31 Αυγούστου 2013

Θέλεις να ασχοληθείς με τα κοινά; Απάντα στο quiz και δες αν η χώρα σε χρειάζεται!

Είσαι ή δηλώνεις κεντροαριστερός; Βρίσκεσαι σε σύγχυση και δεν ξέρεις τι να ψηφίσεις; Περιμένεις το θαύμα στον χώρο της κεντροαριστεράς; Θεωρείς οτι έχει έρθει η στιγμή να κάνεις το μεγάλο βήμα και να εμπλακείς ( ή να ξαναεμπλακείς ή να συνεχίσεις να εμπλέκεσαι) στα κοινά; Έχεις τις αμφιβολίες σου για το εάν και κατά πόσον η παρουσία σου θα βοηθούσε την κεντροαριστερά και κατ' επέκταση την χώρα; Αμφιβάλλεις για το εάν είσαι άνθρωπος κατάλληλος για τον στίβο της πολιτικής;

Απάντησε στο παρακάτω quiz που ετοίμασαν ειδικοί πολιτικοί επιστήμονες για εσένα και μάθε εάν και κατά πόσον η χώρα σε χρειάζεται.

1) Έστω οτι έχεις αναλάβει μία καίρια πολιτική θέση και επιβάλλεται πρόστιμο σε μεγαλοεπιχειρηματία ο οποίος σε επισκέπτεται και αξιώνει το σβήσιμο ή τον περιορισμό του προστίμου:

α) Τον στέλνεις από εκεί που ήρθε, όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο
β) Το πρόστιμο είναι μεγάλο και του το περιορίζεις γιατί υπάρχει κατανόηση, όλοι άνθρωποι είμαστε.
γ) Το σβήνεις στα πλαίσια της λογικής "κράτα με να σε κρατώ"
δ) Το σβήνεις για να μη σε ... σβήσουν

2) Έστω οτι έχεις μία καίρια πολιτική θέση και βρίσκεται σε εξέλιξη ένας διαγωνισμός για κάποιο δημόσιο έργο, σε προσεγγίζει εκπρόσωπος εταιρίας και σου προτείνει διακριτικά ένα χρηματικό ποσό για να του δώσεις το διαγωνισμό:

α) Του εξηγείς οτι τα κριτήρια είναι ίδια για όλους και αρνείσαι τη δωροδοκία
β) Του αποκαλύπτεις σε ποιά σημεία θα μπορούσε να βελτιώσει της προσφορά του και τα αρνείσαι.
γ) Τα παίρνεις και τον ευχαριστείς για τη συνεργασία.
δ) Απαντάς οτι όπως και να έχει θα το πάρει ο Μπόμπολας.


3) Είσαι Υπουργός και υπάρχει η σκέψη να γίνει μία μεταρρύθμιση στον τομέα ευθύνης σου, πώς το χειρίζεσαι;

α) Ξεκινάς διάλογο με όλους τους εμπλεκομένους και ενδιαφερομένους από μηδενική βάση
β) Ξεκινάς διάλογο πάνω σε συγκεκριμένες προτάσεις με περιθώρια περιορισμένων αλλαγών.
γ) Ξεκινάς μονόλογο προσπαθώντας να πείσεις για την μεταρρύθμιση το κομματικό σου ακροατήριο και αυτό να το περάσει σιγά σιγά.
δ) Δεν ξεκινάς τίποτα, απλά αποφασίζεις και προχωράς.

4) Πάνω σε μία μεταρρύθμιση υπάρχουν έντονες αντιδράσεις πορείες, απεργίες, γενικός εκνευρισμός:

α) Αναβάλλεις τη μεταρρύθμιση και καλείς τους πάντες σε διάλογο για βελτιώσεις.
β) Δέχεσαι σωματεία και κάνεις δεκτές περιορισμένες προτάσεις.
γ) Ξεκινάς πόλεμο με στοχοποίηση των αντιδρώντων
δ) Ποντάρεις στην ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού με λίγη βοήθεια από τα ΜΜΕ...

5) Εάν η μεταρρύθμιση δεν περάσει, ποιός θα σου φταίει;

α) Προφανώς κάτι δεν έκανες καλά κι εσύ
β) Κάτι δεν έκανες καλά αλλά αντέδρασαν υπερβολικά
γ) Αντέδρασαν υπερβολικά και η αντιπολίτευση έκανε σαματά για να αποκομίσει οφέλη.
δ) Δεν είναι μόνο η αντιπολίτευση σε φάγανε και μέσα από το κόμμα καθώς άλλα στελέχη δεν σε στήριξαν αρκετά.

6) Θέλεις να εμφανιστείς σε κάποια εκπομπή λίγο πριν τις εκλογές...

α) Όποιος σε καλέσει σε κάλεσε δεν θα σκάσεις κιόλας
β) Ψάχνεσαι από γνωστούς και φίλους μπας και χωρέσεις σε οποιαδήποτε εκπομπή
γ) Έχεις φροντίσει να έχεις καλές σχέσεις με δημοσιογράφους και επιχειρηματίες
δ) Ο επιχειρηματίας σου χρωστάει χάρη, εννοείται οτι εμφανίζεσαι σε κεντρικά δελτία την τελευταία βδομάδα πριν τις εκλογές.

7) Μετά τις εκλογές και πριν ανακοινωθεί το κυβερνητικό σχήμα

α) Δεν περιμένεις τίποτα και από κανέναν ό,τι κάνεις το κάνεις για να τα έχεις καλά με τη συνείδησή σου, από εκεί και πέρα αν έρθει η πρόταση καλώς να έρθει.
β) Κάθεσαι πάνω από το τηλέφωνο και σιχτιρίζεις μόλις χτυπήσει και είναι η θειά σου η Κίτσα που πήρε να δει "τι γίνεται"
γ) Είσαι σίγουρος οτι έχεις μία θέση στο σχήμα λόγω συσχετισμών και απλά περιμένεις να δεις ποιά
δ) Είσαι σίγουρος οτι θα είσαι ο επόμενος ΥΠΕΞ ή ΥΠΟΙΚ, άντε ΥΠΕΠΘ αλλιώς θα γίνει της πόπης.

8) Δεν υπουργοποιείσαι, τι κάνεις;

α) Υπήρχαν καλύτεροι από εμένα, δεν πειράζει δεν είναι αυτοσκοπός
β) Στεναχωριέσαι, αλλά σου περνάει
γ) Αρχίζεις την εσωκομματική αντιπολίτευση
δ) Αρχίζεις την εσωκομματική αντιπολίτευση, διοχετεύεις παραπολιτικά, επιτίθεσαι σε αυτόν που σου πήρε το πολυπόθητο υπουργείο

9) Είσαι υπουργός και ξεσπάει σκάνδαλο στα κατώτερα στρώματα στο οποίο ΔΕΝ εμπλέκεσαι, τι κάνεις;

α) Παραιτείσαι γιατί είσαι ο πολιτικός υπεύθυνος και έπρεπε να ξέρεις τι γίνεται κάτω από τη μύτη σου.
β) Διατάζεις ΕΔΕ και απολύεις τους υπεύθυνους, ενώ ξεσκονίζεις τα πάντα στο Υπουργείο
γ) Διατάζεις ΕΔΕ, λες οτι οι ευθύνες θα αποδοθούν και θα πέσει βαρύς ο πέλεκυς. Βάζεις το αποτέλεσμα στο συρτάρι.
δ) Μιλάς για στημένο σκάνδαλο από τους πολιτικούς σου αντιπάλους που έχει σκοπό την σπίλωση του ονόματός σου. Η κυβέρνηση σε στηρίζει.

10) Είσαι υπουργός και ξεσπάει σκάνδαλο στο οποίο είσαι μπλεγμένος...

α) Παραδέχεσαι την ευθύνη σου και ζητάς να αρθεί η ασυλία σου
β) Λες οτι είσαι αθώος και ζητάς να αρθεί η ασυλία σου
γ) Μιλάς για σκευωρία και ζητάς να αρθεί η ασυλία σου
δ) Λες οτι στην έχουν στήσει, ζητάς από τη Βουλή να σε προστατεύσει, εμφανίζονται περιεργα παραπολιτικά για πολιτικούς σου αντιπάλους.

11) Είσαι επικεφαλής κόμματος που πάει σε εκλογές και φαίνεται οτι μ' εσένα θα τις χάσει, τι κάνεις;

α) Μένεις για να χάσεις τίμια και στη συνέχεια να αποσυρθείς
β) Ξεκινάς διαδικασίες διαδοχής πριν τις εκλογές για να αναλάβει νέο άφθαρτο πρόσωπο για ένα καλύτερο αποτέλεσμα και το στηρίζεις απόλυτα.
γ) Παραδίδεις την ηγεσία για να φορτωθεί άλλος τη βαριά ήττα.
δ) Παραδίδεις την ηγεσία για να φορτωθεί άλλος τη βαριά ήττα και σε δεύτερο χρόνο προσπαθείς να τον ξεφορτωθείς και να επανακάμψεις.


12) Διεκδικείς την ηγεσία ενός κόμματος...

α) Προβάλεις τα δικά σου πλεονεκτήματα και τις θέσεις σου, δεν ασχολείσαι με τους συνδιεκδικητές, δεν τους βλέπεις ως αντιπάλους
β) Αντιπαρατίθεσαι και βλέπεις τον άλλο στιγμιαία ως αντίπαλο, του ασκείς κριτική με κομψό τρόπο
γ) Δημιουργείς έναν κύκλο που επιτίθεται με πολιτικά επιχειρήματα στον αντίπαλό σου, κάνεις τα πάντα για να κερδίσεις με καθαρό τρόπο. 
δ) Σκαλίζεις το παρελθόν του αντιπάλου σου, διοχετεύεις παραπολιτικά, ρίχνεις λάσπη, δεν σε ενδιαφέρει ο τρόπος αλλά η επίτευξη του στόχου.

13) Χάνεις την ηγεσία, πώς αντιδράς;

α) Στεναχωριέσαι αλλά εύχεσαι καλή επιτυχία στον μέχρι πρότινος αντίπαλό σου και είσαι στο πλάι του
β) Στεναχωριέσαι, εύχεσαι καλή επιτυχία και αποστασιοποιείσαι
γ) Στεναχωριέσαι, εύχεσαι καλή επιτυχία και ψάχνεις τρόπους να του μπεις στο μάτι με ρεύματα ή τάσεις.
δ) Στεναχωριέσαι, εύχεσαι καλή επιτυχία, υποσκάπτεις και περιμένεις την κατάλληλη στιγμή για να του δαγκώσεις το λαρύγγι.

14) Είσαι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος σε μία συγκυβέρνηση

α) Συνθέτεις απόψεις
β) Υπάρχουν συγκεκριμένες αναλογίες, αλλά σέβεσαι και τα υπόλοιπα κόμματα.
γ) Ουσιαστικά έχεις γραμμένα τα υπόλοιπα κόμματα, στα οποία έχεις δώσει διακοσμητικό ρόλο, χωρίς όμως να αφήνεις να φανεί.
δ) Έχεις γραμμένα τα υπόλοιπα κόμματα και γουστάρεις να το δείχνεις με κάθε τρόπο

15) Είσαι ο αρχηγός του δεύτερου κόμματος

α) Στηρίζεις όπου πρέπει είσαι επικριτικός όπου διαφωνείς και καταψηφίζεις, είσαι αυτόνομο κόμμα after all
β) Στηρίζεις όπου πρέπει και προσπαθείς οι διαφωνίες σου να μη δημιουργούν πρόβλημα.
γ) Στηρίζεις γενικά χωρίς όρους γιατί αυτό είναι συγκυβέρνηση
δ) Στηρίζεις περιμένοντας ανταλλάγματα γιατί ξέρεις οτι ο άλλος εξαρτάται από εσένα και το ξέρει κι αυτός.

16) Είσαι βουλευτής και έρχεται προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο με το οποίο διαφωνείς:

α) Το καταψηφίζεις, αφού διαφωνείς
β) Δεν πηγαίνεις στη Βουλή και είσαι "απών" ή ψηφίζεις "παρών"
γ) Μετά από άπειρα παρακάλια ενδίδεις για το καλό της χώρας αλλά ειναι η τελευταία φορά.
δ) Το ψηφίζεις και ως εκ θαύματος στον επόμενο ανασχηματισμό γίνεσαι Υπουργός

17) Πριν κατατεθεί το νομοσχέδιο προς ψήφιση, δεδομένης της διαφωνίας σου, τι έκανες;

α) Τη δημοσιοποίησες στα αρμόδια όργανα, περίμενες απάντηση και αναλόγως έπραξες.
β) Τη δημοσιοποίησες στα αρμόδια όργανα και άφησες τον εαυτό σου να πειστεί οτι τελικά πρέπει να το ψηφίσεις για να μη δημιουργήσεις πρόβλημα.
γ) Τη δημοσιοποίησες στα αρμόδια όργανα και μετά διέρρεες οτι δεν θα το ψηφίσεις στα ΜΜΕ.
δ) 8 η ώρα σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων ανακοίνωσες οτι διαφωνείς και δεν θα ψηφίσεις.

18) Ολοκληρώνεις την ενοσχόλησή σου με την πολιτική και γράφεις ένα βιβλίο

α) Κάνεις μία αποτίμηση των όσων έγιναν και την αυτοκριτική σου.
β) Αναφέρεσαι στις καλές στιγμές σου και στο έργο σου.
γ) Αναφέρεσαι στις καλές στιγμές σου και κατηγορείς τους πολιτικούς σου αντιπάλους οτι δεν σε άφησαν να ολοκληρώσεις το έργο σου.
δ) Αναφέρεσαι στα επιτεύγματά σου και κατηγορείς τους πολιτικούς σου αντιπάλους αλλά και το ίδιο σου το κόμμα οτι δεν σε άφησε να κάνεις τομές, ενώ ήθελες.

Αποτελέσματα


Περισσότερες απαντήσεις α
Εντάξει είσαι ειδική κλινική περίπτωση καλού ανθρώπου. Ιδανικά θα έπρεπε πολλοί σαν εσένα να εμπλακούν με την πολιτική. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να σε φάνε λάχανο καθώς παραείσαι καλόβολος και καλοκάγαθος. Σκληραγωγήσου λίγο και ασχολήσου, η χώρα σε χρειάζεται.

Περισσότερες απαντήσεις β (ειδικά αν είναι με αρκετές α)
Είσαι αυτό που χρειάζεται η πολιτική σκηνή, όχι εντελώς καλόβολος για να μπορεί να σε καβαλάει (μετά συγχωρήσεως) ο καθένας και καμία σχέση με λαμόγιο. Η χώρα και η κεντροαριστερά σίγουρα σε χρειάζονται.

Περισσότερες απαντήσεις β με αρκετές γ.
Εντάξει κι εσένα σε χωράει η πολιτική σκηνή (ίσως όχι η κεντροαριστερά), αλλά γίνε λίγο πιο δημοκρατικός και συνεργάσιμος. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.

Περισσότερες απαντήσεις γ.
Ε εντάξει να πω οτι η χώρα σε χρειάζεται; Οτι είσαι κάτι το διαφορετικό; Τέλος πάντων είσαι αναγκαίο κακό, καλύτερα όμως να αφήσεις την κεντροαριστερά ήσυχη, κοίτα δεξιότερα.

Έστω και μία απάντηση δ.
Η χώρα δεν σε χρειάζεται, είχε αρκετούς σαν εσένα χρόνια τώρα.

Πάνω από μία απάντηση δ.
Θεωρείς την πολιτική επάγγελμα και μάλιστα κερδοφόρο. Παρ' όλα αυτά είναι λειτούργημα. Ασχολήσου με κάτι άλλο όπως εισαγωγές- εξαγωγές, λαρθεμπόριο καυσίμων και όπλων, εμπόριο λευκής σαρκός, συστήματα για να κλέβεις στο πόκερ και στη ρουλέτα, οργάνωση κλοπών έργων μεγάλης αξίας από μουσεία, διοργάνωση παρανόμων κοκορομαχιών κλπ...


26 Αυγούστου 2013

Κάτι γίνεται λάθος στη συζήτηση για την κεντροαριστερά

Από την εποχή που άρχισε να κατρακυλάει το ΠΑΣΟΚ και να μετατοπίζεται ο κυρίαρχος μη δεξιός πόλος αριστερότερα στο πολιτικό φάσμα, έχουν αρχίσει αναλύσεις επι αναλύσεων για το μέλλον της κεντροαριστεράς. Κάποιες εφημερίδες μάλιστα κάνουν κατά καιρούς αφιερώματα στο θέμα.
Στην αρχή εκεί γύρω στο 2011-2012, είχε ενδιαφέρον. Κάποιες απόψεις/προτάσεις ακουγόντουσαν για πρώτη φορά, υπήρχε μεγάλη διάθεση αυτοκριτικής από όσους δεν ενεπλάκησαν ποτέ ουσιαστικά στην διακυβέρνηση της χώρας και φυσικά όσοι ενεπλάκησαν φρόντισαν να υπενθυμίσουν τα επιτεύγματα και τις θέσεις τους, χωρίς φυσικά να κάνουν έστω και για τα μάτια του κόσμου την αυτοκριτική τους.

Η αρθρογραφία και οι ατέρμονες συζητήσεις όμως χωρίς να υπάρχει καμία ουσιαστική εξέλιξη, άρχισαν να κουράζουν και το ανησυχητικό είναι οτι άρχισαν να κουράζουν και ανθρώπους με ζωηρό ενδιαφέρον και αγωνία για το μέλλον της κεντροαριστεράς. Τα δε άρθρα που σχετίζονται με το θέμα έχουν καταντήσει πια ανέκδοτο, καθώς μονότονα επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα, ενώ έχουν πληθύνει επικίνδυνα.

Ίσως για την ανησυχητική στασιμότητα που παρατηρείται στα χωράφια της κεντροαριστεράς παρά τις συνεχείς ζυμώσεις, να φταίει το γεγονός οτι στην πραγματικότητα οι μόνοι που ενδιαφέρονται για το μέλλον της κεντροαριστεράς είναι όσοι ενδιαφερόντουσαν σταθερά χρόνια τώρα. Στη συζήτηση δεν έχουν ενταχθεί παρά ελάχιστοι. Όλα τα χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι, με τις ίδιες πάνω κάτω ιδέες και τις κλασσικές αιώνιες διαφωνίες...

Το βασικό ερώτημα που θα έπρεπε να προβληματίζει τους αγωνιούντες για την κεντροαριστερά, είναι για ποιό λόγο δεν υπάρχει γενικευμένο ενδιαφέρον στην κοινωνία για τις εξελίξεις στον χώρο της κεντροαριστεράς, για ποιό λόγο στη συζήτηση συμμετέχουν οι ίδιοι και οι ίδιοι, ενώ παρά τις διάφορες ομάδες και πρωτοβουλίες που ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια καμία δεν έχει καταφέρει να ξεχωρίσει και να συσπειρώσει.

Ίσως να γίνεται κάτι λάθος στον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η συζήτηση. Ίσως να πρέπει πρώτα να εξηγηθεί για ποιό λόγο είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχει ισχυρή κεντροαριστερά και φυσικά να εξηγηθεί τι είναι πια αυτή η κεντροαριστερά. Τι σημαίνει πρακτικά κάποιος να μην είναι νέτα σκέτα αριστερός; Τι οδηγεί στην αναγκαιότητα να υπάρχει και αυτό το "κέντρο" που εξομαλύνει τα πράγματα και κρυφοκοιτάει και προς τα δεξιά; Τι διαφοροποιεί έναν κεντροαριστερό από έναν κεντροδεξιό και τις τους εμποδίζει να συνεργαστούν; Τι πρεσβεύει σε κάθε τομέα κάποιος ο οποίος χαρακτηρίζεται κεντροαριστερός; Αυτονόητα πράγματα θα μου πουν κάποιοι, και στη συνέχεια θα συνεχίσουν να αναρωτιούνται τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε.

Υπάρχει κατά την άποψή μου λοιπόν μία συζήτηση δομική που προηγείται συζητήσεων όπως ποιός θα ηγηθεί, πού θα βρούμε 100 Μπουτάρηδες, που προηγείται μέχρι και της συζήτησης για το εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Μία συζήτηση που θα προσελκύσει κόσμο που θα δείξει γιατί είναι σημαντικό να υπάρχει ισχυρή κεντροαριστερά, γιατί να προτιμήσει κανείς έναν νέο σχηματισμό που λογικά θα δημιουργηθεί, από την Σαμαρική δεξιά, την παιδική χαρά του ΣΥΡΙΖΑ, ή ας πούμε το κόμμα της Δράσης.

Θα πρέπει επίσης να εξηγηθεί τι ακριβώς έκανε λάθος το βασικό κόμμα το οποίο μονοπωλούσε τον χώρο της κεντροαριστεράς χρόνια τώρα, το ΠΑΣΟΚ και από τις εμπειρίες να χτιστεί μία νέα κεντροαριστερά.

Η συζήτηση για το τι πήγε λάθος με το ΠΑΣΟΚ θεωρώ οτι είναι απαραίτητο να ενταχθεί σε μία συζήτηση για την κεντροαριστερά. Η δαιμονοποίηση του ΠΑΣΟΚ της περιόδου από το 1980 και μετά, η χρήση της έκφρασης "πασοκική νοοτροπία" που θεωρητικά συμπυκνώνει όλα τα δεινά της Μεταπολίτευσης και θεωρείται οτι είναι φωλιασμένη σε όποιον έχει ψηφίσει έστω και μία φορά ΠΑΣΟΚ, άρα είναι πασόκος, άρα θεωρητικά μπορεί να επιμολύνει κάθε νέα προσπάθεια, έχει προξενήσει τεράστιες βλάβες στον χώρο της κεντροαριστεράς. Αφού το ΠΑΣΟΚ ήταν κεντροαριστερό κόμμα και είναι υπεύθυνο για όλα τα δεινά και οι πασόκοι επίσης, γιατί να πρέπει να υπάρχει ένας ισχυρός πόλος στην κεντροαριστερά; Ποιός κατήγορος του παλαιο και νεοπασοκ που άγχεται για το μέλλον της κεντροαριστεράς μπορεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση;

Μήπως δεν είναι ουσιαστικά η αναβίωση της κεντροαριστεράς που θέλουν κάποιοι αλλά η δημιουργία ενός φιλελεύθερου κεντροδεξιού κόμματος που θα βαφτιστεί κεντροαριστερό για να έχει τα αριστερά του άλλοθι και παράλληλα να τσιμπήσει και καμία ψήφο από κανέναν πρώην πασόκο τον οποίο κατά τα άλλα αποτάσσεται;


Η ταύτιση όλων των δεινών με το ΠΑΣΟΚ δεν θεωρώ οτι είναι τυχαία και πιστεύω βαθιά οτι είχε και έχει στόχο την αποδυνάμωση της κεντροαριστεράς ως μέρος του πολιτικού φάσματος. Δεν είναι τυχαίο ας πούμε, οτι για να απαξιώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ από τη δεξιά μεριά αλλά και εξ' αριστερών του, να δείξουν οτι δεν έχει να κομίσει τίποτα το καινούριο, δεν αναφέρονται στην ένδοια επιχειρημάτων αλλά στο οτι έχει γεμίσει "πασόκους" κάτι το οποίο αδυνατώ να καταλάβω γιατί είναι κακό.

Στη δε Νέα Δημοκρατία όταν once in a blue moon θυμούνται να κάνουν αυτοκριτική, το μόνο που λένε είναι οτι η ΝΔ μετεξελίχθηκε σε ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΟΚ = καρκίνωμα) και αυτό ήταν το λάθος της.

Το ΠΑΣΟΚ είναι πια εκτός παιχνιδιού, έχει συρρικνωθεί απόλυτα, έχει κλείσει προς το παρόν έναν κύκλο άρα μπορεί να "μελετηθεί" και να πάψει πια να κανιβαλίζεται. Γιατί αν η συζήτηση για την κεντροαριστερά έχει κουράσει μία, η συζήτηση για την πασοκική νοοτροπία και το κακό ΠΑΣΟΚ που διόριζε έχει κουράσει δέκα.

ΥΓ: Αν διακρίνετε ψήγματα συμπάθειας για το ΠΑΣΟΚ, διευκρινίζω οτι δεν αναφέρομαι στο ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου.

2 Αυγούστου 2013

"Με την πολιτική ασχολούνται μόνο οι αποτυχημένοι ή τα λαμόγια"


Από τη στιγμή που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την πολιτική και την ειδησεογραφία σαν χόμπι, άρχισα να παρατηρώ τη σχέση των ανθρώπων γύρω μου με την πολιτική, τα κόμματα, τις όποιες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις και το πόσο τους ενδιέφεραν ή τους επηρέαζαν τα όσα συνέβαιναν.  Μετά λύπης μου συνειδητοποίησα οτι η πλειοψηφία αδιαφορούσε καθώς είχε πιο σημαντικά θέματα να ασχοληθεί όπως το ποδόσφαιρο, ή τα ρούχα... Οι ίδιοι άνθρωποι σήμερα, χρόνια ανενημέρωτοι αποτελούν βορά στον κάθε τυχάρπαστο λαϊκιστή που τους συγκλονίζει με τα επιχειρήματά του και τις μαγικές λύσεις του...
Από τη στιγμή που ο κύκλος μου (οικογένεια και φίλοι) συνειδητοποίησε το σαράκι το οποίο κουβαλάω με αποθάρρυνε, μην ασχολείσαι τι έχεις να κερδίσεις, γιατί τσακώνεσαι, γιατί χαλάς τη ζαχαρένια σου, αφοσιώσου στις σπουδές σου κλπ κλπ. Η κλασσική διαχρονική ατάκα που πάντα μου ανέβαζε το αίμα στο κεφάλι ήταν το: "με την πολιτική ασχολούνται οι αποτυχημένοι κάθε επαγγέλματος ή τα λαμόγια". Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει διεθνώς αλλά στη χώρα μας δεν υπάρχει αμφιβολία οτι αυτό συμβαίνει, όποιος αξιόλογος τύχει να ασχοληθεί λόγω κάποιου φωλιασμένου σαρακιού, ξεβράζεται μετά από λίγο, καθώς το σύστημα δεν τον σηκώνει και το στομάχι του δεν αντέχει.

Το ελεύθερο πεδίο που αφήσαμε τα προηγούμενα χρόνια στη μετριότητα να καθορίζει τις ζωές μας, το βρίσκουμε μπροστά μας τώρα. Όταν η χώρα θα έπρεπε να τρέχει με χίλια μπροστά, να εκπονούνται σχέδια επι σχεδίων για κάθε πιθανό ή απίθανο ενδεχόμενο, να γίνονται προσεκτικές και στοχευμένες κινήσεις από την πολιτική ηγεσία με στόχο την πάταξη καρκινωμάτων όπως η φοροδιαφυγή, να παρουσιάζονται στην τρόικα δομημένες σοβαρές εναλλακτικές και παράλληλα να γίνεται μία διεθνής προσπάθεια να τιθασευτούν οι αγορές και να προχωρήσουμε σε έναν πιο ανθρώπινο καπιταλισμό, αυτό που γίνεται είναι οι περιχαρείς για την καρέκλα τους Υπουργοί, να κοροϊδεύουν την τρόικα, να εφαρμόζουν αυτοκτονικές συνταγές και τίποτε άλλο. Οι χωρίς σχέδιο απολύσεις, έχουν βαφτιστεί μεταρρυθμίσεις τις οποίες εφαρμόζουν άνθρωποι χωρίς καμία επαφή με τα Υπουργεία τα οποία διοικούν.

Χρόνια τώρα υπάρχουν φωνές ανθρώπων που λένε οτι η χώρα κινείται σε λάθος δρόμο, κάποιοι από αυτούς επιχείρησαν να ασχοληθούν με την πολιτική αλλά εγκατέλειψαν εξαντλημένοι, άλλοι αποφάσισαν απλά να περιοριστούν στον ρόλο του παντογνώστη κριτή των πάντων.
Όλοι αυτοί οι "ικανοί και παραγωγικοί" που θα μπορούσαν να μας σώσουν, που έχουν σειρά ιδεών, λίγο έχουν μετατοπιστεί από το δόγμα "με την πολιτική ασχολούνται οι αποτυχημένοι και τα λαμόγια", παρ' όλα αυτά συμμετέχουν σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό σε συσπειρώσεις ατόμων που κάνουν παρεμβάσεις και διεκδικούν ρόλο. Το λυπηρό είναι οτι το κάνουν με τον ίδιο σνομπίστικο και απαξιωτικό τρόπο που το έκαναν και στο παρελθόν, ασχολούνται με κάτι που χρόνια απορρίπτουν, χωρίς να διαφαίνεται οτι έχουν στόχο να αλλάξουν τα πράγματα εκ των έσω. Απλά θέλουν να ακουστούν και να επηρεάσουν αυτούς που καλώς ή κακώς είναι διατεθειμένοι να μπουν στον βούρκο, ασκώντας τους εννοείται κριτική οτι δεν μπορούν να αποδώσουν όπως θα μπορούσαν δυνητικά να αποδώσουν οι ίδιοι, αν ήταν διατεθειμένοι να θυσιάσουν την όποια ηρεμία τους για να ασχοληθούν με την πολιτική.

Ο απόλυτος σνομπισμός έχει δώσει τη θέση του στον ενοχλητικό ελιτισμό. Οι προτάσεις και ο τρόπος σκέψης χαρακτηρίζονται από έναν εξαιρετικά απαξιωτικό τρόπο. Για όλα φταίει το κράτος και οι τεμπέληδες, απολύονται στον ιδιωτικό τομέα, άρα η λύση είναι, για να είναι δίκαια τα πράγματα, να απολυθούν και στον δημόσιο τομέα. Κανένα δίχτυ προστασίας, καμία κοινωνική πολιτική καθώς νέτα σκέτα "λεφτά για κοινωνική πολιτική δεν υπάρχουν". Το πιο ανησυχητικό είναι οτι μάλλον δεν συνειδητοποιούν οτι ορισμένες θέσεις που εκφράζουν, ενέχουν και ψήγματα μισανθρωπισμού. Το "να απολυθεί και δεν με νοιάζει το μέλλον του" είναι μια αισχρή σκέψη. Είναι εντυπωσιακό οτι ορισμένοι δεν μπορούν να καταλάβουν ή μάλλον αδιαφορούν για τον ρόλο που διαδραματίζει ο καθένας σε μία κοινωνία και τα φαινόμενα ντόμινο που ακολουθούν.

Το κακό με τον σοσιαλισμό είναι οτι κάποτε τελειώνουν τα λεφτά, είχε πει η Θάτσερ, αλλά το κακό με τον καπιταλισμό είναι οτι έχει δώσει υπόσταση και αξία σε μία ανύπαρκτη και χωρίς αντίκρυσμα "οντότητα" όπως είναι τα λεφτά, βάζοντας στην άκρη τον άνθρωπο.

Το ανησυχητικό αυτές τις μέρες είναι οτι όλοι έχουμε ακονίσει νύχια και δόντια και είμαστε έτοιμοι να κατασπαράξουμε ο ένας τον άλλον, αποτέλεσμα της παντελούς απουσίας οράματος και ελπίδας. Σε λίγο καιρό αν κάτι δεν αλλάξει θα αρχίσει να λειτουργεί ο πραγματικός κοινωνικός αυτοματισμός, η μία ομάδα θα στρέφεται εναντίον της άλλης όχι πια θεωρώντας οτι παρακωλύει την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας αλλά στα πλαίσια της λογικής "να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα".
Οι προβλέψεις για το μέλλον της χώρας δεν είναι ευοίωνες και τα τεράστια θέματα που θα ανακύψουν μπορούν να λυθούν μόνο πολιτικά σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο με τις αγορές και τα αρπαχτικά σε δεύτερη μοίρα. Κάτι τέτοιο φυσικά θα γίνει μόλις επέλθει πραγματικά η συνειδητοποίηση οτι μιλάμε για διεθνές πρόβλημα που είναι τελικά δομικό πρόβλημα του καπιταλιστικού συστήματος.

Καλή και χρυσή η οικονομική επιστήμη, αλλά έχει έρθει ο καιρός να υποταχθεί στην πολιτική και για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε "πολιτικούς ογκόλιθους", πραγματικά πολιτικά όντα και όχι αποτυχημένους ή λαμόγια.

ΥΓ: Ένα βήμα πριν το ΚΚΕ.