Είναι αυτό που σε πιάνει όταν γυρνάς και δεν πα να είναι μέσα Αυγούστου, έχεις αρχίσει ήδη να σκέφτεσαι οτι πάει, έφυγε το καλοκαίρι, έρχεται η εξεταστική, πρέπει να ξεθάψεις τα χειμωνιάτικα, να καταχωνιάσεις τα καλοκαιρινά, μπαίνεις σε άλλο mood, επανέρχεσαι στον Μελωδία, σιχτιρίζεις που τελικά αντί να αδυνατίσεις από τα μπάνια, τσίμπησες ένα δυο κιλάκια λόγω της επίθεσης σε διάφορες καλοκαιρινές λιχουδιές, σκέφτεσαι πότε άραγε θα αρχίσεις να φοράς κλειστά παπούτσια, ενώ φράσεις όπως : "τα κεφάλια μέσα", "άντε και του χρόνου να είμαστε καλά", "πάει και αυτό το καλοκαίρι, δεν κατάλαβα πώς πέρασε", σε κάνουν να εμφανίσεις συμπτώματα πρόωρης φθινοπωρινής μελαγχολίας.
Κι ενώ κάθεσαι σκυφτός/η ατενίζοντας τον ορίζοντα με το πρόγραμμα της εξεταστικής ανοιγμένο μπροστά σου (μμμ τι να δώσω;) σε ενημερώνουν πως μάλλον τζάμπα το φτιάχνεις γιατί όσο ήσουν στην παραλία κάποιοι Πανεπιστημιακοί σε ορισμένες σχολές αποφάσισαν πως θα ήταν σωστό να κλείσουν τη σχολή για τα δίκαια αιτήματά τους και αναμένεται να βρουν μιμητές και στη σχολή σου... Σου έρχεται εκεί ο πρώτος ντουβρουτζάς και μαύρα ξωτικά του προκαλοκαιρινού παρελθόντος εμφανίζονται στο προσκήνιο.
Ονόματα όπως “Μυλόπουλος, Πελεγρίνης” κλπ που η μόνη περίπτωση να τα είχες ανακαλέσει στη μνήμη σου το καλοκαίρι, θα ήταν στα πλαίσια κάποιου σταυρολέξου του τύπου "ταλαντούχος ηθοποιός και στον ελεύθερό του χρόνο Πρύτανης" αρχίζουν πάλι να ενοχλούν τη λογική σου. Μετά αποφασίζεις οτι ήρθε η ώρα να ενημερωθείς και να δεις τι έγινε όλον αυτό τον καιρό που μεριμνούσες για το μαύρισμά σου...
Μόλις ολοκληρώσεις τη σφαιρική σου ενημέρωση σκέφτεσαι απλά: Σα να μη πέρασε μία μέρα. Το ΠΑΣΟΚ χωρισμένο στα 100, 5-10 άνθρωποι κάνουν όλη τη δουλειά και οι υπόλοιποι κάνουν δημόσιες σχέσεις, οι συνδικαλιστές έτοιμοι για μάχη, ο Μιχελάκης και ο Σαμαράς ως συνήθως δικαιωμένοι, ο Ρέππας στη θέση του, το ΚΚΕ προτείνει μέτρα για την ανεργία που την καθιστούν πιο συμφέρουσα από την εργασία, ο Σύριζα ασχολείται με τον Πάγκαλο, ο Πάγκαλος δεν ασχολείται με κανέναν, στα blogs τα κλασικά αποκλειστικά και χιλιοδιασταυρωμένα, η χώρα συνεχίζει- σε περίπτωση που ελπίζατε σε ένα καλοκαιρινό θαύμα ανήμερα της Παναγίας- να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, ενώ όπως θα φαντάζεστε δεν προλαβαίνουμε να μετρήσουμε τις μεταρρυθμίσεις. Το δε πολιτικό προσωπικό πιο ώριμο από ποτέ, με τη φώτιση και την καθοδήγηση της Παναγίας, είναι έτοιμο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για ακόμα μία χρονιά.
19 Αυγούστου σήμερα... Αλήθεια πώς πάει με τις προτεραιότητες που είχαν θέσει τα Υπουργεία; Όλα βαίνουν καλώς φαντάζομαι!
Άντε και καλή σεζόν να έχουμε!
(Δεν λέω καλό χειμώνα, είπαμε back to black αλλά όχι κι έτσι!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου