Ο κύριος Τσαπατσούλης

Μετά τον "κύριο Αχρηστούλη", η χώρα μας είναι στην ευχάριστη θέση να έχει Πρωθυπουργό, τον "κύριο Τσαπατσούλη".

Μόλις 100 ημέρες χρειάστηκαν για να ανακαλύψουμε και μάλιστα με πολλές “αποδείξεις” ένα από τα βασικά κουσούρια της κυβέρνησης που ελπίζω να μη μας ταλαιπωρήσει πολύ τα επόμενα χρόνια. Τσαπατσουλιά και προχειροδουλειές λοιπόν.

Προκειμένου να μας αποδείξουν ότι βρίσκονται σε επαγρύπνηση, είναι απόλυτα ορεξάτοι για δουλειά και αποφασισμένοι να κάνουν την Ελλάδα και πάλι χώρα, έστω και με το στανιό, οι υπουργοί έχουν επιδοθεί σε έναν ανεξήγητο ανταγωνισμό προχειροδουλειάς.

Η μία προχειροδουλειά μετά την άλλη, μέτρα που εξαγγέλλονται χωρίς να έχουν πάρει την τελική τους μορφή, χωρίς να έχουν σκεφτεί οι ιθύνοντες το “αλλά”, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει ότι δεν υπάρχουν παραθυράκια. Μέτρα που εξαγγέλλονται για να τα πάρουν στη συνέχεια πίσω, αφού ζητήσουν συγνώμη.

Τελευταίο χτύπημα το οποίο ξεφεύγει βέβαια από τα στενά όρια της προχειροδουλειάς, το χθεσινό κατόρθωμα με την επαναφορά του φόρου για γονικές παροχές και δωρεές. Νύχτα και με κλειστή Βουλή, χωρίς καμία προειδοποίηση, πέρασε η τροπολογία και μάλιστα ενταγμένη σε διάταξη του Υπουργείου Περιβάλλοντος...

Δεν εξετάζω αυτή τη στιγμή το περιεχόμενο του νομοσχεδίου και το αν η κυβέρνηση είχε δεσμευθεί ότι θα επαναφέρει τον φόρο στις μεταβιβάσεις, όσο την λογική, θα μάθετε τι φόρο θα πληρώσετε για τη μεταβίβαση που θα κάνετε τώρα, σε 2-3 μήνες καθώς το μέτρο θα έχει αναδρομική ισχύ (!).

Διαπίστωσαν ότι ο κόσμος συρρέει τις τελευταίες ημέρες στις εφορίες για μεταβιβάσεις και γονικές παροχές, είδαν ότι χάνονται πολύτιμα έσοδα και πέρασαν νύχτα την τροπολογία για την επαναφορά του φόρου.
Μία κυβέρνηση δε μπορεί να λειτουργεί τόσο σπασμωδικά, διότι προκαλεί κυριολεκτικά σοκ σε πολίτες, εφοριακούς και συμβολαιογράφους που καλούνται από τη μία μέρα στην άλλη και χωρίς καμία προειδοποίηση να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.
Δε μπορεί να υπάρχει η λογική του αιφνιδιασμού σε τέτοια ζητήματα γιατί εκτός από τους μεγαλοκαρχαρίες υπάρχουν και οι μικρομεσαίοι.

Φυσικά αυτό δεν είναι το μόνο δείγμα προχειροδουλειάς.
Το αμέσως πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το μέτρο με τις αποδείξεις που όλοι ξαφνικά έχουμε αρχίσει να μαζεύουμε αποδείξεις, έχουμε οι περισσότεροι βρει και το που θα τις καταχωνιάζουμε, χωρίς να ξέρουμε καλά καλά σε τι ακριβώς θα μας χρησιμεύσουν. Αφήστε που για να εφαρμοστεί ένα τέτοιο μέτρο θα πρέπει να καθιερωθεί και ο αριθμός απόδειξης, προκειμένου μία απόδειξη να μη χρησιμοποιείται πάνω από μία φορά.

Αποδείξεις από όλες μας τις συναλλαγές λοιπόν και υπάρχουν και μερικοί που σε λίγο θα δίνουν σε κάποιον που ζητιανεύει ένα ευρώ θα τους λέει ο δύσμοιρος “ευχαριστώ, ο Θεός να σας έχει καλά” και θα απαντάνε “απόδειξη”.

Μιλάμε για απίστευτες προχειροδουλειές, μέτρα που απλά εφαρμόζονται, χωρίς να έχουν πάρει την τελική τους μορφή ... και βλέπουμε!!!

Σίγουρα υπάρχει μεγάλη πίεση να βρεθούν χρήματα, να μπουν όλα σε μία τάξη, να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή... Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο όσα μέτρα λαμβάνονται θα πρέπει να είναι πολύ προσεγμένα, χιλιομελετημένα και άμεσα εφαρμόσιμα.