Αν μία διάταξη ξεχώρισε και άφησε τις θετικότερες των εντυπώσεων είναι αυτή για το διοικητικό συμβούλιο των Πανεπιστημίων που θα έχει έναν εκπρόσωπο των φοιτητών ο οποίος θα επιλέγεται από Ενιαίο ψηφοδέλτιο και θα πρέπει να βρίσκεται εντός του ελαχίστου ορίου φοίτησης.
Κάπως έτσι με μία τόσο απλή διάταξη, μειώνεται η υπερβολική συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα λήψης αποφάσεων, κλείνει η πόρτα στις φοιτητικές παρατάξεις και μπαίνει τέλος στο απαράδεκτο καθεστώς που υπήρχε και σε πολλά ιδρύματα είχε οδηγήσει σε μη αποδεκτή συνεργασία φοιτητών/ καθηγητών.
Ήταν κάτι το οποίο δεν είχε ακουστεί γι' αυτό και αποτέλεσε για εμένα μία ευχάριστη έκπληξη.
Καιρό τώρα κάποιες φοιτητικές παρατάξεις ζητάνε την αύξηση της συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης, λες και είναι δουλειά των φοιτητών να διοικούν και να αποφασίζουν.
Και αν όλες οι άλλες διατάξεις μαζί, είναι αρκετές για να οδηγήσουν σε ένα χειμώνα καταλήψεων και σε μαζικές αντιδράσεις, η συγκεκριμένη διάταξη είναι ικανή να ενώσει όλες τις φοιτητικές παρατάξεις εναντίον του νόμου, διότι οι φοιτητικές εκλογές χάνουν ουσιαστικά τη σημασία τους. Από την άλλη, είναι ικανή να αφυπνίσει όλους τους απηυδισμένους με τις παρατάξεις και τον τρόπο λειτουργίας τους, φοιτητές.
Ενδεικτική είναι η αντίδραση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ της μόνης παράταξης που έβλεπε θετικά τον προωθούμενο νόμο πλαίσιο (για να μην πω τον στήριζε). Διαβάστε λοιπόν την αντίδραση της ΔΑΠ:
Η προσπάθεια της Υπουργού να διαλύσει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα καθιστώντας τα σαν τις υπερχρεωμένες ΔΕΚΟ όπου οι εγκάθετοι του κόμματος της έχουν μάθει να θεωρούν κτήμα τους, αποτελεί δυστυχώς μέρος της δελφινομαχίας που έχει ξεκινήσει στο εσωτερικό της Κυβέρνησης για τη διαδοχή του σημερινού υπό προθεσμία Πρωθυπουργού.
Η αλαζονεία και οι κωλοτούμπες, που εδώ και χρόνια χαρακτηρίζουν τη σημερινή ηγεσία του Υπουργείου, αγνοούν τη φωνή 150,000 Ελλήνων φοιτητών και σπουδαστών, οι οποίοι σ’ ένα περιβάλλον πολιτικής απαξίωσης που δημιούργησαν οι πολιτικές της Κυβέρνησης επέλεξαν να συμμετέχουν μαζικά στις φοιτητικές εκλογές, απαιτώντας ριζικές αλλαγές στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ εδώ και τώρα.
Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ καταθέσαμε σε όλους τους αρμόδιους φορείς τον περασμένο Φεβρουάριο την «Πρόταση Παιδείας», ένα σύνολο τεκμηριωμένων θέσεων και λύσεων για όλα τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης, οι οποίες προέκυψαν μέσα από ένα ευρύ διαδικτυακό διάλογο και αφορούν ζητήματα όπως το άσυλο, η ιδιωτική χρηματοδότηση, η ίδρυμη μη κρατικών ιδρυμάτων, η αξιολόγηση, η έρευνα κ.α. Τις προτάσεις αυτές που στις πρόσφατες φοιτητικές εκλογές στήριξαν 55,000 φοιτητές και σπουδαστές, η κα. Υπουργός δεν μπήκε καν στον κόπο να τις ακούσει.
Μετά από αυτό σας καλώ να διαβάσετε τις προτάσεις που κατέθεσε η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ εδώ και να βρείτε ομοιότητες και διαφορές.
Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ καταθέσαμε σε όλους τους αρμόδιους φορείς τον περασμένο Φεβρουάριο την «Πρόταση Παιδείας», ένα σύνολο τεκμηριωμένων θέσεων και λύσεων για όλα τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης, οι οποίες προέκυψαν μέσα από ένα ευρύ διαδικτυακό διάλογο και αφορούν ζητήματα όπως το άσυλο, η ιδιωτική χρηματοδότηση, η ίδρυμη μη κρατικών ιδρυμάτων, η αξιολόγηση, η έρευνα κ.α. Τις προτάσεις αυτές που στις πρόσφατες φοιτητικές εκλογές στήριξαν 55,000 φοιτητές και σπουδαστές, η κα. Υπουργός δεν μπήκε καν στον κόπο να τις ακούσει.
Μετά από αυτό σας καλώ να διαβάσετε τις προτάσεις που κατέθεσε η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ εδώ και να βρείτε ομοιότητες και διαφορές.
Η διάταξη αυτή είναι που τσούζει τις παρατάξεις περισσότερο και που θα οδηγήσει σε λυσσαλέες αντιδράσεις ακόμα και τις πιο μετριοπαθείς. Οι φοιτητές που είναι αηδιασμένοι, που φωνάζουν τόσο καιρό για τις παρατάξεις και για τον ρόλο τους, που κάτι έχει ακούσει το αυτί τους για απαράδεκτα αλισβερίσια με καθηγητές, έχει έρθει η ώρα να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Επιτέλους πρέπει να πατήσουν στα αμφιθέατρα και να απαιτήσουν το εξής απλό: Να ληφθεί απόφαση για τη στάση του εκάστοτε τμήματος για κάθε μία διάταξη ξεχωριστά, με ψήφιση επι των άρθρων και όχι με την ψήφιση πλαισίων παρατάξεων. Να μην υπάρχει το “Πλαίσιο ΠΑΣΠ/ΔΑΠ/ΕΑΑΚ/ΑΡΕΝ/ΜΑΣ” αλλά το αν ο σύλλογος συμφωνεί ή διαφωνεί με το τάδε άρθρο.
Μόνο αν παραστούν όλοι στις συνελεύσεις (χρειάζεται γερό στομάχι, δραμαμίνες και αντοχή σε φωνές, επανάληψη και κοκορομαχίες) θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο και θα πάψουν οι παρατάξεις να οργανώνουν συνελεύσεις του τύπου "Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει" και να παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον όλων μας.
Οφείλουν δε όσα αξιοπρεπή άτομα υπάρχουν στις παρατάξεις και είναι αρκετά, να διαχωρίσουν τη θέση τους από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές.
Αυτά όσον αφορά στη συγκεκριμένη διάταξη. Κατά τα άλλα κατά την άποψή μου το νομοσχέδιο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση καθώς και αξιολόγηση πρέπει να υπάρχει, και σύνδεσή της με τη χρηματοδότηση και επιχορηγούμενες έδρες και χρηματοδότηση ερευνών και συνεργασία με ιδιώτες και τα πάντα. Το δε ν+2 είναι υπέρ αρκετό.
Η Μάχη που καλείται να δώσει η Διαμαντοπούλου και μαζί της όσοι στηρίζουν αυτό το εγχείρημα θα είναι σκληρή και θα έχουν απέναντί τους όλες τις φοιτητικές παρατάξεις, με αρχηγό της επανάστασης την Παναγιωτακοπουλική ΠΑΣΠ. Όσοι φοιτητές συμφωνούν με τις προωθούμενες αλλαγές, δεν πρέπει για ακόμα μία φορά να μείνουν σιωπηλοί. Αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία. Παρόμοια πράγματα ισχύουν και για τους καθηγητές. Δεν επιτρέπεται να παραμείνει σιωπηλός κανένας. Όλοι έχουμε μάτια και βλέπουμε τι γίνεται στα Πανεπιστήμια, όλοι ξέρουμε. Ώρα να σταματήσει ο κατήφορος του Ελληνικού Πανεπιστημίου.
Αν η Διαμαντοπούλου τα καταφέρει και δεν κάνει πίσω σε τίποτα, είναι πολύ πιθανό να αποκτήσει εσωκομματικό προβάδισμα έναντι του Χρυσοχοίδη (κόσμημα ο Φωτόπουλος), του Λοβέρδου (δεν υπάρχει σάλιο, με εκβιάζουν κλπ) του Βενιζέλου και λοιπών δελφίνων. Φαντάζομαι οτι το ξέρει και φαντάζομαι (ή μάλλον θέλω να ελπίζω) οτι γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δεν θα κάνει πίσω σε τίποτα. Ας είναι η θεμιτή φιλοδοξία της, αυτή που θα την κάνει να φτάσει μέχρι τέλους.
