Μας ψεκάζουν, χειροκρότησαν τον ΓΑΠ

Ένα περίεργο φαινόμενο παρατηρήθηκε εχθές στο ΣΕΦ καθώς έλλογα έμβια όντα χειροκρότησαν τον πρώην Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.  Η διπλανή φωτογραφία σχεδόν σοκάρει....

Προσωπικά βρισκόμουν εκεί και θα σας περιγράψω ευθύς αμέσως τους ανθρώπους αυτούς για να βοηθήσω στον εντοπισμό και στην εξολόθρευσή τους, φυσική ή ηθική δεν έχει σημασία. Σημασία έχει οτι δεν μπορούν να κατοικούν ή να κυκλοφορούν ελεύθεροι στην ίδια χώρα που κυκλοφορούν και όσοι γνωρίζουν οτι ο ΓΑΠ είναι ένας χαζός πουλημένος άχρηστος προδότης, που "χάλασε" το όνομα του ενός και μοναδικού Ανδρέα. 

Πράγματα αυτονόητα για όλους όσους δεν έχουν μυαλό αμοιβάδας φαίνεται να δυσκολεύουν μικρή μερίδα ηλιθίων που συνεχίζουν να βλέπουν με συμπάθεια τον ΓΑΠ. Ενώνω τη φωνή μου και την αγανάκτησή μου με ανθρώπους της διανόησης και του πνεύματος, που από εχθές υποστηρίζουν οτι όσοι προέβησαν σε μία τέτοια ενέργεια χρειάζονται λοβοτομή ή ευθανασία και οτι η χώρα δεν έχει καμία ελπίδα όσο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι.

Είναι γνωστό οτι η χώρα θα αρχίσει να ελπίζει όταν το ΠΑΣΟΚ πάει στο 0%, ο ΓΑΠ στη φυλακή και έρθουν στα πράγματα αξιόλογοι άνθρωποι όπως αυτοί που στελεχώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ, ή όσοι σνομπάρουν εδώ και χρόνια το πολιτικό σύστημα, δεν ψηφίζουν και κάνουν αφ' υψηλού κριτική σε όλους, από τον θρόνο τους που βρίσκεται στην αίθουσα των αλανθάστων.

Ως σύνεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι παράλογο να αποθεώνεις τον ΓΑΠ όταν έχεις έναν τόσο χαρισματικό αρχηγό όπως ο Ευάγγελος ο Βενιζέλος. Πώς αποδεικνύεται αυτό; Φυσικά αν τους βάλεις να διαγωνιστούν σε debate ο Βενιζέλος θα ισοπεδώσει τον Γιώργο Παπανδρέου ανακαλώντας ξεχασμένες και από τον Μπαμπινιώτη τον ίδιο λέξεις. Ο ΓΑΠ από την άλλη επειδή δεν είναι Έλλην ε και είναι και λίγο χαζούλης, το πολύ πολύ να γελάσεις μαζί του. 

Η χαζομάρα του ΓΑΠ και η ακαταλληλότητα του αποδεικνύεται και από το γεγονός οτι παλαιά απαγόρευε το κάπνισμα που είναι γνωστό σε όλους οτι ενισχύει την εγκεφαλική λειτουργία. Πόσο υπέροχη ατμόσφαιρα εχθές μέσα στο ΣΕΦ με τσιγάρα αναμένα... Έμπαινες και χαιρόταν το πνευμόνι σου κάπνα, έλεγες "μάλιστα αυτό είναι ΠΑΣΟΚ".

Ως σύνεδρος του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή ως πασόκος έχεις υπογράψει οτι θα σέβεσαι, θα αρκείσαι και θα υιοθετείς στο σύνολό της τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη για μία ζωή, χωρίς ποτέ να προτείνεις καμία τροποποίηση. Το "ΣΟ" επίσης σε δεσμεύει στο να δηλώνεις σοσιαλιστής, οπότε σοσιαλφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, μεταρρυθμιστές και λοιπές μπαλαρίνες, δεν έχουν θέση και οφείλεις να το καταδεικνύεις σε κάθε τοποθέτηση. Άρα οτιδήποτε βρίσκεται πέρα από αυτό, οτιδήποτε δεν θυμίζει ανδρεοπαπανδρεϊκές πολιτικές δεν έχει θέση στο κόμμα και δεν μπορεί να αποτελεί την επίσημη θέση του ΠΑΣΟΚ. Συνεπώς πρέπει και οφείλεις να αναγνωρίζεις οτι ο Γιώργος Παπανδρέου πρόδωσε όλες αυτές τις αρχές, μπαστάρδεψε ιδεολογικά ένα καρασοσιαλιστικό κίνημα και ως εκ τούτου του αξίζουν γιαούρτια και όχι χειροκροτήματα....

