20 Αυγούστου 2011

Περιμένοντας τη χρεοκοπία

Έγραψε σήμερα ο Στέφανος Μάνος στο facebook του:
___________________________
"Έχω σχηματίσει την πεποίθηση ότι οι περισσότεροι υπουργοί έχουν τη βεβαιότητα ότι το πράγμα δεν βγαίνει πέρα, ό,τι και αν κάνουν. Έτσι, παραιτημένοι από κάθε προσπάθεια, περιμένουν μοιρολατρικά τη χρεοκοπία. Αν είναι έτσι, θα ήταν έντιμο να παραιτηθούν. Να παραχωρήσουν τη θέση τους σε ανθρώπους που πιστεύουν ότι υπάρχει λύση."
___________________________


Η ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού είναι πλέον δεδομένη. Όταν η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, δεν χωρούν δημόσιες σχέσεις ούτε πισωγυρίσματα, ούτε φυσικά ανασχηματισμοί ισορροπιών. Ελάχιστοι άλλαξαν μυαλά, ελάχιστοι ήταν αυτοί που εξ' αρχής είχαν διαφορετική φιλοσοφία και ως εκ τούτου λοιδωρήθηκαν από τους παραδοσιακούς πολιτικάντηδες που πολιτευόντουσαν με τη λογική: "θα σας κάνω γέφυρες, σπίτια και παιδιά". Είναι απορίας άξιο πώς με αυτή την κρίση, οι λογικές που μας οδήγησαν σε αυτή έχουν μείνει αλώβητες. Δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν να αποδέχεται πως απλά "έτσι είναι οι Έλληνες"


Η αδικαιολόγητη στασιμότητα που παρατηρείται από τη στιγμή που ψηφίστηκε το Μνημόνιο, το γεγονός οτι η κυβέρνηση ενδίδει σχεδόν σε κάθε πίεση και κάνει ένα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω, διατηρούν τη χώρα στάσιμη πάνω από το χείλος του γκρεμού. Ο μόνος λόγος που δεν έχουμε πέσει ακόμη στο κενό, είναι οι ανάσες ζωής και η παράταση χρόνου που μας δίνει η ΕΕ, όχι αναίμακτα φυσικά και που κανείς δεν φαίνεται να εκτιμά.


Η πρώτη και τελευταία μας ευκαιρία ήταν το Μνημόνιο, από τη στιγμή που δεν εφαρμόστηκε με ευθύνη της κυβέρνησης πρωτίστως και της κοινωνίας που δεν ήθελε να αλλάξει δευτερευόντως, όλα τα άλλα είναι απλά παρατραβηγμένες κινήσεις λίγο πριν την καταστροφή. Φυσικά μετά το Μεσοπρόθεσμο και τη δεδομένη αποτυχία στην εφαρμογή του, αν αναλογιστεί κανείς ποιοί είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να το εφαρμόσουν και τι ακριβώς καλούνται να εφαρμόσουν, θα μπορούσε να υπάρξει και ένα Μακροπρόθεσμο και 1000 άλλα σχέδια με μέτρα εξωφρενικά. Θα υπήρχε όμως ακριβώς το ίδιο πρόβλημα: ανικανότητα των κυβερνώντων και απροθυμία για σύγκρουση. Θα εφήρμοζαν πάλι μόνο τις περικοπές και θα περίμεναν το έλλειμμα να μειωθεί μόνο του και οι πολίτες να σταματήσουν να φοροδιαφεύγουν από ... πατριωτισμό.


Ο κόσμος ζητούσε συναίνεση, συναίνεση δεν δόθηκε, ο κόσμος ζητούσε κυβέρνηση τεχνοκρατών, οι τεχνοκράτες έκλεισαν τα αυτιά τους. Πλησιάζει η στιγμή που ο κόσμος βλέποντας οτι αποκρατικοποιούνται τα πάντα και η κατάσταση μένει στάσιμη ή χειροτερεύει θα αρχίσει να ζητάει επιτακτικά χρεοκοπία.


