2 Μαρτίου 2012

Περιμένοντας την τρίτη υποψηφιότητα

Διάβασα τη δήλωση του Χρήστου Παπουτσή με την οποία ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του και σε συνδυασμό με τη δεδομένη υποψηφιότητα του Ευάγγελου Βενιζέλου, με κυρίευσε μία λύπη, μία απογοήτευση για την κατάντια όχι του Πασοκ ως Πασοκ, αλλά του κόμματος που τόσα χρόνια αποτελούσε τον ισχυρό πόλο στον χώρο της κεντροαριστεράς.

Το θέμα ηγεσίας που έχει ανοίξει στο Πασοκ, δεν είναι μία... καθαρά Πασοκική υπόθεση, είναι μία κεντροαριστερή υπόθεση ή και ευρύτερα ένα θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται για τη νέα μορφή που θα πάρει το πολιτικό σύστημα. Μπορεί το συγκεκριμένο κόμμα να πάψει να υπάρχει, μπορεί το μέλλον του να αφήνει παγερά αδιάφορη μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, αλλά οι εξελίξεις στον χώρο της κεντροαριστεράς δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο.

Δεν ξέρω κι εγώ πόσες φορές έχω ακούσει αυτές τις μέρες ως απάντηση στο Παπουτσής ή Βενιζέλος, το "αποχή", είναι η απάντηση που δίνω κι εγώ η ίδια αρνούμενη προφανώς να απαντήσω σε ένα τόσο αστείο δίλημμα, παρέχοντας την ψήφο μου ή λέγοντας έστω έναν καλό λόγο για έναν από τους δυο. Είναι πραγματικά κατάντια για ένα κόμμα που έχει ακόμα στους κόλπους του αξιόλογα στελέχη που μπορούν να προτείνουν και να στηρίξουν μία μεταρρυθμιστική προοδευτική πλατφόρμα, να δίνει στους πολίτες που στο παρελθόν το στήριξαν ή συνεχίζουν μαζοχιστικά να το παρακολουθούν από κάποια απόσταση, αυτές τις δυο επιλογές.

Ακούγεται τις τελευταίες ημέρες οτι η ομάδα των "νέων μεταρρυθμιστών" (που δεν ταυτίζεται με αυτή των εκσυγχρονιστών- ευτυχώς) και στελέχη όπως ο Θεόδωρος Πάγκαλος, θα προσπαθήσουν να προωθήσουν μία ακόμη υποψηφιότητα. Μάλιστα το όνομα που παίζει περισσότερο είναι αυτό του Γιάννη Ραγκούση.
Φαντάζομαι οτι είναι μία πολύ δύσκολη επιλογή δεδομένου οτι το σιγουράκι Ευάγγελος Βενιζέλος αυτή τη φορά είναι καλύτερα προετοιμασμένος, με χρήσιμες... Παπανδρεϊκές συμμαχίες, με τις all time classic συμμαχίες του στον τύπου, ενώ ο Ραγκούσης ή ο όποιος υποψήφιος προκριθεί από το ρεύμα των μεταρρυθμιστών θα είναι πολύ πιο αδύναμος. Αυτό όμως κατά την άποψή μου θα είναι και η ουσιαστική δύναμή του, το βασικό του πλεονέκτημα.

Παπουτσής και Βενιζέλος έχουν σκουριασμένα μυαλά και θα ακολουθήσουν σίγουρα την τακτική "ο κόσμος μας ξέρει, ξέρει τι πρεσβεύουμε", το έχει πει άλλωστε και ο λοχαγός του Ευάγγελου Ανδρέας Λοβέρδος. Όποιος και να είναι ο τρίτος υποψήφιος που ελπίζω να υπάρξει, θα πρέπει κατά την άποψή μου να ακολουθήσει μία ριζικά διαφορετική τακτική. Θα πρέπει να προβάλει την ομάδα, τις ιδέες και τις προτάσεις και να μη βγει μπροστά μόνο ως πρόσωπο, να μη μιλάει με "εγώ" αλλά με "εμείς". Θα πρέπει να αφήσει τους άλλους δυο υποψηφίους να παλέψουν με τις κλασσικές παλιομοδίτικες τακτικές και να μη μπει στο ίδιο τρυπάκι.
Θα πρέπει να μπορεί να παρουσιάσει ολοκληρωμένο πρόγραμμα, να προωθήσει εξ' αρχής αξιόλογα στελέχη που θα τον στηρίξουν και κυρίως να μην παρασυρθεί και μπει στη λογική της προσωπικής αντιπαράθεσης και της παρελθοντολογίας. Είναι σίγουρο οτι οι παλαιοκομματικές συμμαχίες που έχουν κάνει ή θα κάνουν οι δυο άλλοι υποψήφιοι, θα τους φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες σε έναν "πόλεμο λάσπης" που θα έχει ως βασικό επιχείρημα οτι "πας μεταρρυθμιστής ---> νεοφιλελεύθερος".