Στην Ελλάδα συζητάμε να εφαρμόσουμε τα αυτονόητα σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως το μόνο συζητήσιμο του νομοσχεδίου είναι οι 3ετείς κύκλοι σπουδών.
Συνήθως συμφωνώ με αυτά που γράφεις, ωστόσο, στην παρούσα περίπτωση, έχω μια σειρά από αντιρρήσεις (ετοιμάσου για σεντονάκι και ζητώ εκ προοιμίου την ανοχή σου...): πρώτα απ' όλα, το συγκεκριμένο σχέδιο που παρουσίασε η Διαμαντοπούλου έχει ορισμένες ενδιαφέρουσες παραμέτρους, όπως η καθιέρωση της part-time φοίτησης, η αναθεώρηση του πλαισίου για το άσυλο (φθάνει πια η λαλακία να θεωρείται άσυλο το πεζοδρόμιο μπροστά, π.χ., από το ΕΜΠ ή το Πανεπιστήμιο Αθηνών) ή η μετατροπή της σχολής στην κύρια εκπαιδευτική μονάδα. Από κει και πέρα, όμως, τα προβλήματα είναι πολλά: το Συμβούλιο του Ιδρύματος μου κάνει πολύ αμερικανιά, άσε που εύκολα (στην Ελλάδα ζούμε...) μπορεί να αυξήσει τη διαφθορά στα ιδρύματα, αφού τώρα οι εμπλεκόμενοι θα είναι και "απέξω". Επίσης, η εφαρμογή του συστήματος των ακαδημαϊκών μονάδων προϋποθέτει μείζονες αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα σπουδών, μη σου πω ότι πρέπει να προηγηθούν αυτές και μετά να πάμε σε ECTS. Προβλέπω, δε, ότι θα γίνει κακός χαμός με τα ασυμβίβαστα και τους καθηγητές πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης (για μένα αυτή είναι η σημαντικότερη αλλαγή που εισάγει η Διαμαντοπούλου. Είχε προσπαθήσει να την περάσει κι ο Αρσένης, αλλά πήγε άκλαυτη...). Παράλληλα, επειδή η αξιολόγηση λαμβάνει μείζονα ρόλο στη λειτουργία των ιδρυμάτων, θα έπρεπε πρώτα να εξετάστεί ένας τρόπος σοβαρής εφαρμογής της (υπάρχουν μπόλικα υποδείγματα που λειτουργούν μια χαρά) και μετά να τη συνδέσουμε με τη χρηματοδότηση. Τέλος, έχω την αμυδρά εντύπωση ότι, για άλλη μια φορά από ένα νόμο - πλαίσιο, όπως στοχεύει να είναι αυτό το νομοσχέδιο, λείπει το στοιχείο της εθνικής στρατηγικής για την εκπαίδευση: πού θέλουμε να πάμε, πώς μπορούμε να φθάσουμε εκεί, ποιες δυνατότητες και εναλλακτικές έχουμε, κλπ. Ως ρυθμιστικό πλαίσιο δεν είναι κακό. Ως νόμος για την ανώτατη εκπαίδευση πάσχει, όπως και όλοι οι προηγούμενοι...
ΑπάντησηΔιαγραφή@αθεόφοβος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όμως κι αυτό μία αρχή. Η επανάσταση του αυτονόητου στα Ελληνικά Πανεπιστήμια έπρεπε να είχε γίνει προ πολλού. Χάθηκε η ευκαιρία με τον Αρσένη, με την Γιαννάκου, ας μη χαθεί και τώρα...
@khlysty
Δεν το μελέτησα όλο το σχέδιο και γι' αυτό στάθηκα περισσότερο στο πιο "πιασάρικο" αν θέλεις σημείο του.
Κατά τα άλλα συμφωνώ οτι για ακόμα μία φορά δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη φιλοσοφία στις αλλαγές, δεν υπάρχει συγκεκριμένος στόχος, "θέλουμε να γίνουμε έτσι" και το έτσι να είναι σαφές.