Αυτό που συνέβη λίγο πριν τον τελευταίο ανασχηματισμό ισορροπιών της κυβέρνησης, που άνοιξε την πόρτα σε διάφορα μπουμπούκια, είναι ενδεικτικό. Ξαφνικά και προφανώς μη προγραμματισμένα, άρχισαν να παραιτούνται βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος και συνεδρίασε εκτάκτως η Κ.Ο. στην οποία  διατυπώθηκαν ενστάσεις για υπουργούς και προτάθηκαν αντικαταστάτες τους. Από την άλλη, άνθρωποι όπως ο Λουκάς Παπαδήμος, αρνήθηκαν την ηλεκτρική καρέκλα του Υπ. Οικονομικών σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη φάση. 
Δεν νομίζω οτι σήμερα υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να καθίσουν στην καρέκλα αυτή και να τα βάλουν με όλους και με όλα, με αποτέλεσμα αμφίβολο. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν οτι υπάρχει λύση, το ερώτημα είναι: είναι πρόθυμοι να αναλάβουν ευθύνες, ή θέλουν να προσφέρουν μόνο από θέσεις συμβούλων που είναι πιο... ακίνδυνες;


Το μόνο σίγουρο είναι οτι όσο συνεχίζουν να μας κυβερνούν ανίκανοι πολιτικάντηδες (με ελάχιστες εξαιρέσεις) χωρίς κατάρτιση, που δεν πιστεύουν στο σχέδιο σωτηρίας, που η ιδεολογία τους είναι αντίθετη από αυτά που καλούνται να εφαρμόσουν, τόσο η χώρα θα βυθίζεται όλο και περισσότερο, γιατί πραγματικά κανένας τεχνητός πάτος δεν μπορεί να συγκρατήσει την κατρακύλα.


Αν είναι πάντως να αποκρατικοποιήσουμε τα πάντα και μετά να χρεοκοπήσουμε, καλύτερα να χρεοκοπήσουμε μία ώρα αρχύτερα. Αν χρεοκοπήσουμε και ΔΕΚΟ κομβικής σημασίας έχουν περιέλθει στα χέρια ιδιωτών, δεν θα υπάρχει κανένα αναπτυξιακό εργαλείο για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Θα είμαστε εν ολίγοις και χρεοκοπημένοι και χωρίς τίποτα στην κατοχή μας.
Από την πρώτη στιγμή κατέκρινα όσους θεωρούσαν οτι η χώρα έπρεπε να χρεοκοπήσει. Τώρα βλέπω οτι με τους πολιτικούς ταγούς που έχουμε, με την τόση ανικανότητά τους, με την αδυναμία τους να τα βάλουν με τα μεγάλα κεφάλια που λυμαίνονται τα πάντα στην Ελλάδα, με την άρνηση της αντιπολίτευσης να πει την αλήθεια στους πολίτες και να συναινέσει και δεδομένου οτι κανένας άνθρωπος με γνώση και κατάρτιση δεν είναι πρόθυμος να αυτοκτονήσει, ίσως μακροπρόθεσμα να μας συμφέρει η χρεοκοπία. 


Η λύση κατά την άποψή μου, δεν βρίσκεται στην περαιτέρω ένωση της Ευρώπης. Το τρένο της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης έχει χαθεί. Μόνο μερικοί ρομαντικοί έχουν μείνει να πιστεύουν πως μπορεί να επιτευχθεί περαιτέρω ένωσή της. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είχε συμβεί όταν το τοπίο δεν ήταν νεφελώδες. Σήμερα κανένας δεν συγκινείται από την ιδέα να γίνει και επισήμως τα δουλικό της Γερμανίας στα πλαίσια των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Απίθανη φωτογραφία!
Τα ρέστα άστα να πάνε!

Όση όρεξη και νά' χει ο μπροστάρης δεν μπορεί να κάνει τίποτα με τη σαβούρα που είναι υποχρεωμένος να στρατολογήσει για να πάρει εκλογές!

Γιάννης

skatoarouri είπε...

Πω πω ρε τσουγδω...ο κοσμος παει διακοπες να χαλαρώσει...εσυ όλα αυτά τα σκεφτόσουν στην παραλία καθως μπανιαριζόσουν? χεχε

