολλά για την ποιότητα των ανθρώπων. Αφήστε που το έργο κάποιων εξ' αυτών που υιοθετούν τέτοιες πρακτικές είναι... αμφισβητήσιμο.


Αυτοπαγιδεύτηκαν με αξιοθαύμαστη ευκολία. Σε μία κυβέρνηση που το πιθανότερο είναι να πάει μετά το καλοκαίρι εάν δεν τη ρίξει το Πασοκ ή οι συνθήκες, δεν μπορούσαν απ' οτι καταλαβαίνω να ρισκάρουν το να μην είναι Υπουργοί, ήθελαν όμως παράλληλα να τελειώνουν και με το θέμα της ηγεσίας. Τώρα φαντάζουν ως έτοιμοι να παραιτηθούν, ενώ υποτίθεται τους απασχολεί περισσότερο η χώρα παρά το κόμμα (έτσι θα έπρεπε να προσποιούνται τουλάχιστον). Φαίνεται απίστευτο που δεν σκέφτηκαν από την πρώτη στιγμή το πρόβλημα που θα δημιουργούνταν. Κάποιοι προσπαθούν να βρουν μία μεσοβέζικη λύση του τύπου "διαδικασίες 3 ημερών χωρίς διάλογο αφού οι πολίτες μας ξέρουν". Αναρωτιέμαι ποιόν κοροϊδεύουν... Για καπετάνιο βάρκας που θα τους πάει από το Ρίο στο Αντίρριο ψάχνουν στο Πασοκ για να αποφασίσουν μέσα σε 3 μέρες και χωρίς διάλογο;

Καλό θα ήταν πάντως να μη ξαναχρησιμοποιήσουν το επιχείρημα οτι ο Παπανδρέου είναι κολλημένος στην καρέκλα, τουλάχιστον παραιτήθηκε από την Πρωθυπουργία, ενώ οι ίδιοι έδειξαν μία... απροθυμία να αφήσουν τα Υπουργεία τους. Η αλήθεια απ' οτι φαίνεται είναι οτι η καρέκλα είναι "αρρώστια". Ούτε ο Παπανδρέου αλλά ούτε και οι ίδιοι οι δελφίνοι φαίνεται να έχουν ευκολία να ξεκολλήσουν από καρέκλες.

Πλέον υπάρχει η πεποίθηση οτι ο Παπανδρέου καθυστερεί γιατί θέλει να εξασφαλίσει οτι μέχρι το καλοκαίρι θα είναι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ για να διεκδικήσει την Προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, δεν ξέρω κατά πόσον ισχύει, αλλά εάν πράγματι αυτός είναι ο λόγος που καθυστέρησε, θα είναι μία μεγάλη απογοήτευση για όσους αφελώς ίσως πίστεψαν οτι είναι διαφορετικός τύπος πολιτικού.

Υπάρχει η εντύπωση οτι από τη μεριά Παπανδρέου προκρίνεται μία λύση διαρχίας, ακούστηκε κι ένα συγκεκριμένο όνομα (σωστή επιλογή κατά την άποψή μου), που όμως δεν υπάρχει λόγος να αναφερθεί καθώς διέψευσε οτι υπήρξε πρόταση. Φαντάζει ως μία μεσοβέζικη λύση, αλλά σίγουρα έτσι θα εκτονωνόταν η ένταση και θα πηγαίναμε στην επιθυμητή ομαλή μετάβαση.