Πάντως είμαι υπέρμαχος του συμβουλίου διοίκησης, έχουμε μάθει να τα βλέπουμε όλα με καψυποψία μου φαίνεται (εντάξει έτσι πρέπει αλλά ας δούμε και τα θετικά του).
Δεν ξέρω αν γνωρίζεις πώς γίνεται τώρα η αξιολόγηση. Μοιράζουν στους φοιτητές οι καθηγητές ένα ερωτηματολόγιο, οι φοιτητές αξιολογούν και αυτό ήταν όλο! Αποτελεσματικότατη! Οπότε πάνω σε αυτό συμφωνώ.
Πάντως αν δεν κάνω λάθος σύστημα Διδακτικών Μονάδων υπάρχει και τώρα σε κάποια ιδρύματα....
Το κυριότερό είναι να εφαρμοστεί ο νόμος, γιατί και ο νόμος Γιαννάκου είχε πολλές θετικές διατάξεις και για τους αιώνιους και για καθολική συμμετοχή των φοιτητών στην εκλογή Πρύτανη και για την αξιολόγηση και δυστυχώς οι διατάξεις αυτές δεν εφαρμόστηκαν ποτέ στην πράξη και γι' αυτό έχει μεγάλη ευθύνη και η Διαμαντοπούλου, καθώς είναι 1,5 χρόνο και παραπάνω Υπουργός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με την ενιαία εκπροσώπηση των φοιτητών στο Συμβούλιο Δίοικησης, προβλέπω να γίνεται μάχη κάθε φορά για το ποιανής παράταξης ο εκπρόσωπος θα επικρατήσει και κάθε φορά η μία παράταξη θα ρίχνει την ευθύνη στην άλλη που εκείνη την περίοδο είχε την πλειοψηφία και συμμετείχε στο Συμβούλιο.
Όσο για το Συμβούλιο δίοικησης είναι εξαιρετικά ασαφές και νομίζω οτι δεν είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα να διορίζονται μέλη στο ΣΔ απο το Υπουργείο, αφού τα Πανεπιστήμια έχουν αυτοδιοίκητο.
Τέλος, η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλα προβλήματα, μην τα ρίχνουμε όλα στους συνδικαλιστές και να μη θεωρούμε το συνδικαλισμό εκ φύσεως κάτι αρνητικό. Αν δε λειτουργεί σωστα στην Ελλάδα, όπως γίνεται με όλα δε φταίει ο συνδικαλισμός αυτός καθεαυτός. Και τα κόμματα δε λειτουργούν σωστα και υπάρχει κομματοκρατία, πρέπει να καταργήσουμε τα κόμματα και τη Δημοκρατία;
Μην ξεχνάμε οτι και η Κούνεβα συνδικαλίστρια ήταν
@nikos
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι σήμερα τα τμήματα αποφάσιζαν ή όχι για το αν θα εφαρμοστούν οι νόμοι. Υπήρχε ο νόμος-πλαίσιο της Γιαννάκου, αλλά ήταν στο χέρι κάθε τμήματος να αποφασίσει το αν και ποιές διατάξεις θα εφαρμόσει. Με το Συμβούλιο Διοίκησης τελειώνουν αυτά, γι' αυτό έχουν φρυάξει Πρυτάνεις, παρατάξεις και οσονούπω ομοσπονδίες καθηγητών.
Η συμμετοχή των φοιτητών στην εκλογή Πρύτανη ήταν ό,τι χειρότερο έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. Συμφωνίες κάτω από το τραπέζι μεταξύ παρατάξεων και καθηγητών για στήριξη που ξέρεις πώς εξαργυρώνεται.
Η Διαμαντοπούλου στο συγκεκριμένο δεν φέρει καμία ευθύνη.
Αν διαβάσεις το προσχέδιο μιλάει για επιλογή των εξωτερικών μελών, από τους ενδοπανεπιστημιακούς και όχι για διορισμό.
Τώρα τι σχέση έχει η Κούνεβα και ο συνδικαλισμός σε γενικές γραμμές με τον φοιτητικό συνδικαλισμό που προσεγγίζει πλέον τα όρια της ξεφτίλας; Έχουν φτάσει σε σημείο να κουβαλάνε οι εκπρόσωποι παρατάξεων τα βιβλία πρωτοετών για να μην κουράζονται... Μπορώ να σου γράψω ένα κατεβατό ολόκληρο που θα σκιαγραφεί την ξεφτίλα. Ο φοιτητικός συνδικαλισμός είναι ο κακός εννοούμενος συνδικαλισμός. Ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν διαφορετική φιλοσοφία και χάνονται μέσα στους γενικούς κανόνες που διέπουν τον συνδικαλισμό αυτό.
