Πριν μερικές ημέρες ο Σταύρος Θεοδωράκης στο άρθρο του "Στα μούτρα σας" παρέθεσε μία εικόνα που προσωπικά θεώρησα σοκαριστική. Ένα παιδάκι στην αγκαλιά του παππού του, να μουτζώνει τη Βουλή.
Προφανώς και δεν χωράνε αναλύσεις για το εάν το παιδάκι μουτζώνει τη Βουλή, τους πολιτικούς ή τα κόμματα. Κάνει απλά ό,τι κάνουν όλοι, ό,τι κάνει ο παππούς του.
Μόλις είδα αυτή την εικόνα, σκέφτηκα ασυναίσθητα (ίσως για να παρηγορηθώ) μία άλλη εικόνα, αυτή των παιδιών που συμμετέχουν μαζί με τους γονείς τους στις δράσεις των atenistas.
Η αντιπαραβολή των δυο εικόνων "σκοτώνει" και είναι ενδεικτική των δυο διαφορετικών Ελλάδων που υπάρχουν. Ο γονιός που πάει το παιδί του σε δράσεις που γίνονται εθελοντικά και στοχεύουν στη βελτίωση της καθημερινότητας, στον εξανθρωπισμό εγκαταλελειμμένων χώρων, που το μαθαίνει να καθαρίζει, να περιποιείται και να σέβεται τους κοινόχρηστους χώρους, που το μαθαίνει να αγαπά και να σέβεται το περιβάλλον, έχει την εκτίμησή μου.
Ο γονιός που δασκαλεύει το παιδάκι του να μουτζώνει, που το πάει σε εκδηλώσεις αγανάκτησης, όπου το παιδάκι ακούει φράσεις του τύπου "άντε γαμήσου Πάγκαλε", που το μαθαίνει από μικρό να ρίχνει τις ευθύνες αλλού, έχει τουλάχιστον την περιφρόνησή μου.
Πιστεύω οτι αυτές οι δυο εικόνες, αποτελούν δυο διαφορετικές προτάσεις για το πώς θα κάνουμε εμείς σαν πολίτες, την Ελλάδα καλύτερη. Επιλέγω την δεύτερη.
Γιατί η δεύτερη πρόταση είναι ειρηνική, ρηξικέλευθη, πρωτότυπη, ακομματίκ, δεν αποκλείει κανέναν, δεν επιβαρύνει το ήδη τεταμένο κλίμα και συμβάλλει στην καλλιέργεια άλλης νοοτροπίας. Η πρώτη αν και ήταν πολλά υποσχόμενη ως πρόταση, απεμπόλησε το "ειρηνική".
ΥΓ: Πάντα μου την έδιναν όσοι ειρωνευόντουσαν τους atenistas, τώρα βλέπω τι "αντιπρόταση" έχουν. Βέβαια το ίδιο μπορεί να πει κάποιος και για εμένα. Κάθε κριτική δεκτή, ως συνήθως.
Μόλις είδα αυτή την εικόνα, σκέφτηκα ασυναίσθητα (ίσως για να παρηγορηθώ) μία άλλη εικόνα, αυτή των παιδιών που συμμετέχουν μαζί με τους γονείς τους στις δράσεις των atenistas.
Ο γονιός που δασκαλεύει το παιδάκι του να μουτζώνει, που το πάει σε εκδηλώσεις αγανάκτησης, όπου το παιδάκι ακούει φράσεις του τύπου "άντε γαμήσου Πάγκαλε", που το μαθαίνει από μικρό να ρίχνει τις ευθύνες αλλού, έχει τουλάχιστον την περιφρόνησή μου.
Πιστεύω οτι αυτές οι δυο εικόνες, αποτελούν δυο διαφορετικές προτάσεις για το πώς θα κάνουμε εμείς σαν πολίτες, την Ελλάδα καλύτερη. Επιλέγω την δεύτερη.