Το πρόβλημα είναι οτι οι συνθήκες είναι στρεβλές, οπότε οι όποιοι χειρισμοί απαιτούν μαεστρία, ψυχραιμία και φυσικά όχι βιασύνη.
Κάποιοι βιάστηκαν να ανοίξουν το θέμα της ηγεσίας, να τελειώνουν μία και καλή με τον ΓΑΠ, απαίτησαν να μείνουν Υπουργοί, ενώ απαξιώνουν το όποιο έργο έγινε μη καταλαβαίνοντας οτι αυτό τους γελοιοποιεί στα μάτια της κοινωνίας που δυο χρόνια άκουγε για την αναγκαιότητα των όσων εφαρμοζόντουσαν και τώρα ακούει από τα ίδια άτομα τα αντίθετα.
Δεν το χειρίστηκαν καλά οι δελφίνοι, ο Παπανδρέου δεν είναι διατεθειμένος να τα χάσει όλα, από την άλλη η ΝΔ δηλώνει οτι δεν συγκυβερνά, τσακώνονται όλοι μαζί στο σαλόνι, το φαΐ στην κουζίνα καίγεται και ο Παπαδήμος είναι ο γείτονας που χτυπάει το κουδούνι για να τους πει οτι κάτι μυρίζει έντονα, αλλά οι φωνές καλύπτουν τον ήχο του κουδουνιού. Εν ολίγοις έχει πάρει φωτιά το σπίτι και κάποιοι τσακώνονται για το πού και το εάν θα μπούν τα σεμεδάκια.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στο μπλογκ parapolitiki.com αναρτήθηκε σήμερα ενα κομάτι με τίτλο "Όταν η Ρεγγίνα πρότεινε στην Άννα να είναι υποψήφια πρωθυπουργός με το ΠΑΣΟΚ" (http://www.parapolitiki.com/2012/01/blog-post_421.html).

Στην ανάρτηση αναφερόταν ότι προτάθηκε από την Ρεγγίνα Βάρτζελη στην Α. Διαμαντοπούλου να γίνει Πρωθυπουργός με αρχηγό του πασοκ τον Γ. Παπανδρέου.

Στην ανάρτηση αυτή πρόσθεσα ένα σχόλιο που ποτέ δεν εμφανίστηκε. Για να είμαι ειλικρινής δεν το περίμενα και δεν κράτησα αντίγραφο. Δεν το είχα κρατήσει αλλά θα προσπαθήσω να το διατυπώσω και πάλι και να το αναρτήσω σε άλλα μπλογκ γιατί η μη ανάρτησή του στο συγκεκριμένο μπλογκ επιβεβαιώνει πλήρως τις σκέψεις που διατυπώθηκαν στο σχόλιο. Ελπίζω οι παραλήπτες αυτού του σχολίου να το δημοσιεύσουν. Πρέπει με κάθε τρόπο να περιοριστεί αυτή η πρακτική.

Το σχόλιο (περίπου)

Με τα νέα μέσα, περίμενε κανείς να αλλάξει η κατάσταση που τα παραδοσιακά μμε χρησιμοποιήσουν. Η ανάρτηση αυτή όμως δείχνει ότι πολλά από τα νέα μέσα αξιοποιούν πλήρως τις δοκιμασμένες πρακτικές των συγκροτημάτων.

Η ανάρτηση εξηγεί πλήρως και την στρατηγική του μπλογκ. Παλια, πλήρης στήριξη στον παπανδρέου. Επίσης έντονη -μέχρι υπερβολής- κριτική σε Ρέππα και λιγότερο σε Λοβέρδο Διαμαντοπούλου και Βενιζέλο. Ταυτόχρονα, απροκάλυπτη στήριξη σε Ραγκούση και Μόσσιαλο ως υποστηρικτών του Παπανδρέου.

Μετά την πτώση Παπανδρέου και την απομάκρυνση Ραγκούση-Μόσσιαλου από αυτόν (προφανώς με έντονη πικρία από μέρους τους), απαξίωση Παπανδρέου και αιχμές για Βάρτζελη (μάλλον θεωρούμενης ως υπεύθυνης για την διάρρηξη των σχέσεων). Ετσι εξηγείται και η έντονη κριτική σε Ρέππα. Φιλική πλέον προς Διαμαντοπούλου και Λοβέρδο (προφανώς λογω των νέων σχέσεων με Ραγκούση, Μοσσιαλο).