Θα συμφωνήσω για το φοιτητικό συνδικαλισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το Συμβούλιο Δίοικησης, συνεχίζω να πιστεύω οτι υπάρχουν πολλές ασάφειες και δεν ξέρω αν τελικά είναι αυτό το πρόβλημα.
Για το νόμο πλαίσιο της Γιαννάκου σου υπενθυμίζω οτι προβλέπει σύνδεση χρηματοδότησης-αξιολόγησης, το οποίο ουδέποτε εφαρμόστηκε και είναι σαφώς ευθύνη του Υπουργείου, αφού απο εκεί χρηματοδοτούνται τα ιδρύματα, διαγραφή των φοιτητών άνω του 8ου ετους (για τετραετη προγράμματα), που επίσης δεν εφαρμόστηκε ποτέ και αυτό με ευθύνη του Υπουργείου, αφού έπρεπε να το απαιτήσει απο τα Πανεπιστήμια, επίσης προβλεπόταν ο διορισμός οικονομικού διαχειριστή(manager λέγαν τότε οι παρατάξεις) απο τα όργανα του Πανεπιστημίου το οποίο επίσης δεν εφαρμόστηκε ποτε και πουθενά.
Για το θέμα του Ασύλου, που ουσιαστικά είναι στη δικαιοδοσία του Πρύτανη ευθύνονται οι ίδιοι οι πρυτάνεις πιο πολύ, αλλά δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να αλλάξει με αυτο το νόμο
Γι' αυτό λέω οτι ο νόμος θα κριθεί στην εφαρμογή του
@nikos
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ επιμένω οτι δεν είναι ευθύνη του Υπουργείου. Τα Πανεπιστήμια έχουν αυτοδιοίκητο και η Σύγκλητος ή δεν ξέρω κι εγώ ποιο άλλο όργανο αποφάσιζε για την εφαρμογή ή όχι διατάξεων. Και η διαγραφή φοιτητών έχει να κάνει με το κάθε τμήμα και στους 2 νόμους δίνεται το ελεύθερο στο τμήμα να αποφασίσει.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι το Υπουργείο, είναι αυτή η λογική των οργάνων του Πανεπιστημίου, οπότε αφού δεν άλλαξε η λογική και δεν εφαρμόστηκε ο ψηφισμένος νόμος πλαίσιο της Γιαννάκου, διότι οι τραμπούκοι κάθε φορά που υπήρχε συζήτηση βουτάγαν τα πρακτικά, ούρλιαζαν, απειλούσαν και τα συναφή, ενώ οι καθηγητές ενέδιδαν και από ίδιο συφμέρον, αλλάζει το όργανο λήψης αποφάσεων.
Πονάει δόντι, κόβει κεφάλι λοιπόν. Το Συμβούλιο Διοίκησης είναι η μόνη λύση και είμαι φανατικά υπέρ, έστω και αν στο μέλλον υπάρξουν δυσλειτουργίες, σαν λύση είναι η καλύτερη δυνατή.
Προσυπογράφω όσα σημειώνεις εκτός από την τελευταία παράγραφο, γιατί θεωρώ ασήμαντους όσους αναφέρεις. Μακάρι να έχει τα κότσια η Διαμ. Να επιβάλει τα αυτονόητα σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Θερσίτης
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έγραψα γιατί θεωρώ οτι είναι ένα επιπλέον κίνητρο για την ίδια. Θεωρώ οτι τα έχει τα κότσια και ελπίζω να το περάσει το νομοσχέδιο.
Η σύνδεση χρηματοδότησης-αξιολόγησης είναι θέμα καθαρά του Υπουργείου αφού αυτό δίνει τα χρήματα στα Πανεπιστήμια. Επίσης τι θα αποτρέπει τους διαφορους φοιτητοπατέρες, αριστερούς κ.α να εμποδίσουν την εφαρμογή την εφαρμογή του νόμου όπως γίνεται τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως αν και το νομοσχέδιο δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα , η διάταξη για το άσυλο είναι κατώτερη των προσδοκιών.