Γιατί θα πάω στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ

Θεωρητικά από τις προηγούμενες δυο εκλογικές αναμετρήσεις έχω πάψει να θεωρούμαι ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ μιάς και δεν στήριξα το συγκεκριμένο κόμμα με την ψήφο μου. Είδα τον εαυτό μου να αδιαφορεί όλο αυτό το διάστημα μετά αλλά και πριν τις εθνικές εκλογές (αφότου ανέλαβε φυσικά ο ταλαντούχος Βαγγέλης την αρχηγία του κόμματος) για τα τεκταινόμενα, για τις προτάσεις (;) του, για τον τρόπο που επέλεξε να κατέβει στις εκλογές, για την τακτική που υιοθέτησε. Έπιασα σε ψηφοφορίες της Βουλής τον εαυτό μου να μην ξέρει ποιοί είναι οι βουλευτές του, όταν πριν δυο χρόνια που το ΠΑΣΟΚ είχε 160 βουλευτές μου ήταν πολύ πιο εύκολο.

Για εμένα η πραξικοπηματικού τύπου ανάληψη της αρχηγίας από τον Βαγγέλη Βενιζέλο ήταν η αιτία και η αφορμή να σταματήσω να ασχολούμαι με το συγκεκριμένο κόμμα, μένοντας έτσι πολιτικά αλλά κυρίως ιδεολογικά άστεγη. Πολύς κόσμος βρέθηκε στην ίδια θέση. Άλλοι είχαν "αποσχιστεί" πολύ πιο πριν διαφωνώντας με την πολιτική του Μνημονίου, άλλοι διαπίστωσαν την ατολμία και άλλοι, θέλετε να πείτε πρωσοπολάτρες ή προσωποhaters, πείτε το, εγκατέλειψαν τη βάρκα λόγω προσώπων. Πιστεύω οτι το θέμα "πρόσωπα" χρειάζεται μία διευκρίνιση. Όταν προσωπικά λέω οτι δεν μου αρέσει ο τάδε, δεν εννοώ οτι δεν μου αρέσει η φάτσα του. Προφανώς εννοώ οτι δεν μου αρέσει ή καλύτερα δεν με εκφράζει η προσωπικότητά του, τα πιστεύω του, η ιδεολογία του, οι άνθρωποι που τον περιτριγυρίζουν.

Στις περσινές εκλογές, βρήκα τον εαυτό μου να προσπαθεί να διαλέξει μεταξύ Δημιουργίας Ξανά, Δράσης και Δημοκρατικής Συμμαχίας, μία κατάσταση εξόχως αστεία που καταδεικνύει τουλάχιστον ιδεολογικό κοκομπλόκο, όταν έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που δεν θεωρεί τον εαυτό του "κεντροδεξιό". Το ΠΑΣΟΚ δεν πέρασε καν από το μυαλό μου, γιατί ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχε. Είχε χαθεί κάπως κάπου κάποτε. Αναζητούσε έναν τρόπο και λόγο να υπάρξει, έναν τρόπο να δικαιολογήσει την πτώση του, την "επανάσταση" βουλευτών απέναντι στην ηγεσία, αλλά παράλληλα να προβάλει τον Βενιζέλο, τον νέο αρχηγό, που εφήρμοσε τις προηγούμενες πολιτικές ως πετυχημένο. Ακόμα και σήμερα η προσπάθεια αυτή προκαλεί θυμηδία καθώς μιλάμε για κάτι εξ' ορισμού άτοπο. Το ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι ένα κόμμα μπερδεμένο, που δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει ακόμη και σήμερα στον κόσμο βασικά πράγματα, διότι δεν βόλευαν καμία ηγεσία.

Από τη στιγμή της ανάληψης της Προεδρίας του ΠΑΣΟΚ από τον Ευάγγελο Βενιζέλο έχει περάσει περίπου ένας χρόνος, έχει περάσει επίσης ικανό χρονικό διάστημα από τις τελευταίες εκλογές και παρ' όλα αυτά το κενό του ολοένα και συρρικνούμενου ΠΑΣΟΚ δεν καλύπτεται από κανέναν κενρώο ή σοσιαλδημοκρατικό σχηματισμό, παρότι όλοι διαισθανόμαστε οτι δεν θα αργήσουν να γίνουν εκλογές. Το νέο φρούτο που ακούει στο όνομα "Πατριωτικό Κέντρο" δυστυχώς δεν πληροί τις προσδοκίες των περισσοτέρων μιάς και τα αξιόλογα στελέχη του εξαντλούνται στους: Αστέριο Ροντούλη, Νότη Μαριά και Γιάννη Δημαρά....