Στον Ραγκούση ήδη προσάπτουν το απίστευτο αμάρτημα οτι δεν έχει εκλεγεί ποτέ με σταυρό. Αυτό συμβαίνει την ίδια ώρα που γίνεται συζήτηση στην κοινωνία για κατάργηση του σταυρού προτίμησης, την ίδια ώρα που όλο και περισσότεροι λένε πως στην πολιτική πρέπει να μπουν νέα άτομα, την ίδια ώρα που κάποιοι μιλάνε για αποκλειστικά εξωκοινοβουλευτικούς Υπουργούς και για πλήρη διαχωρισμό εκτελεστικής από νομοθετική εξουσία, την ίδια ώρα που έχουμε διορισμένο Πρωθυπουργό. 
Αν θυμάμαι καλά η μέθοδος ανάδειξης νέων στελεχών που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, ήταν οτι έστελναν τα νέα στελέχη στην Ευρωβουλή και αφού ο κόσμος τα μάθαινε συμμετείχαν και στις εγχώριες εκλογές ή έπαιρναν μία θέση στο Επικρατείας ο κόσμος τα μάθαινε και μετά εκλεγόντουσαν με σταυρό. Προσωπικά με τους "κηπουρούς" όπως τους χαρακτήρισε με περίσσεια ευγένεια ο Φλωρίδης, δεν έχω κανένα πρόβλημα, ίσα ίσα πολλοί από αυτούς είναι πολύ πιο αξιόλογοι από "παλιά και πεπειραμένα στελέχη" που χρόνια τώρα εκλέγονται με σταυρό, έχοντας χτίσει αξιοζήλευτες καριέρες στα τηλεοπτικά παράθυρα και έχοντας την τύχη να έχουν σωστούς χορηγούς.

Το Πασοκ αυτή την εποχή στις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται να συγκεντρώνει ένα τεράστιο κατά την άποψή μου ποσοστό δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στο εσωτερικό του της τάξεως του 8-11%. Αυτό είναι και το ποσοστό των ανθρώπων που θα ψήφιζαν Πασοκ με αρχηγό τον οποιονδήποτε. Δεν νομίζω οτι το κόμμα έχει πιθανότητες να ανεβάσει κατ' ελάχιστο τα ποσοστά του αν κάνει μία χαριτωμένη στροφή προς το παρελθόν. Υπάρχει όμως η ελπίδα μέσω μία υποψηφιότητας διαφορετικής λογικής να γεννηθεί κάτι καινούριο που ή θα πάρει το Πασοκ και θα το μεταμορφώσει εξ' ολοκλήρου ή θα δώσει τη μάχη του στο εσωτερικό του κόμματος, θα ηττηθεί αλλά θα αποτελέσει την απαρχή για κάτι καινούριο. Σίγουρα πάντως μετά τις εσωκομματικές εκλογές τον ηττημένο δε θα τον χωράει το κόμμα.

Οι πιθανότητες πάντως να επικρατήσει ένας νέος πόλος που θα βασίζεται στην ομαδικότητα και σε καθαρά στελέχη είναι μεγάλες, παρά την πολλαπλή στήριξη που έχει εξασφαλίσει η ομάδα Βενιζέλου. 