Γιατί η δεύτερη πρόταση είναι ειρηνική, ρηξικέλευθη, πρωτότυπη, ακομματίκ, δεν αποκλείει κανέναν, δεν επιβαρύνει το ήδη τεταμένο κλίμα και συμβάλλει στην καλλιέργεια άλλης νοοτροπίας. Η πρώτη αν και ήταν πολλά υποσχόμενη ως πρόταση, απεμπόλησε το "ειρηνική".
ΥΓ: Πάντα μου την έδιναν όσοι ειρωνευόντουσαν τους atenistas, τώρα βλέπω τι "αντιπρόταση" έχουν. Βέβαια το ίδιο μπορεί να πει κάποιος και για εμένα. Κάθε κριτική δεκτή, ως συνήθως.
Η εικόνα αυτή είναι μια από τις πλέον κλασσικές στο Σύνταγμα. Την προηγούμενη Κυριακή από όλα όσα είδα, σε μια παρόμοια κόλλησε το βλέμμα. Δίπλα μου ένας παππούς και στον ώμο του ένα αγοράκι.. του λέει "μούτζα" και πες "κλέφτες"! Το σοκαριστικό για μένα δεν ήταν ότι το έκανε το παιδάκι, αλλά το τι παραδίδουμε σε αυτό το παιδί, δηλαδή την πραγματικότητα, την πλήρη απαξίωση του πολιτικού στερεώματος. Αυτό ζούμε όλες αυτές τις μέρες. Το παιδάκι έχει ήδη χρέος στις πλάτες του, ακόμη κ αν έχει μόλις λίγα χρόνια ζωής.. Ίσως ήταν μια έμμεση απάντηση από το δικό του, στο ποιοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για το αύριο του, και το "κλέφτες" ήταν πραγματικά φοβερό να το ακούς από ένα 3χρονο παιδάκι.. Πλήρη απαξίωση.. και όμως..ούτε μια συγνώμη ακόμη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολλές φορές που αισθάνομαι μόνος εναντίον όλων. Που φωνάζω "αγανακτισμένος" πως πρέπει να πάψουμε να γκρινιάζουμε και να διαμαρτυρόμαστε προς όλους και για όλα και να αρχίσουμε να δουλεύουμε επιτέλους για το καλό της οικογένειας μας και για το κοινό καλό, της γειτονιάς μας, της πόλης μας, της χώρας μας. Σαν εκείνο το παιδάκι που συμμετείχε στην αναδάσωση που λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω κουραστεί με την βία, την καταστροφή και τον αρνητισμό. Δεν περνάω καλύτερα από όλους όσους διαμαρτύρονται, αλλά προσπαθώ να μετατρέψω τη δυσκολία μου σε περισσότερη δουλειά, περισσότερη ευαισθησία για το κοινό καλό και ξέρεις κάτι; Αυτή τη φιλοσοφία θέλω να μεταδώσω και στα παιδιά μου μεθαύριο. Ελπίζω να προβληματίσω τον παππού :[
Πάντα οι γονείς προσπαθούν να περάσουν τις αξίες, τη νοοτροπία, τα πιστεύω τους στα παιδιά τους. Ετσι τα παίρνουν σε συγκεντρώσεις, σε γήπεδα, στις εκκλησίες κ.λ.π. Φαντάζομαι ότι το έχεις ζήσει κι εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν χρόνια με χτύπησε αυτοκίνητο που πέρασε με κόκκινο την ώρα που διέσχιζα το δρόμο. Στο πίσω κάθισμα ήταν ένα παιδάκι που ανέμιζε έξω από το παράθυρο μια κομματική σημαία.
Αυτή την κοινωνία έφτιαξαν οι γονείς μας Τσούγδω, ψηφίζοντας τους πολιτικούς που μας έφεραν εδώ και μας έμαθαν αυτήν την αισθητική.