Περα από το αστειάκι. Συμφωνω μαζί σου 90%, έτσι ακριβως όπως τα εκφράζεις. Βγαίνει και θυμός και απελπισία και λίγο μαυρη καταχνιά γενικως, όμως δυστυχώς έτσι είναι τα πράματα, γόρδιος δεσμός και όταν έχεις γόρδιους δεσμούς στην αρχή προσπαθείς να τους λύσεις, αλλά όσο περνάει η ώρα χάνεις την υπομομή και αρχίζεις να λαμβάνεις σοβαρά υποψην την εναλλακτική του σπαθιού. στο 10% που διαφωνω είναι στο σημειο που λες για την Ευρωπη και την περαιτερω ένωση της. Μπορεί να είμαι ρομαντικός (αν και δεν λέω ποτέ το σ'αγαπω), πιστεύω όμως ότι αν και τα κίνητρα έχουν αλλάξει, η ευρωπη μπορει να ενωθει περαιτέρω. Τα κίνητρα είναι πλέον η αποφυγή της καταστροφής. Ας το παραδεχτούμε οι λαοί στην πλειοψηφία τους ποτέ δεν ήθελαν πραγματικά ενωμένη ευρωπη. Ίσως να δελεαστηκαν από την αρχικη΄ευημερία κάποιοι αλλά ήταν τεχνητό. Οι πολιτικοί και οι οικονομικοί παραγοντες είναι που έσερναν τους ευρωπαίους σε αυτή την επιλογή. Λίγοι ήταν οι ρομαντικοί σε αυτή την ιστορία και έχουν μείνει στην ιστορία της Ευρωπαικής Ενωσης για της δίνουν μια ιδεαλιστική ασανς.

Παρόλαυτα, πλεον είναι η μόνη προοπτική. Πίσω δεν γυρίζει η Ευρωπη και ας μην βγαζουμε συμπεράσματα επηρρεασμένοι από την επικαιρότητα.

Τσούγδω είπε...

@ Γιάννης

Είναι όμως ιδιαίτερα λυπηρό να κάνει κουμάντο η .. σαβούρα.

@skatoarouri

Στις διακοπές γεμίζεις μπαταρίες, για να μπορείς μετά να πατήσεις γκάζια :)

Δεν είπε κανείς οτι η Ευρώπη θα μπορέσει να γυρίσει πίσω, δεν είναι επιλογή. Η διάλυση θα σημάνει πολιτική αστάθεια για όλες τις χώρες. Λόγω τη οικονομικής κρίσης θα ανθίσουν διάφορα μπουμπούκια που είχαν κλειστεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Η ενοποίηση είναι η μόνη βιώσιμη λύση στα πλαίσια του παρόντος συστήματος.

Έστω οτι οι ηγέτες επιδιώκουν περαιτέρω ενοποίηση, ποιός πραγματικά το θέλει; Δεν θα πρέπει να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των πολιτών όλων των κρατών; Δεν θα πρέπει να γίνουν δημοψηφίσματα (θα το απαιτήσουν οι πολίτες); Βάζω το χέρι μου στη φωτιά οτι κανείς δεν θέλει περαιτέρω ενοποίηση, είμαστε άλλες φάρες εδώ στην Ευρώπη και κανείς δεν γουστάρει να κάνουν άλλοι κουμάντο στο σπίτι του.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ είπε...

@Γιάννης: «δεν μπορεί να κάνει τίποτα με τη σαβούρα που είναι υποχρεωμένος να στρατολογήσει για να πάρει εκλογές».

Αυτή τη στιγμή, σε αυτό εδώ το χώρο (αλλά και σε άλλα blogs), βλέπω ανθρώπους που ανησυχούν για το σπίτι τους που καίγεται. Γιατί προφανώς σπίτι μας θεωρούμε την Ελλάδα.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αν τούτες τις δραματικές στιγμές σκέφτονται με τον τρόπο που περιγράφεις, τότε προφανώς σπίτι τους βλέπουν το κόμμα και όχι την Ελλάδα.
Δεν ξέρω αν συμφωνείς σε αυτό.

@Skatoarouri
Συμφωνώ μαζί σου (διαφωνώ κάθετα με την Τσούγδω).

@Τσούγδω
Ξέρεις πόσο εκτιμώ τη ψύχραιμη γνώμη σου. Εδώ όμως διαφωνώ εντελώς μαζί σου...
Ίσως γιατί σήμερα μου ακούγεσαι λιγότερο ψύχραιμη... ;-)

Φαντάζομαι συμφωνείς ότι, αν δεν είχε ενωθεί η ΕΕ, σήμερα τα μέλη της δεν θα είχαν την παραμικρή οικονομική υπόσταση, ούτε η Γερμανία! «Η ισχύς εν τη ενώσει» στη προκειμένη περίπτωση έχει πολλαπλασιαστική ισχύ.