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

καλά τα λες. διαφωνώ όμως ότι μετά τις εσωκομματικές τον ηττημένο δεν θα τον χωράει το κόμμα. προϋπόθεση για μια ζωντανή κεντροαριστερά είναι η διασφάλιση της υπαρξιακής συνέχειας του πασοκ. σε διαφορετική περίπτωση η κεντροαριστερά θα κάνει είκοσι χρόνια να σηκώσει ξανά κεφάλι. γι` αυτό εγώ υποστηρίζω τόσο την υποψηφιότητα ραγκούση, όσο και την ενότητα του πασοκ με τον οποιονδήποτε αρχηγό που, μεταξύ μας, δεν θα ήθελα επ` ουδενί να είναι ο παπουτσής

Ανώνυμος είπε...

Αν παραμείνουν οι δύο αυτοί υποψήφιοι, όντως τον ηττημένο δεν τον χωράει το κόμμα. Μεταξύ μας, κι εγώ αν ήμουν ο Βενιζέλος, δε θα άντεχα να έχω αρχηγό τον ανύπαρκτο Παπουτσή. Όσο για τον δεύτερο, νομίζω πως κατεβαίνει υποψήφιος προσδοκώντας είτε ένα "θαύμα" τύπου Σαμαρά -αλήθεια, τι πετυχημένη επιλογή ο ακροδεξιούλης Αντωνάκης, απόρροια του αντιμητσοτακικού μένους, για τη ΝΔ- είτε ηρωική έξοδο. Όπως και να 'χει, κανείς μας δε νιώθει πολύ άνετα με τις προτεινόμενες επιλογές, αφού κυρίαρχο στοιχείο στην αναμέτρηση είναι οι προσωπικές συμπάθειες-αντιπάθειες. Πουθενά ιδεολογικό στίγμα. Αναφορικά με τη λύση Ραγκούση τώρα, δύο παρατηρήσεις: α) Νομίζω ότι αν κατέβει με μία συγκροτημένη ιδεολογική θέση και ηγούμενος μιας ομάδας σοβαρών στελεχών -όχι κατ' ανάγκη πρωτοκλασάτων αλλά με σαφές δείγμα γραφής-, θα κόψει ψήφους και από τους δύο - ανθρώπους που θα ψηφίσουν με κριτήριο όχι την εκτίμηση για κάποιον υποψήφιο αλλά από απέχθεια για τον άλλο. β)Πιθανότατα δε θα εκλεγεί πρόεδρος, θα έχει όμως δώσει ένα σαφές στίγμα που θα του επιτρέψει να λειτουργήσει ως ο κατ' εξοχήν εναλλακτικός -και σ' ένα βάθος χρόνου εν δυνάμει ηγετικός- πόλος απέναντι στη βραχύβια ηγεσία Βενιζέλου - ομολογώ ότι αυτόν για λίγο μπορώ να τον αντέξω, την εκλογή Παπουτσή δεν τολμάω να τη διανοηθώ γιατί αυτό θα σημάνει την εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ από το χάρτη.
ΕΤ

Τσούγδω είπε...

@ Ανώνυμος

Δε λέω οτι θα πρέπει να φύγει. Αλλά νομίζω οτι ένα μεταρρυθμιστικό Πασοκ θα "σκάσει" υπό τον Βενιζέλο, ενώ ο Βενιζέλος δεν θα μπορέσει να δεχτεί ευκολα και δεύτερη ήττα και μάλιστα από outsider που δεν θα μπορεί να αιτιολογηθεί με τον τρόπο "είχε τον μηχανισμό ήταν γιος του ιδρυτή". Η κεντροαριστερά θα τον βρει τον δρόμο της, μπορεί να καθυστερήσει μπορεί να σπεύσουν όλοι να αγκαλιάσουν τον Κουβέλη, μπορεί να δημιουργηθεί κάτι καινούριο. Το θέμα είναι να εκφραστούν όλα τα ρεύματα.

@ΕΤ

Ακριβώς, είναι και οτι δεν μπαίνουν στον κόπο να μας ενημερώσουν για την ιδεολογία τους. Ωραίες προτάσεις, χιλιοακουσμένα ξύλινα λόγια. Άκουγα τον Παπουτσή και φοβήθηκα οτι θα μετατρεπόταν σε ξύλινο μαδέρι live. Νομίζω οτι αν το θέμα του Πασοκ πάψει να απασχολεί μόνο τους Πασόκους και γίνει κεντροαριστερή (και όχι μόνο)υπόθεση ο Ραγκούσης έχει μεγάλες πιθανότητες.