"καταχώρηση τσι μέρας" για τo Σάββατο σύμφωνα με την ομώνυμη ενότητα του yannidakis, η καταχώρηση σου τούτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνωρίσματα :[
@roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και έχετε δίκιο σε αυτό που λέτε, φυσικά και δεν ήταν έμμεση απάντηση του παιδιού. 5 και 6 χρονών παιδάκι δεν μπορεί να καταλάβει και φυσικά δεν μουτζώνει για να δώσει έμμεση απάντηση. Μιμείται τον γονιό και το πλήθος. Για εμένα το πολλά υποσχόμενο Ελληνάκι είναι αυτό της δεύτερης εικόνας, του θετικού ακτιβισμού αν μπορώ να το πω έτσι. Το 3χρονο και 5χρονο παιδάκι δεν καταλαβαίνει, απλά αναπαράγει. Και όταν φτάσει 18 και 20 και παραπάνω θα έχει μάθει να κατηγορεί πάντα τους άλλους. Οι δυο φωτογραφίες απεικονίζουν την επιλογή που έχουν κάνει οι γονείς για το τι παιδεία θα δώσουν στα παιδιά τους.
@yannidakis
Μερικοί νομίζουν οτι όσοι δεν διαμαρτύρονται και δεν φωνασκούν συνεχώς, είναι οι βολεμένοι. Δεν διαννοούνται οτι είναι άνθρωποι που απλά κοιτάνε μπροστά και προσπαθούν να δουν πώς θα βγούμε το συντομότερο δυνατό από το τέλμα.
Η άποψή μου είναι οτι τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν μακριά από κάφρικες λογικές, να αναπτύσσουν περιβαλλοντική συνείδηση, να μπολιάζονται στον εθελοντισμό. Για εμένα αυτό απεικονίζει η δεύτερη εικόνα.
Σας ευχαριστώ για την αναφορά στο site σας!
@Swell
Είχες χτυπήσει πολύ; Τους ασυνείδητους οδηγούς μου γαμώ, που έχουν και παιδάκια μέσα....
Πάντως αν κάτι σιχαίνομαι είναι να βλέπω παιδάκια με κομματικές σημαίες να λένε συνθήματα και να είναι από μικρά κομματικοποιημένα.
Δεν είναι θέμα των πολιτικών, αν ο γονιός θέλει, μπορεί να προστατεύσει το παιδί του και να ασχοληθεί με την καλλιέργειά του. Το σχολείο δεν είναι αρκετό. Αν το παιδί δεν διαβάζει βιβλία, δεν πηγαίνει σε μουσεία, δεν αγαπάει το περιβάλλον και τα ζώα, όταν μεγαλώσει το μόνο σίγουρο είναι οτι θα έχει έλλειμμα παιδείας, κάτι το οποίο θα είναι εμφανές σε όλες τις εκφάνσεις. Θα ψηφίζει λαικιστές, θα φοροκλέπτει, δεν θα σέβεται τους συμπολίτες του. Μην τα ρίχνουμε όλα στους πολιτικούς λοιπόν.
Τσούγδω, τα κεφάλια κάτω, δουλειά, ιδρώτας, αγάπη για την Ελλάδα, υπομονή, ψυχραιμία, κλειστά αυτιά/μάτια στους φωνασκούντες λαϊκιστές, αυτά πρέπει να μας διακατέχουν μέχρι να περάσουμε τον κάβο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όταν, ελπίζω, αυτό συμβεί, τότε οι "μουτζώνοντες" θα "καμαρώνουν" πως η δική τους μούτζα ταρακούνησε το σύστημα και πέτυχε το στόχο της...
Και με την ελπίδα "διορισμού" οι όμοιοί τους θα γλύφουν τους "κλέφτες"...
Θα έπρεπε ο παππούς να αφήσει στο σπίτι τον εγγονό του. Ούτε και ο ίδιος πιστεύει ότι του πρόσφερε κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλύτερα να παραδειγματιστεί από το παρακάτω βίντεο:
http://www.youtube.com/watch?v=7w6rDDD_lCo
Επί της ουσίας
Η αντιπαραβολή των δυο εικόνων εμένα προσωπικά δεν με σκότωσε. Άλλο θέμα θίγει η πρώτη εικόνα, άλλο θίγει η δεύτερη. Και κατά τη γνώμη μου το ένα δεν αποκλείει το άλλο.