Εφόσον η ΕΕ γίνει κάποτε ένα ενιαίο ομόσπονδο κράτος, θα μπορούσε να γίνει το αντίπαλο δέος της Αμερικής. Φτάνει να βρεθούν οι ικανοί ηγέτες που αυτό θα το εμπνεύσουν (εδώ διαφωνούμε). Γιατί είμαι οπαδός της άποψης ότι ο ηγέτης ηγείται, εμπνέει, πρωτοπορεί, ανοίγει τον δρόμο και οι λαοί ακολουθούν. Ξέρεις κανέναν ηγέτη της ιστορίας που να ενεργούσε σύμφωνα με τις επιταγές του λαού; Αυτός δεν θα ήταν ηγέτης, αλλά ...υπηρέτης! Και δυστυχώς σήμερα στην Ελλάδα (βλ. για παράδειγμα Κωστάκης Καραμανλής) και στην Ευρώπη, έχουμε πολλούς τέτοιους.

Η εκτίμησή μου είναι ότι αν η ΕΕ διαλύσει, θα τιναχτούν στον αέρα όλοι (συμφωνώ με τον Skatoarouri). Ακόμα και η Γερμανία, ίσως και η Αμερική. Επειδή πιστεύω ότι το γνωρίζουν αυτό δεν κάνουν πίσω, αλλά ούτε και μπροστά (επειδή είναι κότες κι όχι ηγέτες).

@Τσούγδω «Αν χρεοκοπήσουμε και ΔΕΚΟ κομβικής σημασίας έχουν περιέλθει στα χέρια ιδιωτών, δεν θα υπάρχει κανένα αναπτυξιακό εργαλείο για την επανεκκίνηση της οικονομίας.»

Κι εδώ θα διαφωνήσω μαζί σου.
Η Αμερική πως έφτιαξε οικονομία που δεν έχει ΔΕΚΟ; Οι περισσότερες ισχυρές οικονομίες του κόσμου έχουν λιγότερες ΔΕΚΟ από τις δικές μας. Αυτές πως τα καταφέρνουν;

Να υποθέσω ότι σε προσεγγίζει περισσότερο η λογική του κράτους-επιχειρηματία; Προσωπικά για το κράτος προτιμώ να παίζει τον ρόλο του ρυθμιστή του παιχνιδιού (εξαιρούνται οι κρίσιμοι τομείς της δημόσιας υγείας, παιδείας, τάξης και εθνικής άμυνας). Δηλαδή να αφοσιωθεί στο να βάζει κανόνες και να διατηρεί το παιχνίδι επί ίσοις όροις για όλους. Κατά τη γνώμη μου, από αυτό πρέπει να κρίνεται μια κυβέρνηση και όχι π.χ. από τους διορισμούς και τις αυξήσεις των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.

@Τσούγδω «Τώρα βλέπω οτι με τους πολιτικούς ταγούς που έχουμε, με την τόση ανικανότητά τους, με την αδυναμία τους να τα βάλουν με τα μεγάλα κεφάλια που λυμαίνονται τα πάντα στην Ελλάδα, με την άρνηση της αντιπολίτευσης να πει την αλήθεια στους πολίτες και να συναινέσει και δεδομένου οτι κανένας άνθρωπος με γνώση και κατάρτιση δεν είναι πρόθυμος να αυτοκτονήσει, ίσως μακροπρόθεσμα να μας συμφέρει η χρεοκοπία.»

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή που να σε προσεγγίζει, εκτός από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση; Για να κάνουν το καθήκον τους οι ταγοί, οφείλεις πρώτη εσύ να κάνεις συνετά τις επιλογές σου.



...κατά τα άλλα συμφωνούμε απόλυτα!! ;-)

ΥΓ: Από όσα θα θυμάσαι, έχω ένα θεματάκι με την έκταση των σχολίων μου... ζητώ και πάλι συγνώμη....

Τσούγδω είπε...

@Θόδωρος Αθηναίος

Φυσικά και συμφωνώ αν είδατε είπα οτι η περαιτέρω ενοποίηση θα ήταν εφικτή όταν το τοπίο δεν ήταν τόσο νεφελώδες. Θεωρώ όμως οτι το European dream ήταν όνειρο λίγων (ποτέ δε με συγκίνησε) και ξέφτισε.