Είναι προφανές ότι ο υπεύθυνος του μπλογκ λειτουργεί με τον παραδοσιακό τρόπο των μμε. Θα ήτα χρήσιμο να αποκάλυπτε και το όνομα του και την ιδιότητά του για να βλέπαμε στην διαυγεια αν υπάρχουν και "φιλικές χορηγίες" από συγκεκριμένα υπουργεία.

Οσο για την σημερινή ανάρτηση έχει όλα τα χαρακτηριστικά των ανωνύμων άρθρων του γνωστών εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών. Ο Παπανδρέου να προσπαθεί απεγνωσμένα να γαντζωθεί σε κάποια εξουσία θέλει να είναι πρόεδρος στην διεθνή (!!!) (εκεί που ήθελαν να τον στείλουν και το 2007 με αποκλειστική απασχόληση), με "προσφορές" προς Διαμαντοπούλου μέσω της Ρεγγίνας. Για την Διαμαντοπούλου το μήνυμα είναι σκόπιμα αμφίσημο. Θετικό γιατί δεν δέχτηκε ευγενικά να σώσει τον Παπανδρέου. Ταυτόχρονα όμως προειδοποιητικό να μην ενεργεί αυτόνομα από τους υπόλοιπους της συμμαχίας και καλό είναι να προσέχει.

ΥΓ. Τέλος, ποιος άλλος γνωρίζει τις κοινωνικές σχέσεις της Ρεγγίνας με την Αννα (αν υπάρχουν), εκτός από τις ίδιες; Αυτό ίσως δίνει απάντηση σε προηγούμενο σχολιαστή για το πως έμαθε το μπλογκ για το συμβάν.

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος 6:28

Συγγνώμη αλλά αυτό που κάνετε εκτός από κατινιά είναι και αγενές. Σχόλια πάνω στη συγκεκριμένη ανάρτηση δεν μπήκατε στον κόπο να κάνετε απλά να γράψετε την άποψή σας για την Παραπολιτική και για τους λόγους που πιστεύετε οτι δεν δημοσιεύτηκε το σχόλιό σας... Δεν λογοκρίνω και το δημοσιεύω αν και απόλυτα άσχετο με την ανάρτηση.

Θα σας πω όμως το εξής, ο καθένας διατηρεί το δικαίωμα να μεταβάλει την άποψή του ανάλογα με τις εξελίξεις, απαραίτητη προϋπόθεση να μη φοράει παρωπίδες και να μην είναι φανατίλας.
Αντί να κάθεστε και να ερμηνεύετε τα σκοτεινά κίνητρα κάθε blog καλύτερα να προβληματιστείτε.

Όσο για το συγκεκριμένο εγώ το πρωτοδιάβασα στο ireporter.gr.

Ανώνυμος είπε...

