Bloggers, όπως λέμε εγκληματίες!

Εκεί που έκανα αμέριμνη zapping στις ειδήσεις, ναι το ομολογώ έβλεπα Star, βλέπω στον alpha τίτλο :" Θύμα blogger η πρώην συνεργάτιδα της Μαριέτας Γιαννάκου" και μου έρχεται μία σκοτοδίνη...
Τι θα πει θύμα bloggers κύριοι, τι είμαστε δολοφόνοι;
Όταν ένας γιατρός ζητάει φακελάκι, τι λέμε, θύμα γιατρού ο ασθενής; Λέμε επιτήδειος γιατρός ή κάτι τέτοιο μη χαρακτηρίζοντας όλο τον κλάδο.
Όπως αναφέρετε τους bloggers είναι σα να μιλάτε για μία νέα κάστα εγκληματιών του διαδικτύου Το να μη προσδίδετε ένα χαρακτηρισμό στους bloggers αυτούς δεν είναι καθόλου αθώο γιατί τους βάζετε όλους στο ίδιο καζάνι.
Όταν ωρύονταν οι δημοσιογράφοι και έλεγαν ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, δε γύρισε κανένας να πει πως πρέπει να θέσουμε όρια στην ελευθερία των δημοσιογράφων μετά από όσα έγιναν...
Τι είναι πιο επικίνδυνο, τα ανώνυμα συκοφαντικά σχόλια ή οι δημοσιογράφοι που συναλλάσσονται με την εξουσία και διαρρέουν στον τύπο κείμενα υψίστης εθνικής σημασίας, άκρως απόρρητα;
Από ποιόν κινδυνεύει το κράτος και οι πολίτες, από την αθυροστομία των bloggers ή από το ακόρεστο πάθος κάποιων για αυτοπροβολή και κέρδη;
Το να είσαι blogger είναι hobby, είναι άποψη. Θέλεις κάπου να μιλήσεις κάπου να πεις την άποψή σου, να δεις τι πιστεύουν οι άλλοι για όσα σκέφτεσαι. Αυτό είναι το blogging τίποτε λιγότερο τίποτε περισσότερο.
Βέβαια υπάρχουν blogs ειδησεογραφικά, υπάρχουν blogs που έχουν να κάνουν με τον πολιτισμό, υπάρχουν blogs που ο καθένας λέει τα εσώψυχά του.
Ο απλός κόσμος όμως που να τα ξέρει αυτά... Ακούει τον κάθε Χιώτη και τον κάθε Πρετεντέρη και όταν το παιδί του λέει: "πάω να μπω στα blogs" ο γονιός πανικοβάλλεται και αρχίζει τα "που πας να μπλέξεις, κοίτα τις σπουδές σου" και τις άλλες γνωστές κλασικές φράσεις made by greek mums.
Ο άνθρωπος που δε ξέρει νομίζει ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένα blog, "αυτό το πρεσ" όπως χαρακτηριστικά μου λένε και ότι bloggers είναι οι ανώνυμοι σχολιαστές που λένε το μακρύ τους και το κοντό τους.
Δυστυχώς η παραπληροφόρηση του κοινού είναι απόλυτη γιατί δε συμφέρει το σύστημα να υπάρχουν τα blogs. Δε συμφέρει τους εκδότες, δε συμφέρει την κυβέρνηση, δε συμφέρει τους επιχειρηματίες, συμφέρει μόνο το λαό. Αλλά όπως έχουμε μάθει σε αυτή τη χώρα το συμφέρον του λαού δεν έχει καμία σημασία...
Τόσα χρόνια έλεγα ότι πάλι καλά που δεν είμαστε σαν την Αμερική που οι πολίτες παραπληροφορούνται. Δυστυχώς διαπιστώνω ότι βρισκόμουν σε μία τραγική πλάνη... Στην Ελλάδα τελικά τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.
Φαινομενικά υπάρχει ελευθεροτυπία... Σου λέει ο άλλος εκπροσωπούνται όλοι οι χώροι. Δυστυχώς όμως πίσω από την "ελευθεροτυπία" κρύβονται οι καναλάρχες και οι εκδότες που διαμορφώνουν με βάση τα συμφέροντα τους την πληροφόρηση των πολιτών.
Να δώσω ένα παράδειγμα.
Συζητάμε ας πούμε για τα οπλικά συστήματα. Λέει η μία εφημερίδα τα Γερμανικά είναι σκάρτα καλύτερα τα Ρώσσικα. Λέει ένα κανάλι τα Ιαπωνικά είναι τα καλύτερα αλλά οι Ρώσσοι μας πιέζουν και πάει έτσι μπαλάκι το πράγμα... Ο αναγνώστης-ακροατής-θεατής λοιπόν προσπαθεί να καταλάβει με βάση τα πληρωμένα ρεπορτάζ τι μας συμφέρει (εννοείται πως όλα τα ρεπορτάζ είναι πλήρως υποκειμενικά και "ξεχασιάρικα" όταν πρόκειται για αρνητικά σημεία). Έλα όμως που πίσω από τα ρεπορτάζ κρύβεται ένας υπόγειος πόλεμος συμφερόντων και κουμπαριληκίων. Ας πούμε ο εκπρόσωπος της Γερμανική εταιρείας είναι κουμπάρος του μπατζανάκη του αδερφού του εκδότη της τάδε εφημερίδας, ο άλλος εκπρόσωπος είναι 8ος ξάδερφος του κολλητού του καναλάρχη και πάει λέγοντας...
Από αυτό το νταραβέρι όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν κάτι να κερδίσουν πλήν από τον λαό που δε γίνεται κοινωνός αυτού του παιχνιδιού...