Ελπίζω να μη γίνει ότι έγινε το 2007 με την αλλαγή του άρθρου 16, οταν το ΠΑΣΟΚ αποσύρθηκε απο τις διαδικασίες αναθεώρησης του Συντάγματος, μόνο και μόνο επειδή αντιδρούσαν Βενιζέλος, Λοβέρδος, Σημίτης κ.α
Δε νομίζω οτι επιχειρείται αυτο που λέμε "Μεγάλη Μεταρρύθμιση στην Παιδεία". Αν ηθελε η Διαμαντοπούλου ας εφάρμοζε το νόμο Γιαννάκου, επίσης χρειάζονται αλλαγές και στο σχολείο. Οι αλλαγές που προτείνονται γενικά είναι ασήμαντες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρυσι τέτοια εποχή είχε αποφασίσει την κατάργηση της βάσης του 10 χωρις προφανή λόγο και είχε σαν αποτέλεσμα να μπαίνουν μαθητες με βαθμό κατω του 1 στα Πανεπιστήμια.
Επίσης όταν ο Πανάρετος πρότεινε τη μετατροπή των ΤΕΙ σε προπαρασκευαστικα Κολλέγια κατα τα αμερικανικά πρότυπα, η Διαμαντοπούλου έβαζε τους δημοσιογράφους να του ρίχνουν λάσπη. Πολλές απο τις σημερινές ιδέες ανήκουν στον Πανάρετο.
Πάντως αυτη η Κυβέρνηση έχει μια τάση να ακυρώνει τις μεταρρυθμίσεις. Χαρκτηριστικά παραδειγματα είναι η Ενιαία Πρωτο βάθμια περίθαλψη Υγείας(ΕΟΠΠΥ) και τα ολοήμερα νοσοκομεία που έμειναν στα χαρτιά
Απο την άλλη οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις που πήγε να κάνει η σημερινη Κυβέρνηση ήταν στη Δημόσια Διοικηση, το Περιβάλλον, στο Αναπτυξιακό Μοντελο και στην Γεωργία. Απο τους παραπάνω Υπουργούς ο Ραγκούσης υποβαθμίστηκε(τελικά μάλλον για να προστατευτεί) και αντικαταστάθηκε απο τον ανύπαρκτο Ρέππα, η Κατσέλη έφυγε για ανεξήγητους λόγους (πολύ πιθανόν για να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον) και αντικατασταθηκε απο τον επίσης ανύπαρκτο φίλο του Φωτόπουλου, Η Μπατζελή και Μπιρμπίλη φύγαν επίσης για ακατανόητους λόγους. Ειδικά οι αντικαταστάτες της πρώτης είναι...
Στον χώρο της Παιδείας και ο Αρσένης και η Γιαννάκου που προσπαθήσαν να αλλάξουν τα πράγματα κατέληξαν να είναι αντικείμενο χλευασμου
@ Ανώνυμος 2:55
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν επιχειρείται μεγάλη μεταρρύθμιση, αλλά για εμένα η αλλαγή του διοικητικού μοντέλου είναι από μόνη της πολύ σημαντική.
Ακούω πολύ καλά λόγια για τον Πανάρετο (σε βαθμό που απορώ γιατί απομακρύνθηκε) αλλά η αλήθεια είναι οτι δεν ξέρω τι είχε προτείνει, ποιές ήταν οι δικές του ιδέες και γενικά την προσφορά του (θα σας παρακαλούσα να με διαφωτίσετε αν έχει τη δυνατότητα).
Η κατάργηση της βάσης του 10 ηταν τεράστιο λάθος και το είχα επισημάνει και τότε, είχα δε υπεραμυνθεί της βάσης επι Γιαννάκου.
Ως προς τις μεταρρυθμίσεις και τις ανεξήγητες αντικαταστάσεις υπουργών συμφωνώ και έχω πολλάκις εκφράσει την απορία μου.
Τσούγδω δεν ήξερα ότι ήσουν διαμαντοπουλικιά...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμος 4:17
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό που συνάγεται το συμπέρασμα οτι είμαι Διαμαντοπουλικιά;
Ποτέ δεν ήμουν φαν, απλά είμαι πολύ υπέρ της μεταρρύθμισης.