Είσαι σίγουρη ότι απ’ όσους συγκεντρώνονται στο Σύνταγμα κανένας δεν ανήκει στους atenistas; Μάλλον όχι.
Ασφαλώς κι εγώ θα προτιμούσα τη δεύτερη φωτογραφία. Βγάζει ενέργεια. Η πρώτη την εκτονώνει.
Αν το “κίνημα των αγανακτισμένων” μείνει αχρωμάτιστο να’σαι σίγουρη ότι κι αυτό θα “φυτέψει” πολλούς σπόρους.
Ίδωμεν…
@τσότσος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ αυτής της άποψης είμαι. Με τον τσαμπουκά δεν λύνονται όλα τα προβλήματα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μάθει να λειτουργούν έτσι, υπάρχουν και άλλοι που έχουν μάθει να κάνουν αυτοκριτική και να κοιτάνε μπροστά, να μην κοιτάνε να επιρρίψουν ευθύνες, αλλά να ξεφύγουν από το αδιέξοδο και να ορθοποδήσουν, που στην παρούσα φάση είναι το μείζον.
@Πέτρος Κ.
Είμαι σίγουρη πως όποιος πήγε με το παιδί του στους atenistas, δεν πήγε με το παιδί του στο Σύνταγμα. Ούτε που υπονόησα αυτό που αναφέρεις οτι δηλαδή δεν πήγαν και άνθρωποι που δραστηριοποιούνται με τους atenistas στο Σύνταγμα.
Θεωρείς οτι παραμένει αχρωμάτιστο;
Δεν θεωρώ τίποτα αυτονόητο ή προδιαγεγραμμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε φυσικά τρέφω αυταπάτες για τις προθέσεις μερικών.
Λες να τολμήσουν να εμφανιστούν ανάμεσα στο πλήθος όλοι αυτοί που έφταιξαν και σήμερα ψάχνουν να βρουν συνενόχους στα δικά μας πρόσωπα και στα πρόσωπα των παιδιών μας; Πολιτικοί, δικαστές, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές και λοιποί;
Λες να καταφέρουν να το πουν φωναχτά οι ΠΑΜίτες ή τα Χρυσαύγουλα ότι “ηγούνται” των κινητοποιήσεων;
Ούτε με ελικόπτερα δεν θα φύγουν.
Είναι απόλυτα σίγουρο ότι μέσα στην “ανώνυμη” μάζα έχουν παρεισφρήσει και αυτοί που θέλουν να εκμεταλλευτούν την εξέγερση για ψηφαλάκια και αυτοί που ψάχνουν να βρουν την ευκαιρία να τα κάνουν μπάχαλο και το γνωστό χαφιεδότσουρμο της Ασφάλειας. Όσο οι “αγανακτισμένοι” (πολύ λάθος όρος) περιφρουρούν τις κινητοποιήσεις, δεν κινδυνεύουν από κανέναν.
Αλλά δεν είναι αυτό που με απασχολεί.
Δεν με φοβίζει η αποτυχία των κινητοποιήσεων.
Με φοβίζει η επιτυχία τους.
Γιατί πολύ φοβάμαι ότι όλο και κάποιος καινούριος μαλάκας θα μας κατσικωθεί στο σβέρκο, παριστάνοντας το Μεσσία.
Απλά έχω μια μικρή ελπίδα, μήπως και κάτι αλλάξει.
Γιατί δεν αντέχω άλλα πειράματα από μαθητευόμενους μάγους.