Ανώνυμος είπε...

θεωρω οτι πρεπει να μας ενδιαφερουν οπως ειπες τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ ως εκφραστή της Κεντροαριστεράς τόσα χρονια. θα μπω στη διαδικασια να αξιολογησω τις μεχρι τωρα επισημες και εν δυναμει υποψηφιότητες.
Βλεποντας εν ταχει τα βιογραφικα των υποψηφίων διαπιστώνω για το μεν Παπουτση οτι υπουργος ηταν μολις 2 φορες και για λιγο διάστημα .Ενα χρόνο περίπου στο Ναυτιλίας τοτε που εγινε το ατύχημα με το Σαμινα και κατι μηνες στο Προστασιας με θετικο την εξαρθρωση αρκετων ομαδων του υποκοσμου με κορυφαια αυτη της θεσσαλονικης και αρνητικο την αδυναμία να ελεγξει χωρις εκτροπα τις συγκεντρώσεις στην Αθήνα.Κατα τ΄αλλα αρκετα χρόνια ευρωβουλευτής και 5 χρόνια επιτροπος.Ως προφιλ πολιτικο ανηκει σε μια περιοχη που ξεκιναει απο τις παρυφες του βαθέως Πασοκ και φτάνει μεχρι το μεταρυθμιστικο προφιλ του ΓΑΠ το οποιο υποστήριξε οχι γιατι πιστευε σε αυτο καθε αυτο αλλα γιατι ακολουθούσε πιστα τον ίδιο τον Παπανδρέου. Σε οτι αφορα αλλα χαρακτηριστικα του δεν ακουστηκε να ειναι μπλεγμενος σε σκανδαλα δεν ηταν με τα διαπλεκομενα, εχει καθαρο λογο δηλαδη λεει αυτο που πιστευει και το εννοει και ειναι στα θετικα του η ευρωπαικη του εμειρια και το οτι παρεμεινε ωσ δημοτικος συμβουλος και μετα την ηττα του απο τη Ντορα.
Ο Βενιζέλος 27 χρονών!! εγινε καθηγητης Συνταγματολόγος και υπηρετησε ως υπουργος αρκετα χρονια και σε αρκετα υπουργεια. το έργο του;Αν καποιος εχει κατι θετικο κατι που να αφησε τη σφραγιδα του να το αναφερει , εμενα μου διαφευγει.Θυμαμαι μονο τον Παγκαλο να τον κατηγορει οταν τον αντικατεστησε στο Πολιτισμου οτι τελευταια μερα υπέγραψε αρκετες αποφάσεις-μικροεξυπηρετήσεις.Βεβαια δεν υπολογιζω την τελευταια του θητεια ως υπουργος οικονομικων την οποία αξιολογω ως θετικη απο τη μια διοτι ανελαβε την καυτη πατάτα ενω θα μπορουσε πολυ ευκολα να αρνηθει και αρνητικη απο την αλλη γιατι νομιζω οτι μας στοιχισαν καποιοι ψευτοτσαμπουκαδες που εκανε στην τροϊκα.Πολιτικο προφιλ Βενιζέλου:εκσυγχρονιστικο δε το λες/δεν ξεχνω την αρνηση του να ψηφιστει επι Ν.Δ. η μεταρρυθμιση στην παιδεια ενω την ηθελε ο ΓΑΠ που τον εφερε σε δυσκολη θεση υποστηριζοντας τα προνομια του χωρου που και αυτος προερχεται. Απο τα υπολοιπα χαρακτηριστικα του είναι η ευφράδεια λογου που έχει που ειναι αξιοζηλευτη η οποια ομως δε συνοδευεται και απο ουσια πολιτικη.Πομπωδης λογος που σε καθηλώνει αλλα τις περισσοτερες φορες ειναι κενος περιεχομένου.Υπουλος;καποιες φορες ναι.Ενω στηριξε χαρακτηριζοντας λυτρωτικη την προταση για δημοψηφισμα σε κοινοβουλευτικη ομαδα και σε καναλια ξαφνικα μολις εκοψε αντιδρασεις απο ΜΜΕ και απο Ευρώπη δεν ειχε κανενα προβλημα να την κανει γυριστη και ουσιαστικα με εκεινη την επιστολη ξημερώματα μετα την επιστροφη απο τις Καννες να ξεκινήσει την αποπομπη του Παπανδρεου.Διαπλεκόμενος;τι να πω!το αφηνω αυτο.Να πω μονο οτι σε σχεση με τον Παπουτση ειναι πιο κοντα.Και ο τριτος εν δυναμει υποψηφιος ειναι φαινεται ο Ραγκουσης ο οποιος εφαρμοσε πιστα αυτο για το οποιο εκλεχθηκε η Κυβερνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009 ανεξαρτητα απο μνημονια και ηταν αυτος που υπηρέτησε με σθενος τις μεταρυθμισεις κοντρα στις πιέσεις ολων.Εχει κατ εμε δυο αρνητικα.Το οτι δεν εχει εκλεχθει με σταυρο ειναι το λιγότερο, ειναι ομως αρνητικο εκτος αν πουμε οτι τα μεγαλα ποσοστα που επαιρνε ως Δημαρχος Παρου ειναι ενα στοιχειο, το σημαντικότερο του λάθος που με εξεπληξε ειναι η σταση του απεναντι στο δημοψηφισμα.Περιμενα ειδικα αυτη την πρόταση και τη δεδομένη στιγμη που εγινε που εγινε να τη στηριξει με σθενος διοτι ταιριαζε σε αυτο που ηξερα για τον τροπο σκεψης του μεχρι τοτε.Με ξενισε η στάση του.Αυτη ειναι η υποκειμενικη μου αξιολογηση για τους παραπανω.Δυο ακομη παρατηρησεις.Κεντροαριστερα ναι αλλα οχι ως λεξη.Σημερα να της δωσουμε περιεχομενο συγκεκριμενο και χαρακτηριστικα ετσι ωστε να μη μιλαει ο καθενας για λογαριασμο της.Και δευτερο παιζει σιγουρα ρολο ποιος θα τραβηξει απο τους τρεις μπροστα.ειναι εξισου ομως σημαντικο να ακολουθησουν ολοι.μονο ενωμενο τοΠΑΣΟΚ μπορει.οσο και αν εχω προτιμηση σε καποιον πρεπει να ειναι ολοι μαζι την επόμενη μερα.και σε αυτο νομίζω οτι θα παιξει ρόλο ο Παπανδρεου.
Αγγελος