Τσούγδω,
με βρισκει σε γενικες γραμμες συμφωνο αυτο που θες να μας πεις με την ανάρτησή σου.Μονο μια επισήμανση αν μου επιτρέπεις.Εχει ή δεν εχει δικαίωμα να ειναι και παλι υποψήφιος ο ΓΑΠ.Για μενα εχει το δικαίωμα, οχι να ειναι σιγουρα, αλλά ως ενδεχόμενο στο μυαλό του.Οι λόγοι είναι πολλοι.Και μην αδικείτε τον ΓΑΠ. Δεν εχει ως προτεραιότητα κατα την άποψή μου το προσωπικο του μέλλον ή αν θες καλύτερα μόνο το προσωπικό του μέλλον.Εχει πρωτα το συμφέρον της χώρας.Ολα τα αλλα για δαχτυλιδια διαδοχής ή για συναλλαγες κάτω απ το τραπέζι (οπως γράφτηκε το πρωι για τη Διαμαντοπούλου)νομίζω τον αδικούν.Και να σου πω επίσης οτι οσο βλεπω την πρεμούρα, των μέσων ενημέρωσης της αντιπολίτευσης και κυρίως των δελφίνων στο ΠΑΣΟΚ , ποτε θα μας "αδειάσει" τη γωνια τόσο θέλω να θεσει υποψηφιότητα.Δεν ξερω γιατι μου βγαίνει αυτό.Ειναι αντίδραση απέναντι σε αυτά τα οποία είμαι κάθετα αντίθεετος , δηλαδη στα διαπλεκόμενα στη λαϊκη Δεξια του Αντώνη και στους αχάριστους συντρόφους.Και αυτη η πρεμούρα τους για να φυγει μια ωρα αρχύτερα δείχνει οτι τον φοβούνται.Αλήθεια τι φοβούνται τώρα απο τον ΓΑΠ.Ειδικά τώρα που είναι αδύναμος πολιτικά;Αυτο λοιπόν που ολοι αυτοί φοβούνται σε περιπτωση που "μεινει" στο παιχνιδι εμένα με "φτιαχνει".Θα ήθελα δηλαδη να δω αντιδράσεις και κραυγές μετα...Θα ήταν πολυ μα πολύ ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές....για όλους.

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος

Η αλήθεια είναι πως είμαι ομοιοπαθής :)
Έχω πει και σε παλαιότερες αναρτήσεις μου οτι θεωρώ πως αν επιλέξει να είναι υποψήφιος είμαι σίγουρη οτι ο κανιβαλισμός θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Θα είχε ενδιαφέρον αν η χώρα δεν βρισκόταν ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία.

gijjstalking είπε...

Ρε συ Τσουγδω, σόρρυ δηλαδη, αυτό το κειμενο είναι ενα αριστο υποδειγμα για το μάθημα της ΠΑΣΟΚΟΛΟΓΙΑΣ. Γραφεις "ομαλή διαδοχή" ... μα ψαχνεις ακόμα για ομαλες διαδοχες όπως πριν μερικά χρόνια συνηθίζαμε να λέμε. Ομαλή διαδοχή σε τι ακριβως? Στο ίδιο πασοκ, στην ίδια νεα δημοκρατία? Ποιός ενδιαφέρεται? και αν ενδιαφέρεται κάποιος γιατί δεν καταλαβαίνει ότι είναι άρρωστο να υπάρχουν στο ίδιο κόμμα ανθρωποι τόσο αντίθετοι σε ιδεολογίες και συμπεριφορές. Είναι μια αρρωστια που την έχουμε στην Ελλάδα, είναι βαριά και δεν το ξέρουμε κιόλας. Τα πολιτικά κόμματα πρέπει να γίνουν υγιείς οργανισμοί (να γίνουν ασπηλα και αμόλυντα δεν μπορούν , αλλά τουλαχιστον να γίνουν πιό υγιείς). Δεν γίνεται με το στανιό και σαν αυτόσκοπό να επιθυμούμε ... ομαλες διαδοχές. Μας κάνει κακό σαν κοινωνία πότε θα το καταλαβουμε

Τσούγδω είπε...

@gijjstalking

Μα συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, το Πασοκ είναι τουλάχιστον 3 κόμματα μαζί σε συσκευασία ενός, κάτι που φαίνεται και από τους υποψηφίους διαδόχους του.
Πρέπει λοιπόν πρώτα να γίνει συζήτηση, να παρουσιαστούν πλατφόρμες και αυτό δεν γίνεται να γίνει τώρα με όλα τα σημαντικά θέματα να καίνε. Γι' αυτό είμαι υπέρ της ομαλής διαδοχής.

Είναι τόσο παράλογη η άποψη που εκφράζω; Πραγματικά έχω εντυπωσιαστεί, δηλαδή είμαι η μόνη που πιστεύω οτι το μέλλον του Πασοκ είναι ήσσονος σημασίας αυτή τη στιγμή; Ας κλείσει το psi ας ηρεμήσει λίγο η κατάσταση και μετά ας το διαλύσουν το Πασοκ κι ας γίνει 1000 κομμάτια.

gijjstalking είπε...