Δεν ξέρω αν τελικά θα ενδώσουν Μέρκελ και Σαρκοζύ όσων αφορά στο Ευρωομόλογο (ακόμα μία καθυστέρηση), αλλά δεν είμαι σίγουρη οτι τα Κοινοβούλια είναι έτοιμα να δεχτούν τις διατάξεις που το συνοδεύουν...
Δεν ξέρω κατά πόσον είναι εφικτό να υπάρξει ένωση, διότι οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες και η Ένωση θα έπρεπε να συνοδεύεται από όραμα και να γινόταν έπειτα από ώριμη απαίτηση των πολιτών.
Αφήστε που θεωρώ οτι αν επιτευχθεί η περαιτέρω Ένωση, δεν θα μακροημερεύσει και ο γδούπος μετά θα είναι μεγαλύτερος... (Θεέ μου γύρισα από τις διακοπές... Κασσάνδρα!)

Ως προς τις ΔΕΚΟ να υποθέσετε οτι είμαι κάπου στη μέση. Θεωρώ πως η ΔΕΗ (και τα νερά για άλλους λόγους) είναι κομβικό να παραμείνει δημόσια. Φωτόπουλοι και ΓΕΝΟΠ πρέπει φυσικά να φάνε ένα μεγάλο χαστούκι και να σταματήσουν να διοικούν.

Ως προς την τελευταία σας παρατήρηση, μάλλον δεν με κατανοήσατε. Σε σειρά αναρτήσεών μου έχω μιλήσει για το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού διακομματικά. Προς το παρόν το μόνο για το οποίο έχω μετανιώσει, είναι ένας άτιμος σταυρός...

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ είπε...

Επιτρέπεται η δευτερολογία;



Λέγοντας ότι οι ηγέτες πρέπει να εμπνέουν, απαντούσα σε αυτό που έγραψες «Έστω οτι οι ηγέτες επιδιώκουν περαιτέρω ενοποίηση, ποιός πραγματικά το θέλει;».

Κατά τη γνώμη μου δεν έχει καμία σημασία αν ο λαός θέλει ενιαία Ευρώπη ή όχι. Σημασία έχει ο ηγέτης τι θέλει και κυρίως τι μπορεί! Ο λαός θέλει απλά ευημερία και κρίνει τους ηγέτες του σύμφωνα με το κατά πόσο του την εξασφάλισαν.

Ο πραγματικός ηγέτης εμπνέει τον λαό του και τον οδηγεί στη δόξα. Εκεί πιστεύω ότι βρίσκεται το έλλειμμα και όχι στους λαούς που πράγματι από τα δημοψηφίσματα δεν προέκυψε να τους συγκινεί η ιδέα. Αν υπήρχαν ηγέτες στην Ευρώπη, σήμερα πιστεύω θα ήμασταν ένα πλούσιο ομόσπονδο κράτος και ο λαός θα τους δόξαζε για αυτό.

Η Ευρώπη δυστυχώς δεν έχει ηγέτες, αλλά διαχειριστές. Οι διαχειριστές είναι ανεκτοί μόνο σε περιόδους ηρεμίας. Και αυτή τη στιγμή δεν βρισκόμαστε σε τέτοια.



Αναφορικά με ΔΕΗ, συμφωνώ για Φωτόπουλους κλπ. Ωστόσο, έλαβες υπόψη σου τα οφέλη της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ;
1) Θα πλήρωνε τον λιγνίτη που καταναλώνει στο Δημόσιο
2) Θα πλήρωνε το προσωπικό της
3) Θα πλήρωνε φόρους
4) Θα γλιτώναμε τις επιχορηγήσεις του Φωτόπουλου
5) Θα απελευθερώνονταν πραγματικά η αγορά ενέργειας (δες π.χ. τι οφέλη ήδη έχουμε από τις τηλεπικοινωνίες)
Έχω υπόψη μου έκθεση της commission (σε απάντηση του Ε/Β Σκυλακάκη) που όσες χώρες ιδιωτικοποίησαν τις κρατικές εταιρείες ενέργειας, η τιμή έμεινε στα ίδια επίπεδα (με εξαίρεση μία περίπτωση αν θυμάμαι καλά).

Τι προσφέρει σήμερα η ΔΕΗ στο Ελληνικό Δημόσιο; Τρίχες, αν δεν κάνω λάθος. Απλά δεν είναι προβληματική.



Δεν έλαβα υπόψη μου τις αναρτήσεις αναφορικά με το επίπεδο προσωπικού διακομματικά.
Ωστόσο σίγουρα κάποια επιλογή θα υπάρχει. Δεν μπορεί να θεωρούμε λογικό ότι συλλήβδην είναι όλοι ακατάλληλοι. Επιλέγοντας ο καθένας συνετά κάνουμε τη διαφορά. Αν επιλέγουμε με λάθος κριτήρια (όπως περίπου κάναμε έως τώρα) ή αν δεν επιλέγουμε καθόλου, τότε ...