Δεν τα αντέχει η Ελλάδα…
ειλικρινα δε ξερω τι τον επιασε τον ελληνα και εμεινε εκει στη πλατεια να μουτζωνει τη βουλη...τωρα
ΑπάντησηΔιαγραφήκανανε πολλα λαθη , καναμε πολλα λαθη
τωρα ειμαστε πια στα βαθεια
και πρεπει να κολυμπησουμε
Αγαπητή Τσούγδω,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ ότι έχω αρχίσει να κλονίζομαι! Ξεκίνησα να σου γράψω με το που είδα ανταποκρίσεις από τη πρωτοφανή σημερινή συγκέντρωση! Ανοίγω τη ιστοσελίδα σου για να γράψω και βλέπω το νέο σου άρθρο. Εκεί τα έπαιξα. Τι κάνω τώρα; Με ποιους είμαι; Με τους Χριστιανούς ή τα λιοντάρια; Με τον Αστυφύλαξ ή τον χωροφύλαξ;
Τι γίνεται ρε γαμώ το; Μήπως για πρώτη φορά ο κόσμος καπέλωσε τα κόμματα; Μήπως η πλάκα και ο χαβαλές έγιναν τελικά κίνημα; Μήπως, επιτέλους, ξυπνήσαμε; Μήπως τα κόμματα και ειδικά τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας, θα έπρεπε ν’ αρχίσουν να ανησυχούν λιγάκι; Μήπως τελικά όλοι αυτοί του Συντάγματος (και όχι μόνο) έχουν δίκιο κι όλοι εμείς άδικο που τους λοιδορούσαμε και τους κατακρίναμε; Τι γίνεται ρε γαμώ το;
Από την άλλη πλευρά πάλι, είναι και η άποψη που διατύπωσες μόλις σήμερα. Μαζί σου! Ναι αλλά πάλι, στην Ελλάδα της υπερβολής ζούμε, όχι στην Ελβετία! Και τις μούτζες μας θα ρίξουμε και τα … «γαμώ σταυ…ια» μας θα ρίξουμε και πού και πού θα πλακωθούμε με τους αντιφρονούντες. Σιγά μην αλλάξουμε τα εθνικά μας «προτερήματα» γιατί εξευρωπαϊστήκαμε, λέει, πολιτικά. Είπαμε, Έλληνες είμαστε, να μη τρελαθούμε κι όλα!
Μα καλά να μαθαίνουν τα παιδάκια μας να μουντζώνουν; Μα καλά, θα μου απαντήσει κάποιος, αυτή την ευκαιρία περίμεναν να το μάθουν αυτό; Δεν έχουν δει ποτέ τον Αυλωνίτη, τον Φωτόπουλο (όχι της ΔΕΗ βέβαια που είναι προφέσορας, λόγω κουλτούρας, σ’ αυτό), τον Κωνσταντάρα και τη Βλαχοπούλου να φασκελώνουν όποιον δε γουστάριζαν; Ή τους ίδιους να φλομώνουν στη σφαλιάρα τους Τζανετάκους αυτού του κόσμου; Ή τον πατέρα τους και τα’ αδέλφια τους να «στολίζουν» τους διαιτητές ή τους παίκτες των αντιπάλων ομάδων, μπροστά στη τηλεόραση; Από τη συγκέντρωση του Συντάγματος θα τα μάθουν όλα αυτά; Τώρα, αν ο μπαμπάς κάνει και λιγάκι «ειδικό φροντιστήριο» στο παιδάκι, με την ελπίδα ότι κάποιο κανάλι θα τους δείξει, είπαμε, στην Ελλάδα είμαστε.
Μήπως όμως, τελικά εκείνο που θα μείνει στο παιδάκι από όλη αυτή την ιστορία, είναι το να μη σκύβει το κεφάλι, όπως έκαναν οι γονείς του επί γενιές ολόκληρες και να σηκώνει το ανάστημά του και να δηλώνει δυναμικά ότι «μέχρις εδώ, δε πάει άλλο»;
Κι ενώ γράφω αυτά από την ανοιχτή στα νέα τηλεόραση, μετά την μακροσκελή κάλυψη του Συντάγματος (πάνω από μισή ώρα όλα, ή σχεδόν όλα, τα κανάλια) βγαίνει και ένα θεματάκι αστραπή (30, άντε 40 δευτερόλεπτα) η πολύ ωραία πρωτοβουλία της εκδήλωσης για το περιβάλλον. Οικογένειες με ποδήλατα στους δρόμους της Αθήνας (και άλλων πόλεων ελπίζω μια και καμία αναφορά δεν έγινε στα κανάλια!) να καθαρίζουν πάρκα, ακτές, πλατείες, σήματα τροχαίας και, όπου μπορούσαν, γραφίτι! Βέβαια, οι «αιθεροβάμονες» αυτοί, ούτε συνθήματα φώναζαν, ούτε μούντζωναν ούτε απειλούσαν. Απλά διαδήλωναν και επί τη ευκαιρία, έκαναν και κάτι χρήσιμο για το περιβάλλον. Σιγά μη έχουν απαίτηση για περισσότερη δημοσιότητα, ειδικά από τα κανάλια (οι εφημερίδες θα περιοριστούν σε μονόστηλα και αν!) με τέτοια «ξενέρωτη» παρουσία.