@ΤΣΟΥΓΔΩ "δηλαδή είμαι η μόνη που πιστεύω οτι το μέλλον του Πασοκ είναι ήσσονος σημασίας αυτή τη στιγμή;" προσεξε τι λες ...."μελλον του ΠΑΣΟΚ" VS "αυτη τη στιγμή". Τι εννοείς? Ότι είναι το μέλλον του ΠΑΣΟΚ μεγάλης σημασίας για το μέλλον της Ελλάδας ή ότι η κατάσταση του ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή είναι σημαντική για την κατάσταση της Ελλάδας τώρα και βραχυπρόσθεσμα? Στο πρώτο διαφωνώ απολυτα γιατί το Πασοκ πιστευω είναι ενα σάπιο συστημα που πέρα από την αηδία που μου προκαλεί, είναι επικινδυνο να συνεχίσει να υπάρχει με τη σημερινή μορφή γιατι θα διαιωνίσει ότι πρεσβευει την παλιά Ελλάδα. Στο αν οι τωρινές εξελίξεις του ΠΑΣΟΚ είναι σημαντικές για το psi? Ναι το πιστεύω, αλλά με την έννοια ότι πιστεύω γενικότερα ότι στις διαπραγματευσεις με τουσ δανειστές μας (πρωην και επόμενους) πρέπει να παρουσιάζουμε σοβαρό και ενιαίο πρόσωπο, όχι μόνο ως κυβερνηση αλλά και σαν αντιπολίτευση και σε επίπεδο κομμάτων, και σαν λαός ... Δυστυχως η τωρινή κατάσταση πολύ απέχει από αυτό το wishful thinking.

Παντως θα ήθελα να μου εξηγήσεις τι ακριβως εννοούσες με αυτή την έκφραση.

Τσούγδω είπε...

@ gijjstalking

Ήταν σαφές αυτό που είπα, το μέλλον του Πασοκ δεν θα έπρεπε να απασχολεί αυτή τη στιγμή. Θα έπρεπε όλοι να έχουν πέσει με τα μούτρα στη διάσωση της χώρας, να εύχονται να πετύχει το psi και να γλιτώσουμε την τελευταία στιγμή, να παλεύουν για τις επόμενες δόσεις.
Το μέλλον του Πασοκ δεν είναι καν δευτερεύον. Αντί να κάτσουν μία μέρα και να συζητήσουν ειλικρινά, να ψάξουν να βρουν μία νόρμα, κάθονται και ψάχνουν πώς θα τη φέρει ο ένας στον άλλο. Σκέτη απογοήτευση.

Ανώνυμος είπε...

πολλά λόγια ενώ η ουσία είναι απλή: είτε βγάζουν όλοι το σκασμό και κάνουν αυτό που τους πρότεινε ο παπανδρέου μπας και γλυτώσουμε την απόλυτη καταστροφή ως κοινωνία, είτε τα πράγματα οδηγούνται στο γκρεμό. αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν ήρθε η ώρα δημιουργίας νέου κόμματος από το γιώργο (κι ας μην είναι αυτός αρχηγός, αν αυτό εξυπηρετεί την περίθαλψη της νεοελληνικής υποκρισίας). εγώ προσωπικά με όλους τους υπόλοιπους, τους επονομαζόμενους και "δελφίνους", δε θέλω να έχω καμία σχέση. για το μόνο που ψιλοστενοχωριέμαι είναι για το ραγκούση. αλλά δεν πειράζει και ο παπακωνσταντίνου καλός είναι...

gijjstalking είπε...

ok παρεξηγησα τότε. σορρυ. συμφωνω με αυτό που είπες στο τελευταίο σου σχόλιο