Τσούγδω είπε...

@ Άγγελε

Συμφωνώ στα περισσότερα μαζί σου. Ως προς τον Παπουτσή πραγματικά δεν μπορώ να κρίνω το έργο του. Δηλαδή στο Ναυτιλίας που του κοπανάνε το Σαμίνα, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ευθύνεται, λες και οδηγούσε αυτός το πλοίο....
Ως προς τον Βενιζέλο συμφωνώ.
Τώρα σε σχέση με τον Ραγκούσηκαι το δημοψήφισμα. Ο καθένας έχει το δικό του σκεπτικό, δεν τον θυμάμαι να επιτίθεται όπως έκαναν άλλοι στο δημοψήφισμα.

Ανώνυμος είπε...

σε κάθε περίπτωση πάντως το πασοκ οφείλει να παραμέινει ενωμένο. χωρίς πασοκ η βάρκα γέρνει και αυτό ας το έχουν καλά όλοι στο μυαλό τους

Ανώνυμος είπε...

δε λεω για τον τροπο που εξεφρασε τη διαφωνια του για το δημοψηφισμα λεω για τη διαφωνια του αυτη καθ αυτη.Περίμενα να συμφωνησει και μαλιστα μετ' επαινων.Επειδη θεωρω πως ηταν μια ρηξικελευθη πρόταση και μεχρι τοτε λειτουργουσε ετσι με ξαφνιασε η διαφωνια του.
Αγγελος

mahler76 είπε...

" αποτελούσε τον ισχυρό πόλο στον χώρο της κεντροαριστεράς"


αχαχαχαχαχα γράφεις κοπελιά γράφεις!!!!