Η Ε.Ε. χτυπάει το ντέφι, εμείς χορεύουμε...

Δημοκρατια, Κυβέρνηση από το λαό. Όλα αυτά είναι μεγάλες ιδέες, άλλα όλες έχουν μία αμαρτία… Ότι όλες βασίζονται στην απατηλή θεωρία, ότι οι άνθρωποι είναι εντελώς τίμιοι.

Τάδε έφη ο πρωταγωνιστής της νέας ταινίας του Woody Allen “whatever works” σε μία από τις κρίσεις ευφυίας του...

Να συμπληρώσω ότι βασίζονται και σε μία άλλη θεωρία, ότι οι άνθρωποι δεν είναι εγωιστές και ανταγωνιστικοί μεταξύ τους.

Οι μεγάλες ιδέες και οι μεγάλες θεωρίες για το πώς θα υπάρξει ένας ιδεατός κόσμος χωρίς ανισότητες, ένας κόσμος που θα είμαστε όλοι ευτυχισμένοι, ίσοι μεταξύ ίσων, υπάρχουν και έχουν διατυπωθεί εδώ και δεκαετίες.
Αλλά δυστυχώς σκοντάφτουν στην ίδια τη φύση του ανθρώπου, που είναι ένα ανταγωνιστικό ον.

Σκεφτόμουν πως η ελληνική οικονομία δε θα είχε περιέλθει ποτέ σε αυτή την κατάσταση, αν όλοι οι πολίτες ήμασταν τυπικοί σε όλες μας τις υποχρεώσεις, αν δεν βλέπαμε ανταγωνιστικά τους συνανθρώπους μας, αν δεν είχαμε τη μανία να ξεχωρίσουμε, αν σεβόμασταν τους γύρω μας και τα δικαιώματα τους, αν σεβόμασταν τους νόμους, αν αποφασίζαμε να βάλουμε στην άκρη το προσωπικό συμφέρον για το καλό της χώρας. Αν, αν, αν....
Σε τι παράδεισο θα ζούσαμε αν....

Δε νομίζω ότι υπάρχει λαός πιο εγωιστικός, πιο ανταγωνιστικός και πιο μη τίμιος από τους Έλληνες.

Ο Έλληνας έχει μάθει στον εύκολο δρόμο. Τσατσιλήκι, κονέ, απατεωνιές και Άγιος ο Θεός. Κατά τα άλλα του φταίνε μόνο οι πολιτικοί και το σύστημα, που και οι πολιτικοί πριν ασχοληθούν με "το σπορ", απλοί πολίτες ήταν. Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα, ότι και οι πολιτικοί μας, έχουν την ίδια νοοτροπία με τους πολίτες αυτής της χώρας.

Σαν λαός κατέχουμε master στην αποποίηση ευθυνών.
Δε φταίω εγώ, φταίει ο γείτονας, ο πολιτικός, τα άκρα, οι νταβατζήδες, ο Μητσοτάκης, οι ξένες δυνάμεις, οι Νεφελίμ...
Είμαστε διατεθειμένοι να τα ρίξουμε σε οποιονδήποτε. Ένα είναι σίγουρο, ότι εμείς δε φταίμε σε τίποτα.

Οκ φοροδιαφεύγουμε, αλλά όλοι το κάνουν, τι είμαστε εμείς, τα θύματα;
Ναι έχουμε αυθαίρετο μέσα στο δάσος, αλλά κάθε Έλληνας που σέβεται τον εαυτό του έχει.
Εντάξει λαδώνουμε για να τακτοποιήσουμε τις υποθεσούλες μας, αλλά δε φταίμε εμείς, φταίνε αυτοί που λαδώνονται.

Απ’ ότι φαίνεται όμως, the party is over που θα έλεγε και ο Σιούφας.

Οι Βρυξέλλες έρχονται να μας βάλουν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι. Από τη στιγμή που οι εταίροι μας άρχισαν να ασχολούνται με το «ελληνικό ζήτημα», σκούρα τα πράγματα.
Τώρα η ΕΕ θα χτυπάει το ντέφι και εμείς θα χορεύουμε στους ρυθμούς που μας επιβάλλει, ας κάνουμε κι αλλιώς.

Είναι πολύ δυσάρεστο να ακούς τι έρχεται. Περικοπές, φοροεπιδρομή, κατάργηση 14ου μισθού…

Σίγουρα όταν ο κόσμος ψήφισε το ΠΑΣΟΚ δεν περίμενε κάτι τέτοιο, περίμενε να δει άσπρη μέρα.
Προσωπικά πιστεύω ότι η λήψη σκληρών μέτρων είναι μονόδρομος για την κυβέρνηση.

Δεν αδικώ όμως τον κόσμο που σκέφτεται: "αυτά περιμέναμε εμείς; Άλλα μας έλεγαν, δεν ήξεραν;"
Δεν θα αδικήσω τον κόσμο ούτε όταν θα βγει στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί. Σίγουρα οι πλάτες των μικρομεσαίων δε μπορούν να αντέξουν και τις συνέπειες της κρίσης.
Μας περιμένουν δύσκολες μέρες και σίγουρα αν γίνουν πράξη τα όσα ακούγονται, όχι μόνο δε θα υπάρξει συναίνεση, αλλά θα έχουμε κοινωνικές αναταραχές...

Καλό είναι όμως πριν σπεύσουμε να αποδώσουμε ευθύνες (για όλα φταίνε τα δυο μεγάλα κόμματα και η ΕΕ..) να αναλογιστούμε αν έχουμε φταίξει κι εμείς, έστω και στο ελάχιστο, για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.