Ειδικά όταν συγκρίνονται με τη χιονοστιβάδα των «Συνταγματικών» (σε 100.000 του υπολογίζουν τα κανάλια!). Τώρα που το σκέφτομαι, οι 100.000 (σιγά μην είναι τόσοι) σε μια πόλη 5.000.000 κατοίκων αποτελούν το 2% των κατοίκων, όχι και το πιο ανατρεπτικό ποσοστό, αλλά ποιος μετράει τώρα;
Τελικά , Τι γίνεται ρε γαμώ το;
Πάνος Χατζηκωνσταντίνου
@ Πέτρος Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που έχω τη δυνατότητα να παρακολουθήσω εγώ που δεν συμμετέχω, είναι η συνέλευση μέσα από το live streaming.
Δεν μίλησα ούτε για Χρυσή Αυγή, ούτε για το ΠΑΜΕ. Αν καταλαβαίνω καλά η Ανταρσύα έχει πολύ έντονη παρουσία, άσε που η φοιτητική της Νεολαία, τα ΕΑΑΚ έχουν πάρει ντοκτορά στο να το παίζουν ανεξάρτητοι και ακομματίκ. Τους ζω μέσα στο Πανεπιστήμιο κάθε μέρα.
Συμφωνώ οτι δεν αντέχουμε άλλους μαθητευόμενους μάγους, αλλά με συγχωρείς, το "να φύγει ο Παπανδρέου και η τρόικα" δεν είναι αίτημα. Πες: ζητάω εκλογές και δημοψήφισμα, αλλά καθαρά. Αλλά πού να ζητήσουν εκλογές, τι θα ψηφίσουν στις εκλογές;
Έχουμε κοινοβουλευτική δημοκρατία, προσωπικά δεν θεωρώ οτι πρέπει να αλλάξει, σε αυτά τα πλαίσια και με δεδομένο οτι ο μόνος τρόπος να πέσει η κυβέρνηση είναι οι εκλογές, ας ζητήσουν εκλογές και ας συγκροτήσουν έναν πολιτικό φορέα ή ας προτείνουν πρόσωπα.
@ ασωτος γιος
Ακριβώς, αυτή η αγανάκτηση που υπάρχει και το αίτημα για στασιμότητα, μας πάει πίσω, μας βυθίζει περισσότερο. Αντί να δουλεύουμε και να προσπαθούμε να βγούμε μία ώρα αρχύτερα από το τέλμα, αγανακτούμε και κάνουμε κορώνα στο κεφάλι μας βολικές απόψεις.
@ Πάνος Χατζηκωνσταντίνου
Οι 100.000 είναι πάρα πολλοί, δεν γίνεται να τους αντιμετωπίζει ο οποιοσδήποτε όπως αντιμετωπίζει τις θλιβερές μειοψηφίες που κατά καιρούς κλείνουν το κέντρο της Αθήνας. Υποψιάζομαι οτι αυτές τις μέρες έχει περάσει από τις πλατείες της χώρας ένα μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας που μπορεί να προσεγγίζει και τις 500.000 (απλή εκτίμηση).
Δεν θεωρώ οτι μπορεί κάποιος να καταδικάσει αυτό το κίνημα. Έχω αρχίσει να ανησυχώ γιατί ακούω περίεργες φωνές. Η ημέρα της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου θα είναι το βαρόμετρο για τις εξελίξεις, τότε θα δούμε πώς θα αντιδράσει ο συγκεντρωμένος κόσμος.