Με τα blogs είναι αλλιώς. Υπάρχουν 32.000 ελληνικά blogs και μου φαίνεται λίγο δύσκολο να είναι όλα διαπλεκόμενα. Στην κοινότητά μας λοιπόν δεν υπάρχουν τέτοιου είδους νταραβέρια ή και αν υπάρχουν, βγάζουν μάτι.
Στην κοινότητα των bloggers υπάρχει η δυνατότητα να μπεις και να σχολιάσεις ένα post λέγοντας, είσαι πουλημένος στον τάδε ή στον δίνα, τα παίρνεις χοντρά για τα δημοσιεύματά σου και για σύνελθε (πολύ ευγενικό ε; και καθόλου συκοφαντικό). Σε μία εφημερίδα ή σε ένα κανάλι, στέλνεις μία επιστολή διαμαρτυρίας και μόνο που δε σε τουφεκίζουν που τόλμησες να αμφισβητήσεις την αντικειμενικότητά τους, και ποιός είσαι στο κάτω κάτω κύριε που θα κρίνεις ένα δημοσιογράφο ή πολιτικό τέτοιου βεληνεκούς; Τι νομίζεις ότι είμαστε ίσοι σε αυτή τη χώρα κύριέ μου? Πλανάσαι πλάνην οικτρά. Κάτσε στην αμάθειά σου,βλέπε τα dvd που σου δίνουμε και να λες και ευχαριστώ που δε σου έχουμε βάλει και μικρόφωνα στο σπίτι να σε παρακολουθούμε!

Και για να δώσω και ένα ορισμό, οι bloggers είναι μία "πολυσύνθετη" κοινότητα ανθρώπων όλων των ηλικιών και όλων των μορφωτικών βαθμίδων που λένε ελεύθερα την άποψή τους για όποιο θέμα τους απασχολεί, χωρίς να υφίστανται την ελάχιστη λογοκρισία όπως άλλωστε θα έπρεπε να γίνεται σε μία δημοκρατική χώρα, όχι μόνο στα blogs της αλλά σε όλα τα μέσα πληροφόρησης.