Τσούγδω είπε...

@ Θόδωρος Αθηναίος

-Στα πλαίσια μίας Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας όμως, δεν υπάρχει ο ηγέτης του "αποφασίζομεν και διατάζομεν". Ο λαός θέλει και δημοκρατία και συμμετοχή, αυτή τη στιγμή κι εσείς κι εγώ, είμαστε ο "λαός". Εγώ λοιπόν δεν θέλω έναν τέτοιο ηγέτη. Θέλω κάποιον που θα μου εξηγήσει, θα με πείσει και θα ζητήσει την άποψή μου.
Σίγουρα υπάρχει θέμα ηγεσίας πανευρωπαϊκά και σίγουρα χρειαζόμαστε ηγέτες με όραμα που θα χαράσσουν δρόμους, δε χρειαζόμαστε όμως αυταρχικούς κυβερνήτες.

-Οι επιχορηγήσεις στη ΓΕΝΟΠ μπορούν να κοπούν, δεν είναι θέμα ιδιωτικοποίησης ή όχι. Αλήθεια, ποιος μπορεί να εκτιμήσει σήμερα την αξία της ΔΕΗ;
Το "απλά δεν είναι προβληματική" σημαίνει οτι προσφέρει έσοδα. Και στο μέλλον μπορεί να προσφέρει ακόμη περισσότερα έσοδα.

-Φυσικά και δεν είναι ακατάλληλοι όλοι, μακριά από εμένα οι ισοπεδωτικές λογικές. Αξιόλογοι υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, απλά θέλει ψάξιμο η ψήφος....

ακυβέρνητος είπε...

Κανένας δεν είναι πρόθυμος να καθίσει σε κυβερνητική καρέκλα, τουλάχιστον για να βάλει πλάτη.
Η κριτική από απόσταση είναι πάντα ακίνδυνη και βολεύει.
Όταν καίγεται ένα σπίτι κανένας δεν θέλει να είναι μέσα.
Προτιμούν όλοι κοιτώντας τα αποκαΐδια να λένε τι θα έκαναν οι ίδιοι ώστε να μην είχε καεί.
Από τη στιγμή που ακόμη και οι κυβερνητικοί βουλευτές που ψήφισαν το μνημόνιο, επειδή «πείστηκαν» ότι ήταν η μοναδική λύση, δεν πιστεύουν ότι θα μας γλιτώσει από τη χρεωκοπία, το πρόβλημα ξεκινά και τελειώνει εκεί…

Ανώνυμος είπε...

@ Θεόδωρε στη χώρα μας κυβερνούν δύο κόμματα, τα μεγάλα. Όταν ο Τσίπρας φωνάζει να φύγει ο Παπανδρέου ποιος θα έλθει μετά; ο ίδιος αποκλείεται άρα ο Σαμαράς με τη δική του σαβούρα. Γιατί νοιάζεται λοιπόν ο Τσίπρας αλλά και ο κάθε μικρός; για τη χώρα; όχι νοιάζεται για τα ποσοστά του που συνδέονται με την κρατική επιχορήγηση. Είμαι αρκετά μεγάλος στα χρόνια, ήδη προ πολλού μου έχει φύγει ο ενθουσιασμός και λυπάμαι που το λέω και η ελπίδα. Παλέψτε το οι νεώτεροι αν και το βλέπω αδύνατο. Πάντα οι φελλοί θα επιπλέουν, η Χώρα θα ανταλλάσσεται με ψήφους και πάντα εμείς θα ψηφίζουμε τους ομοίους μας.

Νά' στε όλοι καλά.

Γιάννης

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ είπε...

@Γιάννης

Ελπίζω οι επόμενες εκλογές να επιβάλλουν τη σύνθεση. Να τους σπάσουν τον τσαμπουκά.

Τσούγδω είπε...

@ Πέτρος Κ.

Ακριβώς. Υπάρχουν πολλοί εκ των υστέρων προφήτες που με χαμόγελο αυτοϊκανοποίησης περιφέρονται και λένε "εγώ τα έλεγα" και πραγματικά ελάχιστοι έχουν το διακαίωμα να το κάνουν αυτό (ο Μάνος είναι ένας από αυτούς- χρόνια φωνάζει).
Το πρόβλημα ξεκινάει και τελειώνει στην απροθυμία τους να εφαρμόσουν τα συμφωνηθέντα.